ตอนที่ 1736 มีคนอยากเจอคุณ
วันต่อมาหนังสือพิมพ์ตอนเช้าก็ได้รายงานเรื่องนี้ เหมยเหมยคร้านจะดู เธอขอให้เสี่ยวอวิ๋นหาทนายความชื่อดังในฮ่องกง ทนายความที่มีความเที่ยงธรรมมากที่สุด ไม่ว่าคุณจะเป็นคนแผ่นดินใหญ่หรือเป็นคนแอฟริกัน ขอเพียงแค่คุณสามารถจ่ายได้ พวกเขาจะทำให้คุณรู้สึกอุ่นใจเหมือนสายลมฤดูใบไม้ผลิก็ไม่ปาน
ทนายชื่อดังก็สมคำร่ำลือจริง ๆ เพิ่งได้รับเงินมัดจำก็เริ่มลุยทำงานไม่หยุด คดีเล็ก ๆแบบนี้สำหรับทนายชื่อดังแล้วง่ายยิ่งกว่าการตบแมลงวันเสียอีก
นอกจากนี้ทางด้านเหมยเหมยยังมีเหตุผลมีหลักฐาน หลักฐานพิสูจน์แน่นอน ผู้พิพากษาในพื้นที่ไม่สามารถหาช่องโหว่ได้เลย แม้ว่าพวกเขาต้องการจะช่วยปกปิดก็ตาม ไม่ถึงสามวันอันธพาลทั้งสามก็ถูกส่งตัวเข้าคุก
บุกเข้าไปในพื้นที่บ้านส่วนตัว การข่มขู่ที่เป็นอันตราย การปล้นและการพยายามทำร้ายที่ไม่สำเร็จ…
บวกกับก่อให้เกิดความสะเทือนใจอย่างรุนแรงต่อเจ้าของบ้านอย่างเหมยเหมย เกรงว่าจะนอนไม่หลับไปตลอดชีวิต…
ผลลัพธ์ที่ตามมาเลวร้ายขนาดนี้ แม้แต่สวรรค์ยังทนไม่ได้ ช่างเป็นการกระทำที่ร้ายแรงมาก!
ดังนั้น——
ภายใต้ฝีปากของทนายความชื่อดังอันธพาลผู้โชคร้ายทั้งสามคนนี้ก็ถูกผู้พิพากษาตัดสินจำคุกถึงหกปี ทั้ง ๆที่เพียงแค่อยากสาดสีและโยนปลาตายกุ้งเน่าก็เท่านั้น!
สิ่งที่โชคร้ายที่สุดก็คือเท้าของพวกเขายังถูกแทงด้วยตะปูขนาดสามนิ้ว ต่อให้ใช้เวลาเป็นเดือนก็ไม่ดีขึ้นแน่นอน อยู่ในคุกด้วยอาการขาเดี้ยง เกรงว่าถ้าสองขานี้ใช้การไม่ได้จริง ๆ รูก้นก็ไม่อาจจะรักษาไว้ได้
“คุณหนูจ้าว พอใจกับผลลัพธ์นี้ไหม?” ทนายชื่อดังยิ้มอย่างจริงใจ อารมณ์ก็ดีไม่น้อยเพราะเขาเพิ่งได้รับเงินงวดสุดท้าย ศูนย์ไม่กี่ตัวเหล่านั้นทำให้เขารู้สึกเหมือนได้สัมผัสลมเบาสบายในฤดูใบไม้ผลิรอบที่สอง
วันหลังหากใครบอกเขาว่าคนแผ่นดินใหญ่นั้นยากจน เขาจะต้องใช้แปรงห้องน้ำเสียบปากคน ๆนั้นแน่นอน!
“พอใจมาก ลำบากทนายจินแย่เลย วันหลังมีโอกาสเรามาร่วมงานกันใหม่นะคะ!” เหมยเหมยพูดอมยิ้ม
ทนายจินอายุสี่สิบ ชื่อจินป๋อเหวิน เขาดูเป็นที่คนที่มีความรู้กว้างขวาง เรื่องกฎระเบียบกฎหมายต่าง ๆแค่อ้าปากก็ไหลพรั่งพรูออกมาแล้ว อีกอย่างเขายังเป็นทนายความอันดับต้น ๆของฮ่องกง มาจนถึงตอนนี้เขาเคยแพ้คดีแค่เพียงคดีเดียว อีกทั้งยังมีข่าวลือบอกว่าเขาเป็นคนยอมแพ้ด้วยตัวเอง
เพราะว่าทนายความจินคนนี้พบว่าลูกความที่เปลือกนอกดูเหมือนบริสุทธิ์ดันเป็นฆาตกรตัวจริง ทุก ๆคนถูกเขาหลอกกันหมด พอสุดท้ายทนายจินค้นพบความจริงเขาจึงจงใจแพ้คดี ลูกความของเขาถูกตัดสินจำคุกตลอดชีวิต
ถึงแม้ว่าจะพ่ายแพ้คดีในครั้งนี้ แต่ในทางตรงกันข้ามชื่อเสียงของทนายจินกลับโด่งดังยิ่งขึ้น
แต่ว่าทนายจินคนนี้หน้าตาธรรมดาพื้น ๆ รูปร่างสันทัดไม่สูงไม่เตี้ย ไม่อ้วนไม่ผอม ผิวดำ หากเดินท่ามกลางฝูงชนคงไม่เป็นที่เตะตา แต่ทนายจินเป็นคนนิสัยใจคอดีมาก สดชื่นร่าเริงทุกวันบวกกับความสำเร็จในหน้าที่การงานจึงทำให้มีเสน่ห์ในแบบฉบับผู้ชายขึ้นมาบ้าง
“ไม่มีปัญหา…ผมชอบทำงานกับคนใจกว้างอย่างคุณหนูจ้าว นี่คือนามบัตรของผม คุณหนูจ้าวมีเรื่องอะไรก็เรียกได้เลย ตราบใดที่คุณหนูจ้าวไม่ไปลอบสังหารผู้ปกครองสูงสุด เรื่องเล็กน้อยอื่น ๆก็พึ่งผมได้หมดเลย!”
ทนายจินยื่นนามบัตรสีทองไปให้อย่างกระตือรือร้น เขาสั่งทำเป็นพิเศษสำหรับลูกค้าวีไอพี เขาชุบด้วยทองคำแท้และเสียเงินไปไม่น้อยเลย!
เหมยเหมยยื่นมือไปรับนามบัตรมา เธอไม่นึกรังเกียจคนอย่างทนายจิน ใครต่างก็รักในทรัพย์สินและเงินทอง หากแต่ต้องหามาด้วยความซื่อสัตย์สุจริต พวกนี้น่าเกรงขามกว่าพวกที่ดีแต่พูด คนหน้าซื่อใจคดที่ให้ร้ายอยู่ลับหลัง แบบนี้แข็งแกร่งกว่าตั้งหลายร้อยเท่า
จินป๋อเหวินมีสีหน้าลังเลอยู่บ้าง กัดริมฝีปากอยู่หลายครั้งจึงตัดสินใจพูดว่า “คุณหนูจ้าว ผมมีเพื่อนคนหนึ่งที่อยากเจอคุณหนู เขาและแม่ของคุณเป็นคนรู้จักกัน”
เหมยเหมยเลิกคิ้วอย่างปละหลาดใจ เหยียนซินหย่ามีคนรู้จักอยู่ที่ฮ่องกงด้วยเหรอ?
เป็นใครกัน?
ทนายจินนิ่งชะงักไปชั่วครู่ แล้วก็พูดว่า “อันที่จริงแล้วคดีเล็ก ๆอย่างของคุณหนูจ้าวเนี่ย สำนักงานทนายความของผมไม่รับนานแล้ว เหตุผลในการรับก็เพราะเห็นแก่หน้าเพื่อน แต่การได้ทำงานกับคุณหนูจ้าวก็เป็นเรื่องที่น่ายินดีจริง ๆ”
ถึงแม้ว่าเขาจะรักในทรัพย์สินเงินทองแต่ถึงอย่างไรเขาก็เป็นทนายความชั้นนำที่มีฐานะ คดีไร้สาระอย่างสาดสีและโยนปลาเน่ากุ้งตายแบบนี้ ถ้าเขารับมาก็เป็นการลดฐานะตัวเองเสียเปล่า ๆ ถ้าคนรอบข้างรู้เข้ายังไม่รู้ว่าจะถูกหัวเราะเยาะลับหลังขนาดไหนเลย!
…………………………………………..
ตอนที่ 1737 ไปเจอกันที่ทะเล
“ทนายจินเพื่อนคนนี้เป็นผู้ชายหรือว่าผู้หญิงกันคะ? อายุเท่าไหร่?” เหมยเหมยนึกถึงคน ๆหนึ่งขึ้นมาจึงรีบถามอย่างร้อนใจ
“เป็นผู้หญิง เป็นเพื่อนที่ผมเจอตอนผมเรียนอยู่ที่อังกฤษ” คำตอบของจินป๋อเหวินทำให้หัวใจของเหมยเหมยเย็นลงทันที
ไม่ใช่คน ๆนั้นที่เธอนึกถึง!
แต่เธอก็ยังอยากรู้ อีกทั้งดูเหมือนว่าผู้หญิงคนนี้ไม่ได้มีเจตนามุ่งร้ายต่อเธอ ไปเจอหน่อยก็ไม่เห็นเป็นไร
“ถ้าอย่างนั้นก็วันพรุ่งนี้ตอนบ่ายแล้วกัน ส่วนสถานที่ก็แล้วแต่เพื่อนของคุณเลย”
“ถ้าอย่างนั้นวันพรุ่งนี้ตอนบ่ายสองผมจะไปรับคุณหนูจ้าว เพื่อนของผมจะรอเจอคุณหนูบนเรือสำราญกลางทะเล”
เหมยเหมยเลิกคิ้วอย่างแปลกใจ เรือสำราญกลางทะเลงั้นเหรอ?
“ทำไมถึงไม่หาโรงน้ำชาสักแห่งล่ะ?”
ใจของเธอเกิดอาการหวาดระแวงขึ้นมาเพราะถึงอย่างไรก็เป็นคนแปลกหน้า เธอไม่กล้าที่จะเชื่อใจ หากอีกฝ่ายขับเรือไปกลางทะเล เธอก็จะกลายเป็นเนื้อบนเขียงของฝ่ายตรงข้าม ถึงตอนนั้นเขาจะทำลูกชิ้นหรือเนื้อนึ่งก็ไม่จำเป็นต้องหารือกับเธอ
จินป๋อเหวินเห็นถึงความไม่เต็มใจของเหมยเหมย ก็อธิบายว่า “สถานะของเพื่อนผมนั้นค่อนข้างจะพิเศษหน่อย ไม่เหมาะที่จะปรากฏตัวในฮ่องกง คุณหนูจ้าววางใจได้ เพื่อนของผมแค่อยากคุยกับคุณ ไม่ได้มีเจตนาปองร้าย”
เหมยเหมยคิดไตร่ตรอง ลังเลเป็นอย่างมาก สุดท้ายแล้วจะตอบตกลงหรือไม่ตกลงดีนะ?
ฮ่องกงไม่ใช่ถิ่นของเหยียนหมิงซุ่น เธอจะต้องระวังทุกเรื่อง แต่เธอก็อยากรู้ว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร วุ่นวายชะมัด!
อีกอย่างผู้หญิงคนนี้ก็ดูลึกลับยิ่งกระตุ้นความอยากรู้ของเธอมากขึ้น
จินป๋อเหวินเข้าใจความกังวลของเหมยเหมย หากเปลี่ยนเป็นเขาเองก็ลังเลเช่นกัน แต่เมื่อเร็ว ๆนี้สถานการณ์ในฮ่องกงค่อนข้างตึงเครียด ลี่ลี่อันมาฮ่องกงก็เสี่ยงมากแล้วจึงไม่เหมาะที่จะปรากฏตัวในเมือง
เขาคิด ๆแล้วจึงพูดว่า “มีหมอกู้คนหนึ่งไม่ทราบว่าคุณหนูจ้าวรู้จักไหม?”
หมอกู้?
ดวงตาของเหมยเหมยเป็นประกาย จะว่าไปแล้วสุขภาพร่างกายเธอและเหยียนซินหย่าก็เป็นเพราะหมอกู้คนนี้แหละช่วยรักษาให้!
เพียงแต่ไม่กี่ปีที่ผ่านมาชายชราผู้นี้เดินทางไปทั่วโลก ผลุบ ๆโผล่ ๆเดี๋ยวมาเดี๋ยวหาย ไม่คิดว่าเขาจะอยู่ที่ฮ่องกงด้วย!
“เพื่อนของผมก็เป็นเพื่อนกับหมอกู้เช่นกัน พรุ่งนี้หมอกู้จะไปรับคุณหนูจ้าวกับผมด้วย แบบนี้คุณหนูจ้าวคงจะวางใจได้ใช่ไหมครับ?” จินป๋อเหวินพูดยิ้ม ๆ
“ได้ พรุ่งนี้ฉันจะรอทนายจินอยู่ที่บ้านนะคะ” เหมยเหมยตอบกลับอย่างตรงไปตรงมา
หลังจากทนายความจินจากไป เสี่ยวอวิ๋นมีท่าทีไม่เห็นด้วยอยู่บ้าง “คุณหนู คุณหนูไม่ควรตอบรับไป สถานการณ์ที่นี่วุ่นวายมาก หากว่าเกิดเรื่องขึ้นที่ทะเล พวกเราจะบอกกับคุณชายหมิงว่าอย่างไร!”
ลูกน้องที่ฮ่องกงมีไม่พอ อีกทั้งเธอและเสี่ยวหลี่ยังไม่ฟื้นตัวเต็มที่ดี พวกเขาไม่กลัวความตายเพราะชีวิตของพวกเขาได้ถูกคุณหนูช่วยไว้ หากไม่มียาวิเศษที่คุณหนูให้พวกเขาคงตายในป่าเมื่อไม่กี่เดือนก่อนหน้านี้แล้ว
แต่ก็กลัวว่าแม้พวกเขาจะตายแล้วก็ยังไม่สามารถปกป้องคุณหนูได้ นี่คือสิ่งที่เธอกังวลที่สุด!
เหมยเหมยยิ้มและปลอบโยนเธอเบา ๆ “วางใจเถอะ หมอกู้คนนั้นเป็นเพื่อนเก่าแก่ของฉันเอง เขาไม่ทำร้ายฉันหรอก และฉันก็ยังมีฉิวฉิวอีกด้วยนะ!”
“จิ๊ดๆ”
ฉิวฉิวโผล่หัวออกมาจากกระเป๋าเป๋ของเหมยเหมย อุ้งเท้าอ้วนๆตบแขนของเสี่ยวอวิ๋น เหมือนจะให้เธอวางใจ ทำให้เสี่ยวอวิ๋นรู้สึกขบขัน ทั้งยังรู้สึกโล่งใจขึ้นเยอะจริงๆ
คุณชายฉิวเก่งกาจขนาดไหนเธอพอจะเคยได้ยินมาบ้างแล้ว อีกอย่างหากเกิดเรื่องขึ้นจริง ๆ อย่างมากเธอและเสี่ยวหลี่ก็ถวายชีวิตปกป้องคุณหนูก็แค่นั้น!
จินป๋อเหวินไม่ได้กลับไปที่สำนักงานทนายความและก็ไม่ได้กลับบ้านเช่นกัน แต่ไปที่ชายหาด ขับเรือออกทะเลไปคนเดียว ผ่านไปกว่าหนึ่งชั่วโมงก็มาถึงทะเลหลวงใกล้เรือสำราญใหญ่หรูหรามาก
“ป๋อเหวิน เป็นอย่างไรบ้าง?”
รอจินป๋อเหวินขึ้นเรือ ลี่ลี่อันก็ไถ่ถามอย่างร้อนใจ ด้านข้างคือเซี่ยทิงเทาที่รอฟังอย่างร้อนใจ
…………………………………………..