มหายุทธ์ สะท้านภพ บทที่ 1227

แหวนเก็บของวงนี้ที่ดูไม่เด่นนี้ ข้างในมีเจ้ายุทธจักรระดับ 9 ไปจนถึงยาเซียนระดับ 1 หลายพันเม็ด

หลัวซิวไม่รู้ว่าในอดีต เกิดอะไรขึ้นระหว่างช่าจื่อเยียนและเฟิ่งหวูซิน ตั้งแต่นางกลับมา นางอยู่ในเขตสำนักเขาไท่เสวียนเสมอ และไม่ได้พูดคุยอะไรกับคนอื่นในสำนักไท่เสวียน แม้แต่สองพี่น้องตระกูลซุ๋น ยังต้องมาเยี่ยมเยียนนางที่นี่ถึงจะได้พบนาง

ไม่เพียงเท่านั้น นางยังปฏิเสธความช่วยเหลือทั้งหมดจากพี่น้องตระกูลซุ๋นและสำนักศักดิ์สิทธิ์เสวียนเหมินอีกด้วย แต่นางไม่ปฏิเสธความช่วยเหลือที่ได้รับจากหลัวซิว

“ขอบใจน้องชายแล้วนะ” ช่าจื่อเยียนรับแหวนเก็บของพร้อมรอยยิ้ม การล่มสลายของสำนักเทียนช่า ทิ้งเงาไว้ในใจนางมาก เหตุผลที่นางไม่ปฏิเสธหลัวซิว เป็นเพราะความสัมพันธ์ของเสี่ยวเจียงหมิง นางปฏิบัติต่อหลัวซิวอย่างน้องชายจริง ๆ

ความรู้สึกนั้นละเอียดอ่อนมาก ไม่จำเป็นต้องเป็นความรักระหว่างชายหญิง ในขณะเดียวกันก็มีความจริงใจและบริสุทธิ์อย่างยิ่ง

“บูม…”

อนัตตาสั่นสะเทือนราวกับฟ้าร้องดังก้องอยู่บนท้องฟ้าและเกิดรอยร้าวขนาดใหญ่ขึ้นบนท้องฟ้าสูง

ทันทีที่อากาศฉีกออก ร่างของหลัวซิวกลายเป็นลำแสงและเข้าไปข้างใน

โดยการฉีกอากาศก็สามารถเข้าสู่อนัตตาที่ไม่มีที่สิ้นสุด ซึ่งเหมือนกับสภาพแวดล้อมที่ว่างเปล่าไม่มีที่สิ้นสุดในพิภพล่าง แต่อันตรายในนั้นอันตรายยิ่งกว่า แม้ว่าผู้อาวุโสเทพมารจะเดินเข้ามา ก็อาจตายได้

ในอนัตตาอันไม่มีที่สิ้นสุด สิ่งที่น่ากลัวที่สุดคือการหลงทาง เมื่อหลงทางและหาทางออกไปไม่ได้ ก็จะติดอยู่ในนั้น จะไม่สามารถหลุดพ้นจากความมืดมิดและมองเห็นแสงสว่างได้อีกครั้ง

อย่างนี้แล้ว เข็มทิศมหาแดนก็มีความสำคัญอย่างยิ่ง

“ฮึ่ม!”

ด้วยแรงกระตุ้นจากผลการฝึกตน เข็มทิศมหาแดนกะพริบอย่างรวดเร็ว คริสตัลรูปสี่เหลี่ยมขนมเปียกปูนหมุนไปมา ในที่สุดก็ชี้ไปที่ทิศทางหนึ่ง

คริสตัลรูปสี่เหลี่ยมขนมเปียกปูนบนเข็มทิศมหาแดนนี้มีสองปลาย ปลายหนึ่งชี้ไปที่ทิศทางของโลกเสวียนเทียนอยู่เสมอ และปลายอีกด้านหนึ่งจะชี้ไปยังทิศทางของพิภพอื่น แต่ไม่ทราบว่าเป็นพิภพใด

แค่เดินไปตามทิศทางที่ชี้โดยเข็มทิศมหาแดน ก็สามารถไปถึงพิภพอื่นได้

หลัวซิวเดินเข้าไปในอนัตตาไม่สิ้น อนัตตานั้นแปลกประหลาด สิ่งที่มีความเคลื่อนไหวมากที่สุดคือพลังของกฎปริภูมิ

มีผู้แข็งแกร่งมากมายที่ฝึกฝนกฎปริภูมิ พวกเขาจะเข้าสู่อนัตตาไม่สิ้นเพื่อทำความเข้าใจความลึกลับของกฎ กฎปริภูมิของหลัวซิวได้ฝึกฝนไปถึงแดนบรรลุผล ใกล้ถึงแดนบริบูรณ์ อยู่ในอนัตตาไม่สิ้น เขารู้สึกว่าร่างกายราวกับรวมเข้ากับปริภูมิโดยรอบอย่างสมบูรณ์ แยกไม่ออก

ร่างเนื้อ ผลการฝึกตน และตัวสำนึกเข้ากับปริภูมิ เป็นกฎปริภูมิแดนบริบูรณ์ใหญ่

ตอนนี้ร่างกายและตัวสำนึกของหลัวซิวเข้ากับกฎปริภูมิได้อย่างสมบูรณ์แบบ แต่มีเพียงผลการฝึกฝนที่ค่อนข้างต่ำ และไม่สามารถบรรลุถึงความสมบูรณ์แบบกับกฎปริภูมิได้

“บูม!”

ทันใดนั้น อนัตตาที่แปลกประหลาดข้างหน้าก็พังทลายลง หลุมดำโผล่ออกมา ราวกับประตูแห่งขุมนรก กลืนกินทุกสิ่งที่อยู่รอบๆ อย่างบ้าคลั่ง

หลัวซิวยังรู้สึกถึงแรงดึงที่แข็งแกร่ง ร่างกายของเขาถูกกลืนไปที่ประตูหลุมดำอย่างต่อเนื่อง

“โซนหลุมดำ?”

หลัวซิวกระตุ้นวิชาอย่างตั้งใจ แต่พลังการกลืนนี้แข็งแกร่งมาก แม้แต่แดนร่างยุทธ์ระดับเทพมาก็ยังยากที่จะต่อต้าน ร่างของเขาถูกดึงอย่างช้าๆ เข้าใกล้ประตูหลุมดำมากขึ้นเรื่อย ๆ

“ไม่ถูก!”

ทันใดนั้น สีหน้าของหลัวซิวก็เปลี่ยนไป เพราะเขาพบว่าหลุมดำที่ปรากฏขึ้นอย่างกะทันหันนั้นไม่ได้เกิดขึ้นเองตามธรรมชาติ แต่เต็มไปด้วยร่องรอยของกฎปริภูมิอย่างความสม่ำเสมอ เหมือนกับมีคนใช้วิชาพลังอมตะ!