มหายุทธ์ สะท้านภพ บทที่ 1422
เมื่อหลัวซิวกลับมายังโลกเสวียนเทียน และมาที่สำนักศักดิ์สิทธิ์เสวียนเหมิน เขาพบว่าทั้งสำนักพังทลาย มีความผันผวนอย่างมากของกฎอยู่ในระหว่างฟ้าดิน สามารถจินตนาการได้ว่าสงครามครั้งนี้ดุเดือดเพียงใด
เขามองลงไป เห็นศพนับไม่ถ้วน รวมทั้งศิษย์ของสำนักศักดิ์สิทธิ์เสวียนเหมินและสำนักเซียนไร้เจตสิก
“บูม! บูม! บูม!…”
ในขณะนี้ เขาสัมผัสได้ถึงปราณกฎที่พุ่งออกมาจากท้องฟ้าอันไกลโพ้น ตัวสำนึกของเขาแผ่กระจายออกไป สีหน้าของเขาก็แปลกไป
เพราะเขาเห็นว่าเทพฟ้าทั้งหกที่เดิมเป็นผู้ที่อยู่ภายใต้คำสั่งของซือถูเจิ้งเจี้ยน กำลังโจมตีผู้อาวุโสสองเทพฟ้าของสำนักเซียนไร้เจตสิกด้วยพละกำลังทั้งหมด
การฝึกฝนผู้ผู้อาวุโสเทพฟ้าทั้งสองนี้ย่อมไม่อ่อนแอ คนหนึ่งเป็นเทพฟ้าขั้น 7 อีกคนหนึ่งเป็นเทพฟ้าขั้น 4 แต่ภายใต้การล้อมของเทพฟ้าทั้งหกนั้น ล้วนมีรอยฟกช้ำบาดแผลทั่วร่าง หากไม่ใช่เพราะสมบัติแห่งเทพฟ้าชิ้นหนึ่งที่มีการป้องกันที่แข็งแกร่งมาก ทั้งสองกลัวว่าคงตายไปนานแล้ว
ไม่รู้ว่าการต่อสู้ครั้งนี้กินเวลานานแค่ไหน ผลการฝึกฝนของทั้งสองฝ่ายก็ลดลงอย่างมาก เทพฟ้าทั้งสองของสำนักเซียนไร้เจตสิกได้สิ้นสุดการต่อสู้แล้ว และดูเหมือนว่าอย่างมากที่สุดพวกเขาจะอยู่ได้ไม่ถึงสิบห้านาที
“ขัดแย้งกันเอง” หลัวซิวซ่อนตัวอยู่ในอนัตตา เหมือนดูละคร ดูจากระยะไกล
“อ๊าก!…”
ทันใดนั้น เสียงกรีดร้องโหยหวนก็ดังขึ้น หนึ่งในเทพฟ้าของสำนักเซียนไร้เจตสิกเพราะผลการฝึกตนหทดลง สมบัติป้องกันมีข้อบกพร่อง ถูกเทพฟ้าสองคนเห็นจังหวะ พวกเขาขว้างกระบี่เทพออกไปแทงทะลุศีรษะของเขา
ช่องจิตดวงหนึ่งบินขึ้นไปในอากาศต้องการหลบหนี แต่ถูกมือใหญ่ที่ปกคลุมท้องฟ้าห้ามไว้ ไร้ทางที่จะหลบหนีได้
“เพี๊ยะ!”
มือใหญ่ที่ปกคลุมท้องฟ้านี้จับไปกลางอากาศๆ กฎพลังเทพก็สั่นไหวระหว่างฝ่ามือ ทำลายล้างวิญญาณที่เหลืออยู่ในช่องจิตอย่างรวดเร็ว
เหลือเพียงผู้อาวุโสเทพฟ้าของสำนักเซียนไร้เจตสิกคนหนึ่ง ไม่นานนักก็ถูกรุมล้อมและถูกฆ่าตาย
“แปะ แปะ แปะ!…”
ในขณะนี้ เสียงปรบมือดังขึ้น ทำให้สีหน้าของเทพฟ้าทั้งหกเปลี่ยนไปอย่างมาก เพราะก่อนหน้านี้ตอนที่พวกเขาต่อสู้กัน พวกเขาไม่ได้สังเกตเห็นใครแอบดู
สายตาทั้งสิบสองดวงมองไปที่เสียงพร้อมๆ กัน สีหน้าตื่นตัว แต่เมื่อพวกเขาเห็นการปรากฏตัวของผู้มาเยือนม พวกเขาอดไม่ได้ที่จะอึ้ง
“เป็นเจ้านั้นเอง?”
เทพฟ้าทั้งหกดูประหลาดใจ เพราะผู้ที่ปรากฏตัวต่อหน้าพวกเขาคือมหาจักรพรรดิยุทธ์รุ่นเยาว์คนนั้น ที่ซือถูเจิ้งเจี้ยนไปไล่ล่า
ทาสห้ามหายไป พวกเขาเดาว่าซือถูเจิ้งเจี้ยนเสียชีวิตแล้ว แต่มหาจักรพรรดิยุทธ์รุ่นเยาว์คนนี้กลับมีชีวิตกลับมา
“น้องชาย เจ้าฆ่าซือถูเจิ้งเจี้ยนหรือ?” เทพฟ้าที่มีร่างกายกำยำ ผิวดำคล้ำถามด้วยน้ำเสียงไม่ประสงดี
“เจ้ารู้ได้อย่างไรว่าซือถูเจิ้งเจี้ยนตายแล้ว?” หลัวซิวถามกลับ
“เพราะทาสห้าม ที่พันธนาการพวกเราทั้งหกคนได้หายไป” เทพฟ้าผิวคล้ำอธิบาย
เมื่อได้ยินเช่นนี้ หลัวซิวตระหนักได้ทันทีว่าในฐานะที่เป็นนักค่ายเทพ เขารู้บางอย่างที่เกี่ยวกับทาสห้ามโดยธรรมชาติ เมื่อเจ้าของทาสห้าม เสียชีวิต ทาสห้ามที่เขาฝังไว้ก็จะสลายไปเช่นกัน
ในช่องทางปริภูมิ เขาและอสูรดูดจิตโบราณร่วมกันทำลายร่างกายของซือถูเจิ้งเจี้ยน ช่องจิตของเขาถูกกลืนโดยอสูรดูดจิตโบราณ และไม่ได้รับการกลั่นแปรเป็นเวลานาน เพราะซือถูเจิ้งเจี้ยนในขณะนั้น ไม่ถือว่าเสียชีวิต ในช่องจิตยังหลงเหลือวิญญาณดั้งเดิมอยู่
ต่อมาเมื่อเขาข้ามผ่านทัณฑ์ได้ อสูรดูดจิตโบราณก็ได้ใช้พลังแห่งทัณฑ์สายฟ้าพิโรธเพื่อกลั่นชุบร่างเนื้อ ในที่สุดก็กลั่นแปรจิตวิญญาณที่เหลืออยู่ของซือถูเจิ้งเจี้ยนในคราวเดียวพร้อมตกอยู่ในสภาพที่หลับใหล ตราบใดที่สามารถกลั่นแปรช่องจิตระดับราชาเทพได้อย่างสมบูรณ์ จะสามารถกลายเป็นอสูรดูดจิตโบราณระดับเทพฟ้าได้!