“ถึงยังไงผมก็ถือเป็นเจ้านายของคุณใช่ไหม?”
เฉาจื้อยังคงมีสีหน้าที่เปี่ยมไปด้วยรอยยิ้ม “เจ้านายเชิญคุณรับประทานอาหารด้วยกัน คุณคงปฏิเสธไม่ได้ใช่ไหม? ถ้ารู้ไปถึงไหนมันคงจะไม่ดีเท่าไหร่? ถึงยังไงผมก็เป็นทายาทของบ้านที่สามแห่งตระกูลคิงเฉา จริงไหม?”
“ผมไม่สนใจว่าคุณจะไม่ไว้หน้าผม แต่ถ้าคนในตระกูลคิงเฉารู้เข้า เกรงว่าพวกเขาคงจะไม่พอใจ ถ้าตระกูลคิงเฉาไม่พอใจก็อาจจะทำอะไรออกมาก็ได้”
เฉาจื้อจุดซิการ์คิวบาให้ตัวเอง พ่นควันออกมาช้าๆ แล้วมองไปที่เซี่ยเหอด้วยรอยยิ้ม
“คุณขู่ฉันเหรอ?”
เซี่ยเหอไม่ใช่คนโง่ เธอย่อมเข้าใจความหมายของเฉาจื้อดี เธอโกรธจัดทันที แต่ในใจนั้นกลับหวาดกลัวมากกว่า
หลิวฟางแค่ใช้ชื่อของเฉาจื้อ เฉาจื้อก็ฆ่าหลิวฟางตายแล้ว
ไอ้สารเลวคนนี้เป็นคนบ้าอย่างแท้จริง เขาทำได้ทุกอย่าง
“ผมเกลียดการข่มขู่ที่สุด แล้วผมจะขู่คุณเซี่ยได้ยังไง? ผมแค่พูดความจริงเท่านั้นเอง”
เฉาจื้อกล่าวด้วยรอยยิ้ม
องครักษ์ที่ขวางอยู่ที่ประตูจ้องมองเซี่ยเหออย่างดุดัน ราวกับเป็นการเตือนเซี่ยเหอว่า ถ้าเธอกล้าที่จะก้าวออกจากห้องวีไอพีไป จะฆ่าเซี่ยเหอให้ตาย
ในเวลานี้ เซี่ยเหอยืนอยู่ที่ประตูห้องวีไอพี ในใจเต็มไปด้วยความลังเล เธอไม่รู้ว่าควรจะออกไปจากที่นี่หรือไม่
ถ้าออกไปจริงๆ เฉาจื้อจะฆ่าเธอไหม?
แต่ถ้าเธอไม่ไป มันคงจะทรมานที่จะต้องมานั่งรับประทานอาหารกับไอ้สารเลวอย่างเฉาจื้อ
เธอคุ้นเคยกับผู้คนทุกประเภทตั้งแต่เธอได้เป็นดารา แน่นอนเธอรู้ว่าผู้ชายเลวๆ เหล่านี้คิดอะไรอยู่
ถ้ายังอยู่ต่อไป เกรงว่าจะกลายเป็นของเล่นของเฉาจื้อในอนาคต
“ขอเพียงคุณอยู่ ต่อไปซิงเฉินมีเดียจะทุ่มเทสนับสนุนคุณสุดแรง ไม่เกินหนึ่งเดือน คุณจะสามารถกลายเป็นดาราดังที่ยืนอยู่ในแถวหน้าได้”
เฉาจื้อเอ่ยปากขึ้นมาในทันใด
ในฐานะทายาทของบ้านที่สามของตระกูลคิงเฉา ดาราสาวสวยแบบไหนที่เขายังไม่เคยเห็นอีก?
วิธีการเช่นนี้ทดลองมาหลายครั้งก็ยังไม่พลาด
เขามั่นใจว่าไม่มีดาราหญิงคนไหนปฏิเสธเงื่อนไขนี้ของเขาได้
ในขณะนี้ เงาร่างของชายคนหนึ่งได้ปรากฏขึ้นในความคิดของเซี่ยเหอ
ทุกครั้งที่เธอมีปัญหา ผู้ชายคนนี้จะปรากฏตัวขึ้นต่อหน้าเธอราวกับเป็นพระเจ้า และช่วยเธอแก้ปัญหาทั้งหมด
แต่เธอก็รู้ดีว่าผู้ชายคนนี้ที่เธอไม่มีวันได้ครอบครอง ได้รับอุบัติเหตุทางรถยนต์ร้ายแรงเมื่อสัปดาห์ก่อน แถมยังถูกหินกลิ้งลงมาทับทั้งคนทั้งรถเป็นจำนวนมาก
อุบัติเหตุร้ายแรงเช่นนี้ เกรงว่าผู้ชายคนนั้นต่อให้เป็นพระเจ้าก็คงตายอยู่ดีจริงไหม?
เมื่อคิดว่าชายคนนั้นอาจจะตายไปแล้ว ทันใดนั้นก็มีความคิดหนึ่งผุดขึ้นในสมองของเซี่ยเหอ ในเมื่อชาตินี้เธอไม่มีทางอยู่กับผู้ชายคนนั้นได้ หากมีชาติหน้า เธอจะมีโอกาสไหม?
เมื่อคิดได้ดังนี้ความหวาดกลัวในดวงตาของเธอก็หายไปในทันที เหลือไว้เพียงความแน่วแน่ เธอมองเฉาจื้ออย่างไม่เกรงกลัว
เฉาจื้อรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย เขาย่อมรู้สึกได้ว่าในเวลานี้ไม่มีความหวาดกลัวอยู่ในสายตาของเซี่ยเหอเมื่อเธอเผชิญหน้ากับเขาแล้ว
ก่อนหน้านี้ที่เขาสั่งให้คนฆ่าหลิวฟางต่อหน้าเซี่ยเหอก็เพราะต้องการข่มขู่เธอ เพื่อที่เซี่ยเหอจะได้ยอมประนีประนอมง่ายๆ
แต่ตอนนี้ทำไมเซี่ยเหอถึงไม่กลัวแล้วนะ?
“ให้ฉันกินข้าวกับขยะสังคมอย่างคุณ ไม่มีทาง!”
เซี่ยเหอกล่าวด้วยสีหน้าเย็นชา “ฉันไม่เคยคิดที่จะเป็นดาราดังที่มีอิทธิพลขนาดนั้น ดังนั้นผลประโยชน์ที่คุณเสนอให้จึงไม่มีค่าสำหรับฉัน”
พูดจบเธอก็หันหลังกลับและก้าวออกจากห้องวีไอพีอย่างเด็ดเดี่ยว
รอยยิ้มบนใบหน้าของเฉาจื้อหายไปอย่างสมบูรณ์ เขาหรี่ตามองตามหลังเซี่ยเหอไป
หากเขาไม่ออกคำสั่ง องครักษ์ของตระกูลคิงเฉาจะไม่ขวางเซี่ยเหอไว้
เขาเป็นถึงทายาทของบ้านที่สามแห่งตระกูลคิงเฉา เป็นหัวหน้าสามในอนาคต ถึงขนาดคาดหวังไว้ว่าจะได้ขึ้นเป็นกษัตริย์เฉาต่อไป ด้วยสถานะเช่นนี้ มีหรือที่จะเคยถูกผู้หญิงคนไหนปฏิเสธมาก่อน?
ประเด็นสำคัญคือเธอเป็นนักแสดงตัวเล็กๆ ในสายตาของเขา
“คุณแน่ใจเหรอว่าจะออกไป?”
จู่ๆ เฉาจื้อก็ถามขึ้น
แม้ว่าจะมองไม่เห็นเซี่ยเหอแล้ว แต่ประตูห้องวีไอพีก็ยังเปิดอยู่ เขารู้ว่าเซี่ยเหอสามารถได้ยินเสียงของเขา
เซี่ยเหอที่ออกจากห้องไปแล้วก็เตรียมใจที่จะถูกฆ่า เธอไม่กลัวแม้แต่ความตาย แล้วจะกลัวเฉาจื้อได้อย่างไร?
เธอไม่ตอบและเดินไปข้างหน้าอย่างแน่วแน่
อย่างไรก็ตามทางเดินนี้ดูเหมือนจะยาวกว่าเมื่อก่อนมาก เธอรู้สึกว่าตนเองนั้นเดินมาเป็นเวลานาน แต่ก็ยังไปไม่ถึงจุดสิ้นสุดสักที
“ผู้หญิงที่เฉาจื้อถูกใจ ใครจะกล้าปฏิเสธ? เอาตัวหญิงชั่วคนนี้กลับมาให้ฉัน!”
ในที่สุดเฉาจื้อก็ทนไม่ไหว เขาตะโกนอย่างเกรี้ยวกราด
ทันทีที่เขาพูดจบ องครักษ์ตระกูลคิงเฉาที่เตรียมพร้อมอยู่แล้วก็รีบวิ่งเข้าไปหาเซี่ยเหอ
เซี่ยเหอเองย่อมได้ยินเสียงคำรามของเฉาจื้อ จึงรีบวิ่งหนีไป
เธอไม่กลัวความตาย แต่ถ้าสามารถมีชีวิตอยู่ได้ เธอก็ต้องอยู่
ถึงอย่างไรบนโลกนี้ยังมีแม่ที่เธอรักที่สุด
“ว๊าย!”
แต่แล้วเธอก็ชนเข้ากับอ้อมแขนของใครคนหนึ่งและกรีดร้องขึ้นมาทันที
ก่อนที่เธอจะหันกลับมา เธอก็รู้สึกได้ถึงกลิ่นที่คุ้นเคย หัวใจของเธอสั่นสะท้าน พลันเงยหน้าขึ้นมอง เมื่อเธอเห็นใบหน้าที่โหยหามานาน เธอก็ตกตะลึงงัน
“คุณ…คุณ คุณยังมีชีวิตอยู่!”
หลังจากหยุดนิ่งไปครู่หนึ่ง เธอก็กรีดร้องพร้อมกับน้ำตาที่ไหลออกมาอย่างควบคุมไม่ได้
ไม่รู้ว่าเป็นเพราะเธอตื่นเต้นมากที่ได้พบชายที่เธอคิดถึงทั้งวันทั้งคืน? หรือเป็นเพราะว่าชายคนนี้ยังมีชีวิตอยู่
หยางเฉินยิ้มเล็กน้อย “ก็ยังอยู่น่ะสิ!”
เมื่อมองไปที่ใบหน้าที่มีน้ำตาอาบแก้มของเซี่ยเหอ เขาก็เกิดความรู้สึกที่อธิบายไม่ได้
สาวสวยน่ารักเกินบรรยายผู้นี้เคยสูญเสียพรหมจรรย์เพื่อปกป้องเสี้ยวเสี้ยวมาแล้ว
ลำพังแค่เรื่องนี้ ผู้หญิงคนนี้ก็เพียงพอแล้วที่หยางเฉินจะตอบแทนบุญคุณไปตลอดชีวิต
ที่นี่คือชั้นบนสุดของโรงแรมเยี่ยนตู มีห้องวีไอพีระดับสูงสุดเพียงไม่กี่ห้อง ดังนั้นจึงเงียบสงบมาก
เมื่อครู่หยางเฉินและเฉียนเปียวกำลังทานอาหารเย็นอยู่ในร้านอาหาร ย่อมได้ยินเสียงความเคลื่อนไหวจากข้างนอก ไม่เพียงเท่านี้ หยางเฉินยังได้ยินเสียงของเฉาจื้ออีกด้วย
เมื่อครู่เฉียนเปียวยังบอกเขาว่าซิงเฉินมีเดียถูกเฉาจื้อยึดไป
ไม่คิดว่าจะได้พบกันรวดเร็วขนาดนี้ เดิมทีเขาไม่ได้ตั้งใจที่จะแสดงตัว แต่มีบางคนรนหาที่ตาย ดังนั้นจึงต้องส่งพวกเขาไปสู่นรก
ขอแค่คนที่สมควรตายได้ตายไปซะ ข่าวที่ว่าเขายังมีชีวิตอยู่ย่อมไม่แพร่กระจายออกไปแน่นอน
“ไอ้หนู อย่ามายุ่งเรื่องที่ไม่ใช่เรื่องของตัวเอง ไสออกไปจากที่นี่เดี๋ยวนี้!”
ในเวลานี้ องครักษ์ของตระกูลคิงเฉาก็ตามมาทันแล้ว พวกเขามองไปที่หยางเฉินและพูดจาข่มขู่
“หยางเฉิน พวกเขามาจากตระกูลคิงเฉา คุณไม่ต้องสนใจฉัน รีบออกไปจากที่นี่!”