เขาเป็นผู้แข็งแกร่งแดนเทพที่ราชวงศ์หลงส่งมาปกป้องหลงเทียนหยู่ แต่ในขณะนี้ เขารู้สึกได้ถึงแรงกดดันมหาศาลที่ไม่มีใครเทียบได้จากร่างกายของหยางเฉิน
หลงเทียนหยู่ถูกจ้องมองโดยหยางเฉิน และเขารู้สึกไม่สบายใจ ราวกับว่าเขาถูกงูพิษจ้องมอง
ถึงอย่างนั้น ในฐานะหลานชายคนโตของราชวงศ์หลง เขามีความเย่อหยิ่งโดยธรรมชาติ และมองหยางเฉินอย่างเฉยเมย “กล้าทำร้ายคนในราชวงศ์หลงของผม คุณสำนึกผิดไหม?”
ซ่า!
ทันทีที่เสียงของหลงเทียนหยู่ลดลง ร่างของหยางเฉินก็สว่างวาบ และเขาก็ปรากฏตัวขึ้นทันทีตรงหน้าผู้แข็งแกร่งกึ่งแดนเทพซึ่งถูกฝ่ามือของเขากระเด็นออกไป
“ซ่า!”
หยางเฉินเหยียบเข่าของคู่ต่อสู้ และเสียงกระดูกหักที่ทะลุหูก็ดังขึ้น
“อ๊าก……”
ทันใดนั้น ก็มีเสียงคร่ำครวญของผู้แข็งแกร่งกึ่งแดนเทพดังขึ้น
เสียงคร่ำครวญอย่างน่าสังเวชดังก้องไปทั่วตระกูลหลง
“ทำร้ายคนของราชวงศ์หลงของคุณ? ผมยังกล้าที่จะฆ่าคนในราชวงศ์หลงของคุณ คุณเชื่อไหม?”
หยางเฉินดูเฉยเมย เสียงของเขาลดลง และเขาก็เหยียบคอของผู้แข็งแกร่งกึ่งแดนเทพ
ทันใดนั้น การคร่ำครวญของผู้แข็งแกร่งกึ่งแดนเทพก็หยุดลงอย่างกะทันหัน ไม่ใช่ว่าเขาไม่กล้าตะโกน แต่หยางเฉินเหยียบคอของเขาไว้ เขาหายใจไม่ออกด้วยซ้ำ เขาจะคร่ำครวญได้อย่างไร
คนในราชวงศ์หลงและตระกูลหลง เห็นเพียงผู้แข็งแกร่งกึ่งแดนเทพ ดิ้นรนอย่างรุนแรงในเวลานี้ แต่เท้าของหยางเฉินเช่นภูเขาห้านิ้ว กำลังกดทับเขาอย่างแน่นหนา และเขาก็ไม่สามารถหลุดพ้นได้เลย
“คุณหาที่ตาย!”
หลงเทียนหยู่เกือบจะกัดฟันของเขาและพูดคำสามคำนี้ และเจตนาฆ่าที่รุนแรงก็ฉายประกายในดวงตาของเขา
ในฐานะหลานชายคนโตของราชวงศ์หลง เขาเคยได้รับความอับอายเช่นนี้ได้ไง?
ลูกน้องของเขา ถูกบดขยี้ต่อหน้า และชีวิตและความตายของเขาถูกควบคุมโดยผู้อื่น
สำหรับเขาแล้ว นี่เป็นความอัปยศอย่างยิ่ง
“ซ่า!”
ทันใดนั้น หยางเฉินก็ออกแรงกดทับ เพียงได้ยินเสียงกระดูกคอหัก ผู้แข็งแกร่งกึ่งแดนเทพที่ต้องดิ้นรน หยุดดิ้นรนทันที รูม่านตาเต็มไปด้วยความสิ้นหวังและเหลือเชื่อ
ในฐานะที่เป็นผู้แข็งแกร่งกึ่งแดนเทพของราชวงศ์หลง แม้ว่าเขาจะไม่ใช่ผู้แข็งแกร่งระดับสูงสุด แต่ในราชวงศ์หลง เขาก็เป็นผู้แข็งแกร่งที่ได้รับความสำคัญ
บูม!
ความโกรธอันมหึมาปะทุออกมาจากร่างของหลงเทียนหยู่ เขาลุกขึ้นยืนทันที นัยน์ตาสีดำของเขาเต็มไปด้วยเจตนาฆ่าอย่างแรงกล้า
สมาชิกคนอื่นๆของราชวงศ์หลงก็แสดงความโกรธและจ้องไปที่หยางเฉิน
สำหรับคนในตระกูลหลง พวกเขาเคยถูกคนของราชวงศ์หลงกดขี่รังแก เดิมทีพวกเขาก็อัดอั้นใจมามาก คราวนี้ เมื่อพวกเขาเห็นชายผู้แข็งแกร่งของราชวงศ์หลงถูกหยางเฉินฆ่า พวกเขารู้สึกเพียงว่าความแค้นในใจของพวกเขาหายไปในทันที และใบหน้าของพวกเขาเต็มไปด้วยความตื่นเต้น
หลงเถิงก็ตกตะลึง เดิมที เขาต้องการที่จะรักษาความสัมพันธ์ฉันมิตรระหว่างราชวงศ์หลงและหยางเฉิน แต่เขาไม่ได้คาดคิดว่า ทันทีที่พวกเขาพบกัน หยางเฉินก็ได้สังหารผู้แข็งแกร่งกึ่งแดนเทพของราชวงศ์หลง
ตอนนี้คนตายแล้ว เกรงว่าความคับข้องใจระหว่างหยางเฉินและราชวงศ์หลง จะคืนดีกันไม่ได้อีกต่อไป
อย่างไรก็ตาม หยางเฉินดูเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น หลังจากฆ่าผู้แข็งแกร่งกึ่งแดนเทพเสร็จ เขาพูดด้วยท่าทางดูถูกและเย็นชาว่า “ผู้แข็งแกร่งของราชวงศ์หลง มีความสามารถแค่นี้เองเหรอ!”
เขากวาดสายตาไปที่ราชวงศ์หลง และในที่สุดก็ตกอยู่ที่หลงเทียนหยู่ที่กำลังโกรธ และถามด้วยความประชดเล็กน้อย”ราชวงศ์หลง มีใครอีกไหมที่อยากจะลองดู?”
หลงเทียนหยู่รู้สึกขุ่นเคืองอย่างมากที่ไม่มีใครเทียบได้ อัดแน่นอยู่ในหัวใจของเขา และไม่สามารถปลดปล่อยได้เลย
“ไปฆ่ามันซะ!”
หลงเทียนหยู่สูดลมหายใจเข้าลึกๆ และสั่งผู้แข็งแกร่งแดนเทพที่อยู่รอบตัวเขา
อย่างไรก็ตาม ผู้แข็งแกร่งแดนเทพไม่ได้ลงมือ แต่เกลี้ยกล่อมว่า “องค์ชาย ศัตรูควรแก้ไม่ควรผูก ตระกูลหลงเป็นสาขาของราชวงศ์หลง และเราไม่จำเป็นต้องฆ่ากันเองกับตระกูลหลง”
“อืม?”
หลงเทียนหยู่คิ้วขึ้นทันที และแววตาของเขายังคงเต็มไปด้วยความไม่พอใจ
เขาสามารถออกคำสั่งแก่ผู้แข็งแกร่งในราชวงศ์หลงคนอื่นๆได้ตามต้องการ แต่เขาไม่สามารถออกคำสั่งไปยังผู้แข็งแกร่งที่อยู่ข้างหน้าเขาได้
ผู้แข็งแกร่งแดนเทพคนนี้ชื่อหลงจ้าน เขาไม่ได้เป็นสมาชิกของราชวงศ์หลง แต่ติดตามหลงหวงมาหลายสิบปี และได้รับการขนานนามว่าหลงจากหลงหวง รู้เลยว่าสถานะของหลงจ้านในราชวงศ์หลงนั้นสูงแค่ไหน
แม้แต่พ่อของเขา ก็ยังเรียกเขาว่าลุงจ้าน
“หนุ่มน้อย ความแข็งแกร่งของคุณแข็งแกร่งมาก รุ่นหลานไม่ค่อยมีคนที่สู้คุณได้ แต่คุณต้องเข้าใจว่า เหนือฟ้ายังมีฟ้า เหนือคนยังมีคน ราชวงศ์หลงไม่ใช่ตระกูลที่คุณสามารถรุกรานได้”
หลงจ้านก้าวไปข้างหน้า มองหยางเฉินด้วยท่าทางที่เคร่งขรึมและกล่าว “ถ้าคุณยินยอมที่จะเข้าร่วมราชวงศ์หลง ผมรับรองได้เลยว่า ราชวงศ์จะปฏิบัติต่อคุณอย่างดี”
หลังจากพูดเสร็จ เขามองไปที่หลงเถิงอีกครั้งและพูดว่า “หลงเถิง เพื่อนคนนี้น่าจะมีความสัมพันธ์ที่ดีกับคุณใช่ไหม? ถ้าเขายินยอมที่จะเข้าร่วมราชวงศ์หลง ผมสามารถเกลี้ยกล่อมให้หลงหวง ยอมให้ตระกูลหลงในเยี่ยนตู กลับสู่ราชวงศ์หลง”
“ไม่เพียงแค่นั้น เพื่อนหยางเฉิน ก็จะอยู่ในสายของคุณเช่นกัน”
บูม!
ทันทีที่หลงจ้านพูดเช่นนี้ สมาชิกของตระกูลหลงก็ตกตะลึง ทุกคนรู้ว่าพวกเขาต้องการกลับสู่ราชวงศ์หลงมากแค่ไหน
สามชั่วอายุคนเต็มๆ ได้ต่อสู้เพื่อเป้าหมายที่จะกลับไปสู่ราชวงศ์หลง
ในวันนี้ ผู้แข็งแกร่งของราชวงศ์หลงได้ให้คำมั่นว่า จะรับพวกเขากลับคืนสู่ราชวงศ์หลงเป็นการส่วนตัว
อาจเป็นเพราะว่าความหลงใหลนี้ลึกซึ้งมาก จนสมาชิกในตระกูลหลงลืมไปว่า เมื่อกี้หลงเทียนหยู่ต้องการฆ่าหลงเถิง และพวกเขาทั้งหมดก็เต็มไปด้วยความตื่นเต้นในเวลานี้
หลงเถิงก็คาดไม่ถึงว่า เส้นทางการกลับสู่ราชวงศ์หลง จะง่ายขนาดนี้
อย่างไรก็ตาม เขาชัดเจนมากว่า สิ่งที่ราชวงศ์หลงต้องการคือการที่หยางเฉินเข้าร่วม ผู้แข็งแกร่งแดนเทพรุ่นเยาว์ มีความสำคัญมากกว่าสาขาของราชวงศ์หลง
แต่เขาก็ชัดเจนเช่นกันว่า เป็นไปไม่ได้เลยที่หยางเฉินจะเข้าร่วมราชวงศ์หลง
ชั่วขณะหนึ่ง สายตาของทุกคนจับจ้องไปที่ร่างของหยางเฉิน
ไม่ว่าหลงเทียนหยู่จะต้องการฆ่าหยางเฉินมากแค่ไหน เขาก็เข้าใจความคิดของหลงจ้านในเวลานี้ เขาต้องการเอาหยางเฉินมาเป็นพวกเดียวกัน
ผู้แข็งแกร่งแดนเทพรุ่นเยาว์ที่มีพรสวรรค์อันยอดเยี่ยมในบูโด มีความสำคัญอย่างยิ่งต่อราชวงศ์หลง
“ขอเพียงคุณเต็มใจที่จะเข้าร่วมราชวงศ์หลง ผมรับรองได้เลยว่า ผมจะไม่มีวันทำให้คุณลำบากใจเพราะเรื่องที่เกิดขึ้นในวันนี้ แต่จะทำทุกอย่างเพื่อฝึกฝนและบ่มเพาะคุณ”
หลงเทียนหยู่ก็พูดขึ้นทันที
หยางเฉินหรี่ตาและมองไปที่หลงเทียนหยู่ เขาไม่ได้รู้สึกดีกับผู้แข็งแกร่งของราชวงศ์หลงคนนี้เลย แต่เขาก็ต้องยอมรับว่า หลงเทียนหยู่เป็นคนที่ไม่ธรรมดา
อย่างน้อยเ ขาก็รู้ว่าต้องทำอย่างไร จึงจะดีสำหรับราชวงศ์หลง
และหยางเฉินก็ไม่สงสัยในคำพูดของหลงเทียนหยู่ ถ้าเขาเข้าร่วมราชวงศ์หลงจริงๆ หลงเทียนหยู่จะฝึกฝนตัวเขาด้วยกำลังทั้งหมดของเขาอย่างแน่นอน
แต่ด้วยแดนบูโดในปัจจุบันของเขา ทำไมเขาถึงต้องการทายาทของราชวงศ์มาฝึกฝนทำไม?
อย่าว่าแต่หลงเทียนหยู่เลย แม้แต่หลงหวงก็ไม่มีคุณสมบัติ!
ภายใต้การจับตามองของทุกคน หยางเฉินส่ายหัว มองไปที่หลงจ้านอย่างไร้ความรู้สึกและกล่าวว่า “ผมกับหลงเถิงเป็นเพื่อนกัน ถ้าราชวงศ์หลงเต็มใจที่จะให้ตระกูลหลงในเยี่ยนตูกลับสู่ราชวงศ์ ผมสามารถเป็นเพื่อนของราชวงศ์หลงได้”
ทันทีที่คำพูดเหล่านี้ออกมา ทุกคนก็ตกตะลึง
นี่เป็นการปฏิเสธที่จะเข้าร่วมราชวงศ์หลงหรือไม่?
“เช่นนี้ คุณปฏิเสธ?”
เจตนาสังหารแวบวาบในดวงตาของหลงเทียนหยู่