หลงเถิงถามอย่างโกรธเคือง แม่ทัพทั้งสิบสองคนของสำนักประตูมังกรก็หยุดตั้งค่ายเช่นกัน แต่ล้อมผู้แข็งแกร่งแดนราชาทั้งสี่ไว้อย่างเงียบๆ ขอเพียงหลงเถิงสั่ง มันก็เป็นเวลาตายของผู้แข็งแกร่งแดนราชาขั้นปลายทั้งสี่
ผู้แข็งแกร่งแดนราชาขั้นปลายทั้งสี่ สีหน้าเคร่งขรึมทันที คุณมองผม ผมมองคุณ และทันใดนั้น ดวงตาของทุกคนก็มีสีที่แน่วแน่
“ไม่ว่าวิชาการตั้งค่ายจะแข็งแกร่งเพียงใด พลังการต่อสู้ของคนเหล่านี้จะต้องอยู่ในระดับเดียวกัน ขอเพียงแค่เราสามารถโจมตีและฆ่าคนใดคนหนึ่ง เราก็สามารถทำลายค่ายของพวกเขาได้”
ผู้แข็งแกร่งแดนราชาขั้นปลาย ทันใดนั้นก็พูดด้วยท่าทางเคร่งขรึม
เสียงนั้นตกลงไป และร่างกายของเขาก็กลายเป็นเงาทันที พุ่งเข้าหาแม่ทัพหนึ่งในสิบสองคนของสำนักประตูมังกร
“ฆ่า!”
คนอื่นๆ อีกหลายคนก็คำราม และพุ่งเข้าหาบุคคลนั้นพร้อมกัน
เห็นเพียงร่องรอยเจตนาในดวงตาของหลงเถิง และตะโกนอย่างโกรธเคือง”ฆ่า!”
ในเวลาเดียวกันกับที่เขาออกคำสั่งนี้ แม่ทัพทั้งสิบสองคนของสำนักประตูมังกรก็หายตัวไปในทันที
“ปังปังปังปัง!”
เสียงทุ้มของการชนติดต่อกันสี่ครั้งดังขึ้น และร่างทั้งสี่ก็กระเด็นออกไปทันที
ทันทีที่คนสองสามคนล้มลงที่พื้น พวกเขาทั้งหมดก็อาเจียนเป็นเลือด และพลังชีวิตของพวกเขาก็หายไปในทันที
จนถึงตอนนี้ ผู้แข็งแกร่งแดนราชาขั้นปลายทั้งสิบคน ได้ถูกกำจัดจนหมดแล้ว
ตระกูลหลงเกิดความเงียบสงัด ทุกคนต่างจับจ้องไปที่แม่ทัพทั้งสิบสองคนของสำนักประตูมังกร
เกี่ยวกับความลับของแม่ทัพทั้งสิบสองคนของสำนักประตูมังกร มีเพียงไม่กี่คนในตระกูลหลงเท่านั้นที่รู้ และคนอื่นๆไม่รู้
นี่เป็นแม่ทัพสิบสองคนของสำนักประตูมังกร ซึ่งเป็นครั้งแรกที่พวกเขาได้ปรากฏตัวต่อหน้าคนในตระกูลหลงอย่างเป็นทางการ
“ผู้นำตระกูล!”
พ่อบ้านชราเดินเข้ามา แล้วพูดอย่างเคร่งขรึม “ผมได้สืบพวกเขาแล้ว จากตัวพวกเขาไม่พบข้อมูลที่น่ากลัวและเป็นประโยชน์เลย”
หลงเถิงพยักหน้า สีหน้าของเขาน่าเกลียดมาก
มีผู้แข็งแกร่งชั้นยอดสิบคนมาอย่างกะทันหัน และต่างก็มีความแข็งแกร่งเป็นแดนราชาขั้นปลาย แม้ว่าพวกเขาจะอยู่ในแดนราชาขั้นปลาย อยู่ในตระกูลคิง ก็เป็นกองกำลังที่ทรงพลังมาก
แต่ผู้แข็งแกร่งมากมายเช่นนี้ จู่ๆก็มาที่ตระกูลหลง ซึ่งทำให้หลงเถิงรู้สึกกดดันอย่างมาก
“พวกเขาเป็นใครกันแน่? ทำไมถึงลงมือกับตระกูลหลงของเรา?”
หลงเถิงพึมพำกับตัวเอง ใบหน้าของเขาดูเคร่งขรึม
“สิ่งที่เกิดขึ้นคืนนี้ จะต้องไม่รั่วไหลออกไป มาเคลียร์ที่เกิดเหตุเดี๋ยวนี้!”
หลงเถิงออกคำสั่ง
“ครับ!”
ตระกูลหลงต่างก็ตอบกลับ
ในเวลานี้ มันดึกมากแล้ว แต่หลงเถิงก็โทรออกทันที
“ท่านผู้นำหลง นี่มันดึกมากแล้ว ทำไมจู่ๆถึงติดต่อผมมาล่ะ?”
ในเวลานี้ หยางเฉินยังไม่ได้หลับ เขาเพิ่งกล่อมลูกสาวให้หลับ
เสี้ยวเสี้ยวติดหยางเฉินมาก ทุกคืนเขาจะให้หยางเฉินเล่านิทานให้เธอ จากนั้นก็จะค่อยๆหลับไป
“เกิดเรื่องแล้ว!”
หลงเถิงพูดด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น แล้วเล่าว่าเกิดอะไรขึ้นเมื่อครู่นี้
หลังจากหลงเถิงพูดจบ สีหน้าของหยางเฉินก็ดูน่าเกลียดมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเขาได้ยินผู้แข็งแกร่งแดนราชาขั้นปลายสิบคนที่ไปยังตระกูลหลง ซึ่งทำให้เขารู้สึกไม่ปกติ
ทีมแบบนี้ นอกจากราชวงศ์และตระกูลคิงแล้ว จะมีกองกำลังไหนมีอีก?
แน่นอน ไม่รวมสนามรบและตระกูลที่ซ่อนอยู่เหล่านั้น
เพราะว่า สนามรบไม่ได้ยุ่งเรื่องทั่วไป แค่สนใจสงคราม และตระกูลที่ซ่อนอยู่ก็ถูกผูกมัดด้วยกฎเกณฑ์บางอย่าง และไม่สามารถออกมายังโลกได้ตามต้องการ
จากมุมมองนี้ อีกฝ่ายจะเป็นได้แค่ราชวงศ์และตระกูลคิงเท่านั้น
“คุณมีผู้สงสัยไหม?”
หยางเฉินถาม
หลงเถิงกล่าว “พันธมิตรตระกูลคิง!”
“พันธมิตรตระกูลคิง?”
เมื่อได้ยินการคาดเดาของหลงเถิง หยางเฉินก็ประหลาดใจมากเช่นกัน
หยางเฉินถาม “ทำไมคุณถึงเดาว่าเป็นพันธมิตรคิง? อีกฝ่ายมีจุดน่าสงสัยอะไร?”
แม้ว่าเขาจะมีความขัดแย้งกับพันธมิตรตระกูลคิงมาก แต่ตอนนี้สถานการณ์ในเยี่ยนตูตึงเครียด หากไม่มีหลักฐาน เขาจะไม่คาดเดาไปเรื่อยแน่นอน
หลงเถิงพูดด้วยน้ำเสียงที่กระชับ “เพราะมีเพียงราชวงศ์และตระกูลคิงเท่านั้นที่สามารถส่งผู้แข็งแกร่งมากขนาดนี้ได้ สำหรับราชวงศ์ มันเป็นไปไม่ได้ ตระกูลหลงของเราเป็นสาขาของราชวงศ์หลง พวกเขาไม่มีเหตุผลที่จะโหดร้ายกับเราเช่นนี้ และราชวงศ์อื่นๆ ก็มีโอกาสน้อยที่จะโจมตีเรา”
“หากเป็นเช่นนี้ มีเพียงพันธมิตรตระกูลคิงเท่านั้นที่มีความเป็นไปได้มากที่สุด”
หลงเถิงหยุดชั่วคราว แล้วพูดต่อว่า “แน่นอน สิ่งที่ทำให้ผมสงสัยพันธมิตรตระกูลคิงมากที่สุดก็คือ ผู้แข็งแกร่งเหล่านั้นระบุว่า คุณส่งพวกเขามาทำลายล้างตระกูลหลงของผม”
คราวนี้ หยางเฉินเข้าใจว่าทำไมหลงเถิงถึงสงสัยกลุ่มพันธมิตรตระกูลคิง ซึ่งเห็นได้ชัดว่าพวกเขาพยายามโยนความผิดให้เขา
“พันธมิตรตระกูลคิง ไม่ยอมล้มเลิกความคิดร้ายๆจริงๆ!”
เสียงของหยางเฉินเย็นชามาก “เพียงแต่ว่า ทำไมพวกเขาถึงต้องการโยนความผิดให้ผม?”
หลงเถิงกล่าวว่า “คุณอย่าลืมนะ ข้างหลังผมคือราชวงศ์หลง หากตระกูลหลงถูกทำลาย คุณคิดว่าราชวงศ์หลงจะทำอย่างไร?”
ก่อนที่หยางเฉินจะพูดได้ หลงเถิงก็หัวเราะเยาะตัวเองอีกครั้ง “แต่ในสายตาของราชวงศ์หลง ตระกูลหลงนั้นไม่มีค่าอะไรหรอก”
“ถ้าตระกูลหลงถูกทำลาย อย่างมากที่สุดพวกเขาจะหาข้ออ้างที่จะเข้าไปในเยี่ยนตู แต่ว่า ผมรู้สึกว่ายังมีแผนชั่วร้ายบางอย่าง”
“สำหรับพันธมิตรตระกูลคิง ตี้ชุนมีความสำคัญมาก แต่สำหรับราชวงศ์แล้ว ตี้ชุนก็มีความสำคัญเช่นกัน พันธมิตรตระกูลคิงน่าจะรู้ว่า ราชวงศ์หลงจะมาที่เยี่ยนตูอย่างแน่นอน ทำไมพวกเขาถึงใช้ วิธีการนี้ ล่อราชวงศ์หลงออกมาล่ะ?
หยางเฉินที่ยืนอยู่บนระเบียง มองดูฉากกลางคืนข้างนอก ดวงตาของเขาเป็นประกายด้วยแสงอันเย็นยะเยือก
ความสงสัยของหลงเถิง ก็เป็นความสงสัยของเขาเช่นกัน ในเวลานี้ พันธมิตรตระกูลคิง จู่ๆก็โจมตีตระกูลหลง ซึ่งจะทำให้ราชวงศ์หลงมาที่เยี่ยนตูเร็วขึ้นเท่านั้น
เพียงแต่ว่า ราชวงศ์หลงกำลังจะมาที่เยี่ยนตู พันธมิตรตระกูลคิง เพื่อที่จะทำให้ราชวงศ์หลงมาที่เยี่ยนตูเร็วขึ้น พวกเขาถึงกับได้ส่งผู้แข็งแกร่งแดนราชาขั้นปลายสิบคนเพื่อทำลายตระกูลหลง พวกเขาไม่กลัวว่าจะล้มเหลวเหรอ?
ก่อนหน้านี้ พันธมิตรตระกูลคิงได้ส่งผู้แข็งแกร่งแดนราชาสูงสุด 20 คนไปที่เมืองกษัตริย์กวน หยางเฉินได้เก็บพวกเขามาอยู่ภายใต้คำสั่งของเขาแล้ว
คราวนี้ พันธมิตรตระกูลคิงสูญเสียผู้แข็งแกร่งแดนราชาขั้นปลายถึงสิบคนอีกครั้ง และในเวลาเพียงหนึ่งเดือนก็สูญเสียผู้แข็งแกร่งสามสิบคน
แม้ว่าพันธมิตรตระกูลคิงจะแข็งแกร่งแค่ไหน ก็ยากที่จะสรรหาคนที่แข็งแกร่งจำนวนมากเช่นนี้ใช่ไหม?
“ถ้าผมเดาไม่ผิด ราชวงศ์หลงน่าจะได้รับข่าวแล้ว และส่งคนไปที่เยี่ยนตู”
หลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง หยางเฉินเอ่ยปากและถามว่า “อย่างไรก็ตาม สิ่งที่เกิดขึ้นในคืนนี้ ได้นำความสูญเสียครั้งใหญ่มาสู่ตระกูลหลง ราชวงศ์หลงจะใช้สิ่งนี้เป็นข้ออ้างในการส่งผู้แข็งแกร่งมาตั้งรกรากในเยี่ยนตูอย่างแน่นอน”
หลงเถิงก็พูดด้วยน้ำเสียงที่กระชับ “ต้องยอมรับว่า ครั้งนี้ แม้ว่าพันธมิตรตระกูลคิงจะสูญเสียอย่างมาก แต่จุดประสงค์ของพวกเขาก็สำเร็จลุล่วงไปแล้ว”
“คุณพูดถูก ราชวงศ์หลงจะฉวยโอกาสจากการสูญเสียครั้งใหญ่ของตระกูลหลง และส่งคนตรงไปยังตระกูลหลงแน่นอน”
“เป็นเพียงว่า ผมหวังว่าราชวงศ์หลงจะฟังการเกลี้ยกล่อมของผม”
หยางเฉินเข้าใจโดยธรรมชาติว่า หลงเถิงต้องการเกลี้ยกล่อมราชวงศ์หลงอะไร