มหายุทธ์ สะท้านภพ บทที่ 1404

เฟิ่งหวูซินไม่ได้พูดสิ่งใด ร่างของเขาก้าวถอยหลังไป จากนั้นก็กลายเป็นลำแสงพุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้า

“น้องเก้า!”

เมื่อเห็นเฟิ่งหวูซินล่าถอยไปเอง ยู่หวูฉิวเดินออกมาจากตำหนักวัฏสงสาร คำรามเสียงดัง

ด้านบนของเรือรบดำสนิท ปีศาจเก้าเซียวจื่อเจี้ยนพยักหน้า เขาหมุนเวียนพลังแห่งโซนกฎดั้งเดิม ลดขนาดโซนที่ตั้งของสำนักเขาไท่เสวียน กลายเป็นลูกแก้วแดนปริศนาลูกหนึ่ง

“ปัง!”

เสียงดังก้องไปทั่วท้องฟ้าและแผ่นดินเสียง กรีดร้องด้วยความหวาดกลัวก้องกังวาน ค่ายใหญ่อลวนไร้ผลที่แปรเป็นยักษ์จ้าวนภาตนหนึ่งถูกระเบิดออก นักยุทธ์จำนวนมากที่รวมตัวกันเป็นค่ายใหญ่ระเบิดกลายเป็นละอองเลือด

เฟิ่งหวูซินก้าวขึ้นไปในอากาศ ด้านบนของศีรษะของเขาปรากฏสำนักเต๋าเสวียนเทียน ปล่อยลำแสงศักดิ์สิทธิ์ลงมาเพื่อป้องกันตนเอง

ในมือของเขากำกระบี่ยาวสีทองเอาไว้เล่มหนึ่ง ทุกครั้งที่ฟาดฟันออกไปต่างทำลายอนัตตาให้ฉีกออก

ไม่ว่าจะเป็นสำนักเต๋าเสวียนเทียนหรือกระบี่ยาวสีทอง นักยุทธ์ทั้งสองชิ้นนี้ต่างเป็นอัญเทพฟ้า อีกทั้งยังเป็นรากฐานนับล้านปีของสำนักศักดิ์สิทธิ์เสวียนเหมิน

อัญเทพฟ้าใหญ่ทั้งสองชิ้นอยู่ในมือ เฟิ่งหวูซินกวาดไปทั่วทุดทิศทาง โจมตียักษ์จ้าวนภาจนระเบิด เข่นฆ่ายอดฝีมือสำนักเซียนไร้เจตสิกมากมายนับไม่ถ้วน

“เฟิ่งหวูซิน คู่ต่อสู้ของเจ้าคือข้า!”

จ้าวนภาไร้เจตสิกไม่สามารถนั่งมองอยู่เฉย ๆ ได้ เขาโบกมือครั้งหนึ่งอัญเชิญเตาเทพกับกระจกเทพออกมา ทั้งสองชิ้นเป็นอัญเทพฟ้าเหมือนกัน

“กบฏสำนักเทียนช่ารวมถึงคนจากสำนักไท่เสวียนของหลัวซิวต่างหนีไปจนหมดแล้ว ข้าจะรอดูว่าเจ้าจะอธิบายต่อราชาเทพซือถูอย่างไร!”

เฟิ่งหวูซินใช้ตัวสำนึกส่งเสียงหัวเราะเยือกเย็นไปทางจ้าวนภาไร้เจตสิก

ได้ยินเช่นนี้ สีหน้าของจ้าวนภาไร้เจตสิกก็พลันเปลี่ยน มองเห็นสำนักเขาไท่เสวียนถูกเซียวจื่อเจี้ยนหลอมรวมเป็นลูกแก้วแดนปริศนาลูกหนึ่ง จากนั้นก็ขึ้นไปบนเรือของปีศาจทั้งเก้า แหวกอากาศออกไป

จับกบฏสำนักเทียนช่ารวมถึงคนที่เกี่ยวข้องกับหลัวซิว เป็นคำลั่งโดยตรงของราชาเทพซือถู เมื่อเทียบกับคำสั่งของราชาเทพแล้ว การทำลายสำนักศักดิ์สิทธิ์เสวียนเหมินจึงกลายเป็นเรื่องรองไปทันที

“ต้านเรือรบนั่นไว้!”

จ้าวนภาไร้เจตสิกคำรามเสียงดัง ในเวลานี้จะมาสนใจต่อสู้กับเฟิ่งหวูซินไม่ได้แล้ว

“เหวิง!”

กระจกเทพไร้เจตสิกยิงแสงเทวขนาดใหญ่ราวกับเสาออกมา ความเร็วของลำแสงเทวนี้เร็วถึงขีดสุด ตกลงบนเรือรบดำสนิท เรือรบถูกตรึงเอาไว้กลางอากาศ

“วิชากระจอก ๆ!”

บนดาดฟ้าของเรือรบ ยู่หวูฉิวหัวเราะเสียงเย็น เรือรบปะทุปราณปีศาจขึ้นมาสูงเสียดฟ้า ปราณปีศาจทุกปราณล้วนใหญ่และหนาราวกับมังกร จัดการแสงเทวที่ตรึงเรือรบเอาไว้ให้ดับไปจนหมดสิ้น

จ้าวนภาทั่วไปสามารถครอบครองอัญเทพฟ้าได้หนึ่งชิ้นก็ถือว่าดีมากแล้ว มีเพียงการสืบทอดนับแสนนับล้านปีของแดนศักดิ์สิทธิ์เท่านั้น จึงจะสามารถมีอัญเทพฟ้าได้สองชิ้นขึ้นไป

ยู่หวูฉิวในฐานะเจ้าแห่งหุบเขาปีศาจเก้า อัญเทพฟ้าที่เขาครอบครองจึงมีสองชิ้น

เรือรบหนึ่งลำ เจิ้นเทียนกู่หนึ่งชิ้น

เมื่อเทียบประเภทอาวุธของการโจมตี ประเภทที่คล้ายกับเรือรบ เป็นสมบัติระดับเดียวกับที่รวมความเร็วการโจมตีและการป้องกันไว้ด้วย ความยากในการฝึกเซ่นนั้นยากยิ่ง ราคาของมันก็แพงมากเช่นกัน

จ้าวนภาไร้เจตสิกคือหนึ่งในจ้าวนภาที่แข็งแกร่งที่สุดของโลกเสวียนเทียน พลังของเขาแข็งแกร่งไม่ด้อยไปกว่าปีศาจยักษ์ แต่ยู่หวูฉิวกลับไม่มีแผนการที่จะต่อสู้กับเขา ขับเคลื่อนวิชาค่ายที่สลักอยู่บนเรือรบ เสียงดังซวบดังขึ้นผ่านทะลุอนัตตา หายวับไปในทันที

……

โลกแสงดาวเชื่อมไปยังภายในทางปริภูมิของแดนเทพสงคราม ร่างของหลัวซิวทรุดตัวลงในกองเลือด

เขาได้รับบาดเจ็บสาหัสมาก ใกล้จะถึงขีดจํากัดของตัวเองแล้ว ต่อให้มีการหมุนเวียนของกฎชีวิตคอยรักษาพลังในร่างกาย แต่ร่างกายที่แตกร้าวก็ยังฟื้นตัวได้ช้า เลือดไหลออกจากร่างกายมากขึ้นเรื่อย ๆ

เมื่อก่อนหน้านี้ตอนที่พลังผลการฝึกตนยังไม่ได้แข็งแกร่งมาก แม้ว่ามันจะรุนแรงกว่านี้ แต่ความเร็วในการฟื้นฟูก็จะเร็วมาก ต่อมาพลังของเขานับวันยิ่งแข็งแกร่งขึ้นเรื่อย ๆ บนแดนกฎชีวิตที่เขาอยู่กลับไม่เพียงพอความเร็วในการฟื้นฟูมันไม่ชัดเจนเหมือนที่เคยเป็นมา