“ปัง!”
หลงจ้านชกอีกครั้ง และร่างของหม่าชาวถูกชกขึ้นไปในอากาศอีกครั้ง เลือดพ่นออกจากปาก
“คุณหยาง เร็วเข้า ไม่อย่างนั้นคุณหม่าจะตกอยู่ในอันตรายจริงๆ”
หลงเถิงกล่าวด้วยท่าทางกังวล
แต่เขาได้ยินหยางเฉินพูดว่า “อย่ากังวลไป แม้ว่าเขาจะอยากตาย เขาก็ตายไม่ได้!”
หลงเถิงตกตะลึง เขาต้องมั่นอกมั่นใจขนาดไหนถึงจะสงบได้ขนาดนี้?
ไม่เพียงแต่หลงเถิงเท่านั้น แต่คนในราชวงศ์หลงก็ยังเชื่อว่า หม่าชาวไม่สามารถทนได้อีกต่อไป
อย่างไรก็ตาม หลงจ้านที่กำลังต่อสู้กับหม่าชาว สีหน้าดูเคร่งขรึมอย่างยิ่ง
เขารู้สึกได้ชัดเจนว่า ความแข็งแกร่งของหม่าชาวค่อยๆแข็งแกร่งขึ้น แม้ว่าเขาจะไม่ได้สู้เต็มที่ แต่เขาก็เป็นผู้แข็งแกร่งแดนเทพชั้นต้น
แม้แต่หม่าชาวที่ยังไม่ได้เข้าสู่แดนเทพ ก็ยังแข็งแกร่งในการต่อสู้ได้ขนาดนี้ หยางเฉินผู้ซึ่งได้เข้าสู่แดนเทพแล้ว จะแข็งแกร่งขนาดไหน?
ในหัวใจของหลงจ้าน ทันใดนั้นเขาก็คิดที่จะถอยกลับ
“คุณควรจะรู้ว่า คุณไม่ใช่คู่ต่อสู้ของผม ถ้าผมใช้กำลังทั้งหมดที่มี คุณก็จะต้องตายเท่านั้น!”
หลงจ้านมองมาที่หม่าชาวที่ค่อยๆลุกขึ้น และไม่ได้คิดที่จะโจมตีเขาก่อน แต่โน้มน้าวใจ
หม่าชาวเช็ดเลือดจากมุมปาก ใบหน้าของเขาเฉยเมย จิตวิญญาณการต่อสู้บนร่างกายของเขาพุ่งทะยานอย่างดุเดือด ดวงตาที่แหลมคมราวกับดาบ จ้องไปที่หลงจ้านอย่างดื้อรั้น
“งั้นก็ใช้สุดกำลังสิ!”
หม่าชาวพูดติดตลก สายตาดูถูกหลงจ้านเล็กน้อย
หลงจ้านได้รับหน้าที่มาปกป้องเหลงเทียนหยู่ และสามารถได้รับนามสกุลโดยหลงหวงได้ ปกติแล้วเขาไม่ใช่คนหุนหันพลันแล่น แน่นอน เขาจะไม่ระเบิดพลังเต็มที่เพื่อต่อสู้กับผู้แข็งแกร่งที่ต่ำกว่าแดนเทพ
ถ้าเขาทำอย่างนั้นจริงๆ เขาก็ไม่เอาหน้าแก่ๆนี้ของเขาแล้ว
แดนบูโดของเขาแข็งแกร่งกว่า และอายุของเขาก็มากกว่า
“ลุงจ้าน อย่าเสียเวลาเลย เพราะเขาอยากตาย งั้นก็ส่งเขาไปตายเถอะ!”
หลงเทียนหยู่กัดฟันและพูดว่า
เขารู้ว่าตัวเองไม่สามารถเป็นเหมือนหม่าชาวได้ ต่อสู้กับผู้แข็งแกร่งแดนเทพชั้นต้นได้นานขนาดนี้
แต่แล้วไง?
ในฐานะหลานชายคนโตของราชวงศ์หลง สถานะของเขาสูงส่ง และมีคนที่แข็งแกร่งอยู่รอบตัวเขา แม้ว่าหม่าชาวและหยางเฉินจะเป็นอัจฉริยะด้านบูโดที่น่าทึ่ง พวกเขาจะต้องตาย หากพวกเขาพบเขา
สีหน้าหลงจ้านดูขมขื่น เขาไม่ต้องการใช้กำลังที่แข็งแกร่งที่สุดของเขากับชายที่แข็งแกร่งที่ต่ำกว่าแดนเทพ แต่หลงเทียนหยู่ต้องการให้เขาฆ่าหม่าชาว
หากเป็นเช่นนี้ ก็ยุติเรื่องนี้โดยเร็วที่สุด!
“บูม!”
เห็นเพียง พื้นใต้เท้าของหลงจ้านแตกออกทันที และรัศมีที่น่าสะพรึงกลัวก็เล็ดลอดออกมาจากเขา
ชั่วขณะหนึ่ง ตระกูลหลงทั้งหมดดูเหมือนจะถูกปกคลุมไปด้วยพลังอันศักดิ์สิทธิ์ของเขา
ในสายตาที่ดื้อรั้นของหม่าชาว ค่อยๆเริ่มจริงจัง
เขารู้โดยธรรมชาติว่า ความน่าสะพรึงกลัวของผู้แข็งแกร่งแดนเทพ ด้วยความแข็งแกร่งในปัจจุบันของเขา ไม่สามารถสู้หลงจ้านได้เลย
หากต้องการเอาชนะหลงจ้าน มีเพียงบุกเข้าไปในแดนราชาขั้นปลาย แล้วปลดผนึกพลังการต่อสู้ แม้ว่าจะไม่สามารถเอาชนะหลงจ้านได้ ก็ยังสามารถมีพลังที่จะต่อสู้กับผู้แข็งแกร่งแดนเทพที่แท้จริง
“มาเลย!”
หม่าชาวส่งเสียง และรัศมีในร่างกายของเขาก็เพิ่มสูงขึ้น
ในเวลานี้ ดวงตาของเขาเป็นสีแดงฉาน แรงกระตุ้นบนร่างกายของเขาที่เป็นเพียงกึ่งแดนเทพ และดูเหมือนว่าเขากำลังจะทะลุทะลวงไปยังแดนเทพ
หยางเฉินหรี่ตาลงเล็กน้อย จ้องมองไปที่หลงจ้าน เมื่อหม่าชาวตกอยู่ในอันตราย เขาจะช่วยเขาทันทีอย่างแน่นอน
โอกาสในการต่อสู้กับผู้แข็งแกร่งแดนเทพไม่ได้มีอยู่เสมอ
เมื่อเขาอยู่ในแดนเหนือ เขาก็มาจากขั้นของหม่าชาว ครั้งหนึ่ง เขาเคยฆ่าผู้แข็งแกร่งแดนเทพด้วยความแข็งแกร่งแดนราชาขั้นปลายเท่านั้น
และด้วยเหตุนี้ เขาจึงมีชื่อเสียงในการต่อสู้และกลายเป็นเทพเจ้าในหัวใจของผู้แข็งแกร่งแดนเหนือจำนวนนับไม่ถ้วน
“คุณหยาง คุณยังไม่ลงมืออีกหรือ? หลงจ้าน เป็นหนึ่งในห้าผู้แข็งแกร่งในราชวงศ์หลง เมื่อเขาสู้สุดแรงแล้ว คุณหม่าก็ตกอยู่ในอันตรายจริงๆ”
หลงเถิงตื่นตระหนกอย่างสมบูรณ์ เพราะกลัวว่าหม่าชาวจะตายในมือของหลงจ้าน ถึงตอนนั้น มันคงสายเกินไปจริงๆ
หยางเฉินยังคงส่ายหัว “ไม่ต้องห่วง เพื่อนของผม ต้องไม่ตาย!”
เมื่อเสียงของเขาลดลง หม่าชาวก็หายตัวไปและรีบไปที่หลงจ้าน
ในเวลานี้ ตัวของหลงจ้านเต็มไปด้วยออร่าที่ทรงพลัง ราวกับว่าเทพพระเจ้ายืนอยู่ระหว่างสวรรค์และโลก มองมาที่หม่าชาวที่วิ่งเข้ามาหาเขาด้วยความดูถูกและพูดอย่างเฉยเมย “ไม่เจียมตัว!”
เห็นเพียง เขายกแขนขึ้นและโบกมือทันที
“บูม!”
หม่าชาวก็ชกหมัดออกมา เพียงเห็นหมัดของเขาชนกับฝ่ามือของหลงจ้านอย่างดุเดือด
ทันใดนั้น ออร่าที่น่าสะพรึงกลัวซึ่งมีศูนย์กลางอยู่ที่ทั้งสองคนก็กวาดออกไปทุกทิศทุกทาง
“ปังปังปัง!”
ที่ซึ่งทั้งสองอยู่ที่ไหน พื้นดินแตกร้าวและมีฝุ่นฟุ้งกระจาย
“ไสหัวไป!”
หลงจ้านตะโกนอย่างโกรธจัด แขนอีกข้างถูกเหวี่ยงลงไปแล้ว และหมัดก็ถูกเหวี่ยงออกไป
“ปัง!”
หม่าชาวรู้สึกเพียงว่าแรงต้านที่ไม่อาจต้านทานได้กำลังมาอย่างแรง เขาไม่สามารถหลบได้ เขาถูกชกเข้าที่หน้าอก รสหวานในลำคอ และเลือดไหลออกมาเต็มปาก ร่างกายของเขาเหมือนลูกบอลที่ถูกตบออกไป
สมาชิกของตระกูลหลงตกตะลึง และมองไปที่หม่าชาวซึ่งถูกตบด้วยฝ่ามือของเขา
หลงเถิงตกตะลึงมาก แต่เขาเห็นหยางเฉินยังคงยืนอยู่ตรงนั้น และเขาไม่มีแผนที่จะดำเนินการเลย
“หยางเฉิน คุณเคยเห็นมันไหม? นี่คือผู้แข็งแกร่งของราชวงศ์หลงของผม แม้ว่าคนรอบข้างคุณจะแข็งแกร่ง แล้วยังไงล่ะ? มีทางตายทางเดียวเท่านั้นไม่ใช่เหรอ?”
ในที่สุด หลงเทียนหยู่ก็แสดงรอยยิ้มบนใบหน้าของเขา มองไปที่หยางเฉินและพูดอย่างภาคภูมิใจ”ถ้าคุณยินยอมที่จะเปลี่ยนใจตอนนี้ และยอมจำนนต่อราชวงศ์หลงของผม ผมจะพิจารณา … ”
อย่างไรก็ตาม ก่อนที่เขาจะพูดจบ เสียงอุทานก็ดังขึ้น “อะไรนะ? เขายังมีชีวิตอยู่หรือ?”
“เขายืนขึ้นอีกครั้ง เขาจะสู้กับผู้อาวุโสหลงจ้านอีก?”
รอยยิ้มบนใบหน้าของหลงเทียนหยู่หยุดนิ่งทันที เพราะเขาเห็นว่า หม่าชาวซึ่งเขาคิดว่าถูกฆ่าโดยหลงจ้านแล้ว ลุกขึ้นยืนอีกครั้ง
แม้แต่ดวงตาของหลงจ้านก็เต็มไปด้วยความตกใจ “เป็นไปได้อย่างไร?”
สิ่งที่เขาตกใจ ไม่ใช่ว่าเขาล้มเหลวในการฆ่าหม่าชาว แต่ในขณะนั้น โมเมนตัมของหม่าชาวไม่ได้ลดลง ตรงกันข้าม มันกลับแข็งแกร่งขึ้น
เขารู้สึกว่า พลังการต่อสู้ของหม่าชาว ได้บุกเข้าไปในแดนเทพแล้วในเวลานี้
เขาไม่เคยได้ยินมาก่อนว่า แดนบูโดยังไม่ถึงแดนเทพ แต่มีพลังการต่อสู้ของแดนเทพ
มุมปากของหยางเฉินก็ทำให้เกิดรอยยิ้มเช่นกัน“ในที่สุดก็มีการพัฒนา!”
หม่าชาวกำหมัดแน่น และร่างกายของเขาเต็มไปด้วยความแข็งแกร่งอย่างมาก
ทันใดนั้น เขาก็กางแขน หลับตา และพูดด้วยท่าทางชื่นใจ”ความรู้สึกนี้ ดีมาก!”
ในฐานะผู้แข็งแกร่งกษัตริย์ที่แข็งแกร่งที่สุดในบบรดาเก้ากษัตริย์สุดแดนเหนือ หม่าชาวสามารถปลดผนึกพลังการต่อสู้ในจากแดนราชาขั้นกลาง ระเบิดพลังการต่อสู้ถึงกึ่งแดนเทพ
แต่ตอนนี้ แดนบูโดของเขาได้เข้าสู่แดนราชาขั้นปลายแล้ว และพลังการต่อสู้ของเขาก็พุ่งสูงขึ้นอย่างรวดเร็ว ตรงไปยังกึ่งแดนเทพชั้นต้น