อ้ายหลินที่ใบหน้านองด้วยน้ำตา มองเห็นหม่าชาวที่กำลังเจ็บใจจนคลั่ง หล่อนครางเสียงออกมาลั่น ร้องไห้ไปพูดไปว่า “พี่เฉินตายแล้ว พี่เฉินตายแล้วจริง ๆ！”
“ไม่！”
หม่าชาวส่ายหน้าไปมาว่า “พี่อ้าย พี่โกหกผม คุณโกหกผมแน่ ๆ พี่เฉินมีโครงสร้างร่างกายที่แข็งแกร่งแค่ไหน คุณก็รู้ดี เขาเก่งกาจขนาดนี้ ในโลกนี้ไม่มีอะไรหรือที่จะทำให้เขาตายได้？”
“สมัยนั้นที่อยู่ในสมรภูมิแดนเหนือ จรวดนำวิถีลงมาที่ข้าง ๆ ตัวเขา พี่เฉิงยังเอาชีวิตรอดได้ ลูกปืนลูกระเบิดยังไม่ระคายผิวพี่เฉิงได้ เอาอะไรกับหินก้อนพวกนี้ จะมาฆ่าพี่เขาได้ยังไง？”
“คุณบอกผมที พี่เฉินยังมีชีวิตอยู่ เขายังมีชีวิตจริง ๆ นะ！”
อารมณ์ของหม่าชาวตึงเครียดสุด ๆ พูดเล่าถึงเหตุการณ์ต่าง ๆ ที่ประสบมากันในสมรภูมิแดนเหนือ หยางเฉินผ่านชีวิตเฉียดตายมาไม่รู้เท่าไร่ บาดเจ็บสาหัสกันขนาดไหน
คณะผู้เชี่ยวชาญที่ยืนฟังกัน แต่ละคนต่างน้ำตาซึม
ผู้แข็งแกร่งจากกองยุทธการที่ต่งจ้านกังนำมา แต่ละคนล้วนรู้วีรกรรมดุจเทพของหยางเฉิน มาถึงตอนนี้ความศรัทธาของพวกเขา จะต้องมาตายไปแบบนี้ ทุกคนต่างมีความเจ็บปวดกันในใจอย่างสุด ๆ
“พี่ใหญ่หยาง ฉันจะไม่ยอมให้พี่ตายเด็ดขาด！”
ขณะนั้นเอง กระแสเสียงที่เต็มเปี่ยมด้วยความมั่นใจดังขึ้นมา
ชั่วเวลานั้นเอง สายตาทุกคู่หันมองไป ที่เห็นคือเฝิงเสียวหว่านถือกระเป๋าเข็มอยู่ในมือ เข็มเงินนับสิบเล่มส่องประกายวาววับจากมือของหล่อน ในเวลาเพียงไม่กี่วินาที เข็มเงินทั้งหมดปักลงอยู่ตามจุดสำคัญทั่วตัวหยางเฉิน
“สาวน้อยคนนี้ เธอกำลังทำอะไรนะ？เขาตายไปแล้ว ที่เธอกำลังทำนี่ เป็นการย่ำยีร่างของวีรบุรุษนะ”
ผู้เชี่ยวชาญสูงวัยท่านหนึ่ง กุลีกุจอเดินเข้าไป ตั้งใจจะไปห้ามเฝิงเสียวหว่าน
“ถอยไป！”
หม่าชาวเข้ามาผลักผู้เชี่ยวชาญเฒ่านั้นออกห่างไป สายตาเต็มไปด้วยการมีความหวัง
ก่อนหน้านี้ที่บาดเจ็บสาหัสที่ตระกูลคิงกวน เขาก็เกือบเอาชีวิตไม่รอดแล้ว ก็เพราะได้หมอเทวดาเฝิงนี้ช่วยไว้
เฝิงเสียวหว่านได้รับสืบทอดวิชาการแพทย์จากหมอเทวดาเฝิง ก็ผู้ป่วยระดับมนุษย์ผักอย่างหมีเสวี่ย หล่อนยังว่ารักษาได้
ในเมื่อหล่อนบอกว่าจะต้องช่วยชีวิตหยางเฉินได้ ก็ต้องเป็นเรื่องจริงที่เป็นไปได้
“สาวน้อย เธอไม่ควรย่ำยีร่างไร้วิญญาณของวีรบุรุษแบบนี้นะ หยุดเดี๋ยวนี้นะ เขาตายแล้ว！”
ก็ยังมีผู้เชี่ยวชาญอาวุโสออกมาปรามอีกหลายคน
“ให้พวกมันไสหัวออกไปให้หมด！”
หม่าชาวบอกไปที่ต่งจ้านกัง
“ครับผม！”
ต่งจ้านกังโบกมือขึ้น “ไล่พวกนี้ออกไปให้หมด！”
อย่างรวดเร็ว ทีมงานผู้เชี่ยวชาญการพยาบาล ถูกให้ออกไปทั้งหมด คงเหลืออยู่แต่อ้ายหลินคนเดียว
เมื่อครู่ที่ผ่านมา อ้ายหลินก็ได้ทำการตรวจสภาพหยางเฉินแล้ว หล่อนก็แน่ใจอย่างแน่นอนว่า หยางเฉินตายแล้ว
แต่ทว่า หล่อนได้เห็นความมั่นใจอย่างจริงจังของเฝิงเสียวหว่านแล้ว หล่อนก็รู้สึกตื่นใจขึ้นมา
“เข็มดาวเหนือคืนชีพ！”
อ้ายหลินพลันร้องขึ้นมาอย่างมั่นใจ
หม่าชาวก็เอ่ยขึ้นว่า “ก่อนนี้ที่เมืองตระกูลคิงกวน เสียวหว่านคนนี้แหละที่ใช้“เข็มดาวเหนือคืนชีพช่วยคนเฉียดตายมาได้คนหนึ่ง”
ได้ยินหม่าชาวพูดดังนั้น อ้ายหลินพูดอย่างหน้าตื่น “ที่แท้ ในโลกนี้“เข็มดาวเหนือคืนชีพ！ยังมีอยู่！”
ขนาดอ้ายหลินยังตื่นใจ หม่าชาวพลันก็รู้สึกตื่นเต้นยิ่งขึ้น ถ้าเป็นเช่นนี้ เฝิงเสียวหว่านก็ต้องช่วยหยางเฉินให้ฟื้นได้แน่
ไม่มีเสียงใครพูดอีก ทุกคนต่างมองไปที่เฝืงเสียวหว่านที่กำลังทุ่มอย่างหมดใจในการช่วยหยางเฉิน
หน้าผากของเฝิงเสียวหว่าน ผุดเม็ดเหงื่อเต็มมาตั้งนานแล้ว แสดงว่าการใช้วิชาฝังเข็มนี้ต้องใช้พลังมากเอาเรื่อง
หลายครั้งที่เห็นหล่อนทำท่าจะล้มลง ก็เห็นเธอหยิบเม็ดยาลูกกลอนใส่ปากกลืนลงไป แล้วทำการรักษาให้หยางเฉินต่อ
ครืน！
ทันใดนั้น เกิดกระแสพลังที่น่าสะพรึงกลัว ครอบคลุมไปทั่วบริเวณเกิดเหตุ
ทันทีนั้น หม่าชาวสีหน้าเปลี่ยนไปพลัน หันหน้ามองไปที่ด้านหนึ่งอย่างทันควัน
ต่งจ้านกังหน้าเครียดลงสุด ๆ ออกคำสั่งไปอย่างทันที “ทุกคนทั้งหมด โอบล้อมจุดนี้ไว้ คุ้มกันเจ้านายเราด้วยชีวิต！”
สิ้นสุดเสียงคำสั่งของเขา ผู้แข็งแกร่งสุดยอดของกองยุทธการเยี่ยนตูนับร้อย ห้อมล้อมจุดเกิดเหตุนี้ไว้อย่างแน่นหนา
แววตาหม่าชาวทอประกายฆ่าอย่างน่ากลัว ขบเขี้ยวเครียดพูดไปว่า “ในที่สุดพวกแกก็ทนรอไม่ได้แล้วใช่ไหม？”
ต่งจ้านกังเปล่งประกายอานุภาพการพร้อมรบ ขบเขี้ยวพูดว่า “น่าจะเป็นเศษเหลือของพวกกึ่งขั้นเทพ”
พวกกลุ่มผู้แข็งแกร่งจากกองยุทธการ พอได้ยินกึ่งขั้นเทพมาถึง แต่ละคนก็ให้รู้สึกผวาออกหน้า
“คุณอยู่คุ้มกันเจ้านาย ผมนำกำลังออกไปรับมือพวกมันเอง”
ต่งจ้านกังออกปากพูดไป
“ได้เลย！”
หม่าชาวรับคำ
“หยางเฉินนี่มันบารมีสูงจริงนะ เจ็บหนักขนาดนี้ ยังมีคนจะยอมตายให้มันอีก”
ทันใดนั้น เสียงหัวเราะเย้ยหยันดังออกมา
และในทันทีนั้น สายตาทุกคู่หันไปมองพร้อมกัน ผู้แข็งแกร่งสิบนายหน้าตาคนตะวันตกแต่งกายในชุดแบบเดียวกัน ก้าวเดินเข้ามา
ทุกคนเปล่งอานุภาพอันน่าสะพรึงกลัวออกมา
โดยเฉพาะคนที่เป็นผู้นำ ความน่าสะพรึงกลัวที่เปล่งออกมารอบตัว แม้กระทั่งหม่าชาวก็ยังรู้สึกมีความกดดันอย่างสุดสูง
“ผู้แข็งแกร่งแดนราชาระดับสุดยอดเก้านาย กับหนึ่งผู้แข็งแกร่งกึ่งขั้นเทพ หงเฉินนี่มือเติบจริง ๆ”
หม่าชาวแค่นหัวเราะพูดเยือก ๆ
เขามองรู้แล้วว่าฝ่ายตรงข้านั้นเป็นใคร ทั้งหมดที่มานั้นล้วนเป็นมือฆ่าของหงเฉิน มากันทีเดียวถึงสิบคนระดับนี้ได้ ก็มีแต่หงเฉินนี้แหละที่ทำได้
“ความจริงภารกิจของเราคือเพียงสังหารหยางเฉิน แต่ไม่คิดเลยว่า ที่นี่ยังมีหมอเทวดาท่านหนึ่ง ซึ่งอาจจะช่วยชีวิตหยางเฉินให้ฟื้นมาได้”
ผู้แข็งแกร่งที่เป็นผู้นำพูดหัวเราะเยือก ๆ “ต่อให้มีหวังในการช่วยหยางเฉินฟื้นมาได้แม้แต่นิดเดียว พวกเราก็ไม่ต้องการจะเห็น ด้วยเหตุผลประการนี้ พวกคุณ ก็มีแต่ต้องตาย！”
ฝ่ายตรงข้ามพูดจบ พลังอานุภาพการฆ่าสังหาร แผ่กระจายออกมาจากตัวของเขา
“รนหาที่ตาย！”
ต่งจ้านกังคำรามออกมา ทันทีนั้นขาก็ได้ขยับ พุ่งเข้าเปิดฉากการต่อสู้กับฝ่ายตรงข้าม
“ฆ่ามัน！”
คนที่เป็นผู้นำผู้แข็งแกร่งออกคำสั่ง อีกเก้าผู้แข็งแกร่งแดนราชา แวบตัวเหมือนกับเป็นภูติหายออกจากที่เดิม พุ่งใส่เข้ามาอย่างพร้อมเพรียงกัน
ในพริบตาที่ต่งจ้านกังลงมือ ผู้แข็งแกร่งระดับสุดยอดสิบนายของกองยุทธการ ก็ลุยเข้าใส่เก้ายอดฝีมือผู้แข็งแกร่งแดนราชา
และในฝ่ายตรงข้าม ที่มานั้นเป็นยอดฝีมือระดับเดียวกับเขาทั้งเก้านาย ยิ่งกว่านั้นยังมีอีกหนึ่งมือฆ่าระดับกึ่งขั้นเทพ
“ปึง！”
เพียงชั่วกระพริบตา ต่งจ้านกังก็ได้ปะทะกับผู้แข็งแกร่งยอดฝีมือหงเฉินจากแดนราชานายหนึ่ง เพียงแค่ประจันกันซึ่งหน้า ต่งจ้านกังกับผู้แข็งแกร่งผู้นั้นต่างก็ผงะถอยกันคนละหลายก้าว
แต่ต่งจ้านกังยังไม่ทันได้ตั้งตัวให้อยู่ ก็มีผู้แข็งแกร่งแดนราชาอีกคนหนึ่ง พุ่งใส่เข้ามาหาเขา
“ปึง！ปึง！ ปึง！”
ผู้แข็งแกร่งแดนราชาสามนายกระโดดข้ามแนวป้องกันของผู้แข็งแกร่งกองยุทธการ มุ่งพุ่งตรงเข้าใส่ต่งจ้านกัง