ตอนที่ 1422 – มรดกของเทพเจ้าสัตว์อสูร (1)
หอคอยสัตว์เทวะตั้งอยู่ใจกลางของทวีปสัตว์เทวะศาลาอันงดงามลอยอยู่ในอากาศที่ความสูงกว่าหนึ่งหมื่นเมตรส่องประกายระยิบระยับ โครงสร้างมีขนาดใหญ่มาก กว้างยาวถึง 10,000 เมตร มันดูเหมือนเมืองเล็ก ๆ
หอคอยศักดิ์สิทธิ์ได้ชื่อว่าหอคอยสัตว์เทวะ มันเป็นตำแหน่งที่ไม่สามารถถูกแทนที่ได้ในทวีปสัตว์เทวะเพราะมันถูกสร้างขึ้นในสมัยโบราณโดยพยัคฆ์ปีกเทวะโดยใช้แก่นแท้ของโลก มันได้กลายเป็นดินแดนศักดิ์สิทธิ์สำหรับสัตว์อสูรในทวีปสัตว์เทวะและเป็นสถานที่เดียวกันกับที่ผู้เชี่ยวชาญของทวีปได้รับการบ่มเพาะ
หอคอยศักดิ์สิทธิ์มี 99 ชั้น แต่ละชั้นมีความสูง 100 เมตรซึ่งมีพื้นที่ขนาดใหญ่ นอกเหนือจากชั้นที่ 99 ที่ซึ่งไม่มีใครเข้ามาแล้ว ชั้นอื่น ๆ ก็ถูกครอบครองโดยคนที่แข็งแกร่งที่สุดหนึ่งในเก้าสิบแปดของทวีป สามชั้นบนสุดเป็นที่ซึ่งผู้เชี่ยวชาญระดับ 9 สามคนในทวีปได้ทำการบ่มเพาะ
อย่างไรก็ตาม หลังจากการต่อสู้กับโลกแห่งเซียนที่ถูกทอดทิ้ง ทวีปสัตว์เทวะก็ประสบความสูญเสียอย่างหนัก หอคอยทั้งเก้าสิบเก้าชั้นมีหลายชั้นที่กลายเป็นชั้นที่ว่างเปล่ามากกว่าสองในสามของชั้นทั้งหมด
คนที่นั่งอยู่บนชั้น 96, 97 และ 99 ของหอคอย พวกเขาเป็นจักรพรรดิทั้งสามแห่งทวีปสัตว์เทวะจักรพรรดิ จักรพรรดิเสือ จักรพรรดิเปิงและไคเซอร์
อย่างไรก็ตาม พวกเขาสามคนล้วนตัวขาวซีด ใบหน้าของพวกเขาซีดเซียว ดูอ่อนแอ ทั้งสามคนได้รับบาดเจ็บสาหัสในการต่อสู้กับโลกแห่งเซียนที่ถูกทอดทิ้ง หากไม่ได้รับความช่วยเหลือจากเซียนผู้เชี่ยวชาญธาตุแสง มันเป็นไปไม่ได้ที่พวกเขาจะฟื้นตัวในระยะเวลาอันสั้นเช่นนี้ แม้ว่าพวกเขาจะเป็นสัตว์อสูรระดับ 9
แต่ในเวลานี้ ผู้เชี่ยวชาญทั้งสามก็ลืมตาของพวกเขาขึ้นพร้อมกัน พวกเขาจ้องมองไปในทิศทางเดียวกัน สายตาของพวกเขาดูเหมือนจะสามารถเจาะทะลุสิ่งกีดขวางของหอคอยศักดิ์สิทธิ์และมองเห็นโลกภายนอกได้อย่างชัดเจน
ในเวลาเดียวกัน มิติที่สงบห่างออกไป 100 กิโลเมตรจากหอคอยศักดิ์สิทธิ์ก็เริ่มกระเพื่อม ประตูมิติเกิดขึ้นอย่างรวดเร็วและนูบิสและเจี้ยนเฉินก็ปรากฏตัวขึ้นพร้อมกันเคียงข้างซึ่งกันและกัน
ทั้งสองบินวนอยู่ในอากาศสูงหมื่นเมตรซึ่งทำให้พวกเขามองเห็นได้ไกล แม้ว่าทวีปนี้จะเต็มไปด้วยภูเขา พวกเขายังสามารถมองเห็นหอคอยศักดิ์สิทธิ์อันยิ่งใหญ่ในระยะที่ห่างออกไป 100 กิโลเมตร
“นี่คือหอคอยสัตว์เทวะหรือ? แม้ว่าข้าจะเป็นสัตว์อสูร แต่นี่เป็นครั้งแรกที่ข้าได้เห็นหอคอยศักดิ์สิทธิ์ที่มีสถานะสูงสุดในใจของสัตว์อสูรทั้งหมด นูบิสกล่าวพึมพำในขณะที่เขามองไปที่หอคอยศักดิ์สิทธิ์ในระยะไกล เขาเคยมาที่ทวีปมาก่อน แต่เนื่องจากเขากลัวจักรพรรดิทั้งสาม เขาจึงเลือกที่จะไม่ย่างกรายมาที่นี่
เจี้ยนเฉินยังตรวจสอบหอคอยศักดิ์สิทธิ์ด้วยสายตาของเขา แต่ละด้านของหอคอยสัตว์เทวะนั้นมีความยาวเท่ากันเหมือนลูกบาศก์ มันแตกต่างอย่างชัดเจนจากโถงศักดิ์สิทธิ์อื่น ๆ ที่เขาเคยพบมาก่อน
อย่างไรก็ตาม เจี้ยนเฉินสามารถสัมผัสได้ถึงชีพจรของพลังงานที่น่าสะพรึงกลัวภายในหอคอยศักดิ์สิทธิ์แม้จะมีการตกแต่งภายนอกที่พิเศษ เขารู้สึกตกใจเมื่อเห็นว่ามันทรงพลังแค่ไหน
“หอคอยสัตว์เทวะแห่งนี้มีพลังมากกว่าโถงศักดิ์สิทธิ์ของเทพเจ้าแห่งท้องทะเลอย่างแน่นอน” เจี้ยนเฉินคิด ในขณะนั้นเขาอดไม่ได้ที่จะเปรียบเทียบหอคอยศักดิ์สิทธิ์กับโถงศักดิ์สิทธิ์ในเมืองทหารรับจ้าง
หอคอยสัตว์เทวะได้รับการสร้างขึ้นโดยหนึ่งในสี่สุดยอดจอมยุทธโบราณคือพยัคฆ์ปีกเทวะ ในขณะที่โถงศักดิ์สิทธิ์ในเมืองทหารรับจ้างถูกทิ้งไว้เบื้องหลังโดยผู้เชี่ยวชาญที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของมนุษย์ โมเทียนหยุน ซึ่งทั้งสองอย่างมีความสำคัญเป็นพิเศษต่อทวีปของตน พวกมันเป็นสิ่งก่อสร้างที่สร้างขึ้นอย่างมหัศจรรย์ที่สุดของสัตว์อสูรและมนุษย์
“ข้าอาจเคยไปที่โถงศักดิ์สิทธิ์ที่ถูกทิ้งไว้โดยผู้อาวุโสโมเทียนหยุนในอดีต แต่ตอนนี้ข้าอ่อนแอเกินไป แม้ว่าข้าจะรู้สึกได้ว่าโถงศักดิ์สิทธิ์ของเขานั้นพิเศษแค่ไหน แต่ข้าก็ไม่สามารถเห็นรายละเอียดที่แน่นอนของโถงศักดิ์สิทธิ์ได้อย่างชัดเจน” เจี้ยนเฉินคิด เขาอดไม่ได้ที่จะนึกถึงโถงศักดิ์สิทธิ์ที่ลอยอยู่ซึ่งทำให้เขาได้พบกับเทียนเจี้ยน
เจี้ยนเฉินและนูบิสบินไปที่หอคอยสัตว์เทวะด้วยกัน แต่ก่อนที่พวกเขาจะเข้าใกล้หอคอย ได้มีร่างสามร่างก็บินออกมาพร้อมกัน พวกเขาจ้องมองคนทั้งสอง
ทั้งสามคนเป็นผู้เชี่ยวชาญที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในทวีปสัตว์เทวะ นอกเหนือจากเซียนจักรพรรดิเฟิง, ซ่างเฉียง ที่ยิ้มบาง, ไคเซอร์และแลงคีรอส ทั้งคู่เผยสีหน้าที่เคร่งเครียดมาก พวกเขาค่อนข้างมีสายตาที่น่ากลัว
ถ้าเจี้ยนเฉินเหมือนเมื่อก่อน เขาจะถูกทุบแบนเป็นแผ่นกระดาษเพราะเขาเป็นมนุษย์โดยไม่คำนึงถึงความไม่เห็นด้วยจากเซียนจักรพรรดิทั้งสองคน อย่างไรก็ตาม ความแข็งแกร่งทำให้เจี้ยนเฉินมีพลังที่จะดูถูกโลก แม้ว่าพวกเขาจะเคยแพ้เจี้ยนเฉินมาก่อนก็ตามไคเซอร์และแลงคีรอสก็ไม่สามารถพูดอะไรได้และมี แต่ความพลุ่งพล่านเท่านั้นเมื่อพวกเขาเห็นเจี้ยนเฉินก้าวเท้ามาที่หอคอยศักดิ์สิทธิ์ พวกเขาไม่สามารถที่จะเป็นคู่ต่อสู้ของเขาได้
“เมื่อเจี้ยนเฉินเป็นผู้มีอำนาจสูงสุด ข้าขอเป็นตัวแทนของทวีปสัตว์เทวะในการต้อนรับเจี้ยนเฉิน หากมีสิ่งใดที่เราสามารถช่วยเหลือเจ้าได้โปรดบอกเรา ซ่างเฉียงคำนับให้กับเจี้ยนเฉินด้วยรอยยิ้ม เขาไม่เย่อหยิ่งหรืออ่อนน้อมถ่อมตน จากนั้นเขาก็จ้องมองที่ไคเซอร์และแลงคีรอสและดูเหมือนจะยินดีไปกับความทุกข์ทรมานของพวกเขา
เจี้ยนเฉินมีความรู้สึกที่ดีต่อจักรพรรดิเปิงและรู้สึกชื่นชมเขาเพราะเขาเป็นจักรพรรดิคนเดียวที่ไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องของเสี่ยวไป๋ เขาไม่ได้มีส่วนร่วมในการทำให้สิ่งต่าง ๆ ให้เป็นเรื่องยากสำหรับเจี้ยนเฉินในระหว่างการต่อสู้เพื่อผลไม้เซียนในรังมรณะและเป็นคนเดียวที่ทำให้ชีวิตของเขาอยู่ในเส้นทางการต่อสู้จนจบเมื่อพวกเขาต่อสู้กับโลกอื่น
เจี้ยนเฉินและซ่างเฉียงทักทายซึ่งกันและกัน หลังจากนั้นเจี้ยนเฉินหันไปมองไคเซอร์และแลงคีรอสและยิ้มจาง ๆ “มองปฏิกิริยาของพวกเจ้า เจ้าสองคนดูเหมือนจะไม่ต้อนรับข้ามากนัก”
พวกเขาทั้งสองขบกรามของพวกเขา ขณะที่พวกเขายืนอยู่ที่นั่นด้วยใบหน้าที่มืดครึ้ม ถึงแม้ว่าพวกเขาจะโกรธอย่างมากเพราะการมาถึงเจี้ยนเฉินและไม่ต้อนรับเขา แต่พวกเขาไม่กล้าที่จะพูดอะไร มันเป็นไปไม่ได้อีกแล้วสำหรับพวกเขาที่จะยอมจำนนต่อเจี้ยนเฉิน เพราะพวกเขาเป็นผู้เชี่ยวชาญชั้นยอดในเผ่าพันธุ์ของพวกเขา พวกเขามีความภาคภูมิใจของพวกเขา
นูบิสหัวเราะเยาะทันทีเมื่อเขาเห็นพวกเขา เขาก้าวไปข้างหน้าแล้วพูดว่า “พวกท่านไม่ต้อนรับพวกเราสองคนจริง ๆ หรือ ? ตามกฎของทวีปสัตว์เทวะ ท่านต้องการไล่เราออกไปหรือ ? ” ในขณะที่เขากล่าว ตัวตนอันยิ่งใหญ่ได้เปล่งประกายจากนูบิส เขาเปิดเผยความแข็งแกร่งระดับ 9 ของเขา
สัตว์อสูรทั้งสามเผยให้เห็นการแสดงออกที่แตกต่างกัน และในที่สุดก็เบนความสนใจจากเจี้ยนเฉินไปที่นูบิส พวกเขาให้ความสนใจกับเจี้ยนเฉินมาก่อนและไม่สนใจการดำรงอยู่ของนูบิส ตอนนี้พวกเขาค้นพบด้วยความตกใจว่านูบิสก็เป็นสัตว์อสูรระดับ 9 ด้วยเช่นกัน
ไคเซอร์และแลงคีรอสมองหน้ากัน พวกเขาสามารถเห็นความไร้ประโยชน์และความคับข้องใจในสายตาของกันและกัน พวกเขาทั้งสองเหยียบย่ำเหนือผู้อื่นในอดีต แต่สิ่งนี้ไม่เคยเกิดขึ้นกับพวกเขามาก่อน ศัตรูที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของพวกเขามาถึงที่ซ่อนของพวกเขา แต่พวกเขาไม่กล้าพูดอะไรซักคำเพราะกลัวจะสร้างภัยพิบัติ
“ไม่มีอะไรที่ขัดขวางเส้นทางของเจ้าได้โดยธรรมชาติ แต่เจ้าไม่สามารถเข้าไปในหอคอยสัตว์เทวะ” แลงคีรอสกล่าวอย่างลังเล สีหน้าของเขาแปลกประหลาดมาก