หลังจากที่แล่นในอวกาศมานานกว่าหนึ่งสัปดาห์ ชางเอ๋อ ‘เทียบท่า’ ที่ปราสาทจันทราสำเร็จ
ชาวอาณานิคมที่ลงจอดได้ตรวจร่างกายเป็นครั้งสุดท้ายที่สถานีอวกาศ หลังจากฝึกพื้นฐานผ่านไปสามวัน พวกเขาก็ได้เริ่มใช้โมดูลลงจอดเพื่อไปดวงจันทร์เป็นกลุ่ม
ข่าวมากกว่าครึ่งหนึ่งในทีวีและอินเทอร์เน็ตช่วงนี้เกี่ยวข้องกับความเป็นอยู่และการใช้ชีวิตของชาวอาณานิคม รายการวาไรตี้บางรายการเริ่มเป็นที่ได้รับความนิยม
ลู่โจวได้ยินมาจากผู้อำนวยการหลิวว่าในช่วงนี้ช่องทีวีดาวเทียมหลายช่องได้มาถ่ายรายการวาไรตี้ที่จุดปล่อยยานอวกาศหรือฐานฝึกฝนนักบินอวกาศ ค่าเช่าอุปกรณ์ข้าวของอยู่ที่หลักสิบล้านหยวนต่อวัน
ถึงแม้ว่าลู่โจวไม่ค่อยสนใจรายการวาไรตี้ มันค่อนข้างเป็นประโยชน์ที่ปล่อยให้คนจำนวนมากขึ้นได้สนใจในอวกาศผ่านการใช้สื่อมวลชน
แม้ว่ามีไม่กี่คนที่มีโอกาสไปท่องอวกาศ ด้วยความล้ำหน้าของเทคโนโลยี การเดินทางในอวกาศจะเป็นเรื่องที่เป็นประโยชน์ต่อสาธารณชนในไม่ช้าก็เร็ว
หลังจากที่ชาวอาณานิคมกลุ่มแรกในเมืองกว่างฮั่นตั้งรกรากสำเร็จ ไม่เพียงแต่ว่าคนจีนนั้นให้ความสนใจ แต่ชาวต่างชาติก็จะอยากรู้เกี่ยวกับ ‘คนที่ใช้ชีวิตในอวกาศ’ กลุ่มนี้
สิ่งที่ทุกคนคาดไม่ถึงคือกระแสนี้ได้ถูกส่งต่อจากโลกวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีไปโลกวัฒนธรรม การบินและอวกาศที่เกี่ยวข้องกับภาพยนตร์ได้ถูกผลิตขึ้นที่ฮอลลีวูด
มีไม่กี่คนได้สังเกตความขัดแย้งทางการทหารในโซมาเลียตะวันตก
มีเพียงแค่บุคลากรข่าวกรองจากหลายประเทศที่เกาหัวอย่างกระวนกระวายกับเรื่องนี้ บริษัทอาวุธและบริษัทความปลอดภัยด้านทหารบางแห่งรู้สึกเซ็งกับการสูญเสียตลาดใหญ่ขนาดนี้
ถึงแม้ว่าสื่ออเมริกาเหนือได้พยายามสาดสีว่าการกระทำทางการทหารของจีนทำให้เกิดความขัดแย้งในภูมิภาคและความสูญเสียภาคประชาชน พวกเขาก็ไม่มีหลักฐานโดยตรงที่จะพิสูจน์ว่าจีนมีส่วนร่วมในการสู้รบครั้งนี้
นอกจากนี้การสู้รบจบสิ้นเร็วเกินไป เมื่อทีมนักข่าวนิวยอร์กไทมส์ได้มาถึงแนวหน้าในที่สุดและเตรียมถ่ายสารคดีสงคราม การก่อสร้างหลังสงครามสิ้นสุดได้เริ่มขึ้นมาแล้วสองวันเต็ม
สิ่งนี้ทำให้นักข่าวอเมริกาที่เล็งจะรายงานข่าวเหมือนเหตุการณ์อิรักรู้สึกผิดหวัง พวกเขากลับบ้านไปมือเปล่า
สำนักงานใหญ่ ILHCRC
คาเฟ่สาธารณะ
หลัวเหวินเซวียน เลขาธิการ ที่ได้อ่านข่าวในโทรศัพท์มือถือ เขาพูดด้วยความตื่นเต้น
“ใครจะไปคาดคิดว่าหลังจากชายประมาททำเรื่องประมาทไป โชคชะตาของประเทศหนึ่งจะเปลี่ยนไป…นายคิดเห็นอย่างไรล่ะ?”
หน้าข่าวที่เขากำลังอ่านมีภาพขาวดำ และชื่อของมาแรคปรากฏขึ้นในข้อความ
ถึงลู่โจวไม่รู้จักเขา ดูเหมือนว่าชายคนนี้เป็นโจรสลัดที่วางแผนโจมตีเรือสำราญที่เขาโดยสารอยู่
ไม่ใช่แค่นั้น ชายคนนี้เป็นขุนศึกท้องถิ่นที่เป็นที่รู้จักดี และเขาสั่งการให้ลูกน้องทำตัวเป็นโจรสลัดปล้นสะดมและลักพาตัวจากเรือหลายลำที่เอเชียเป็นครั้งคราว
เรือพวกนี้จำนวนมากเป็นของจีน
จากการยืนยันโดยกองทหารเอธิโอเปีย ร่างของปีศาจตัวนี้ที่เคยทำให้ชาวโซมาเลียนับไม่ถ้วนขวัญกระเจิงถูกพบใกล้กับฟาร์มหนึ่ง
เมื่อดูจากรอยกระสุนที่ตัวเขา เขาถูกกลุ่มโดรนยิงจนพรุน
“ฉันไม่เคยไปแอฟริกา”
หลัวเหวินเซวียน “?”
“ฉันกำลังบอกว่าฉันไม่สนใจ”
ลู่โจวดูข่าวการสร้างพื้นที่สงครามขึ้นมาใหม่ เขานิ่งไปชั่วครู่แล้วพูดว่า
“แต่ว่าฉันดีใจมากที่ได้ยินข่าวแบบนี้”
หลัวเหวินเซวียนยิ้มแล้วพูดว่า “เพราะว่าการวิจัยของนายถูกใช้ถูกที่ใช่ไหม?”
“ประมาณนั้น…อย่าเพิ่งสนใจเรื่องไม่สำคัญเลย ฉันอยากให้นายดูสิ่งนี้หน่อย”
ลู่โจวโยนเอกสารไปที่ตักของหลัวเหวินเซวียน และมันตกลงทับโทรศัพท์ของเขา
เมื่อหลัวเหวินเซวียนเห็นเอกสาร เขารู้สึกอึ้ง เขามีสีหน้าอยากรู้
“นี่คืออะไร?”
“สูตรการผกผันแรงโน้มถ่วงสำหรับอนุภาคซี” นิ้วของลู่โจวแตะเอกสารในขณะที่เขาพูดว่า “ฉันแนะนำให้นายตั้งใจอ่านมัน”
หลังจากที่เว่ยฮงและศาสตราจารย์ด็อบริกจากบ้านเขาไปครั้งล่าสุดพวกเขาก็กลับเซี่ยงไฮ้ทันที พวกเขาทำตามไอเดียวิจัยที่ลู่โจวให้มาและเริ่มวิจัยสูตรคลื่นความโน้มถ่วงของอนุภาคซี
จากการแบ่งงานระหว่างสองคนนี้ งานส่วนแรกเป็นการรับผิดชอบวิธีแก้ทางคณิตศาสตร์ และงานส่วนหลังเป็นการจัดการส่วนฟิสิกส์
เอาตามตรงเมื่อลู่โจวเห็นงานวิจัยนี้เขาค่อนข้างรู้สึกเซอร์ไพรส์ ศาสตราจารย์เว่ยใช้เวลาคิดสูตรนี้ไม่ถึงหนึ่งเดือน
ในการประมาณการของเขามันจะต้องใช้คนสองคนกับเวลาสองเดือนเพื่อทำโปรเจกต์นี้ให้เสร็จ
เขาไม่คิดว่าจะมีนักฟิสิกส์และนักคณิตศาสตร์ที่ยอดเยี่ยมในทีม ILHCRC
แม้ว่าสองคนนี้จะเทียบกับเขาไม่ได้ ลู่โจวรู้สึกโล่งใจที่เห็นว่ามีนักฟิสิกส์อายุน้อยที่มาศักยภาพมากขึ้นที่ ILHCRC
“สูตรการผกผันแรงโน้มถ่วงของอนุภาคซี?” หลังจากอ่านคำสำคัญที่คุ้นเคย หลัวเหวินเซวียนลูบคางแล้วพูดว่า “ฉันเคยอ่านงานวิจัยที่ใกล้เคียง แต่สิ่งนี้มันไม่—”
“ไม่ใช่สาขาวิจัยของนาย? นี่คือสิ่งที่นายอยากพูดใช่ไหม?” ลู่โจวจิบกาแฟและพูดขัดเขา “ถ้านายอยากได้รับรางวัลโนเบล นายควรเรียนรู้อะไรใหม่ๆ นะ”
“ได้…ฉันจะอ่านอย่างละเอียด”
ท้ายที่สุดหลัวเหวินเซวียนใช้เวลาครึ่งชั่วโมงอ่านงานวิจัยด้วยความใจเย็น ตั้งแต่ต้นจนจบ
จากนั้น…
เมื่อเขาอ่านจบ เขารู้สึกตะลึง
เมื่อลู่โจวเห็นความเซอร์ไพรส์ในตาเขา ลู่โจวยิ้มให้หลัวเหวินเซวียนและพูดว่า “มันเยี่ยมใช่ไหมล่ะ?”
“อืม…มันน่าสนใจเลยทีเดียว” หลัวเหวินเซวียนไม่สามารถซ่อนความอึ้งในดวงตาได้ เขามองลู่โจวแล้วพูดว่า “ถ้ามันเป็นจริงเราจะสามารถเผยได้ว่าสนามแรงโน้มถ่วงผ่านมิติได้อย่างไร…นายแน่ใจใช่ไหม? งานวิจัยนี้ถูกทำโดยเว่ยฮงและด็อบริก? ฉันไม่เคยได้ยินชื่อพวกเขาสักคนมาก่อน”
“นั่นเป็นเพราะว่านายขาดทักษะในการค้นพบคนเก่งใหม่ๆ” ลู่โจวพูดติดตลก “ฉันหวังว่านายจะตั้งใจทำงานด้านนี้มากขึ้นนะ”
หลัวเหวินเซวียนถามด้วยความอยากรู้ “อย่าพูดเรื่องนี้เลย…นายคิดอย่างไรกับงานวิจัยนี้?”
โมเดล ADD ที่คลาสสิกมากกว่าในฟิสิกส์พลังงานระดับสูงช่วยอธิบายว่าทำไมแรงโน้มถ่วงถึงอ่อนแรงเมื่อเทียบกับปฏิกิริยาอื่น นั่นเป็นเพราะว่าแรงโน้มถ่วงสามารถเผยแพร่ไปยังมิติอื่นๆ และ ‘เส้นแรงโน้มถ่วง’ เกือบทั้งหมดไหลไปยังมิติพิเศษ สิ่งนี้ทำให้แรงโน้มถ่วงในพื้นที่สามมิติดูอ่อนแอ
จากการใช้เฟรมเวิร์กทางทฤษฎี จักรวาลเป็นเหมือน ‘กำแพง’ ในพื้นที่มิติที่สูงกว่า อิเล็กตรอน โปรตรอน โฟตอน และอนุภาคอื่นในโมเดลมาตรฐานไม่สามารถเข้ามิติพิเศษได้ มีเพียงเส้นสนามแรงโน้มถ่วงที่สามารถขยายเข้ามิติพิเศษได้
แต่ถึงแม้ว่าโมเดล ADD เป็นทฤษฎีคลาสสิค แต่มันเป็นเพียงแค่โมเดลปรากฏการณ์ที่แยกออกมาจากข้อมูลการทดลองและการคำนวณเท่านั้น มันไม่ได้ถูกต้องโดยสมบูรณ์
จนถึงตอนนี้มนุษยชาติยังไม่ได้เชี่ยวชาญในวิธีการสังเกตที่สามารถพิสูจน์ได้ว่าเส้นสนามแรงโน้มถ่วงสามารถผ่านกำแพงนี้ได้และเข้าสู่มิติพิเศษ
แต่ตอนนี้ทุกอย่างกำลังเปลี่ยนไป
“นายรู้อยู่แล้ว จะถามทำไมล่ะ?” ลู่โจวมีรอยยิ้มบนใบหน้า เขาประสานนิ้วเข้ากันบนโต๊ะแล้วพูดต่อ “จากที่นายเห็น สิ่งนี้อาจจะเป็นเครื่องมือที่ทรงพลัง มันจะทำให้เราได้วิจัยว่าแรงโน้มถ่วงบิดกาลอวกาศอย่างไรและวิจัยว่าพื้นที่บิดอย่างไร และก็…หาว่าแรงโน้มถ่วงคืออะไร”
“สิ่งนี่เป็นเรื่องที่ไอน์สไตน์ยังไม่เข้าใจทั้งหมด”
หลัวเหวินเซวียนเงียบไปชั่วครู่ จากนั้นเขายิ้มขมขื่น
“มันฟังดูยากมากเลย…”
“ยากแน่นอน ถ้ามันไม่ยากก็คงมีคนไขปัญหานี้ไปแล้ว” ลู่โจวยิ้มและพูดว่า “จริงๆ แล้ว ฉันคิดว่าโปรเจกต์วิจัยนี้เหมาะกับนายมาก สาเหตุที่ฉันเดินทางมาหานายเป็นพิเศษวันนี้ก็เพราะฉันหวังว่านายจะร่วมโปรเจกต์นี้”
“หืม?” หลัวเหวินเซวียนรู้สึกอึ้ง จากนั้นเขานั่งตัวตรงแล้วเกือบตกเก้าอี้ เขาถามว่า “ทำไม…เป็นฉันล่ะ?”
“เนื่องจากว่านายเป็นเลขาธิการของ ILHCRC นายสามารถเป็นประธานคนต่อไปของบอร์ดบริหารได้…” ลู่โจวหยุดพูดไปชั่วครู่และพูดต่อ “จะทำให้นักฟิสิกส์ให้ค่างานวิจัยนี้ได้อย่างไรล่ะ? จะทำให้แน่ใจว่าทรัพยากรการวิจัยทางวิทยาศาสตร์ที่จำเป็นต่อโปรเจกต์นี้ตรงตามที่ต้องการได้อย่างไร? นายต้องเรียนรู้สิ่งเหล่านี้”
หลัวเหวินเซวียนอดไม่ได้ที่จะถามว่า “แล้วทำไมนายไม่ทำล่ะ?”
“ก็ฉันทำทุกอย่างไม่ได้ไง…” นิ้วชี้ลู่โจวเคาะแก้วกาแฟบนโต๊ะเบาๆ เขาถอนหายใจเสียงเบาและพูดว่า “ฉันยังมีเรื่องสำคัญกว่านี้ต้องทำ”