ร่างกายของหม่าชาวดูอ่อนแรงอย่างมากแม้แต่หัวยังเงยขึ้นไม่ได้ แต่เมื่อเขาได้ยินเสียงของ หยางเฉิน เขาใช้แรงในตัวทั้งหมดพูดออกมาเพียงไม่กี่ประโยชน์อย่างติดขาด
“ทีนี้ ปล่อยคนได้ยัง?”
ในขณะที่ซาตานนำหม่าชาวออกมา หัวหน้าหงเฉินก็ปรากฏตัวขึ้นข้างหลังหม่าชาวเพื่อให้แน่ใจว่าชีวิตและความตายของหยางเฉินอยู่ในมือของเขา
“ฮูฮู…”
หยางเฉินสูดหายใจเข้าลึก ๆ และพยายามทำให้ความโกรธของเขาสงบลง
เขาไม่เคยเห็นอาการบาดเจ็บของ หม่าชาวรุนแรงขนาดนี้มาก่อน ความโกรธที่ฝังลึกอยู่ในใจของเขาเริ่มที่จะบ้าคลั่ง
“อย่า… อย่าสนใจฉันเลย ฆ่า… ฆ่า…”
เสียงของหม่าชาวดังขึ้นอีกครั้ง
แม้ว่าอาการบาดเจ็บของเขาจะรุนแรงมาก แต่เขาก็ยังมีเพียงเจตนาที่จะฆ่าหงเฉินในใจ หม่าชาวในตอนนี้มีเจตนาอยากฆ่าหงเฉินอย่างรุ่นแรง
โดยเฉพาะลูซิเฟอร์ ถ้าเขาทำได้ เขาต้องการกำจัดลูซิเฟอร์ด้วยมือตัวเอง
“บูม!”
แขนของหยางเฉินเหวี่ยงอย่างรุนแรง และทันใดนั้นร่างของลูซิเฟอร์ก็บินออกไปไกลกว่าสิบเมตร และกระแทกเข้ากับฐานแผ่นดินของหงเฉิน
ลูซิเฟอร์กระอักเลือดออกมาเต็มปาก เขารู้สึกว่าอวัยวะภายในของเขากำลังแตกสลาย
“หม่าชาว ชีวิตไอ้หมานั้นฉันจะเก็บไว้ให้นาย นายอดทนให้ได้!”
หยางเฉินคำรามเสียงดัง
“ได้……”
หม่าชาวอาศัยความประสงค์เพียงอย่างเดียวของเขา ในที่สุดก็เงยหน้าขึ้น และเห็น หยางเฉิน มุมปากของเขายิ้มกว้างด้วยรอยยิ้มที่สดใส
แต่รอยยิ้มนี้ทำให้หยางเฉินเจ็บใจอย่างมาก
“นายต้องการอะไรกันแน่ ถึงจะยอมปล่อย?”
ดวงตาที่กระหายเลือดของหยางเฉินก็ตกลงมาที่หัวหน้าหงเฉิน
ใบหน้าของหัวหน้าหงเฉินก็กังวลเล็กน้อย เห็นได้ชัดว่าคนที่เขารอยังมาไม่ถึง
“หยางเฉิน มาถึงจุดนี้แล้ว ฉันก็จะไม่ปิดบังนาย มีคนต้องการชีวิตของนาย และภารกิจของหงเฉินไม่ใช่เพื่อฆ่านาย แต่เพื่อล่อออกไป”
หัวหน้าหงเฉินหัวเราะเยาะเย้ยและพูดว่า “แต่คนเหล่านั้นยังไม่มา เช่นนั้นนายก็รอเอาเถิด”
“เมื่อไหร่ก็ตามที่พวกเขามา ฉันจะปล่อยเพื่อนของนาย”
“เดิมที ฉันวางแผนที่จะให้นายเป็นรองหัวหน้าของหงเฉิน ยอมยกเลิกภารกิจนี้และคิดไว้ว่าจะช่วยนายจัดการคนเหล่านั้นด้วยกัน”
“แต่ว่า นายปฏิเสธความหวังดีของฉัน ถ้าเป็นอย่างงี้ ฉันจึงต้องทำภารกิจนี้ให้สำเร็จ”
หยางเฉินไม่แปลกใจกับคำพูดของหัวหน้าหงเฉิน ในขณะนี้ เขายังคงมีข้อสงสัยอยู่ในใจ ใครกันแน่ที่ต้องการใช้หงเฉินเพื่อล่อเขาออกมาและจะฆ่าเขา
“ปัง!”
ขณะนี้ ซาตานซึ่งยืนอยู่ข้างหลังหัวหน้าหงเฉิน จู่ ๆ ก็ต่อยหัวหน้าหงเฉินที่ด้านหลัง
หัวหน้าหงเฉินไม่คิดว่าซาตานจะโจมตีเขา
หยางเฉินก็ประหลาดใจเช่นกัน เขาไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น
แต่การที่ซาตานโจมตีนักฆ่าของหงเฉินก็ทำให้มีโอกาส
เท้าที่ขยับครั้งหนึ่งก็มาอยู่ข้างๆ หม่าชาวทันที
“ไปตาย!”
แม้ว่าหัวหน้าหงเฉินจะถูกซาตานโจมตี ดูเหมือนว่าเขาจะไม่ได้รับบาดเจ็บเลย หมัดของเขามุ่งหน้าไปที่หัวของหม่าชาว
“นายกล้า!”
หยางเฉินคำราม จู่ ๆ ก็ระเบิดออกด้วยความเร็วเต็มที่
ในขณะที่หมัดของหัวหน้าหงเฉินกำลังจะถึงเป้า ในที่สุดหยางเฉินก็มาถึง และต่อยเขาอย่างรุนแรง
“ปัง!”
หมัดของหยางเฉินกระแทกหน้าอกของหัวหน้าหงเฉิน
ด้วยเสียงของกระดูกหัก หัวหน้าหงเฉินก็อาเจียนเป็นเลือดและบินออกไป
และในเวลานี้ หยางเฉินก็มาถึงฝั่งหม่าชาวเช่นกัน
“กินเข้าไปเร็ว!”
โดยไม่ลังเล หยางเฉินสะบัดนิ้วของเขา และเม็ดยาสีดำเข้าไปในปากของหม่าชาวโดยตรง
นี่คือยาเม็ดที่เสียวหว่านมอบให้เขาก่อนออกจากเมืองเยี่ยนตู โดยบอกว่าตราบใดที่คนยังมีลมหายใจ อาการบาดเจ็บจะคงที่ เสียวหว่านเองก็ยังสามารถช่วยชีวิตผู้บาดเจ็บสาหัสได้
อาการบาดเจ็บของหม่าชาวร้ายแรงมาก เหมือนคนกำลังจะตาย ใช้ประโยคนี้มาบรรยายนั้นมันไม่ได้เกินจริงเลย
โชคดีที่ยังมีสติสัมปชัญญะอยู่ หลังจากกินยาแล้วรู้สึกได้ชัดเจนว่าร่างกายกำลังดูดซับยาอย่างรุนแรง
“พี่เฉิน ผมโอเคขึ้นแล้ว!”
หม่าชาวฝืนพูดคำเหล่านี้ และมีสีหน้าที่กังวลเล็กน้อยบนใบหน้าของเขา“พี่… พี่ไม่ต้องมาสนใจผมเลย ออกจากที่นี่เดี๋ยวนี้!”
เขาจะไม่รู้ได้อย่างไรว่าหงรุนแรงปรากฏพาเขามาจากเมืองรุนแรงยี่ยนตู เพื่อที่จะจัดการหยางเฉิน?
แม้ว่าเขาจะอ่อนแรงอย่างมาก แต่เขาก็รู้สึกได้หยางเฉินต่อสู้กับหัวหน้าหงเฉินในเมื่อกี้
หัวหน้าหงเฉินมีพลังที่สูงสุดของอาณาจักรเทพ ตอนนี้เขายังรอให้คนอื่นมา
หม่าชาวไม่ต้องสงสัยเลยว่าคนที่กำลังจะมาถึงนั้นแข็งแกร่งมาก และเกรงว่าพวกเขาทั้งหมดจะเป็นคนระดับหัวหน้าหงเฉิน
เขาไม่อยากเป็นภาระของหยางเฉิน
“หุบปาก!”
หยางเฉินพูดอย่างโกรธเคือง“ปรับสภาพร่างกายของนายเร็วเข้า!”
หม่าชาวยิ้มอย่างขมขื่น โดยรู้ว่าหยางเฉินจะไม่สามารถทิ้งเขาได้ ดังนั้นเขาจึงหยุดพูดเรื่องไร้สาระ ปรับลมหายใจของเขาอย่างรวดเร็ว และทำงานอย่างหนักเพื่อให้ตัวเองซึมซับผลของยา
“คุณเฉิน!”
ในเวลานี้ เรยยิงก็เข้ามา ศิลปะการต่อสู้บนร่างกายของเขาก็ฟื้นตัวดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัด
เขาเกือบถูกลูซิเฟอร์ฆ่ามาก่อนและในช่วงเวลาสั้น ๆ นี้ เขาสามารถฟื้นฟูความแข็งแกร่งของศิลปะการต่อสู้ 70% ถึง 80%ได้ ดูเหมือนว่าเม็ดยาที่เสียวหว่านให้มานั้นทรงพลังมากจริงๆ
“หม่าชาวไว้กับนายนะ!”
หยางเฉินพูดกับเรยยิง
“ครับ!”
เรยยิงตอบอย่างรวดเร็ว
ตัวเขาเองเป็นแดนเทพชั้นกลางที่แข็งแกร่งอยู่แล้ว แต่เขาสามารถระเบิดพลังออกมาได้เทียบเท่ากับ แดนเทพชั้นปลาย ถึงแม้ว่าเขาจะฟื้นขึ้นมาเพียง 70% ถึง 80% แต่เขาก็ยังสามารถต่อสู้กับแดนเทพชั้นกลางได้
หงเฉินในตอนนี้ ลูซิเฟอร์ถูกหยางเฉินกระแทกอย่างแรง และเขาไม่มีแรงจะสู้อีก
ส่วนหัวหน้าหงเฉินก็ได้รับบาดเจ็บสาหัสจากอย่างยิ่ง,อย่านิ่งยางเฉินและบินหนีไป เหลือแดนเทพชั้นกลาง คนเดียวนั้นก็คือซาตาน เมื่อกี้ที่โจมตีหัวหน้าหงเฉิน นั้นก็หมายความว่าเขาทรยศหัวหน้าหงเฉินไปแล้ว
นั้นก็หมายความว่า หงเฉินในปัจจุบันจะไม่เป็นอันตรายต่อหยางเฉินอีกต่อไป
“คุณหยาง ผมแนะนำให้คุณออกจากที่นี่โดยเร็วที่สุด คนเหล่านั้นกำลังจะมาเร็ว ๆ นี้ เมื่อพวกเขามาที่นี่คุณจะไม่มีโอกาสชนะเลยนะครับ”
ซาตานเดินเข้ามา มองที่หยางเฉินและพูด
หยางเฉินขมวดคิ้วและมองไปที่ชายชาวตะวันตกตัวใหญ่ตรงหน้าเขา“คนพวกนั้นเป็นใคร?”
ความกลัวปรากฏขึ้นในดวงตาของซาตานทันที เขาส่ายหน้า”ผมไม่รู้ว่าพวกเขาเป็นใคร ผมรู้แค่ว่าหงเฉินเคารพนับถือคนเหล่านั้นมากครับ”
“ความแข็งแกร่งของคนเหล่านั้นอยู่ถึงแดนเทพชั้นยอด!”
เมื่อได้ยินคำพูดของซาตาน หยางเฉินก็ขมวดคิ้ว ฟังความหมายของซาตาน ไม่ใช่มีแค่หนึ่งคนแต่นั่นมันมีหลายคน
ความแข็งแกร่งของทุกคนถึงจุดสูงสุดของแดนเทพชั้นยอดแล้วเหรอ?
“คุณหยาง ซาตานเป็นหนึ่งในสองราชาปีศาจในหงเฉิน เขาพูดขนาดนั้นแล้ว คนเหล่านั้นจะต้องอันตรายมาก เราออกไปจากที่นี่ก่อนไหม?”
เรยยิงก็พูดขึ้นเช่นกัน