ก่อนหน้าหยางเฉินจะจากไป นี่คือวิธีติดต่อส่วนตัวที่ทิ้งไว้ให้เขา และเป็นการแสดงเคารพนับถือต่อเขานักรบเก่าชายแดนเหนือคนนี้ด้วย
สิ่งที่เกินความคาดหมายของเขาคือ เสียงรอสายมือถือเพิ่งดังสองที ก็มีคนรับสายแล้ว ตามมาด้วยเสียงอันคุ้นเคยเสียงหนึ่งดังขึ้น “ผู้อาวุโสเจียง ดึกขนาดนี้แล้วยังติดต่อผมมา จะต้องเพราะเรื่องของเมืองกษัตริย์กวนแน่เลยมั้ง?”
ได้ยินคำพูดของหยางเฉิน เจียงสยงไม่ได้ตกใจ แต่กลับเกรงใจอยู่บ้าง
“คุณหยาง ขอโทษจริงๆ ครับ ดึกขนาดนี้แล้ว ยังรบกวนท่านพักผ่อนอีก ผมโทรหาท่าน เพราะเรื่องของเมืองกษัตริย์กวนจริงครับ”
เจียงสยงเอ่ยปากบอก
กษัตริย์กวนและหลินเทียนเสียงที่อยู่ด้านข้าง ทันใดนั้นต่างตื่นเต้นแทบแย่แล้ว
หยางเฉินยังมีชีวิตอยู่จริง พูดมาขนาดนี้ แสดงว่าก่อนหน้านี้เรื่องที่ลูกหลานของตระกูลคิงไป๋และตระกูลคิงเฉาโดนฆ่า ล้วนเป็นหยางเฉินทำทั้งสิ้น?
“ให้กษัตริย์กวนรับโทรศัพท์เถอะ!”
หยางเฉินพูดขึ้นโดยตรง
เจียงสยงตกใจอยู่บ้างเล็กน้อย แต่ยังนำมือถือยื่นให้กษัตริย์กวนอยู่ดี “คุณหยางให้คุณรับสาย!”
กษัตริย์กวนตื่นเต้นพอสมควร และประหม่าอยู่บ้างด้วย ตอนที่รับมือถือมา มือสั่นเทาไปหมด
“คุณ……คุณหยาง ดึกขนาดนี้แล้วยังรบกวนท่านอีก ต้องขอโทษมากจริงๆ นะครับ!”
กษัตริย์กวนพูดจาติดขัดอยู่บ้าง เห็นได้ชัดว่าเป็นเพราะหวาดกลัวหยางเฉิน
ผู้แข็งแกร่งแดนเทพคนหนึ่ง ไม่ใช่ผู้แข็งแกร่งแดนราชาสูงสุดแบบเขา จะมีสิทธิ์คิดร้ายได้
ก่อนหน้านี้เขาคิดว่าหยางเฉินเกิดเรื่อง จึงส่งคนของตระกูลคิงกวนไปเมืองเยี่ยนตู นี่เดิมทีคือการทำลายคำมั่นสัญญาที่มีต่อหยางเฉินลง
“เรื่องไร้สาระยังไม่ต้องพูดมาก พูดเรื่องสำคัญดีกว่า!”
เห็นได้ชัดว่าหยางเฉินไม่ได้สนใจเรื่องที่ตระกูลคิงกวนส่งคนเข้าบุกเมืองเยี่ยนตูใหม่อีกรอบ
วันเวลาช่วงนี้ ถึงแม้เขาจะไม่ได้เปิดเผยตัวมาตลอด แต่ทุกอย่างที่เกิดในเมืองเยี่ยนตู เขาล้วนรู้ทั้งนั้น
ย่อมรู้เป็นธรรมดาว่า ถึงตระกูลคิงกวนจะฝ่าฝืนคำสัญญา บุกเข้าเมืองเยี่ยนตูอีกรอบ แต่ว่าไม่ได้พัวพันถึงใครคนใดที่เกี่ยวข้องกับหยางเฉิน
แม้กระทั่งยังมีหลายๆ ด้าน ตระกูลคิงกวนจงใจช่วยเหลือคนและเรื่องราวที่เกี่ยวข้องกับหยางเฉิน
ถ้าไม่ใช่เพราะจุดนี้ หยางเฉินคงไม่ให้กษัตริย์กวนรับสายโทรศัพท์
“คุณหยางครับ เมื่อสักครู่ กษัตริย์ไป๋เรียกประชุมตระกูลเดอะคิงทั้งห้า เนื้อหาการประชุมมีเพียงเรื่องเดียว นั่นก็คือสร้างกลุ่มอิทธิพลพันธมิตรตระกูลเดอะคิง พวกเขาสงสัยว่า ลูกหลานของตระกูลคิงไป๋กับตระกูลคิงโดนฆ่า ล้วนเป็นท่านทำครับ”
“ไม่เพียงแค่นี้ พวกเขายังสงสัยว่า ท่านคือจอมพลชายแดนเหนือแห่งกองยุทธการ กองยุทธการอยากจะมาควบคุมเมืองเยี่ยนตูผ่านทางคุณ จากนั้นสืบทอดตี้ชุนต่อครับ”
“พวกเขาคิดจะสร้างพันธมิตรตระกูลเดอะคิง มาช่วงชิงเมืองเยี่ยนตูกับกองยุทธการ ตระกูลเดอะคิงทั้งห้า มีเพียงผมที่ปฏิเสธเข้าร่วมเป็นพันธมิตรครับ”
กษัตริย์กวนไม่กล้าพูดไร้สาระมากนัก พูดประเด็นสำคัญออกมาโดยตรงทั้งหมดแล้ว
แต่สิ่งที่เกินความคาดหมายของเขาคือ หยางเฉินไม่ได้ตกใจเพราะเรื่องนี้ พูดจานิ่งสงบมาก “อืม ผมรู้แล้ว ยังมีเรื่องอื่นอีกไหม?”
“เอ๋?”
กษัตริย์กวนมึนงงอยู่บ้างกะทันหัน หรือว่าหยางเฉินไม่รู้สึกกังวลใจเลยเหรอ?
ต่อให้หยางเฉินเป็นผู้แข็งแกร่งแดนเทพ แต่ว่าพันธมิตรตระกูลเดอะคิงทั้งสี่ในตระกูลเดอะคิงทั้งห้า ก็ยังยิ่งใหญ่เกรียงไกรมากพอแล้ว หรือว่าหยางเฉินไม่กลัว?
“ไม่ ไม่มีแล้ว……”
หลังกษัตริย์กวนตกใจตั้งนาน จึงรีบเอ่ยปากบอกไป
“ไม่มีจริงๆ?”
หยางเฉินถามอีกครั้งหนึ่ง
“ไม่…….มี! ยังมีครับ!”
กษัตริย์กวนกำลังอยากจะบอกว่าไม่มี ทันใดนั้นนึกขึ้นได้ถึงวัตถุประสงค์หลักสุดที่เขามาหาเจียงสยงเพื่อขอติดต่อหยางเฉิน จึงรีบพูดทันทีว่า “ผมปฏิเสธการเข้าร่วมพันธมิตรตระกูลเดอะคิง พันธมิตรตระกูลเดอะคิงจะต้องลงมือต่อตระกูลคิงกวนก่อนเป็นอันดับแรกแน่นอนครับ”
“คุณหยาง ถ้าท่านสะดวกล่ะก็ สามารถมาที่เมืองกษัตริย์กวนสักหน่อยได้หรือเปล่าครับ?”
ประโยคสุดท้ายนี้ กษัตริย์กวนพูดแบบระมัดระวังเป็นพิเศษ
โดยเฉพาะอย่างยิ่งหยางเฉินเป็นผู้แข็งแกร่งแดนเทพที่แท้จริงคนหนึ่ง ผู้แข็งแกร่งระดับแบบนี้ ไม่ว่าไปสถานที่ไหน ล้วนเป็นแขกพิเศษของคนอื่น
ปัจจุบันนี้ เขากลับอยากจะให้หยางเฉินมาเมืองกษัตริย์กวน คุ้มครองเมืองกษัตริย์กวน
“คุณอยากให้ผมคุ้มครองเมืองกษัตริย์กวนช่วงหนึ่งเหรอ?”
หยางเฉินหัวเราะขึ้นมาแล้ว
“ไม่กล้าครับ!”
กษัตริย์กวนรีบบอกทันที “เพียงแค่อยากจะเชิญคุณหยางมาพักที่เมืองกษัตริย์กวนสักสามสี่วัน ถ้าพันธมิตรตระกูลเดอะคิงมาที่เมืองกษัตริย์กวนจริงๆ แล้ว คุณหยางสามารถควบคุมสถานการณ์ไว้ได้ก็พอครับ ถ้าพวกผมสามารถรับมือไว้ได้ จะไม่รบกวนคุณหยางลงมือเด็ดขาดครับ”
ตอนที่พูดเรื่องพวกนี้ออกมา กษัตริย์กวนปาดเหงื่อบนหน้าผากไปหลายครั้งเลย
“ได้ ฉันจะไปเมืองกษัตริย์กวนเดี๋ยวนี้!”
สิ่งที่เกินความคาดหมายของกษัตริย์กวนคือ หยางเฉินตอบรับแล้ว โดยเฉพาะแสดงออกว่า จะมาเมืองกษัตริย์กวนในตอนนี้ ทันใดนั้นดีใจแทบบ้า “ขอบคุณครับคุณหยาง! ขอบคุณครับคุณหยาง! ผมจะไปรอรับการมาถึงของท่านที่สนามบินด้วยตัวเองเดี๋ยวนี้เลยครับ!”
เมืองเยี่ยนตู ในคฤหาสน์เมืองในฝัน หลังหยางเฉินวางสายโทรศัพท์ หม่าชาวพูดด้วยหน้าตาตกใจ “พี่เฉิน พี่จะไปเมืองกษัตริย์กวนจริงๆ?”
บทสนทนาเมื่อสักครู่นี้ หม่าชาวได้ยินทั้งหมดแล้ว พูดให้ดูดีหน่อย คือกษัตริย์กวนเชื้อเชิญหยางเฉินไปเมืองกษัตริย์กวน พูดไม่น่าฟังหน่อย ก็คือให้หยางเฉินเข้าไปเป็นมืออันธพาล
หยางเฉินยิ้มกริ่มบอกว่า “นายว่า ถ้าเอาสนามรบที่เดิมซึ่งอยู่เมืองเยี่ยนตู ย้ายไปที่เมืองกษัตริย์กวนแล้ว จะสร้างความเสียหายให้เมืองเยี่ยนตูน้อยกว่าบ้างรึเปล่า?”
พอได้ยิน แสงสว่างในสายตาหม่าชาวเปล่งประกาย “พี่เฉิน นี่คือพี่คิดจะล่อทุกคนไปที่เมืองกษัตริย์กวน จากนั้นจับกุมที่เมืองกษัตริย์กวนเหรอ?”
สนามบินนานาชาติเยี่ยนตู เครื่องบินส่วนตัวลำหนึ่ง เตรียมขึ้นบินตั้งนานแล้ว
ไม่นาน ภาพชายหญิงคู่หนึ่ง ซึ่งดูอายุน้อยทั้งคู่ กำลังเดินมาด้วยกัน
“คุณหยาง สวัสดีครับ!”
พนักงานบริการบนเครื่องบินที่รอคอยบนเครื่องบินส่วนตัวตั้งแต่แรก เข้าแถวกันไว้ กล่าวด้วยความเคารพอย่างยิ่ง
ชายหญิงคู่นี้ ย่อมเป็นหยางเฉินและเฝิงเสียวหว่าน
เจียงสยงและหลินเทียนเสียงทั้งสองคนได้รับยาพิษกู่ ก่อนหน้านี้ที่เฝิงเสียวหว่านออกไปด้วยกันกับหยางเฉิน เพียงแค่ทิ้งตัวยาฟื้นฟูจากอาการบาดเจ็บส่วนหนึ่งไว้
ครั้งนี้ ถือโอกาสที่หยางเฉินต้องไปเมืองกษัตริย์กวน เฝิงเสียวหว่านจึงตามเข้าไปด้วยกัน ถือโอกาสดูอาการบาดเจ็บของเจียงสยงและหลินเทียนเสียงทั้งสองคนสักหน่อย
จากเมืองเยี่ยนตูมาถึงเมืองกษัตริย์กวน ระยะทางบินประมาณสามชั่วโมง เวลานี้เป็นช่วงกลางดึก กลับไม่เป็นอุปสรรคต่อหยางเฉินในการไปเมืองกษัตริย์กวน
เมืองกษัตริย์กวน สนามบินเมืองหลวง
ถูกหงต้าเฉียงผู้บังคับบัญชาสูงสุดของกองยุทธการแห่งเมืองกษัตริย์กวนพาคนมาปิดล้อม ญาติสายตรงที่สำคัญสุดหลายคนนั้นของตระกูลคิงกวน ก็พาคนไปปรากฏตัวเช่นกัน
ไม่เพียงแค่กองยุทธการแห่งเมืองกษัตริย์กวนและตระกูลคิงกวน ยังมีบุคคลระดับสูงของตระกูลเจียงและตระกูลหลินในสี่ตระกูลใหญ่แห่งเมืองกษัตริย์กวน ก็มาด้วย
ข่าวเรื่องนี้ เผยแพร่ไปทั้งเมืองกษัตริย์กวนเร็วมาก
“สรุปเกิดเรื่องอะไรขึ้นแล้ว? ทำไมอิทธิพลแนวหน้าของเมืองกษัตริย์กวน ล้วนพาคนมาสนามบินแล้วล่ะ?”
“ว่ากันว่า แม้แต่กษัตริย์กวนผู้นำของตระกูลคิงกวน ยังเข้ามาสนามบินด้วยตัวเอง ข่าวลือคือจะมารับบุคคลยิ่งใหญ่อะไรนี่แหละ”
“โอ้มายก็อด! นี่สรุปเป็นคนใหญ่โตที่สถานะสูงศักดิ์มากแค่ไหนกัน? ถึงทำให้กษัตริย์กวนมารับถึงสนามบินด้วยตัวเองได้?”
……
เมืองกษัตริย์กวน ตระกูลใหญ่แต่ละแห่ง ต่างกำลังถกเถียงเรื่องนี้กัน
เวลานี้ คือช่วงเช้ามืด ถ้าเป็นปกติ คนเหล่านี้คงหลับตั้งนานแล้ว
แต่ว่าวันนี้ ตระกูลใหญ่โตชั้นนำใดๆ ต่างเปิดไฟสว่างไสว
ไม่ว่าใครล้วนรู้สึกถึงความผิดปกตินิดๆ