หลัวซิวปรากฏตัวขึ้นในเมืองแก้วเทวอีกครั้ง!
เวลาที่หลัวซิวปิดกลั้นหลอมอาวุธ ข่าวเกี่ยวกับการปรากฏตัวของเขาในเมืองแก้วเทวก็มาถึงสายตาและหูของกองกำลังหลักทั้งหมดอย่างรวดเร็ว
สนามยุทธ์ในเมืองแก้วเทว เป็นสถานที่ที่รุ่นเยาว์ที่เก่งกาจและผู้แข็งแกร่งจอมยุทธ์จากทุกฝ่ายต่อสู้อย่างยุติธรรมเสมอมา ไม่ว่าจะเป็นการแข่งขันหรือการตัดสินใจเรื่องความเป็นความตาย จะต้องปฏิบัติตามกฎที่เจ้าเมืองแก้วเทวตั้งขึ้น
ที่นี่ ตราบใดที่เจ้ามีความแข็งแกร่ง ไม่ว่าเจ้าจะฆ่าใครก็ตาม จะไม่มีผู้ใดกล้าแก้แค้นเจ้าอย่างเปิดเผยในเมืองแก้วเทวนี้ ไม่เช่นนั้นจะเป็นการท้าทายอำนาจของเจ้าเมืองแก้วเทว
“ศิษย์พี่หลัว?”
เมื่อหลัวซิวออกมาจากที่พัก มีผู้หญิงคนหนึ่งที่สวมชุดสีฟ้ายาวเดินมาอยู่ข้างหน้าเขา เสียงของนางไพเราะราวกับเสียงของธรรมชาติ
ใบหน้าของผู้หญิงคนนี้สวย ผมของนางปล่อยลงมาราวกับน้ำตกผ้าไหม
“ศิษย์น้องคือ?” หลัวซิวดูงงงวย แต่เขาไม่รู้จักผู้หญิงคนนี้
หญิงในชุดสีน้ำเงินยิ้มเล็กน้อย “ข้าชื่อโยวหราน นามสกุลเยี่ยน”
เมื่อหลัวซิวได้ยิน ใจกระตุก แม้ว่าเขาจะไม่เคยเห็นผู้หญิงคนนี้มาก่อน แต่เขาเคยได้ยินชื่อเยี่ยนโยวหรานมาก่อน นางเป็นผู้สืบทอดที่โดดเด่นของ หอทยานนภา ซึ่งเป็นแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งหนึ่งในโลกเสวียนเทียน
ผลฝึกตนของเยี่ยนโยวหราน ถึงแดนมหาจักรพรรดิยุทธ์ขั้น 9 สูงสุด และเป็นผู้แข็งแกร่งรุ่นเยาว์ หนึ่งในสิบอันดับแรกของโลกเสวียนเทียน
“ศิษย์น้องเยี่ยนมีเรื่องอะไรหรือไม่?” หลัวซิวถาม
เยี่ยนโยวหรานหัวเราะคิกคัก “ข้าไม่มีเรื่องอะไรกับศิษย์พี่ แต่ข้าได้ยินมาว่าศิษย์พี่ได้ฆ่าเทียนหวูเชว กลายเป็นอันดับหนึ่งในรุ่นเยาว์ ดังนั้นข้าจึงมาดูเพื่อเพิ่มความรู้”
“ฮึ่ม ฆ่าเทียนหวูเชว ไม่ได้หมายความว่าเขาเป็นอันดับหนึ่งในรุ่นเยาว์”
ชายหนุ่มคนหนึ่งเดินมาแล้วพูดอย่างเย็นชาว่า “หลัวซิว เจ้ากล้าสู้กับข้าหรือไม่?”
หลัวซิวเห็นว่าคนผู้นี้สวมชุดของสำนักเซียนไร้เจตสิก เขาก็อดหัวเราะไม่ได้ “เทียนหวูเชวไม่ใช่คู่ต่อสู้ของข้า เจ้ายังกล้ามาท้าทายข้า?”
“ถึงข้าจะไม่แข็งแกร่งเท่าเจ้า แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าข้าไม่มีทางจะฆ่าเจ้าได้!”
ชายหนุ่มเย้ยหยัน “ถ้าเจ้าไม่กล้ารับคำท้า ก็คุกเข่าลงสารภาพบาปของเจ้าดีๆ!”
“เจ้าอยากตาย ข้าจะมอบให้เจ้า” สีหน้าของหลัวซิวเย็นชาลง แล้วก้าวไปที่สนามต่อสู้
“ไม่จำเป็นต้องไปที่สนามต่อสู้ หากเจ้ามีความกล้าหาญ เจ้าสามารถออกไปต่อสู้กับข้าที่นอกเมือง!” ชายหนุ่มพูดด้วยแววตาเป็นประกาย
เมื่อได้ยินดังนั้น หลัวซิวหยุดเดินและมองดูคนๆนี้ด้วยรอยยิ้มอ่านยาก ตอนนี้เขายังไม่เข้าใจอะไรอีก อีกฝ่ายตั้งใจจะล่อลวงเขาออกจากเมืองเพื่อต้องการหลีกเลี่ยงกฎของเมืองแก้วเทวแล้วฆ่าเขา
“ยังไง? ไอ้สกุลหลัว เจ้าไม่กล้ารับคำท้าหรือ? ด้วยความกล้าหาญเช่นนี้เจ้ากล้าเรียกตัวเองว่าเป็นอันดับหนึ่งของรุ่นเยาว์อย่างนั้นหรือ? ช่างเป็นเรื่องตลกเสียจริง!” ชายหนุ่มของสำนักเซียนไร้เจตสิกยังคงประชดประชัน
ในขณะนี้ แม้แต่ผู้คนรอบด้านก็ดูจุดประสงค์ของชายหนุ่มจากสำนักเซียนไร้เจตสิกออก เยี่ยนโยวหรานส่งเสียงให้หลัวซิวผ่านทางตัวสำนึก “ศิษย์พี่หลัว เซี่ยจงฉีกำลังใช้กลยุทธ์ที่ทำให้เจ้าโมโหเพื่อบีบบังคับเจ้าออกจากเมือง อย่าหลงกล!”
หลัวซิวพยักหน้าไปทาง เยี่ยนโยวหรานอีกฝ่ายตั้งใจเตือนเขา งั้นเขาก็รับเจตนาดีนี้
“ไอ้สกุลหลัว หรือว่าเจ้าเป็นผู้เก่งกาจอันดับหนึ่งในรุ่นเยาว์ ไม่กล้าแม้แต่จะก้าวออกไปจากเมืองแก้วเทวหรือ?”
“รำราญ!”
แสงเย็นผุดขึ้นในดวงตาของหลัวซิว หากไม่ใช่เพราะที่นี่คือเมืองแก้วเทว เขาสามารถตบเซี่ยจงฉีให้ตายที่นี่ด้วยฝ่ามือเดียว
เห็นเพียงเขาบินขึ้นไปบนท้องฟ้าและพูดเสียงเรียบว่า “เจ้าแค่ต้องการให้ข้าออกจากเมืองไม่ใช่หรือ? ข้าจะออกไปแล้ว ข้าจะดูว่าสำนักเซียนไร้เจตสิกของพวกเจ้ามีวิธีจัดการกับข้าอย่างไร จินเฟยเทียน ไปกันเถอะ!”