พลังของแสงจันทร์นั้นมันปกคลุมทั้งฟ้าดินสิ้น
คนที่อ่อนแอนั้นเวลานี้ไม่อาจจะควบคุมตนเองใดๆ ได้อีก ถูกกลืนลงไปในภาพลวงจนไม่อาจจะขยับร่างกาย
นี่มันคือจุติอนันต์!
ทั้งๆ ที่ตัวเยวี่ยเมิ่งลี่นั่นไม่ได้ใช้วิชานี้ใส่พวกเขาทั้งหลาย
มีเพียงเหล่าเจ้าฟ้าดินทั้งหลายเท่านั้นที่พอจะหลบเลี่ยงการถูกดึงเข้าสู่วังวนนี้
มันช่างเป็นวิชาที่น่ากลัวยิ่ง!
“ช่างเป็นวิชาภาพลวงที่รุนแรงนัก! เห็นกันชัดๆ ว่านางแค่ใช้ใส่เต๋าบรรพกาลชีวิตแต่พลังแสงจันทร์ของนางนั้นกลับดึงคนทั้งหลายให้ตกสู่ภวังค์!”
“เต๋าสวรรค์สิบลาย มันช่างเป็นวิชาภาพลวงที่น่ากลัวอย่างยิ่ง! ครั้งนี้เผ่าพันธุ์ของเราคงได้พบความหายนะแท้จริงแล้ว!”
“ข้าก็ไม่นึกฝันว่าวินาทีที่การกำเนิดแห่งเต๋าสวรรค์เริ่มขึ้นมันจะเป็นวินาทีที่เผ่าพันธุ์ของเราล่มสลาย!”
…
เวลานี้เหล่าเจ้าฟ้าดินทั้งหลายต่างพูดกล่าวขึ้นอย่างสิ้นหวัง กำลังที่เยวี่ยเมิ่งลี่แสดงออกมานั้นมันตัดขาดความหวังใดๆ ของพวกเขาไปสิ้น
เต๋าบรรพกาลที่แข็งแกร่งที่สุดอย่างเต๋าบรรพกาลชีวิตนั้นกลับถูกวิชาลวงนี้จับไว้ในพริบตา
เช่นนั้นแล้วในหมู่คนที่เหลือมันจะยังมีใครต้านทานเทียนชิงได้?
ก่อนนั้นมหาบรรพกาลทั้งสิบแปดขาดกำลังไปแค่น้อยนิดก็จะทำการให้สำเร็จได้!
“พี่เฉาเถียน รีบๆ ตื่นเสียที!” เต๋าบรรพกาลไฟนั้นร้องกล่าวขึ้นด้วยความกังวล พยายามใช้ทุกวิถีทางที่มีเรียกเอาสติของหลินเฉาเถียนกลับมา
แต่มันย่อมเปล่าประโยชน์
หลินเฉาเถียนนั้นยังคงยืนนิ่งไร้การขยับเคลื่อนไหวใดๆ
เวลานี้พวกเขาทั้งหลายได้เข้าใจแล้วว่าวิชาภาพลวงนี้มันน่ากลัวแค่ไหน
“หึๆ เปล่าประโยชน์! แม้แต่บรรพบุรุษผู้นี้เองก็ยังไม่อาจจะหนีออกมาได้ภายในเวลาสิบวัน! หากวรยุทธแท้เต๋าสวรรค์ของเต๋าสวรรค์สิบลายมันถูกทำลายลงได้ง่ายดายปานนั้น เช่นนั้นบรรพบุรุษผู้นี้ก็คงไม่มีทางได้ขึ้นมาเป็นอันดับหนึ่งแห่งเผ่าเทวาหรอก!” เทียนชิงกล่าวด้วยรอยยิ้ม
ก่อนนี้มันมีแค่ตัวเขาเท่านั้นที่ก้าวมาถึงอาณาจักรสิบลายได้ในเผ่าเทวา
กำลังของเขานั้นมันเหนือล้ำหัวใครๆ!
เวลานี้เยวี่ยเมิ่งลี่ได้ก้าวขึ้นมาถึงอาณาจักรสิบลายเช่นกัน เมื่อนางคิดใช้วรยุทธแท้เต๋าสวรรค์ออกมามันย่อมจะแสดงพลังที่น่ากลัวมหาศาล
เต๋าบรรพกาลไฟนั้นตอบกลับไป “หึ! แล้วจะทำไม? เทียนชิง เจ้าเองก็จะดูถูกพวกเรามากจนเกินไปแล้ว!”
เทียนชิงหัวเราะลั่นขึ้นมาเมื่อได้ยิน “ใช่! ข้านั้นดูถูกพวกเจ้าสุดหัวใจจริงๆ! เต๋าบรรพกาล? พวกเจ้าลืมไปหมดแล้วหรือ? เมื่อก่อนนั้นบรรพบุรุษผู้นี้เอง… ก็เคยเป็นเต๋าบรรพกาลมาก่อน! พวกเจ้าทั้งหลายนั้นมีความสามารถอ่อนแข็งด้านใดคิดว่าบรรพบุรุษผู้นี้จะไม่ทราบถึง?”
สีหน้าของเต๋าบรรพกาลไฟและคนทั้งหลายต้องเปลี่ยนสีไป
เพราะต่อหน้าบรรพบุรุษทั้งแปดคนนี้ พวกเขาไม่มีสิทธิจะเอาอะไรไปอวดอ้างยกตัวเหนือได้เลย
หากมิใช่เพราะได้เขาน้อยแห่งถงเทียนมานั้นพวกเขาเองก็คงไม่มีความกล้าจะมายืนเผชิญหน้าเช่นนี้เสียด้วยซ้ำ
เวลานี้เต๋าบรรพกาลชีวิตนั้นถูกจับขังไว้ พวกเขาย่อมจะยิ่งไม่อาจเห็นถึงทางชนะได้เลย
เป็นเวลาเดียวกันนั้นเองที่เทียนชิงได้สั่งออกมาอย่างเย็นเยือก “ฆ่ามัน!”
ฟุบ! ฟุบ! ฟุบ!
บรรพบุรุษของทั้งเจ็ดตระกูลรวมไปถึงเทียนฉิงแห่งตระกูลสายเลือดสวรรค์ต่างพุ่งตัวเข้าไปโจมตีทันที!
คลื่นพลังกดดันรุนแรงนั้นมันทำให้คนทั้งหลายแทบไม่อาจหายใจได้
นี่มันคือพลังต่อสู้ของยอดคนระดับบรรพบุรุษ!
แม้ว่าตัวเทียนฉิงนั้นจะเป็นแค่อันดับสองแห่งตระกูลสายเลือดสวรรค์แต่กำลังของเขานั้นก็เทียบเคียงได้กับบรรพบุรุษของตระกูลอื่นๆ
มันรุนแรงมากพอที่จะจัดการเหล่าเต๋าบรรพกาลที่สูญสิ้นพลังแห่งกฎไป
คลื่นพลังรุนแรงทั้งสิบหกสายนั้นพุ่งทะยานขึ้นท้องฟ้ารุนแรงจนทำให้สีหน้าของผู้คนซีดขาว
เวลานี้เหล่าเจ้าฟ้าดินทั้งหลายต่างพุ่งตัวหนีไปไกลลิบ
แต่รอบๆ เขาแห่งถงเทียนนั้นมันยังมียอดฝีมือชาวมนุษย์อีกมากมายที่ตกในห้วงวิชาภาพลวง
หากศึกใหญ่นี้มันเริ่มขึ้นแล้วพวกเขาคงได้ตายอย่างไร้ที่กลบฝัง
เพียงแค่ว่าในวินาทีนั้นมันย่อมจะไม่มีใครคิดสนใจชีวิตน้อยๆ ทั้งหลายอีกต่อไป
เทียนชิงนั้นยืนนิ่งมองดูเรื่องราวด้วยมือไพล่หลัง
เพราะสภาพการณ์เช่นนี้แล้ว ตัวเขาย่อมจะไม่ต้องลงมือใดๆ เสียด้วยซ้ำ
แน่นอนว่าเขานั้นไม่ได้ประมาท!
การที่เยวี่ยเมิ่งลี่บรรลุเต๋าขึ้นมาเช่นนี้มันย่อมทำให้เผ่าเทวาได้ขึ้นครองอำนาจอีกครั้งเป็นแน่นอนแล้ว แต่คนที่เขากังวลที่สุดนั้นมันมิใช่เหล่าเต๋าบรรพกาลทั้งเก้าแต่เป็นตัวเย่หยวน!
เขารู้ดีว่าเผ่าเทวากำลังจะมายึดอำนาจกลับไป ตัวเย่หยวนย่อมจะไม่มีทางยอมมองดูเรื่องราวเฉยๆ เป็นแน่!
แต่จะอย่างไรเขาก็ไม่ได้เกรงกลัวมากมาย ด้วยไพ่ตายอย่างเยวี่ยเมิ่งลี่นี้เย่หยวนย่อมจะไม่มีปัญญาต่อต้านมากมาย
ทั้งสองฝั่งนั้นเตรียมพร้อมเข้าปะทะกันเต็มที่ปล่อยคลื่นพลังจนคลุมฟ้าคลุมดิน
แต่ในเวลานั้นเองที่มันกลับเกิดเรื่องประหลาดขึ้น!
เพราะในค่ำคืนมืดมิดนี้มันกลับมีเงาร่างสีขาวหนึ่งพุ่งตัวจากพื้นดินขึ้นสู่ชั้นเมฆ
เปรี๊ยะ!
เปรี๊ยะ! เปรี๊ยะ!
พริบตาต่อมามันก็เกิดสายฟ้าพลุ่งพล่านขึ้น!
เงาร่างนั้นพุ่งตัวขึ้นสูงไปเรื่อยๆ อย่างไม่มีท่าทีจะหยุดลง
พร้อมๆ กันนั้นสายฟ้าที่ปรากฏให้เห็นมันก็เริ่มเพิ่มจำนวนมากขึ้นจนถึงระดับที่น่ากลัว
เวลานี้พลังกดดันอันน่ากลัวของเต๋าสวรรค์นั้นมันได้กดทับคลื่นพลังของยอดฝีมือทั้งสิบหกไปสิ้น
ท้องฟ้านั้นมันเริ่มปั่นป่วนขึ้นมาเพราะการปรากฏตัวของคนผู้นี้
เทียนชิงนั้นเบิกตากว้างขึ้นก่อนจะร้อง “เย่หยวน! มัน… คิดจะทำอะไรกันแน่?”
ในฝั่งของเผ่ามนุษย์นั้นมันก็เกิดเสียงร้องโห่ขึ้นด้วยความดีใจ
“ท่านนักบุญฟ้าคราม!”
“ท่านคิดจะทำอะไรกัน? บนท้องฟ้าเวลานี้มันมีสายฟ้าทลายล้างมากมาย! หรือว่าท่านคิดจะสละชีวิต?”
“บนท้องฟ้าเวลานี้มันสุดแสนอันตรายแต่พลังงานวิญญาณเองก็ที่แสนที่จะหนาแน่น! เขา… เขาคงไม่ได้คิดจะบรรลุบนนั้นหรอกใช่ไหม?”
…
บนท้องฟ้าสูงนั้นมันเป็นพื้นที่อันตรายของนักยุทธทุกผู้คน
ยิ่งขึ้นไปสูง ความอันตรายก็ยิ่งจะมาก
แม้แต่จะเป็นเหล่าเต๋าบรรพกาลทั้งหลายเองพวกเขาก็ยังขึ้นไปได้แค่ประมาณหนึ่งล้านกิโลเมตรในเวลาปกติ
เพราะหากขึ้นไปสูงกว่าระดับนี้แล้วคนผู้นั้นจะต้องถูกสายฟ้าทลายล้างทำลายลงสิ้น!
และแน่นอนว่าเงาร่างที่พุ่งขึ้นไปนั้นมันมิใช่ใครนอกจากเย่หยวน!
ร่างของเขานั้นยังคงพุ่งขึ้นสูงไปเรื่อยๆ จนเวลานี้ขึ้นไปสูงหลายแสนกิโลเมตรแล้ว
แต่เขานั้นยังไม่มีท่าทีจะหยุดลงและพุ่งตัวขึ้นไปเรื่อยๆ
เวลานี้มันคือเวลาแห่งการกำเนิดแห่งเต๋าสวรรค์ เป็นเวลาที่เต๋าสวรรค์ปั่นป่วนที่สุด
เย่หยวนนั้นขึ้นมาสูงเช่นนี้มันย่อมจะทำให้เต๋าสวรรค์ปั่นป่วนโกลาหลหนักกว่าเก่า
บนท้องฟ้าเวลานี้มันมีสายฟ้าพุ่งผ่านไปมาอย่างพร้อมที่จะทำลายทุกสิ่ง
ตึง!
วินาทีเดียวกันนั้นมันก็มีสายฟ้าพุ่งลงมาจากด้านบนด้วยความเร็วเกินกว่าจะหลบพ้น
เวลานี้แม้แต่ตัวเทียนชิงก็ยังหน้าถอดสี
“เจ้าบ้านี่! รีบถอยเร็ว!”
เทียนชิงนั้นร้องสั่นออกมาอย่างไม่ต้องคิดใดๆ รีบทิ้งตัวห่างจากจุดที่เย่หยวนพุ่งขึ้นไป
เวลานี้ทั้งเจ็ดบรรพบุรุษและแปดเต๋าสวรรค์ที่เหลือต่างซีดขาวลงก่อนจะถอยหลังอย่างสุดตัว
หลินเฉาเถียนนั้นสั่นสะท้านตัวสะดุ้งตื่นขึ้นจากภาพลวง
เพราะสายฟ้าที่ตกลงมานั้นมันได้ทำลายวิชาแสงจันทร์ไร้สุดของเยวี่ยเมิ่งลี่ลงสิ้น!
เยวี่ยเมิ่งลี่จึงต้องปรากฏตัวขึ้นมาเมื่อแสงจันทร์ไร้สุดจบลงด้วยท่าทางเหนื่อยอ่อนไม่น้อย
เมื่อคนทั้งหลายได้เห็นมังกรสายฟ้านั้นสีหน้าของพวกเขาก็ซีดขาวและต่างพุ่งตัวหนีสุดชีวิต
การจะต่อสู้ใดๆ ไปในเวลานี้มันคงเท่ากับรนหาที่ตาย
ใครจะไปเดาได้วางสายฟ้าคลั่งด้านบนนั้นมันจะหล่นร่วงลงมาตรงไหนอีก
เพราะพลังของมันนั้น หากไปถูกโดนเข้าแล้วคงมีแต่ตายกับตาย
เหล่ายอดฝีมือชาวมนุษย์ทั้งหลายเองก็หลุดพ้นจากภวังค์ได้สติขึ้นมาตามๆ กัน
ไม่นานเย่หยวนก็ขึ้นไปถึงระดับหนึ่งล้านกิโลเมตร
ที่แห่งนี้มันเปี่ยมล้นไปด้วยพลังงานที่พุ่งเข้ามาใส่ร่างของเขาในทุกทิศ
ใช่แล้ว! เย่หยวนนั้นคิดจะบรรลุ
ตอนที่เขาสัมผัสได้ว่าการกำเนิดแห่งเต๋าสวรรค์เริ่มขึ้นพลังงานฟ้าดินปั่นป่วน เย่หยวนก็รู้ได้ทันทีว่านี่คงเป็นเวลาเหมาะสมที่สุดที่เขาจะใช้บรรลุ!
หากปล่อยให้การต่อสู้ของเหล่าบรรพบุรุษเผ่าเทวาและเต๋าบรรพกาลทั้งหลายเริ่มขึ้นคนทั้งหลายบนโลกหล้าคงต้องตกสู่ห้วงความทุกข์ทรมาน
กำลังของเย่หยวนคนเดียวนั้นมันไม่อาจจะหยุดคนทั้งหลายลงได้
เพราะฉะนั้นเขาจึงคิดยืมมือของเต๋าสวรรค์!
ระหว่างที่ตัวเขากำลังจะบรรลุขึ้นไปนั้น มันก็จะหยุดการต่อสู้ของคนทั้งหลายลงด้วย!
ตูม!
ทะเลจิตศักดิ์สิทธิ์ของเย่หยวนนั้นเปิดกว้างออกมารับพลังงานวิญญาณหนาแน่นรอบๆ กายเข้าไปอย่างบ้าคลั่ง
สิบปีมานี้เย่หยวนนั้นได้บรรลุขึ้นอาณาจักรโอสถเต๋ามาแล้ว
เรื่องการซ่อมแซมทะเลจิตศักดิ์สิทธิ์หรือเส้นลมปราณนั้นมันไม่ได้ยากเย็นใดๆ
เปรี๊ยะ เปรี๊ยะ เปรี๊ยะ…
สายฟ้าคลั่งนั้นมันพุ่งผ่านตัวเขาไปมาอย่างไม่หยุดยั้ง
แต่เย่หยวนไม่คิดสนใจ!
เย่หยวนนั้นปล่อยพลังจิตออกมาห่อหุ้มร่างกายของเขาไว้
ตึง!
สายฟ้าพุ่งผ่านจนทำให้จิตศักดิ์สิทธิ์ของเย่หยวนสั่นสะท้าน แต่ตัวเขานั้นกลับไม่มีบาดแผลใดๆ!
พลังของวิญญาณโกลาหลดั่งเดิมนั้นมันแข็งแกร่งจนน่ากลัว!
คนทั้งหลายได้แต่มองดูภาพตรงหน้านี้ด้วยความตกตะลึงอ้าปากค้าง
จากเดิมทีศึกของยอดคนที่จะตัดสินชะตาเผ่าพันธุ์มันได้กลายเป็นการแสดงเดี่ยวของเย่หยวนไปเสียแล้ว!