เห็นเพียงร่างของเขาสลายกลายเป็นภาพลวงตา และมือปีศาจข้างที่รวบรวมกำลังทั้งหมด มีเจตนาฆ่าที่น่าสะพรึงกลัว พุ่งเข้าหาเรยยิง
เรยยิงรู้ถึงอนุภาพอันทรงพลังนี้ ดังนั้นเขาจึงทำได้เพียงพยายามสุดชีวิตเพื่อรับมือ
“ปราบมันซะ!”
เรยยิงคำรามด้วยความโกรธ หมัดของเขากลายเป็นสองฝ่ามือ และเขาก็ล็อกมือปีศาจของลูซิเฟอร์ที่จู่โจมมา
“ปัง!”
เมื่อเห็นว่าสองมือของเรยยิงกำลังจะล็อกมือปีศาจของลูซิเฟอร์ เห็นเพียงมือปีศาจของลูซิเฟอร์ก็ขยับทันที
ทะลุผ่านมือสองข้างของเรยยิง กระทบเข้าไปที่หน้าอกของเรยยิงโดยตรง
ปราศจากความกังวลใจใดๆ เรยยิงกระอักเลือดออกมาเต็มปาก และร่างของเขาก็ปลิวบินออกไป กระแทกลงพื้นอย่างแรงและกระอักเลือดออกมาอีกครั้ง
เดิมทีในตัวเขายังคงมีแดนเทพชั้นปลาย
พริบตาเดียวก็หายไปในทันที
ลูซิเฟอร์ยังคงยืนอยู่ที่เดิมด้วยสีหน้าหยิ่งยโส มองจากข้างบนลงไปเรยยิงที่กองอยู่กับพื้น และพูดอย่างเย็นชาว่า “อาศัยคุณยังกล้ารับมือปีศาจของผม?”
พูดจบ เขาขยับอีกครั้ง และมือปีศาจก็กลายเป็นกรงเล็บทันที มุ่งตรงเข้าจับหัวของเรยยิง
วินาทีนี้ ดวงตาของเรยยิงเบิกกว้าง ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความสิ้นหวังและไม่เต็มใจ
เขารู้ว่าภายใต้การโจมตีครั้งนี้ แม้ว่าเขาจะไม่ตาย ต่อไปเขาก็จะต้องกลายเป็นคนพิการอย่างสิ้นเชิง
“เรยยิง!”
“หรือว่าคุณวางแผนที่จะอยู่แดนเทพชั้นกลาง เก็บรักษาไปชั่วชีวิตเหรอ?”
“ยังไม่ถึงสุดท้าย คุณก็จะยอมแพ้และละทิ้งเหรอ?”
“ถ้าเป็นแบบนี้ คุณก็ยอมแพ้แล้ว ผมจะดูถูกคุณ!”
ในช่วงเวลาวิกฤตินี้ เสียงคำรามก็ดังขึ้น ราวกับฟ้าร้อง ดังอยู่ข้างหูของเรยยิง
ตอนนี้ความสนใจของทุกคนอยู่ที่เรยยิงและลูซิเฟอร์ และไม่มีใครสังเกตเห็นว่า ที่นี่ยังมีคนนอกอยู่อีกหนึ่งคน
ชั่วขณะนี้ เหล่านักฆ่าแห่งหงเฉินต่างตกตะลึง
นักฆ่าที่อยู่ใกล้กับหยางเฉินที่สุด ตอบสนองอย่างรวดเร็ว ทั้งหมดถอยหลังออกไปพร้อมกันหลายก้าว
ในขณะนี้ เดิมทีเรยยิงผู้ซึ่งสิ้นหวังแล้ว และกำลังจะยอมแพ้ในการที่จะดิ้นรนต่อสู้ครั้งสุดท้าย หลังจากได้ยินคำพูดของหยางเฉิน ทันใดนั้นก็ตื่นขึ้นมาทันที
“ไม่ถึงวินาทีสุดท้าย ผมจะไม่ยอมแพ้!”
เรยยิงท่องประโยคนี้ในใจ เห็นเพียงดวงตาคู่นั้นของเขาเต็มไปด้วยความมุ่งมั่น และมีพลังอันแรงกล้าที่จะต่อสู้
และลมหายใจในร่างกายก็พุ่งขึ้นอีกครั้ง
ทันใดนั้น ร่างกายของเขาเต็มไปด้วยจิตวิญญาณแห่งการต่อสู้ และเขาซึ่งถูกลูซิเฟอร์จู่โจมอย่างแรง จู่ๆก็ลุกขึ้นยืนอีกครั้ง
“อ้าก!”
เขาเงยหน้าขึ้นและกรีดร้อง ราวกับว่าเขาต้องการปลดปล่อยความคับข้องใจที่อยู่ในใจของเขามาเป็นเวลานาน
ความคับข้องใจทั้งหมดให้หายไปพร้อมกับเสียงกรีดร้องอันยาวนานนี้
“บูม!”
รัศมีของเขาพุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้า
เดิมทีเรยยิงที่มีเพียงแดนเทพชั้นกลางเท่านั้น พริบตาเดียว วิถีบู๊บนร่างกายของเขาก็พุ่งสูงขึ้นอย่างรวดเร็ว แม้ว่าเขาจะไม่ได้เข้าสู่แดนเทพชั้นสุดท้าย แต่ก็ห่างกันเพียงก้าวเดียว
ทุกอย่างเกิดขึ้นระหว่างแสงแปลบตอนฟ้าแลบ ดังนั้นก่อนที่การโจมตีครั้งสุดท้ายของลูซิเฟอร์จะเริ่ม เรยยิงก็ฟื้นกำลังขึ้นมาอีกครั้ง
เห็นเพียงแววตาของเขาเต็มไปด้วยความเชื่อมั่น และทันใดนั้นเขาก็โบกมือ พลังอันน่าสะพรึงกลัวแผ่ซ่านไปทั่วกำปั้นของเขา
“ทำลายมันซะ!”
เขาคำรามด้วยความโกรธ ทันใดนั้นแขนของเขาก็หล่นลงทันที และรัศมีการต่อสู้อันน่าอัศจรรย์ของวิถีบู๊ก็ปะทุขึ้น พุ่งออกจากหมัดของเขา
“ปัง!”
ในเวลานี้ การจู่โจมของลูซิเฟอร์ก็มาถึง เขาจับศีรษะของเรยยิงโดยตรง แต่กลับถูกเรยยิงต่อยไปที่มือ
“ปัง!”
ลูซิเฟอร์ทำหน้าประหลาดใจ เขาแทบคิดไม่ถึงว่าเรยยิงซึ่งเคยถูกจู่โจมด้วยมือปีศาจอย่างแรงแล้ว จะยังสามารถต่อสู้ได้อีก
ยิ่งไม่คาดคิดว่า เรยยิงยังสามารถที่จะโจมตีด้วยพลังที่รุนแรงขึ้นกว่าเดิม
เขาแทบตั้งสติไม่ได้เลย ภาคภูมิใจเกินไป เขาคิดว่าภายใต้กรงเล็บนี้ เรยยิงไม่ตายก็คงได้รับบาดเจ็บสาหัส
แต่การโจมตีนี้ เขาไม่โดนเรยยิง แต่กลับถูกหมัดของเรยยิง เปิดมือของเขาออก
เมื่อเขาฟื้นคืนสติ หมัดของเรยยิงต่อยเข้าที่ท้องของเขาอย่างแรง
ภายใต้ความตกใจของทุกคน ร่างของลูซิเฟอร์ก็กระเด็นปลิวไป
นี่เป็นครั้งแรกที่เรยยิงเอาชนะลูซิเฟอร์ได้ นับตั้งแต่ต่อสู้กันมา
“ผมทำได้แล้ว !”
ใบหน้าของเรยยิงเต็มไปด้วยความตื่นเต้นดีใจ เมื่อเขามองไปที่หยางเฉิน แววตามีแต่ความเคารพและชื่นชม
ถึงแม้ว่าเขาจะรู้จักชื่อเสียงของหยางเฉินในนามจอมพลชายแดนเหนือ และรู้ว่าหยางเฉินนั้นแข็งแกร่งมาก แต่เมื่อเขาเห็นหยางเฉินครั้งแรก ในใจเขาก็แอบสงสัยในความแข็งแกร่งของหยางเฉิน
แต่ต่อมา หลังจากที่หยางเฉินทำลายฐานที่มั่นของหงเฉินติดต่อกันหลายแห่ง เขาก็ตระหนักว่า หยางเฉินนั้นแข็งแกร่งจริงๆ
ถึงจะเป็นเช่นนี้ก็เถอะ เขาก็ยังมีข้อสงสัยหยางเฉินอยู่ในใจเล็กน้อย ในเมื่อหยางเฉินอายุยังน้อยเกินไป
จนถึงวินาทีนี้ เขาโน้มน้าวและชื่นชมหยางเฉินจากใจจริงๆ และยอมรับหยางเฉินแล้ว
คำพูดสั้นๆไม่กี่ประโยค ก็สามารถเปลี่ยนคนที่กำลังอยู่ในสถานการณ์ที่สิ้นหวังอย่างเขา จากพ่ายแพ้กลายเป็นผู้ชนะได้
“ถ้าคุณต้องการทำลายพันธนาการของวิถีบู๊ คุณจะต้องต่อสู้ถึงตาย มีแต่ช่วงระหว่างความเป็นความตายเท่านั้น จึงจะรู้ถึงความหมายที่แท้จริงของวิถีบู๊!”
หยางเฉินพูดอย่างใจเย็น “พรสวรรค์วิถีบู๊ของคุณแข็งแกร่งมาก ถ้าหากเป็นเพราะคุณเคยได้รับบาดเจ็บ รากฐานวิถีบู๊ของคุณถูกทำลาย มันเป็นเรื่องที่น่าเสียดายมาก”
“ตอนนี้ มีแต่การสู้ตายเท่านั้น คุณถึงจะทำลายพันธนาการวิถีบู๊ของคุณได้!”
“เมื่อคุณสามารถเปลี่ยนแปลงได้สำเร็จ ต่อไปจะเป็นยอดแดนเทพก็ไม่ใช่จะไม่มีความหวังนะ!”
คำพูดของหยางเฉิน ทำให้เลือดของเรยยิงเดือดพุ่งอีกครั้ง หลายปีแล้วที่เขาไม่มีความรู้สึกแบบนี้
“ใช่!”
เรยยิงตอบเสียงดัง และเมื่อเขามองไปที่ ลูซิเฟอร์อีกครั้ง การต่อสู้ในแววตาของเขาก็ยิ่งแข็งแกร่งขึ้น
มีเพียงความเป็นความตายเท่านั้น ที่จะทำลายพันธนาการวิถีบู๊ได้!
ลูซิเฟอร์ในเวลานี้ คลานขึ้นมาจากพื้น แววตาของเขาเต็มไปด้วยความดุร้าย จ้องเขม็งไปที่ เรยยิงและพูดว่า “นายถึงกับกล้าทำร้ายฉัน! นายกล้าดียังไง?”
เมื่อเรยยิงมองไปที่ลูซิเฟอร์อีกครั้ง ดวงตาของเขาไม่มีความกลัวเลยแม้แต่น้อย ราวกับว่าเขากำลังมองดูเหยื่อของตัวเอง
“ฆ่า!”
เขากระแทกพื้น ทั้งร่างก็พุ่งออกไป
“ตายซะ!”
ลูซิเฟอร์ถูกกระตุ้นจนโกรธจัดหงุดหงิดเขาไม่สนใจเรื่องที่หัวหน้าหงเฉินสั่งให้เขาจับเป็น?
เขาพุ่งเข้าสู่สภาวะที่แข็งแกร่งที่สุดราวกับปีศาจที่แท้จริงจากกรงเล็บปีศาจ และร่างกายของเขาเต็มไปด้วยเจตนาฆ่าที่น่าสะพรึงกลัว
แม้ว่าเรยยิงจะได้รับบาดเจ็บสาหัส แต่ตอนนี้ เมื่อเขาเผชิญหน้ากับลูซิเฟอร์ สายตาของเขาก็ไม่มีความกลัวแม้แต่น้อย มีเพียงความบ้าคลั่งที่มุ่งหน้าต่อไปเท่านั้น
“ปังปังปัง!”
ทั้งสองชนกันอย่างรุนแรง และการต่อสู้ในครั้งนี้ ยิ่งน่าตกใจมากกว่าการต่อสู้ครั้งก่อน
มุมปากของหยางเฉินยกขึ้นเบาๆ เรยยิง ในสถานะนี้ จะต้องมีการตื่นตัวเป็นอย่างมาก
โอกาสเช่นนี้ ก็หลีกเลี่ยงไม่ได้เช่นกัน และเป็นโอกาสที่หาไม่ได้ง่ายๆ
เขาเชื่อว่า เรยยิงต้องประสบความสำเร็จอย่างแน่นอน และหลังจากวันนี้ จิ่วโจวจะมีแดนเทพชั้นปลายของเทพสงครามเพิ่มขึ้นอีกคน
เมื่อถึงแดนเทพ คนที่สามารถตีแตกเข้าไปเป็นแดนเทพชั้นปลายผู้แข็งแกร่งได้อย่างแท้จริง น้อยยิ่งกว่าน้อย
แม้แต่ในกองยุทธการจิ่วโจว ก็มีไม่มากนัก
แดนเทพชั้นปลายผู้แข็งแกร่งใดๆ ก็ถือเป็นอาวุธที่สำคัญที่สุดของประเทศจิ่วโจว