ตอนที่ 2,976 : พฤกษาเทพกำเนิดชีพ
“เจ้าหนู! เจ้าต้องเอามันมาให้ได้!!”
“ไม่ว่าจะทำอย่างไร เจ้าต้องชิงมันมาให้จงได้!!”
“หากเจ้าพลาด เจ้าต้องเสียใจไปชั่วชีวิต!!”
ทองเทพสุดลี้ลับ เพลิงเทพโกลาหล และปฐพีเทพแรกกำเนิดฟ้าดิน 3 เทพแห่งธาตุถึงกับรบเร้าต้วนหลิงเทียนให้เอากิ่งไม้ประหลาดในมือชายชราบนเวทีประมูลมาให้ได้อย่างออกหน้าออกตา
จังหวะนี้แม้ต้วนหลิงเทียนจะยังไม่รู้ว่ากิ่งไม้ประหลาดนั่นคืออะไร แต่เขาก็กล่าวราคาประมูลออกไปทันที
300,000 ผลึกอมตะระดับสูง!
หลังจากกล่าวเสนอราคาออกไป ต้วนหลิงเทียนก็อดไม่ได้ที่จะคลี่ยิ้มขื่นขมออกมา
ทั้งเนื้อทั้งตัวเขานั้น ผลึกอมตะที่มีทั้งหมดหากแปลงเป็นผลึกอมตะระดับสูงแล้ว ก็คงมีราวๆสองแสนกว่าเห็นจะได้…
แต่เป็นธรรมดาว่านอกจากผลึกอมตะแล้วเขายังมีของอย่างอื่นที่แลกเป็นผลึกอมตะได้อยู่ อย่างน้อยๆเขาก็มีอุปกรณ์อมตะระดับราชาที่สามารถนำออกมาขายร้อนได้ชิ้นละ 100,000 ผลึกอมตะระดับสูง
และก่อนที่จะเข้ามาร่วมการประมูลวันนี้ เขาก็ได้ยินหวงเจียหลงกล่าวบอกไว้แต่แรกแล้ว ว่าในงานประมูลของราชวงศ์ตันจี้ สามารถใช้บางสิ่งไปจำนำเพื่อแลกกับผลึกอมตะระดับสูงมาใช้ก่อน
ตัวอย่างก็เช่นอุปกรณ์อมตะระดับราชา หากมันอยู่ในสภาพสมบูรณ์ก็จะสามารถจำนำได้ 100,000 ผลึกอมตะระดับสูง
และในดินแดนพันประเทศของเขตคฤหาสน์เฉวียนโยวนั้น อุปกรณ์อมตะระดับราชาที่สมบูรณ์อย่างต่ำๆก็ต้องขายได้ 100,000 ผลึกอมตะระดับสูง บางอย่างก็ขายได้สูงกว่านั้นมาก
‘อุปกรณ์อมตะระดับราชาของข้าไม่เพียงแต่จะมีสภาพดีเยี่ยม แถมพลังของมันยังไม่ใช่ชั่วอีกด้วย…หากเอาไปจำนำแล้วไม่มีผลึกอมตะระดับสูงมาไถ่จนต้องเสียไปก็นับว่าขาดทุนไม่น้อย’
ต้วนหลิงเทียนลอบพึมพำในใจ อย่างไรก็ตามพอนึกถึงน้ำเสียงที่แลดูตื่นเต้นร้อนรนของทองเทพสุดลี้ลับ เพลิงเทพโกลาหล และปฐพีเทพแรกกำเนิดฟ้าดิน เขาก็ไม่คิดมากอีก ‘อย่างไรเสีย หากได้กิ่งไม้ประหลาดนั่นมา ก็นับว่าคุ้มค่า’
ถึงแม้ทั้ง 3 จะไม่ได้บอกเขาว่ากิ่งไม้ประหลาดนั่นคืออะไร
อย่างไรก็ตามจากการเสียอาการของทั้ง 3 เขาเชื่อว่ามันไม่ใช่กิ่งไม้ธรรมดาๆแน่นอน!
‘กิ่งไม้ประหลาดนี่…คงไม่ใช่พฤกษาเทพครองสวรรค์ 1 ในเทพแห่งธาตุทั้ง 5 หรอกนะ?’
ต้วนหลิงเทียนลอบคาดเดาในใจ
เทพแห่งธาตุทั้ง 5 นั้น สอดคล้องกับ ทอง ไม้ น้ำ ไฟ และดิน…
และตัวเทพแห่งธาตุทั้ง 5 ก็ได้แก่ ทองเทพสุดลี้ลับ พฤกษาเทพครองสวรรค์ วารีเทพชำระโลกา เพลิงเทพโกลาหล และปฐพีเทพแรกกำเนิดฟ้าดิน…
เรื่องนี้เขาเคยได้ยินเพลิงเทพโกลาหลบอกไว้ก่อนหน้า
“น้องต้วน?”
พอเห็นต้วนหลิงเทียนประกวดราคาแข่งออกไป ‘300,000 ผลึกอมตะระดับสูง’ หวงเจียหลงก็อดไม่ได้ที่จะตกตะลึงจนปากอ้าค้าง มองต้วนหลิงเทียนด้วยสายตางุนงงปานไก่ตาแตก
ด้านหวงเหยี่ยนเฟกับผู้เฒ่าโม่เองก็หันไปมองต้วนหลิงเทียนเป็นสายตาเดียวกัน
“เสี่ยวเทียนเจ้ารู้หรือ…ว่ากิ่งไม้นั่นคืออะไร?”
หวงเหยี่ยนกล่าวถามออกมาอย่างไม่แน่ใจ
“ข้าเองก็ไม่รู้หรอกลุงหวง”
ได้ยินคำถามของหวงเหยี่ยนเฟย ต้วนหลิงเทียนก็คลี่ยิ้มเจื่อนๆ ส่ายหัวกล่าวตอบ “ข้าแค่เห็นว่ากิ่งไม้นั่นไม่ธรรมดาเลยจริงๆ…หากข้าพลาดมันไปข้าอาจนึกเสียใจภายหลังก็ได้”
“มิผิด กิ่งไม้นั่นไม่ธรรมดาจริงๆ…นับว่าเป็นครั้งแรกในชีวิตข้าเลยก็ว่าได้ที่เคยเห็นกิ่งไม้ที่เต็มไปด้วยพลังชีวิตมากมายขนาดนี้”
หวงเหยี่ยนเฟยกล่าว
“หากกิ่งไม้นี่เป็นหนึ่งในวัตถุดิบสำหรับหลอมปรุงโอสถอมตะบางอย่าง…ข้าเชื่อว่าโอสถอมตะที่ต้องมีมันเป็นส่วนประกอบต้องยอดเยี่ยมเป็นแน่!”
หวงเจียหลงเองก็ฟื้นสติกลับมาแล้ว ยังหันไปมองกล่าวกับต้วนหลิงเทียนอย่างตื่นเต้น จากนั้นค่อยถามต่อว่า “น้องต้วน…ใช่เจ้ากำลังสงสัยว่ามันอาจเป็นวัตถุดิบสำหรับหลอมโอสถอันใดหรือไม่?”
ทว่าตอนนี้สายตาของต้วนหลิงเทียนกำลังจับจ้องไปยังกิ่งไม้บนเวทีประมูลไม่วางตา ไม่ได้สนใจคำถามของหวงเจียหลง
อย่างไรก็ตามการเงียบไปไม่กล่าวคำของต้วนหลิงเทียน ทั้ง 3 ล้วนเข้าใจไปทำนองเดียวกันว่าความเงียบของต้วนหลิงเทียนคือการยอมรับ
“นั่นมิใช่พฤกษาเทพครองสวรรค์…หากมันเป็นแค่พฤกษาเทพครองสวรรค์ คงไม่พอทำให้พวกเราทั้ง 3 แลดูคึกคักขนาดนี้หรอก!”
ในขณะที่ต้วนหลิงเทียนนึกถามในใจว่ากิ่งไม้ประหลาดนั่นที่แท้ใช่พฤกษาเทพครองสวรรค์ 1 ใน 5 เทพแห่ธาตุหรือไม่ เพลิงเทพโกลาหลก็กล่าวตอบปฏิเสธกลับมาทันที
“ไม่ใช่พฤกษาเทพครองสวรรค์งั้นหรือ…แล้วมันคืออะไรกันล่ะ?”
ต้วนหลิงเทียนเอ่ยถามในใจ
“มันคือพฤกษาเทพกำเนิดชีพ!”
ทองเทพสุดลี้ลับกล่าว
“เอ่อ แล้วพฤกษาเทพกำเนิดชีพนี่…มันคืออะไรหรือ?”
ต้วนหลิงเทียนเอ่ยถามอีกรอบ
“อั้ย! เจ้าหนูเอย ถามได้ถามดีจริง ตอนนี้เจ้าไม่ต้องสนใจหรอกว่าพฤกษาเทพกำเนิดชีพมันคืออะไร…เจ้าแค่รู้ไว้ก็พอ ว่าตราบใดที่เจ้าได้ 1 ในกิ่งหลักของพฤกษาเทพกำเนิดชีพมา วันหน้าเจ้าอาจมีโอกาสเข้าใจหนึ่งในกฏสูงสุดอย่าง ‘กฏแห่งชีวิต’ ก็พอ”
ปฐพีเทพแรกกำเนิดฟ้าดินกล่าวตอบ และเสียงเด็กปากไม่สิ้นกลิ่นน้ำนมของมันคราวนี้ก็เต็มไปด้วยความเคารพบูชา ราวกับพุทธศาสนิกชนพบเจอพระพุทธเจ้าก็ไม่ปาน..
“กฏแห่งชีวิต มิใช่กฏ ที่เจ้าจะเข้าถึงได้ผ่านวรยุทธ์หรือเวทย์พลังใดๆ…กฏอื่นๆที่ไม่ใช่กฏสูงสุดกล่าวไปก็ไม่ต่างจากกฏชั้นรอง ความแตกต่างกับกฏสูงสุดยังต่างกันราวสวรรค์และโลก”
“และกฏแห่งชีวิตที่ข้าเอ่ยถึง ก็คือ 1 ในไม่กี่กฏสูงสุดที่ว่า”
ปฐพีเทพแรกกำเนิดฟ้าดินกล่าวเสริม
“กิ่งไม้ที่เจ้าเห็นเบื้องหน้านั้น ในฐานะที่มันเป็น 1 ในกิ่งหลักของพฤกษาเทพกำเนิดชีพ มันย่อมทำประโยชน์ให้เจ้าได้มหาศาลเชียวล่ะเจ้าหนู และไม่เพียงแต่จะทำให้เจ้ามีโอกาสเข้าถึงกฏแห่งชีวิตเท่านั้น…ยังมีพลังอำนาจวิเศษอีกมากมาย และจะเป็นประโยชน์กับเจ้าในภายภาคหน้า”
ทองเทพสุดลี้ลับกล่าวถึงจุดนี้ก็หยดลงเล็กน้อย ค่อยเอ่ยต่อว่า “และเป็นธรรมดาว่ามันสามารถช่วยพวกเราได้มากเช่นกัน”
วาจาประโยคท้ายของทองเทพสุดลี้ลับ น้ำเสียงยังแฝงความตื่นเต้นเอาไว้ไม่น้อย
“เจ้าหนู…ตราบใดที่เจ้าเอากิ่งหลักของพฤกษาเทพกำเนิดชีพนั่นมาได้นะ…ข้าไม่เพียงแต่จะบอกเจ้าทันทีเลยว่าข้าสามารถช่วยอะไรเจ้าได้บ้าง ต่อไปไม่ว่าเจ้าต้องการความช่วยเหลืออะไร ข้าจะช่วยเจ้าทันทีเลยเอ้า!!”
ปฐพีเทพแรกกำเนิดฟ้าดินเอ่ยออกมาอีกครั้ง น้ำเสียงเด็กน้อยไม่หย่านมฟังแล้วคล้ายกระตือรือร้นถึงขีดสุด
ได้ยินคำพูดดังกล่าวของปฐพีเทพแรกกำเนิดฟ้าดิน ลูกตาต้วนหลิงเทียนก็หดเล็กลงทันที
ดูเหมือนว่ากิ่งไม้ประหลาดที่สมควรเป็นกิ่งหลักพฤกษาเทพกำเนิดชีพที่ว่าสามารถช่วยเหลือพววกทองเทพสุดลี้ลับ เพลิงเทพโกลาหล และปฐพีเทพแรกกำเนิดฟ้าดินได้มากจริงๆ…
หาไม่แล้วทั้ง 3 คงไม่กระตุ้นเขาอย่างออกนอกหน้าขนาดนี้
“310,000 ผลึกอมตะระดับสูง”
ทันใดนั้นเสียงหนึ่งพลันดังขึ้นในโถงประมูล เป็นเก่อเจิง รองเจ้าสำนักพันกรได้เอ่ยราคาประมูลเกทับออกมา ทำให้ราคาที่ต้วนหลิงเทียนเสนอแพ้ไปทันที
ทว่าไม่ทันรอให้ทุกคนได้ตั้งตัว
ต้วนหลิงเทียนพลันกล่าวออกมาอีกครั้งก่อนว่า “350,000 ผลึกอมตะระดับสูง!”
และพอเขาเปิดปากกล่าวคำ เขาก็เพิ่มผลึกอมตะระดับสูงไปอีก 40,000 ชิ้นทันที!
เก่อเจิงขมวดคิ้วด้วยความรู้สึกเหนือคาดอยู่บ้าง คนในห้องส่สวนตัวของประเทศฝูชิวผู้นั้น กลับทุ่มทุนเพื่อกิ่งไม้ประหลาดที่ไม่มีใครรู้จักมากมายถึงขนาดนี้
และหลังต้วนหลิงเทียนเสนอราคาออกไป เก่อเจิงก็ไม่ได้พูดอะไรออกมาอีก
สำหรับมันแล้ว เหตุผลที่ประมูลกิ่งไม้ประหลาดนั่นก็เพราะความสนใจ และอยากได้ไปสะสมเท่านั้น
เพื่อของสะสมแล้ว 310,000 ผลึกกอมตะระดับสูงเป็นเพดานราคาสูงสุดที่มันสามารถจ่ายได้ไหว
“ผู้ที่กล่าวเสนอราคาในห้องส่วนตัวของประเทศฝูชิว…ดูเหมือนจะไม่ใช่หวงเหยี่ยนเฟยเจ้าเมืองตู้อวิ๋นของประเทศฝูชิวคนนั้นนี่นา?”
“ฟังจากเสียงแล้วดูเหมือนยังเป็นชายหนุ่ม…เท่าที่ข้ารู้มาคนของประเทศฝูชิวที่มาเข้าร่วมงานประมูลวันนี้มีชายหนุ่มอยู่แค่ 2 คนเท่านั้น 1 ในนั้นคือหวงเจียหลงลูกชาคนที่ 4 ของหวงเหยี่ยนเฟย ส่วนอีกคนก็คืออัจฉริยะอันน่ากลัวนามต้วนหลิงเทียนที่อยู่ๆก็ปรากฏตัวออกมาในการประลองสวรรค์ใต้ของประเทศฝูชิว”
“เสียงนี้…สมควรเป็นของต้วนหลิงเทียนผู้นั้น”
…
ในปัจจุบันผู้คนก็เริ่มคาดเดากันได้แล้วว่าผู้ที่เสนอราคาก็คือต้วนหลิงเทียน
‘ต้วนหลิงเทียน?’
‘หรือว่า… มันก็รู้จักพฤกษาเทพกำเนิดชีพด้วย?’
ภายในห้องส่วนตัวของประเทศตงหมิง ชายหนุ่มชุดเทาที่มีใบหน้าเฉยเมยตอนนี้ ในลูกตากลับทอประกายเรืองขึ้นวูบหนึ่ง
และชายหนุ่มผู้นี้ก็ไม่ใช่ใครที่ไหน มันคือ ‘หลิงเจวี๋ยอวิ๋น’ อัจฉริยะท้าทายสวรรค์ที่อยู่ๆก็ปรากฏตัวในการประลองสวรรค์ใต้ของประเทศตงหมิง
ตั้งแต่วินาทีแรกที่ชายชราเปิดกล่องหยกขาวออกมา หลิงเจวี๋ยอวิ๋นก็ตระหนักได้ทันทีว่านั่นคือ หนึ่งในกิ่งหลักของพฤกษาเทพกำเนิดชีพ
กิ่งหลักของพฤกษาเทพกำเนิดชีพนั้น เป็นดั่งสมบัติล้ำค่าสำหรับคนธรรมดาทั่วไป
และผู้คนส่วนใหญ่ที่หวังจะได้รับกิ่งหลักของพฤกษาเทพกำเนิดชีพ ก็ล้วนหวังว่าตัวเองจะมีโอกาสเข้าถึงกฏแห่งชีวิต
อย่างไรก็ตาม สำหรับตัวมันแล้ว ด้วยกฏที่มันเข้าใจและขีดจำกัดสายเลือดของตระกูลมัน เป็นอะไรที่ตรงกันข้ามกับกฏแห่งชีวิตอย่างสิ้นเชิง ทำให้ชั่วชีวิตมันไม่เอาเข้าใจกฏแห่งชีวิตได้เลย
“350,000 ผลึกอมตะระดับสูงครั้งที่ 1!”
“350,000 ผลึกอมตะระดับสูงครั้งที่ 2!”
หลังจากต้วนหลิงเทียนเสนอราคาไปแล้ว ก็ไม่มีใครกล้าเสนอราคาสู้อีก ชายชราที่อยู่บนเวทีเห็นว่าในเมื่อราคานิ่งแล้ว มันก็เริ่มทำการนับถอยหลังทันที
‘ไม่รู้ว่าเจ้าต้วนหลิงเทียนผู้นั้น ที่แท้มันรู้ว่านี่คือกิ่งหลักของพฤกษาเทพกำเนิดชีพจริงๆ หรือเพียงแค่สนใจอยากได้ไปเก็บไว้กันแน่…’
‘หากเป็นอย่างแรก ท่าทางต้วนหลิงเทียนผู้นี้จะไม่ธรรมดาจริงๆ…เพราะสุดท้ายแล้วให้มองไปทั่วทั้งแดนสวรรค์ใต้กระจ้อยร่อยนี่ ให้เป็นจอมราชันอมตะสวรรค์ใต้นั่น ก็ไม่มีวันรู้ด้วยซ้ำว่านี่คือกิ่งหลักของพฤกษาเทพกำเนิดชีพ’
‘และถ้าหากเป็นอย่างหลัง เจ้าต้วนหลิงเทียนผู้นี้ก็นับว่ามีโชคเทียมฟ้าจริงๆ…’
พอเห็นว่ากิ่งหลักของพฤกษาเทพกำเนิดชีพกำลังจะตกอยู่ในมือของต้วนหลิงเทียน หลิงเจวี๋นอวิ๋นที่นั่งอยู่ในห้องส่วนตัวของประเทศตงหมิงก็ครุ่นคิดอะไรไปเรื่อย
อย่างไรก็ตาม แต่ต้นจนจบมันไม่คิดจะบอกคนของประเทศตงหมิงเลยว่านั่นคือกิ่งหลักของพฤกษาเทพกำเนิดชีพ
เพราะมันรู้ดีว่าต่อให้มันพูดไป คนของประเทศตงหมิงก็ไม่มีวันเข้าใจ และอาจจะไม่เชื่อมัน
นอกจากนี้ยังมีความเสี่ยงที่ตัวตนที่แท้จริงของมันอาจจะถูกเปิดเผยอีกด้วย
ดังนั้นมันจึงไม่คิดอะไรจะพูดอะไรกับคนของประเทศตงหมิงให้มากความ
“350,000 ผลึกอมตะระดับสูงครั้งที่ 3….ขาย!!”
ตอนนี้เองชายชราบรเวทีประมูลก็นับย้อนหลังจบ และประกาศขายให้แก่ต้วนหลิงเทียนทันที บ่งบอกว่าตอนนี้ต้วนหลิงเทียนคือเจ้าของกิ่งไม้ประหลาดแล้ว
กล่าวได้ว่าต้วนหลิงเทียนประสบผลสำเร็จและได้กิ่งไม้ประหลาดนั่นมาครอง
“เอ่อ น้องต้วน…ท่านมีผลึกอมตะระดับสูงไม่พอหรือ?”
ภายในห้องส่วนตัว หวงเจียหลงได้แต่มองถามต้วนหลิงเทียนตาปริบๆ
“ข้ามีแค่ผลึกอมตะระดับกลางราวๆ 25 ล้านก้อนเท่านั้น จำนวนนี้สามารถเปลี่ยนเป็นผลึกอมตะระดับสูงได้ 250,000 ชิ้น ส่วนผลึกอมตะระดับสูงอีกแสนชิ้นที่ขาด ข้าก็แค่เอาอุปกณ์อมตะระดับราชาไปจำนำสักชิ้น…”
ต้วนหลิงเทียนยิ้ม
ถึงแม้ว่าผลึกอมตะในมือเขาจะมีไม่พอจ่าย อย่างไรก็ตามแค่เขาเอาอุปกรณ์อมตะระดับราชาออกมาวางไว้สักชิ้นเป็นหลักประกัน ก็เพียงพอแล้ว
“เสี่ยวเทียน เจ้าไม่ต้องเอาอุปกรณ์อมตะระดับราชาไปจำนำให้ยุ่งยากหรอก”
หวงเหยี่ยนเฟยกล่าวขัดต้วนหลิงเทียน ก่อนจะพูดเสริมต่อว่า “เอาแบบนี้เป็นไง ข้าให้เจ้ายืมก่อน 100,000 ผลึกอมตะระดับสูง…วันหลังพอเจ้ามีแล้ว ก็ค่อยคืนผลึกอมตะระดับสูงให้ข้า”
“ถ้างั้นข้าต้องขอขอบคุณลุงหวงมาก”
ต้วนหลิงเทียนย่อมรู้ดีว่าที่หวงเหยี่ยนเฟยทำแบบนี้เพื่อกันไม่ให้เขานำอุปกรณ์อมตะระดับราชาไปจำนำ เพราะเมื่อนำไปจำนำแล้วเขาก็เสมือนถูกกำหนดให้พบกับความสูญเสีย อย่างน้อยๆก็ดอกเบี้ยแพงหูฉี่ยามไถ่ แถมหากมาไถ่ไม่ทันเวลา ก็มีอันต้องหลุดจำนำ…
ที่หวงเหยี่ยนเฟยเสนอเรื่องให้ยืมออกมา เห็นได้ชัดว่าไม่อยากให้เขาต้องลำบาก และวุ่นวายกับการวิ่งเต้นหาผลึกอมตะมาไถ่ของ
เขาก็เลยไม่คิดจะปฏิเสธ
ยิ่งไปกว่านั้นเขายังมีความมั่นใจอีกว่า จะใช้ไส้เดือนฝอยทองทั้ง 2 หลอมโอสถเฉียนจินออกมาได้สำเร็จ และคงไม่ยากที่เขาจะขายหนึ่งในนั้นออกไปในราคาแสนผลึกอมตะระดับสูง
เมื่อเห็นต้วนหลิงเทียนรับกิ่งไม้ประหลาดมาแล้วส่งแหวนพื้นที่ๆมีผลึกอมตะใส่ไว้ครบจำนวน หวงเจียหลงก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจออกมาเฮือกหนึ่ง
“น้องต้วน…ข้าละยอมใจท่านเลยจริงๆ…”
“ผลึกอมตะระดับกลางตั้ง 25 ล้านชิ้น…นี่ท่านไปปล้นเหมืองมาหรือ?”