ยัยหมอวายร้ายที่รัก บทที่ 1354 งานแต่งงานที่ยิ่งใหญ่
สุดท้ายก็เป็นแสงดาวที่ให้คนไปจัดการเรื่องรถ ก็ไม่เยอะมากนัก ก็แค่สามสิบคัน นอกจากโรลส์รอยซ์ห้าคันนำหน้า คันอื่นๆ ก็เป็นรถสปอร์ตทั้งหมด
ช่วยไม่ได้ หลังจากที่บินวนมาถึงสนามบินแล้ว เวลามันบีบบังคับ
ดังนั้นเมื่อพวกเขาถึงอย่างหวุดหวิด…. ไม่ใช่ มันคือการมาถึงอย่างยิ่งใหญ่ในที่สุด
เมื่อพวกเขามาถึงยัง คฤหาสน์เชียนหยวน อย่างยิ่งใหญ่อลังการ ผู้คนท้องถิ่นทุกคนที่มาร่วมงานแต่งงาน รวมทั้งคนจองตระกูลคิววาย หลังจากที่ได้เห็นรถหรูสามสิบคันนี้แล้ว ก็ต้องพากันตกตะลึงอ้าปากค้างอีกครั้ง
มันเว่อร์เกินไปแล้ว!
ฉากแบบนี้ แม้ว่างานมงคลสมรสของราชวงศ์ของพวกเขาที่นี่ก็ไม่ได้โอ่อ่ายิ่งใหญ่ขนาดนี้
ในที่สุดผู้นำตระกูลคิววายก็ไม่ได้มีการคัดค้านงานแต่งงานครั้งนี้แล้ว เขาออกมาต้อนรับไชยันต์กับดิลกด้วยตัวเอง
“ท่านจอมพล นับถือเลื่อมใสท่านมานานแล้ว ทำให้ท่านต้องลำบากเดินทางมา ช่างไม่สมควรยิ่งนัก!”
แน่นอนว่าเขามีความเคารพและยอมอยู่ใต้อำนาจบุคคลอย่างท่านไชยันต์คนนี้แบบร้อยเปอร์เซ็นต์ สักครู่ ก็ยังเรียกให้ปู่ของ เชียนหยวนล๋ายเย่ ออกมาด้วย
ไชยันต์โบกมือหนึ่งครั้ง หลังจากที่พูดต้องรับอย่างสุภาพอย่างเปิดเผยแล้วก็พาคนเข้าไป
พ่อของเชียนหยวนล๋ายเย่ ยังต้อนรับแขกอยู่ที่ด้านนอก เพราะว่าข้างหลังยังมีแสนรักสองสามีภรรยา รวมทั้งม็อกโกพวกเขาด้วย
เพียงแต่สิ่งที่น่าแปลกก็คือ เมื่อเส้นหมี่พาลูกๆ ทั้งสามคนเข้ามา ผู้นำตระกูลคิววายคนปัจจุบันหลังจากที่เห็นเธอแล้ว จู่ ๆ ก็เหมือนรู้สึกเบลอไปเล็กน้อย
ทำไมหน้าตาของเธอ?
“ท่านเชียนหยวนตระกูลเฮกังก็มาแล้ว จะไปต้อนรับไหมคะ?”
ทันใดนั้น มีคนใช้เดินมารายงานเขา
เฮกัง?
ตระกูลคิววายไม่ได้รู้สึกพอใจขนาดนั้น
แต่ตอนนี้เป็นงานมงคลสมรส คณาธิปเองก็ผูกพันพึ่งพาอยู่กับตระกูลเฮกัง ดังนั้นในท้ายที่สุด ชายคนนี้ก็เลยออกไป และสำหรับความสงสัยในใจของเขาเมื่อสักครู่ ก็ยับยั้งเอาไว้ก่อน
ไม่นานนัก หลังจากที่คนของฝ่ายชายมากันครบแล้ว ในที่สุดงานแต่งงานแบบดั้งเดิมที่ทั้งยุ่งยากและอลังการนี้ก็เริ่มต้นขึ้น
“ที่แท้ก็เป็นการมอบของขวัญแทนใจเพื่อยอมรับกันกับการให้ของขวัญอวยพร”
แสงดาวนั่งคุกเข่าอยู่แถวหน้าของงานเลี้ยง เมื่อได้เห็นห้องโถงที่หอมกรุ่นไปด้วยบรรยากาศงานมงคลสมรสของประเทศนี้ เริ่มจากเจ้าบ่าวเจ้าสาวสองฝ่ายแลกเปลี่ยนของขวัญกัน จากนั้นมีคนรับใช้ที่แต่งตัวเคร่งขรึมและดูเป็นมงคลมาก หันหน้ามาและนำถาดสีแดงยื่นมาให้กับพวกเขาเหล่านี้ที่เป็นแขก จากนั้นทุกคนก็นำของขวัญอวยพรของตัวเองวางลงไปด้านบน
เธออดไม่ได้ที่จะมองด้วยความแปลกประหลาดใจ และเป็นการเปิดประสบการณ์ใหม่ๆ ด้วย
อันที่จริง แต่ละประเทศทุกคนต่างก็มีประเพณีของแต่ละประเทศ ดังนั้น พวกเขาเหล่านี้ซึ่งเป็นคนที่มาร่วมงานมงคลสมรสก็จะหัวเราะเยาะไม่ได้
บางก็เพียงแค่รู้สึกว่าตัวเองได้มีความรู้ที่แปลกๆ เพิ่มขึ้นมาจนรู้สึกได้ถึงความตื่นเต้นดีใจ ยิ่งไปกว่านั้น คือรู้สึกภาคภูมิใจที่ได้เข้าร่วมงานมงคลสมรสที่ยิ่งใหญ่แบบนี้
เมื่อขั้นตอนผลประโยชน์สองอย่างนี้จบลง ในที่สุดงานมงคลสมรสก็ได้เริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการ
และการเริ่มต้นนี้ก็หมายถึงว่า เจ้าสาวกำลังจะเปิดตัวออกมาแล้ว
“ว้าว ฉันคาดหวังกับ หนูเย่ มากจริงๆ วันนี้เธอเป็นเจ้าสาวจะต้องสวยงามมากอย่างแน่นอน” คนนิสัยตรงไปตรงมาอย่างแสงดาว กว่าที่จะอดทนให้มาถึงขั้นตอนนี้ได้ แสดงให้เห็นว่าคาดหวังเอาไว้อย่างมาก
ม็อกโกนั้นไม่ว่าง
เพราะว่าเขาต้องเลี้ยงลูก
หลังจากที่หนูดารามาถึงที่นี่ และก็เป็นครั้งแรกที่ได้เห็นสถานที่ที่ครึกครื้นขนาดนี้ เธอที่เป็นเด็กร่าเริงอยู่ไม่นิ่ง ก็ไม่สามารถรั้งแขนรั้งขาน้อยๆ ของเธอเอาไว้ตั้งนานแล้ว
ดังนั้น เธอจึงวิ่งไม่ยอมหยุด พ่อของเธอจึงได้เพียงแค่ไล่ตามจับอยู่ข้างหลัง
จนสุดท้าย ม็อกโกแทบจะหาเชือกสักเส้นมามัดเธอไว้บนมือ
“คิกคิกคิด……คุณปู่…..คุณปู่……” เธอกลับมองไปเห็นไชยันต์ทางนั้นที่กำลังดื่มเหล้าอยู่กับปู่ทวดของตระกูลคิววาย ก้าวเท้าน้อยๆ วิ่งตรงไปหาเขา
ม็อกโก: “…….”
“ตึง–”
โชคดีที่ในเวลานี้ จู่ ๆ เสียงระนาดอันไพเราะก็ดังลอยมาจากในงานแต่งงาน
หนูดาราได้ยิน เธอที่กำลังวิ่งไปได้ครึ่งทาง หลังจากที่แหงนหน้าเหลือบขึ้นมองด้านบนแล้ว วินาทีต่อมา เธอก็หันหลังวิ่งกลับมาหาคุณพ่อทางนี้
“กอดกอด…….กอดกอด…….”
“ได้ รีบมากอดกอด ในที่สุดก็รู้จักกลัวแล้วสินะ เจ้าหนูน้อยคนนี้”
ม็อกโกยิ้มอย่างเป็นธรรมชาติแล้วนำลูกสาวเข้ามากอด
ไม่นาน จังหวะเสียงของเปียโนก็ค่อยๆ แพร่กระจายออกไป ความเคลื่อนไหวต่างๆ ในงานเลี้ยงมงคลสมรสก็พากันหยุดลง ทุกคนกลั้นหายใจใจจดใจจ่อ ชั่วครู่ พวกเขาก็ได้เห็นชายเสื้อที่มีกระดุม สีขาวหิมะลอยออกมา
“ว้าว นั่นคืออาหญิงใช่ไหม?”
ในเวลานี้หนูรินจังนั่งอยู่กับแด๊ดดี้หม่ามี๊ หลังจากที่ได้เห็นชายเสื้อที่มีกระดุมสวยงามแล้ว เธอรีบถามมาหนึ่งประโยคด้วยความตื่นเต้น
เส้นหมี่โอบเธอไว้ แล้วตอบด้วยรอยยิ้มว่า: “น่าจะใช่ พวกหนูอย่าส่งเสียงดัง ดูสิว่าวันนี้เจ้าสาวจะสวยเป็นพิเศษหรือเปล่า?”
เธอปลอบลูกๆ
อันที่จริงเธอเองก็คาดหวังมากเหมือนกัน
เพราะว่า เชียนหยวนล๋ายเย่ คนนี้ คือได้ยินมาโดยตลอด แต่เพราะตอนนั้นตัวเองยังรักษาตัวอยู่ที่นี่ จึงได้เคยได้เจอตัวจริง
ดังนั้นในเวลานี้ เธอก็อยากจะลองดูสิว่า หญิงสาวที่เป็นที่รักของคนมากมายขนาดนั้นคนนี้ จะมีหน้าตายังไงกันแน่?
แต่ที่เห็นคือหลังจากที่ชายผ้าที่มีกระดุมสีขาวหิมะนั้นลอยออกมา ไม่นาน คณาธิปในชุดสูทและรองเท้าหนังก็ปรากฏตัวขึ้น ทุกคนเห็นว่าเขาจูงมือเด็กสาวคนหนึ่งที่สวมชุดกิโมโนสีขาวเดินออกมา
นั่นคือหญิงสาวแบบไหนกันแน่?
งานแต่งของเจแปน เจ้าสาวต่างสวมชุดกิโมโนสีขาว แปลว่าบริสุทธิ์ผุดผ่อง และก็เป็นความหมายของชุดกิโมโนสีขาวด้วย