ตอนที่ 1750 อันตรายมาก
เหมยเหมยพูดอย่างมีหลักการเหตุผลและไม่ผิดเลยสักนิด เฉินกั๋วเปียวลบล้างความสงสัยไปจนหมดสิ้น บ้านเกิดของเขาอยู่ในเทศมณฑลเติงเกา แล้วก็จนมากจริง ๆ ไม่อย่างงั้นพ่อกับแม่ของเขาคงไม่ออกมาพึ่งโชคชะตาอยู่ทางตอนใต้หรอก
และหลายปีมานี้เป็นเพราะเขามีสถานะพิเศษจึงไม่ได้ติดต่อกลับบ้านเกิดอีก ไม่ทราบสถานการณ์ที่แน่ชัดของที่บ้าน พอได้ยินเหมยเหมยพูดว่าศาลบรรพบุรุษตระกูลเฉินจะถล่มลงมาแล้ว ในใจเขาก็รู้สึกไม่ดีเลย
แสดงว่าคนในหมู่บ้านไม่ได้มีชีวิตที่ดีเลยสักนิด และในหมู่คนเหล่านี้ยังมีลูกพี่ลูกน้องของเขาอยู่ด้วย พ่อของเขามีพี่น้องเยอะ มีแค่พ่อของเขาคนเดียวที่ออกมาจากบ้าน พี่น้องไม่กี่คนที่เหลือก็อยู่ที่บ้านเกิด แต่ก่อนบ้านเขายากไร้มาก พ่อแม่รู้สึกว่าน่าอับอายจึงไม่ได้ติดต่อกลับไปที่บ้านเกิดอีก
ตอนนี้เขากลายเป็นหัวหน้ามาเฟียแล้ว ยิ่งไม่สามารถติดต่อกับคนทางนั้นได้อีก!
เฉินกั๋วเปียวเก็บสายตาชั่วร้ายคืนมาไม่กล้าดูถูกเหมยเหมยอีก ผู้ว่าราชการก็ถือเป็นข้าราชการที่น่าเชื่อถือสำหรับเขาแล้ว ยังจะมีบ้านเกิดของเขาในเทศมณฑลกวนตงอีก เขาเริ่มจะกลัวขึ้นมาแล้วสิ
“ผู้ใหญ่ของคุณหนูจ้าวเป็นข้าราชการที่ดีเหลือเกิน” เฉินกั๋วเปียวกล่าวขึ้นมากะทันหัน
เหมยเหมยหัวเราะ “แค่ทำตามหน้าที่อย่างสุดความสามารถเท่านั้นเอง คุณเฉินคะ ตอนนี้ก็ได้เวลาแล้ว ตู้ตานที่คุณตามหาก็ไม่ได้อยู่บนเรือของฉัน ฉันกลับเข้าเมืองได้หรือยังคะ?”
เฉินกั๋วเปียวมองไปรอบ ๆอีกครั้งด้วยความโกรธ และเหลือบมองฝูงบิน AVG บนดาดฟ้าเรือซ้ำ ๆ พูดขึ้นอย่างไม่เต็มใจ “แน่นอนครับ ผมจะกลับไปพร้อมคุณหนูจ้าว”
เหมยเหมยรู้ว่าเขายังไม่วางใจแต่ก็ไม่ได้พูดอะไร พูดกับเม่าฉู่ว่า “พวกนายดูเรือสำราญไว้ให้ดี พรุ่งนี้ฉันจะกลับมาตกปลาอีก”
“ครับ!” เม่าฉู่ตอบรับอย่างเรียบง่าย ฟังไม่ออกถึงความต่างของสำเนียง เฉินกั๋วเปียวสังเกตเขาอยู่สักพักความเคลือบแคลงใจก็หายไป เป็นชาวฮั่นจริง ๆด้วย ก่อนหน้านี้เขาคิดมากไปเอง
เฉินกั๋วเปียวโบกมือให้ลูกน้อง ยิ้มและพูดกับเหมยเหมย “วันนี้เสียมารยาทแย่เลย วันไหนคุณหนูจ้าวมีเวลาว่าง ผมจะเลี้ยงหูฉลามคุณกับพี่หัวนะครับ”
“ได้สิค่ะ ฉันว่างมากค่ะมีเวลาเหลือเฟือ แต่พี่หัวคงยุ่งมาก ถ้าคุณเฉินนัดกับพี่หัวได้ก็ดีค่ะ” เหมยเหมยรับปากอย่างยินดี ไม่ตื่นตระหนกเลยสักนิด
ถึงอย่างไรเฉินกั๋วเปียวก็ไม่กล้าไปเชิญโจวจื่อหัวหรอก เขาไม่ใจกล้าขนาดนั้น!
เฉินกั๋วเปียวยิ้มเยาะ ก้าวเท้ายาว ๆออกไปด้านนอก พบกับเจ้าหน้าที่ของฝูงบิน AVG ที่อาวุธพร้อมมือ ทุกคนมีท่าทีฮึกเหิม เขาเองก็ไม่กล้าอยู่ต่อนานจึงรีบเข้าไปที่เรือของตัวเอง เพียงไม่นานก็เคลื่อนตัวจากไปจนกลายเป็นจุดดำเล็ก ๆสามจุดอย่างรวดเร็ว
เหมยเหมยถอนหายใจยาว แข้งขาอ่อนระทวย โชคดีที่เสี่ยวอวิ๋นพยุงไว้ไม่งั้นคงล้มไปแล้ว
“คุณหนูจ้าวเป็นฮีโร่หญิงตัวจริง สุดยอดเลย!” จินป๋อเหวินยกนิ้วโป้งให้เธอด้วยสีหน้าชื่นชม
เหมยเหมยคร้านที่จะสนใจเขา ความวุ่นวายในวันนี้ล้วนเกิดจากเจ้าหมอนี่ พอเธอยืนทรงตัวได้ก็พูดกับเสี่ยวอวิ๋นว่า “ให้อาจารย์ลุงกับคนอื่นออกมาได้แล้ว ตอนที่เฉินกั๋วเปียวไม่อยู่รีบให้พวกเขาออกไปจากที่นี่”
แม่เจ้าไปได้ไกลเท่าไหร่ยิ่งดี ถ้าจะให้ดีก็อย่าได้พบเจอกันอีกเลย!
กลับไปค่อยบอกกับเหยียนซินหย่าว่าเซี่ยทิงเทาตายไปแล้ว อย่าให้เหยียนซินหย่าอาลัยอาวรณ์หาเขาอีกเลย!
ลูกเขยของพ่อค้ายาเสพติดรายใหญ่แห่งสามเหลี่ยมทองคำ ครอบครัวเธอไม่อาจข้องเกี่ยวได้!
เสี่ยวอวิ๋นห้ามไม่ให้เม่าฉู่ไปเรียกพวกลี่ลี่อันออกมาด้วยท่าทางจริงจัง “รออีกเดี๋ยวก่อน เฉินกั๋วเปียวเป็นโรคขี้สงสัยมาก เขาอาจจะวกกลับมาอีกครั้ง”
เม่าฉู่หน้าบึ้งตึง อยากจะด่าแต่ลูกน้องของเขากลับวิ่งเข้ามารายงาน เม่าฉู่มองเสี่ยวอวิ๋นอย่างประหลาดใจ บ่นพึมพำ “ชาวฮั่นขี้ระแวง”
นึกไม่ถึงว่าเฉินกั๋วเปียวจะวกกลับมาด้วยความรวดเร็ว เขายืนอยู่บนดาดฟ้าพร้อมมองด้วยกล้องส่องทางไกล ถ้าเมื่อครู่ลี่ลี่อันออกมาจะต้องถูกเฉินกั๋วเปียวจับได้แน่
อันตรายมาก!
……………………………………………………………..
ตอนที่ 1751 ฝูงบิน AVG ตัวปลอม
“ฟ้ามืดแล้ว ผมเป็นห่วงว่าจะเกิดเรื่องกับคุณหนูจ้าว กลับไปด้วยกันดีไหมครับ?” เฉินกั๋วเปียวยิ้มพลางพูด
เหมยเหมยชี้ไปยังฝูงบิน AVG ที่เซียวเซ่อพามาแล้วชำเลืองมองเขาอย่างดูแคลน พร้อมถามกลับ “มีฝูงบิน AVG คอยคุ้มกัน คุณเฉินคิดว่าจะมีอันตรายอะไรเหรอคะ?”
เฉินกั๋วเปียวยิ้มแห้งขุ่นเคืองใจเหลือเกิน ดูเหมือนว่าเขาจะคาดการณ์ผิดพลาดไป ตู้ตานไม่ได้มาฮ่องกงอย่างที่คิด
เขาพูดทักทายไปอีกไม่กี่ประโยคก็ได้ออกเรือไปอีกครั้ง และในครั้งนี้ไปจริง ๆ
เหมยเหมยให้เม่าฉู่เรียกพวกลี่ลี่อันสามีภรรยาออกมา พวกเขาซ่อนตัวอยู่ในห้องลับใต้ดาดฟ้า ถึงจะเป็นช่วงเวลาสั้น ๆ แค่ครึ่งชั่วโมง แต่สำหรับพวกเขามันยาวนานเสมือนเวลาครึ่งปี บัดนี้ได้เห็นเดือนเห็นตะวันอีกครั้ง จึงเป็นธรรมดาที่จะรู้สึกดีไม่น้อย
ลี่ลี่อันรู้สึกละอายใจมาก เหมยเหมยกลับพูดขัดเธอขึ้นว่า “รีบไปเถอะค่ะ ไม่ต้องอยู่ที่นี่แล้ว เรื่องวันนี้ให้คิดเสียว่าเราไม่เคยเจอกันมาก่อน”
เซี่ยทิงเทาจมอยู่กับความเงียบ สติปัญญาบอกเขาว่ามันคือสิ่งที่ถูกต้องแต่เขาก็ยอมรับไม่ได้ ชั่วชีวิตนี้เขาจะไม่มีโอกาสกลับบ้านเกิดเมืองนอนแล้วจริง ๆหรือ?
หมอกู้กลับเห็นด้วยเป็นอย่างมาก “เหมยเหมยพูดถูก รีบกลับอเมริกาเถอะ ถ้าไม่มีธุระอะไรก็พยายามอย่าติดต่อกันเลย”
ตระกูลกู้และตระกูลเซี่ยมีทายาทแล้วเขาจึงวางใจ ไม่ได้เจอหน้าก็ไม่เป็นไร
เหมยเหมยไม่อยากเสียเวลาอีกต่อไป พอเห็นว่าเรือสำราญออกไปจากท้องทะเลผืนนี้กับตาตัวเองเธอถึงได้วางใจ เธอหันไปยิ้มและพูดกับเซียวเซ่อว่า “โชคดีที่พวกเธอรีบมา ไม่งั้นก็ไม่รู้เลยว่าจะเกิดอะไรขึ้นบ้าง!”
สยงมู่มู่ครวญเสียงหึ พูดขึ้นอย่างอารมณ์เสีย “หาเรื่องใส่ตัวแท้ ๆ บอกว่าอย่าออกทะเลก็ยังจะออกมาอีก!”
เหมยเหมยทำหน้ายักษ์ใส่เขาเดินขึ้นเรือที่เซียวเซ่อขับมา แต่กลับเห็นเสี่ยวอวิ๋นและฝูงบิน AVG พูดคุยกันอยู่ ดูเหมือนจะคุ้นเคยกันมาก
“เสี่ยวอวิ๋นกับฝูงบิน AVG รู้จักกันเหรอ?” เธอถามเสียวหลี่ที่อยู่ข้าง ๆ
เสียวหลี่ยิ้มอย่างจริงใจ “คนพวกนั้นไม่ใช่ฝูงบิน AVG หรอก เป็นพวกพ้องของพวกเราเองแหละ”
เหมยเหมยลูกตาแทบจะถลนออกมา ฝูงบิน AVG ก็ปลอมได้ด้วยเหรอ?
เธอนึกว่าเซียวเซ่อจะยืมฝูงบิน AVG จากเบื้องบนมาจริง ๆเสียอีก!
เซียวเซ่อยิ้มแหย่ เธออยากจะยืมพวกฝูงบิน AVG มาเบ่งใส่จริง ๆแต่ปัญหาก็คือฝูงบิน AVG อยู่ในความรับผิดชอบโดยตรงของผู้บัญชาการตำรวจแห่งชาติ ผู้ปกครองสูงสุดไม่อาจออกคำสั่งได้ในเวลาอันสั้น
“แล้วเครื่องแบบพวกนั้นมาจากไหน?” เหมยเหมยถามอย่างแปลกใจ
เสียวหลี่อธิบายว่า “คุณชายหมิงทำตัวอย่างเครื่องแบบฝูงบิน AVG แล้วสั่งตัดไว้”
ก่อนที่เขากับเสี่ยวอวิ๋นจะออกทะเลก็ได้ปรึกษาหารือกับพวกพ้องไว้แล้ว แกล้งปลอมตัวเป็นฝูงบิน AVG เข้ามาช่วยเหลือ เพราะแต่ก่อนเฉินกั๋วเปียวเคยพลาดท่าตกอยู่ในเงื้อมมือของฝูงบิน AVG และหวาดกลัวฝูงบิน AVG มาก
เหมยเหมยปล่อยเสียงหัวเราะออกมาอย่างอดไม่อยู่ แต่ก็ยังกังวลเล็กน้อย “ถ้าเฉินกั๋วเปียวรู้เข้าว่าปลอมตัวมาจะตามมาหาเรื่องไหม?”
เสี่ยวอวิ๋นพูดขึ้นอย่างไม่แยแส “เขาไม่มีทางรู้หรอก ต่อให้รู้ก็ไม่เป็นไร เฉินกั๋วเปียวเหลือวันเวลาดี ๆอยู่อีกแค่ไม่กี่วันแล้ว”
นั่นถึงทำให้เหมยเหมยวางใจ
หมอกู้ก็กลับเข้าเมืองพร้อมพวกเขา เขามีเพื่อนเก่าไม่กี่คนอยู่ที่ฮ่องกงซึ่งไม่ได้เจอกันมาหลายปีแล้ว ครั้งนี้จะต้องนัดรวมตัวกันสักนิด จากนั้นค่อยให้เพื่อนเก่าช่วยติดต่อพวกเศรษฐีหาเบี้ยคนชราเลี้ยงชีพสักหน่อย
เหมยเหมยเชิญชวนให้หมอกู้ไปพักกับเธอ หมอกู้ตอบปฏิเสธเพราะเขาเป็นคนสันโดษจึงไม่ค่อยเต็มใจที่จะอยู่ร่วมกับผู้อื่น ไม่มีอิสระเลยสักนิด พักโรงแรมเป็นอิสระจะตาย
เหมยเหมยก็ไม่คิดจะบังคับหมอกู้จึงถามหาช่องทางติดต่อจากเขา ส่วนจินป๋อเหวินก็ขอตัวกลับบ้านไปแล้ว ช่วงบ่ายวันนี้เกิดเรื่องอกสั่นขวัญผวาไปหมด ทุกคนต่างก็เหนื่อยล้า เหมยเหมยคิดแค่อยากกลับไปนอนบนเตียง
แต่เธอต้องโทรหาเหยียนหมิงซุ่นเพื่อรายงานเรื่องที่เกิดขึ้นในช่วงบ่าย ไม่งั้นถ้าเหยียนหมิงซุ่นรู้ข่าวจากเสี่ยวอวิ๋นล่ะก็ จะต้องลงโทษที่เธอไม่เชื่อฟังแน่นอน
สารภาพเองก่อนจะดีกว่า!
เหมยเหมยโทรหาเหยียนหมิงซุ่นอย่างใจกล้า พูดจาอ้อมแอ้ม ความจริงเหยียนหมิงซุ่นได้รับรายงานจากลูกน้องก่อนแล้วแค่รอให้เหมยเหมยมาสารภาพด้วยตัวเองก็เท่านั้น!
……………………………………………………………..