ในขณะนี้ ศูนย์กักกันเมืองจินหลิง
นายหญิงใหญ่เซียวและหลานสาวของเธอเซียวเวยเวย อยู่ในสถานกักขังมาหลายวันแล้ว ทั้งสองคนโชคดีมาก นายหญิงใหญ่เซียวได้รับความเห็นใจจากจางกุ้ยเฟินทรราชแห่งเรือนจำ จึงไม่มีใครหาเรื่องพวกเขา
แต่ว่าเซียวฉางเฉียนและเซียวไห่หลง ในศูนย์กักกันชาย มันไม่ง่ายเลย
เนื่องจากเป็นน้องใหม่ สองพ่อลูกจึงถูกรังแกต่างๆ ทันทีที่พวกเขาเข้ามา
ไม่เพียงแต่ต้องทำงานมากเท่านั้น แต่อาหารที่มีเพียงเล็กน้อยก็ถูกคนอื่นๆแย่งไป และไม่สามารถแม้แต่จะอิ่มท้องทุกวัน
ยิ่งเป็นเช่นนี้ เซียวฉางเฉียนก็ยิ่งเกลียดเฉียนหงเย่นมากขึ้น
เพราะเขารู้สึกเสมอว่า เฉียนหงเย่นเอาทรัพย์สินทั้งหมดของตนไป ตอนนี้ต้องสบายใจไอ้แมงดาอยู่แน่นอน
ถ้าไม่ใช่เพราะเฉียนหงเย่นที่กวาดเงินทั้งหมดไป เขาจะตกมาจนถึงทุกวันนี้ได้อย่างไร?
ตอนแรกสมาชิกสี่คน ถูกตัดสินจำคุก 15 วัน ดูเหมือนว่ายังมีเวลาอีกสองสามวันที่จะออกมา แต่ไม่นึกเลยว่า วันนี้พวกเขาเพิ่งทานอาหารกลางวัน ศูนย์กักกันที่พวกเขาอยู่ก็ปล่อยตัวออกมาพร้อมกัน
หลังจากนายหญิงใหญ่เซียวรู้ว่าตนได้รับการปล่อยตัวแล้ว ก็ตื่นตระหนก และอยู่ในห้องขังโดยไม่เต็มใจที่จะจากไป
ตอนนี้เธอไม่อยากออกไปเผชิญความจริงอันโหดร้าย
เพราะยังไงตนก็ไม่มีเงิน และคฤหาสน์บ้านก็ถูกปิดผนึก ออกไปปล้วไม่เพียงไม้มีข้าวกิน ขนาดที่อยู่อาศัยยังไม่มีเลย ดังนั้นอยู่ในนี้อาจจะสบายใจกว่า
แต่ว่าตำรวจเรือนจำไม่ให้โอกาสนี้กับเธอ ไม่ยอมออกจากห้องขัง พวกเขาจึงดึงเธอขึ้นจากเตียง และลากเธอออกไป
จางกุ้ยเฟินก็รู้ ว่าหลังจากนายหญิงออกไปจะต้องอยู่ตามถนนแน่นอน ดังนั้นเธอจึงรีบตะโกนจากด้านหลัง:”นายหญิง จะช่วยสอนวิธีให้ หลังจากออกไปแล้ว ไปที่ป้ายรถเมล์แล้วขวางรถ ไม่ให้รถไป ตำรวจจะจับเธอกลับมาอีกครั้ง เนื่องจากรบกวนความปลอดภัยสาธารณะ!”
นายหญิงใหญ่เซียวถอนหายใจด้วยความโล่งอก และพูดอย่างรวดเร็วว่า:”กุ้ยเฟินขอบคุณเธอมาก เธอรอฉันไว้ แล้วฉันจะกลับมาอีกครั้ง!”
เซียวเวยเวยเดินตามนายหญิงโดยไม่พูดอะไรเลย เธอไม่รู้ว่าต้องทำอะไรในเวลานี้ อย่างไรก็ตามเธอเป็นเด็กสาว และเธอก็ดูสวยเล็กน้อย เธอไม่อยากอยู่ในห้องขังเลยจริงๆ แต่หลังจากที่เธอออกไป วิธีการหาเลี้ยงชีพก็เป็นปัญหาที่ร้ายแรงมากเช่นกัน
เธอเคยคิดหรือแค่ไป KTV เพื่อเป็นเจ้าหญิง ถ้าเธอเจอแขกรวย ก็สามารถพาเธอไปเปิดห้องส่วนตัวได้เป็นบางครั้ง ยังไงก็ตามตอนนี้เธอมองโลกกว้างแล้ว หลังจากที่เธออยู่กับเซียวอี้เชียน ชื่อเสียงของเธอในเมืองจินหลิงมันพังไปแล้ว
ในเมื่อเป็นเช่นนั้น ทำไมต้องใส่ใจมากขนาดนั้น?
ดังนั้น เธอจึงตัดสินใจว่า ถ้ายายของเธอต้องการกลับมาอีกครั้งหลังจากที่เธอออกไปแล้ว เธอก็คงไม่สนใจแกแล้ว
ตำรวจเรือนจำในศูนย์กักขังนำทั้งสองคนออกจากห้องขังไปจนสุดทาง แล้วมาที่สำนักงานที่จัดการขั้นตอนการปล่อยตัว
ทันทีที่เข้าไป ก็เห็นชายคนหนึ่งสวมเสื้อผ้าหรูหรายืนอยู่ในสำนักงาน
ตำรวจเรือนจำหลายคนรายล้อมเขา ด้วยความเคารพ
ชายคนนั้นเห็นนายหญิงใหญ่และหลานสาวเข้ามา และถามอย่างแผ่วเบา:”พวกคุณคือคนของตระกูลเซียวใช่ไหม?”
นายหญิงใหญ่เซียงพยักหน้าอย่างรวดเร็ว เธอเป็นคนฉลาดมาทั้งชีวิต และเธอสามารถบอกได้อย่างรวดเร็วว่าชายคนนี้ดูเหมือนจะมีอะไรเล็กน้อย เธอจึงถามว่า:”คุณคะ ไม่ทราบว่าคุณหาพวกเราเหรอ?”
ชายคนนั้นพยักหน้าและพูดว่า:”ผมประกันตัวพวกคุณออกมาเอง ลูกชายของคุณและหลานชายของคุณก็ได้รับการประกันตัวเช่นกัน ผมจะพาคุณไปพบพวกเขาทั้งคู่”