เวลานี้ ปีศาจขาวยังได้รับบาดเจ็บหนัก มุมปากมีเลือดสดไหลออกมา ส่วนปีศาจดำไม่ได้ปราฏตัว นี่ทำให้หลงเทียนหยู่มีลางสังหรณ์ที่ไม่ดีบางอย่าง
“องค์ชายครับ ปีศาจดำ ตายแล้วครับ!”
ปีศาจขาวตาแดงก่ำ กัดฟันแน่นบอกไป
ครื้น!
หลงเทียนหยู่เพียงรู้สึกว่าในหัวสมองเกิดเสียงดังกระหึ่ม สีหน้าเต็มไปด้วยความไม่อยากเชื่อ
สองปีศาจขาวดำเป็นสองคนข้างกายเขาที่แกร่งที่สุด หากทั้งสองร่วมมือกัน สามารถฆ่าผู้แข็งแกร่งแดนเทพชั้นต้นได้เลย
เวลานี้ คาดไม่ถึงจะมีเพียงปีศาจขาวกลับมา แถมยังบอกว่าปีศาจดำโดนฆ่าแล้ว?
พื้นที่ของเมืองเยี่ยนตูเล็กๆ มีผู้แข็งแกร่งแดนเทพมากขนานี้ปรากฏตัวขึ้นตั้งแต่เมื่อไรกัน?
“สรุปเป็นใคร กล้าฆ่าคนราชวงศ์หลงของฉัน?”
หลงเทียนหยู่ตะคอกใส่อย่างแค้นเคืองไร้ที่เปรียบ
สูญเสียปีศาจดำไป ปีศาจขาวคนเดียว ทำได้เพียงปล่อยความสามารถกึ่งแดนเทพออกมา
ตัวเขาในปัจจุบันนี้รากฐานวิถีบู๊ได้รับความเสียหายหนักมาก อาการบาดเจ็บภายในร่างกายก็หนักมากเช่นกัน เวลานี้นั่งอยู่บนรถเข็น อยากจะลุกขึ้นมายืนอีกครั้ง เกรงว่าต้องใช้เวลาอย่างน้อยหนึ่งสัปดาห์
ก่อนหน้าจะมาเมืองเยี่ยนตู เขารับประกันอย่างจริงใจและน่าเชื่อถือว่าจะควบคุมเมืองเยี่ยนตูไว้ภายในสามวัน
แต่ว่า เขาเพิ่งมาเมืองเยี่ยนตูได้ครึ่งวัน ก็เกิดเรื่องมากขนาดนี้แล้ว หวางจ้านโดนทำให้ใช้การไม่ได้ เขาเองก็บาดเจ็บสาหัส รากฐานวิถีบู๊ได้รับความเสียหาย
ปัจจุบันนี้ แม้แต่ปีศาจดำกึ่งแดนเทพ ก็ตายแล้ว
แค่คิดก็รู้ได้ถึง ความโกรธแค้นในใจของหลงเทียนหยู่เวลานี้
“บอกมา! สรุปเป็นใครฆ่าปีศาจดำแล้ว?”
หลงเทียนหยู่ตวาดใส่ปีศาจขาว
“เป็นหวางจ้านครับ!”
ปีศาจขาวกัดฟันแน่นตอบไป
“นายว่าอะไรนะ? หวางจ้าน?”
หลงเทียนหยู่ได้ยินชื่ออันนี้ ทันใดนั้นตกใจค้างแล้ว แม้กระทั่งคิดว่าตนเองฟังผิดไป พูดแบบท่าทางเหลือเชื่อ “นายว่า เป็นหวางจ้านฆ่าปีศาจดำแล้วงั้นเหรอ?”
ถึงแม้ปีศาจขาวจะยอมรับความจริงได้ยากมากเหมือนกัน แต่ความจริงก็เป็นเช่นนี้ เขากัดฟันตอบว่า “ไม่ทราบว่าบนตัวเขาเกิดอะไรขึ้นแล้วครับ แต่ว่าเขาฆ่าปีศาจดำแล้วจริงๆ ครับ”
“ผมมีความรู้สึกบางอย่าง หวางจ้านในตอนนี้ เมื่อเทียบกับหวางจ้านในอดีตแล้ว ความสามารถยังแกร่งกว่า บางที เขาอาจจะครอบครองกำลังสู้รบของแดนเทพชั้นกลางครับ”
หลงเทียนหยู่สีหน้าซีดเซียว เพราะเหตุนี้เขาจึงกล้าใช้ท่าทีแบบนั้นต่อหวางจ้าน แม้กระทั่งยังส่งสองปีศาจขาวดำออกไปฆ่า เป็นเพราะเขาคิดว่า วิถีบู๊ของหวางจ้านโดนทำลาย และกลายเป็นคนไร้ประโยชน์ไปแล้ว
แต่ไม่ว่าอย่างไรเขาก็คิดไม่ถึงว่า หวางจ้านจะฟื้นความสามารถกลับมาดังเดิมแล้ว ไม่เพียงแค่นี้ ยังระเบิดกำลังสู้รบที่แกร่งกว่าเมื่อก่อนออกมาอีก?
“ไม่ใช่!”
หลงเทียนหยู่สีหน้าเปลี่ยนยกใหญ่ในทันใด พูดแบบโมโห “ไอ้โง่! ถ้าเกิดหวางจ้านระเบิดกำลังสู้รบแดนเทพชั้นกลางออกมาต่อเนื่องได้จริง แม้แต่ปีศาจดำก็โดนฆ่าทิ้ง แล้วมันปล่อยนายออกมาได้อย่างไร?”
พอได้ยิน ปีศาจขาวก็ตื่นตัวฉับพลัน เบิกดวงตาโตพูดว่า “องค์ชาย ท่านหมายความว่า หวางจ้านใช้วิธีลับแล้ว ฝืนเพิ่มความสามารถด้านวิถีบู๊ขึ้นมา เดิมทีเขายืนหยัดไว้ได้ไม่นานมาก เดิมทีถึงช่วงอ่อนกำลังแล้ว?”
“ไร้สาระ! ไม่อย่างนั้น นายคิดว่าแม้แต่ปีศาจดำเขายังฆ่าทิ้งได้ ทำไมต้องปล่อยนายกลับมาด้วย?”
หลงเทียนหยู่พูดด้วยเสียงโมโห “เพราะเดิมทีเขาไม่มีทางต่อสู้ได้อีก เลยระเบิดความสามารถทั้งหมดออกมาโดยตรง มาฆ่าปีศาจดำ นั่นคืออยากจะขู่ให้นายถอย”
“ถ้าเมื่อกี้นายร่วมมือกับปีศาจดำ ไปฆ่าหวางจ้าน จะยังมีชีวิตรอดได้อย่างไรกัน?”
ปีศาจขาวสีหน้าดูแย่ถึงขีดสุดแล้ว กัดฟันแน่นพูดว่า “นึกไม่ถึงหวางจ้านเจ้าระยำคนนี้ จะต่ำทรามไร้ยางอายขนาดนี้!”
“ราชวงศ์หลงทุกคนฟังให้ดี ทุกคนไปตามให้ฉันเดี๋ยวนี้ ต่อให้ต้องตามจนสุดขอบหล้าฟ้าเขียว ก็ต้องฆ่าหวางจ้านให้ได้!”
หลงเทียนหยู่ตะคอกอย่างฉุนเฉียว “ถ้าใครฆ่าหวางจ้านได้ เงินรางวัลห้าสิบล้าน!”
“ครับ!”
หลังจากที่เขาสั่งการลงไป ผู้แข็งแกร่งของราชวงศ์หลงทั้งหมด ต่างตอบรับและออกไปกัน
อีกด้านหนึ่ง หวางจ้านฆ่าปีศาจดำแล้ว หลังจากปีศาจขาวตกใจถอย ก็หนีเอาชีวิตรอดไปทางใต้
เพราะเขารู้ว่า มีเพียงเขาหนีไปยังทิศทางนี้เท่านั้น ถึงจะมีชีวิตรอดได้
เพียงแต่ เขาโบกรถหลายคันมาตลอดทาง พอมองเห็นลักษณะของเขาที่เลือดเต็มตัว ก็ไม่มีใครยอมจอดรถสักคนเดียว
“เวรเอ๊ย! จอดรถให้ฉันสิ!”
ตามองเห็นแท็กซี่คันหนึ่งขับเข้ามาอีก หวางจ้านไม่ได้ลังเลสักนิด รีบพุ่งไปตรงกลางถนนทันที ขวางหน้ารถแท็กซี่ออกไว้
“เอี๊ยด……”
แท็กซี่เหยียบเบรกกะทันหัน จอดตรงกลางถนนแล้ว ระยะห่างหน้ารถกับตัวหวางจ้าน มีเพียงไม่กี่เซนติเมตรเท่านั้น
“ตาแก่ นี่แกแม่งไม่อยากอยู่แล้วหรือไง?”
คนขับแท็กซี่พุ่งลงมา เห็นไม่ได้ชนหวางจ้านเข้า ถึงโล่งอกไปทีหนึ่ง ชั่วขณะนั้นด่าทอทางหวางจ้านขึ้นมา
หวางจ้านไม่สนใจคนขับรถแท็กซี่โดยตรง มุดเข้าด้านในรถทันที
“ตาแก่ แกอยากจะทำอะไร?”
คนขับรถแท็กซี่รีบร้อนในชั่วขณะนั้น รีบอยากขัดขวางไว้
“หุบปาก ขับรถ!”
หวางจ้านตะคอกใส่ทีหนึ่ง หมัดหนึ่งร่วงลง พนักพิงรถแท็กซี่ ถูกเขาต่อยหมัดหนึ่งจนเป็นรูโบ๋ออกมาโดยตรง
คนขับรถแท็กซี่ตกใจค้างแล้ว สีหน้าดูหวาดกลัวเต็มที่
“ครับๆๆ ผมจะขับรถเดี๋ยวนี้!”
คนขับรถแท็กซี่ยังกล้าพูดคำว่าไม่อีกที่ไหน เมื่อสักครู่ตอนที่หวางจ้านเงยหน้า เขามองเห็นความดำมืดในลูกตาของหวางจ้าน ตกใจแทบแย่ รีบสตาร์ทรถออกไปทันที
“หวางจ้าน!”
แท็กซี่เพิ่งออกตัว ผู้แข็งแกร่งของราชวงศ์หลงก็มาถึงเช่นกัน มองเห็นหวางจ้านโดยสารแท็กซี่ออกไปพอดี
“ไปตามให้ฉัน!”
ปีศาจขาวร้องคำรามอย่างโมโห ตามเข้าไปก่อนเลย
เวลานี้ ในที่สุดเขาก็เข้าใจ ก่อนหน้านี้หวางจ้านฝืนบังคับเพิ่มความสามารถด้านวิถีบู๊ขึ้นจริงๆ ด้วย ถึงสามารถฆ่าปีศาจดำทิ้งได้ และสร้างภาพลวงตาที่ทำให้เขาคิดว่าหวางจ้านสามารถสังหารเขาได้โดยง่ายดาย ดังนั้นเขาถึงหนีไปในวินาทีแรก
ถ้าสามารถตามหวางจ้านทัน ก็ช่างไป ถ้าตามไม่ทัน ทำให้หวางจ้านหนีรอดไปได้ เขาคงยากจะหนีบทลงโทษได้
ไม่ว่าตอนนี้หวางจ้านจะได้รับบาดเจ็บหนักหรือไม่ แต่สิ่งที่แน่ใจได้คือ วิถีบู๊ของหวางจ้านไม่ได้โดนทำลายลงทั้งหมด บางทีอาจเป็นเพียงแค่รากฐานที่ได้รับความเสียหาย
มิฉะนั้น หวางจ้านคงไม่อาจฝืนบังคับเพิ่มความสามารถวิถีบู๊ขึ้นมาได้หรอก
ใครๆ ก็ไม่มีทางรับประกันได้ว่าหวางจ้านในอนาคต จะฟื้นรากฐานวิถีบู๊กลับคืนมาได้หรือไม่
ถ้าเกิดฟื้นกลับมาได้ ว่าตามการกระทำทั้งหมดของราชวงศ์หลงในวันนี้แล้ว จำเป็นต้องเจอการแก้แค้นของหวางจ้านแน่
ผู้แข็งแกร่งที่ครอบครองกำลังสู้แดนเทพชั้นกลางไว้คนหนึ่ง แม้แต่ในสายตาของราชวงศ์หลง ก็ยังเป็นการคุกคามที่ยิ่งใหญ่มากคนหนึ่ง
“นาย……นายท่าน ท่าน……ท่านเป็นใครกันแน่ครับ? เหมือนว่าด้านหลังจะมีรถหลายคัน ล้วนตามพวกเราอยู่”
บนรถแท็กซี่ด้านหน้า คนขับรถแท็กซี่ พูดด้วยหน้าตาหวาดหวั่นไม่สบายใจ
ถ้าตอนนี้ยังมองไม่ออกว่า หวางจ้านไม่ธรรมดา อย่างนั้นเขาก็คงเป็นคนโง่ของแท้แล้ว
“เร็วๆๆ เพิ่มความเร็วให้ฉันอีก!”
หวางจ้านย่อมรู้ว่าด้านหลังมีผู้แข็งแกร่งของราชวงศ์หลงมากมายตามมาฆ่า ชั่วขณะนั้นตะโกนขึ้นมาแล้ว