หลังจากที่ช่วยคนอื่นวางทีวีไว้ในรถ ในที่สุดก็ได้รับเงิน 60,000 หยวนจากการขายทีวี
เซียวไห่หลงพูดอย่างตื่นเต้น:”ครอบครัวของเราต้องทานอาหารดีๆ! แล้วหม้อไฟทะเลเป็นไง?”
เซียวฉางเฉียนรีบพูดว่า:”ใช่! ฉันอยากกินหอยเป๋าฮื้อสักสองสามตัวเพื่อความสะใจ!”
นานหญิงใหญ่เซียวกล่าวในเวลานี้:”ไห่หลง โอนเงินที่ขายทีวี ให้ฉันทาง WeChat ก่อน”
เมื่อเซียวไห่หลงได้ยินสิ่งนี้ เขาก็รีบพูดว่า:”คุณย่า เงินนี้ไว้ที่ผม ไม่ต้องกังวล”
นายหญิงใหญ่เซียวผ่านอะไรมามากมาย แต่ตอนนี้เธอมีความคิดเดียว นั่นคือ เงินทั้งหมดจะต้องอยู่ในที่ของเธอเอง มิฉะนั้น เธอจะไม่รู้สึกปลอดภัยเลย
ดังนั้นเธอจึงตะโกนใส่เซียวไห่หลง:”ที่บ้านเรานายเป็นคนพูดได้เมื่อไหร่กัน?ใครเป็นคนหาคฤหาสน์Tomson Rivieraได้ นายลืมไปแล้วเหรอ?”
เมื่อเซียวไห่หลงได้ยินแบบนี้ สีหน้าของเขาก็ดูแย่เล็กน้อย
เซียวฉางเฉียนรู้ดีอยู่ในใจว่าถึงเวลาแล้วที่นายหญิงใหญ่จะต้องกลับมาเป็นเจ้าบ้านอีกครั้ง และไม่มีใครไม่เชื่อฟัง
ดังนั้นเขาจึงตะโกนใส่เซียวไห่หลง:”เจ้าหนู นายหัดเถียงย่าเมื่อไหร่กัน? รีบโอนเงินให้ย่าเร็ว!”
เซียวไห่หลงทำอะไรไม่ได้ใช้ WeChat โอนเงินทั้งหมดให้กับนายหญิงใหญ่
หลังจากได้รับเงินแล้ว นายหญิงใหญ่ก็โล่งใจเล็กน้อยแล้วพูดว่า:”โอเค ไปกินหม้อไฟทะเลตามความต้องการของนายเถอะ!”
……
ภายในร้านหม้อไฟทะเล
ครอบครัวเซียวขอห้อง และครอบครัวก็เข้าไปข้างในและมีหม้อไฟขนาดเล็ก
เนื่องจากช่วงนี้ลำบากมาก ไม่มีน้ำในท้องของคนห้าคน ทุกคนจึงสั่งอาหารทะเลมาโต๊ะหนึ่ง ไม่มีผักแม้แต่ชิ้นเดียว
เดิมทีห้องก็ร้อนแล้ว และสั่งหม้อไฟ 6 อัน ซึ่งไอร้อนขึ้นมาทันที
แต่ว่า ครอบครัวของเซียว สนุกกับการกินเป็นอย่างมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งเซียวฉางเฉียนและเซียวไห่หลงซึ่งทั้งคู่กำลังรับประทานอาหารและมีเหงื่อออกมาก
เฉียนหงเย่นไม่ได้กินน้อยเลย เพราะเธอได้รับความทุกข์ทรมานมากมายในเหมืองถ่านดำ ไม่ต้องพูดถึงการกินอาหารทะเล นานมากแล้วที่เธอไม่ได้กินแม้แต่กุ้ง
เธอกำลังเพลิดเพลินกับอาหาร และเธอก็รู้สึกร้อนไปทั้งตัว
เธอถอดเสื้อคลุมออกโดยไม่รู้ตัว แต่เธอรู้สึกว่าตูดของเธอนั่งอยู่บนเก้าอี้ มีเหงื่อออกเล็กน้อย และมันเหนียวและอึดอัดเล็กน้อย
ในเวลานี้ จู่ๆ เธอก็รู้สึกว่าจุดซ่อนเร้นของเธอนั้นคันจนทนไม่ไหว
แต่ตรงนั้นซ่อนเร้นเกินไป และเธอไม่สามารถเกาหรือเกาได้ เธอจึงทำได้เพียงถูไปมาบนเก้าอี้เท่านั้น
แต่ถูเท่าไหร่ ก็รู้สึกคันมากขึ้น และยิ่งอึดอัด!
เธอคิดว่าเธอกำลังกินหม้อไฟอยู่ แต่จู่ๆ เธอก็รู้สึกบางอย่างในใจ นึกเรื่องหนึ่งได้
ผู้ดูแลเหี้ยมโหดของเหมืองถ่านดำ ก่อนหน้านี้บังคับตัวเองให้ไปกับเขาทั้งคืน ไม่เพียงแต่ไม่เคยอาบน้ำ แต่ยังไม่เคยป้องกันใดๆ…
ช่วงเวลานั้นว่ากันว่าไม่นาน ว่าสั้นก็ไม่สั้น ไม่รักสะอาด จะมีอันตรายซ่อนเร้นไม่มากก็น้อย…
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เธออดไม่ได้ที่จะถามตัวเองว่า นี่อาจเป็น…
เป็นโรค…