ตอนที่ 1433 – ขั้นที่ห้าของร่างบรรพกาล ( 2 )
” ข้าหวังว่าผลึกพลังงานนี้จะสามารถช่วยให้ข้าไปถึงชั้นที่ห้าของร่างกายบรรพกาลได้สำเร็จ” เจี้ยนเฉินบ่นกับตัวเองขณะที่เขาจ้องมองผลึกพลังงานในมือของเขา นี่เป็นหนึ่งในผลึกพลังงานสัตว์อสูรหยานหวงระดับ 10 ที่เขาได้รับมาในโลกจิ๋วหยานหวง
“ที่แล้วมา ข้าอ่อนแอเกินไปและขาดความเข้าใจในขอบเขตดั้งเดิม ดังนั้นมันจึงเป็นเรื่องยากสำหรับข้าที่จะแยกแยะความแตกต่างของผลึกพลังงานที่เกินระดับ 9 ตอนนี้เท่าที่ข้าดูผลึกพลังงานนี้ระดับมากกว่าระดับ 10 อย่างน้อยก็เป็นระดับ 11 หรือแม้แต่ระดับ 12 และนี่ก็เป็นผลึกพลังงานที่อ่อนแอกว่าจากสองก้อนที่ข้าได้รับ ผลึกพลังงานอีกก้อนจะต้องอยู่ระดับ 13 เป็นอย่างน้อย เจี้ยนเฉินลูบผลึกพลังงานด้วยนิ้วหัวแม่มือของเขาเบา ๆ ดวงตาของเขาสว่างขึ้นเรื่อย ๆ เมื่อพวกมันเต็มไปด้วยความกระตือรือร้นของเขา
ถ้ามันไม่ได้วิญญาณน้ำแข็ง เจี้ยนเฉินจะไม่เลือกที่จะดูดซับหนึ่งในสองของผลึกพลังงานที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดเท่าที่เขาเคยได้รับเพราะเขาไม่มีความมั่นใจว่ามันจะเพียงพอสำหรับเขาที่จะทะลวงผ่าน ผลึกพลังงานนั้นมีคุณภาพสูงมาก แต่ก็คล้ายกับแกนของสัตว์อสูร ประโยชน์ที่จะได้รับไม่มีอะไรที่เหมือนกับวิญญาณน้ำแข็งหรือลูกท้อเมฆม่วงระดับสูง ดังนั้นแม้ว่าเขาจะดูดซับเอาไว้เขาก็จะไม่ทะลวงผ่านด่าน
แต่ตอนนี้เขาได้มาถึงจุดสูงสุดของขั้นสี่ด้วยวิญญาณน้ำแข็ง นี่เป็นช่วงเวลาที่ดีที่สุดสำหรับเขาในการทะลวงผ่านด่าน
เจี้ยนเฉินหายใจเข้าลึก ๆ แล้วค่อย ๆ สงบลง เขารวบรวมสมาธิทันทีและอุทิศตัวเองเพื่อปรับผลึกพลังงานในมือของเขา เขาวางแผนที่จะไปถึงขั้นที่ห้าในครั้งเดียว
ขั้นที่ห้าของร่างบรรพกาลมีความสำคัญอย่างยิ่งต่อเจี้ยนเฉิน ไม่เพียงแต่มันจะเพิ่มความแข็งแกร่งของเขาอย่างมาก แต่มันจะทำให้เขามีความสามารถในการปรับแต่งศิลาเซียนหยินหยาง
เจ็ดวันต่อมาเสียงแตกปะทุก็ดังขึ้น เจี้ยนเฉินเต็มไปด้วยความกระตือรือร้น ลูกบอลแห่งพลังบรรพกาลที่น่าสะพรึงกลัวเต็มร่างของเขาและในเวลานั้นร่างของเขาก็เริ่มบวม เขากลายเป็นยักษ์ราวกับว่าเขาถูกเป่าเหมือนลูกโป่ง
การทะลวงผ่านด่านร่างบรรพกาลทุกครั้งจะเทียบเท่ากับการแตกสลายของเม็ดพลังบรรพกาลและการแตกสลายแต่ละครั้งจะทำให้เกิดความเจ็บปวดอย่างมาก
กล้ามเนื้อบนใบหน้าของเจี้ยนเฉินกระตุกขณะที่หน้าผากของเขาเต็มไปด้วยเหงื่อเย็นในเวลาเดียว สีหน้าของเขาซีดลง แม้ว่าชีพจรบรรพกาลของเขาพังทลายไปหลายรอบแล้ว แต่เขาก็ยังพบว่าอาการปวดจากการฉีกขาดก็ยังเหลือทน
อย่างไรก็ตาม เจี้ยนเฉินเต็มใจที่จะยอมรับความแข็งแกร่งที่เพิ่มขึ้นอย่างมากสำหรับการแบกรับความเจ็บปวดที่รุนแรง
ปริมาณของพลังบรรพกาลที่พุ่งกระฉูดผ่านร่างของเจี้ยนเฉิน ก่อนที่จะถูกบีบอัดอย่างช้า ๆ แทบทุกครั้งที่พลังบรรพกาลในร่างของเจี้ยนเฉินหดตัวลง กระบวนการบีบอัดค่อย ๆ เปลี่ยนพลังบรรพกาลขั้นที่สี่ของเขาเป็นขั้นที่ห้า
ในเวลาเดียวกันร่างกายของเจี้ยนเฉินทนต่อการโจมตีของพลังบรรพกาลที่แข็งแกร่ง เนื้อของเขาก็ทรุดโทรมในอัตราที่มองเห็นได้และกลายเป็นมีพลังมากขึ้น
กระบวนการนี้ใช้เวลาหลายวันและในที่สุดเจี้ยนเฉินก็มาถึงขั้นที่ห้าของร่างบรรพกาล ทั้งความแข็งแกร่งของร่างกายและพลังบรรพกาลของเขาเพิ่มขึ้นในด้านคุณภาพ เม็ดพลังบรรพกาลในจุดตันเถียนของเขาถูกลดขนาดลงเหลือเท่าเม็ดถั่วเหลืองอีกครั้ง
เจี้ยนเฉินลืมตาของเขาขึ้นอย่างช้า ๆ เขาสัมผัสถึงพลังบรรพกาลที่แข็งแกร่งขึ้นในเม็ดพลังบรรพกาลของเขาและอดไม่ได้ที่จะยิ้ม เขาเต็มไปด้วยความสุข ผลึกพลังงานในมือของเขาไม่ได้ถูกดูดซับอย่างเต็มที่ เขาใช้พลังงานเพียงหนึ่งในสามในปัจจุบัน
“เม็ดพลังบรรพกาลของข้าตอนนี้เล็กเกินไป พลังบรรพกาลที่เก็บไว้ภายในนั้นมีจำกัด แม้ว่าพลังบรรพกาลจะถูกใช้ไปช้ามาก คลื่นของการรุกรานลูกต่อไปจากโลกแห่งเซียนที่ถูกทอดทิ้งก็ไม่ควรนานเกินไป ในเวลานั้นการต่อสู้จะรุนแรงและยากลำบากยิ่งขึ้นอย่างแน่นอน” เจี้ยนเฉินไตร่ตรอง เขาเลือกที่จะทำการบ่มเพาะที่เงียบสงบของเขาต่อไปและทำการปรับแต่งผลึกพลังงานในมือของเขาต่อไป
อีกไม่กี่วันก็ผ่านไปและผลึกพลังงานในมือของเจี้ยนเฉินก็หายไปในที่สุด อย่างไรก็ตามตอนนี้เขาต้องการพลังงานหลายเท่าหรือมากกว่าสิบเท่าในตอนที่เขามาถึงขั้นที่ห้า ดังนั้นปริมาณของพลังบรรพกาลที่เขาจัดการเพื่อปรับแต่งจากสองในสามที่เหลืออยู่ของผลึกพลังงานถูกจำกัดอย่างมาก มันเพิ่มขนาดชีพจรบรรพกาลของเขาให้มีขนาดเท่ากับหนึ่งเท่าครึ่งของถั่วเหลือง
“เฮ้อ ยิ่งข้าก้าวหน้ามากขึ้นเท่าไหร่ ข้าก็ต้องการพลังงานมากขึ้นเท่านั้น เมื่อร่างบรรพกาลของข้ายังคงอยู่ที่ชั้นที่สี่ วิญญาณน้ำแข็งก้อนเดียวก็เพียงพอที่จะทำให้ข้าไปถึงจุดสูงสุดของขั้นที่สี่ ข้าอาจต้องใช้ 10 ก้อนเพื่อไปถึงจุดสูงสุดของขั้นที่ห้า ถ้าข้าต้องการไปถึงขั้นที่หกอาจจะเป็นร้อยก็ไม่พอ … ” เจี้ยนเฉินถอนหายใจข้างใน ร่างบรรพกาลนั้นทรงพลังจริง ๆ แต่ก็มีความเจ็บปวดที่ไม่มีที่สิ้นสุดอยู่เบื้องหลังความแข็งแกร่ง
“อย่างไรก็ตาม ตอนนี้ข้าได้กลายมาเป็นเซียนจักรพรรดิที่แท้จริงแล้ว ข้ามีความกล้าที่จะต่อสู้กับเซียนจักรพรรดิ โดยที่ข้าไม่ต้องใช้วิถีแห่งกระบี่และไม่ต้องมีกระบี่ม่วงฟ้า ถ้าข้าใช้เส้นทางแห่งกระบี่ไม่ควรที่จะมีเซียนจักรพรรดิต่อต้านข้าได้ และ ถ้าข้าใช้กระบี่ม่วงฟ้าก็เช่นกัน.. ” เจี้ยนเฉินคิด หลังจากนั้นไม่นานเขาก็คิดว่า” ข้าควรจะต่อสู้กับร่างจำลองของจิตวิญญาณราชันย์ได้ อย่างไรก็ตามความเข้าใจของเขาเกี่ยวกับเส้นทางแห่งกระบี่นั้นดีกว่าข้า … ”
“จิตวิญญาณราชันย์ … ” เจี้ยนเฉินรู้สึกกดดันมากเท่าที่เขาคิดเกี่ยวกับจิตวิญญาณราชันย์ เพราะเขามีความแข็งแกร่งมากเกินไป เขาส่งร่างจำลองเพียงคนเดียว แต่มันต้องการเสี่ยวหลิง เทพธิดาแห่งท้องทะเลและเขาร่วมมือกันเพื่อปัดเป่า ถ้าเขามาด้วยตัวเองแม้พลังทั้งหมดที่โลกนี้ครอบครองก็ไม่เพียงพอที่จะหยุดเขาได้
แม้ว่าโลกจะได้รับผู้เชี่ยวชาญจากขอบเขตดั้งเดิมสองคนคือหยางลี่และกุยไฮ่ ยี่เต่า ในขณะที่บรรพชนผู้ก่อตั้งอีก 8 คนยังไม่ตื่นขึ้นมา เจี้ยนเฉินเข้าใจว่าความแข็งแกร่งของพวกเขาลดลงจากขอบเขตดั้งเดิมมาเป็นเซียนจักรพรรดิถึงแม้จะมีความช่วยเหลือจากวัตถุเซียนของพวกเขา พวกเขาเป็นผู้เชี่ยวชาญระดับรับมอบเป็นส่วนมาก ความไม่ลงรอยกันต่อจิตวิญญาณราชันย์นั้นมากเกินไป ดังนั้นพวกเขาจะไม่ได้รับความช่วยเหลือมากนักในการต่อสู้กับเขา
นี่คือถ้าพวกเขาฟื้นฟูความแข็งแกร่งสูงสุดของพวกเขาและไปถึงขอบเขตดั้งเดิมอีกครั้ง
และแม้ว่าพวกเขาจะกลับไปสู่ขอบเขตดั้งเดิมในแง่ของความแข็งแกร่ง แต่ก็มีผู้เชี่ยวชาญขอบเขตดั้งเดิมคนอื่น ๆ ในโลกแห่งเซียนที่ถูกทอดทิ้งนอกเหนือจากจิตวิญญาณราชันย์ และพวกเขามีจำนวนมากกว่าโลกของเจี้ยนเฉินมากทีเดียว
” ตอนนี้ข้าสามารถดูดซับปราณหยินและหยางจากหินหยินหยาง แต่ข้าต้องการความช่วยเหลือจากหญิงสาวเจ้าเสน่ห์แห่งสวรรค์ เฮ้อ … ” เจี้ยนเฉินปวดหัว เขารู้สึกอับจนหนทางทันทีที่เขานึกถึงหญิงสาวเจ้าเสน่ห์แห่งสวรรค์ เขาส่ายหัวเบา ๆ และเปิดประตูห้อง
ทันทีที่ประตูเปิดออก เจี้ยนเฉินเห็นพี่สาวของเขานั่งอยู่ที่นั่น เห็นได้ชัดว่าเขาตกตะลึง
เจียงหยางหมิงเยว่รู้สึกได้ถึงตัวตนของเขาเช่นกันและยืนขึ้น นางมองเขาและรู้สึกประหลาดใจ นางกล่าวว่า”น้องชาย เจ้าได้ดูดซับวิญญาณน้ำแข็งหมื่นปีรวดเร็วมาก ? เจ้าแน่ใจหรือไม่ว่าเจ้าไม่ได้ซ่อนมันไว้ในแหวนมิติของเจ้า ? ” เจียงหยางหมิงเยว่กลายเป็นคนเคร่งขรึม นางพูดอย่างจริงจัง” น้องชาย เจ้าต้องฟังข้า เจ้าต้องดูดซับพลังทั้งหมดของวิญญาณน้ำแข็งหมื่นปี ไม่เช่นนั้นข้าจะไม่ปล่อยให้เจ้าจากไปที่นี่”