ณ กรุงเซี่ยงไฮ้
สำนักงานใหญ่ ILHCRC
หลัวเหวินเซวียนนั่งกินบาร์บีคิวและดื่มเบียร์ตรงแผงลอยข้างถนน จู่ๆ เขาก็พูดขึ้น “ทำไมผมถึงยังเชื่อในรักอีกนะ….”
เหยียนซินเจวี๋ยที่เพิ่งกลับมาจากดวงจันทร์กะพริบตาพร้อมสีหน้างุนงง
“คุณกินยาผิดมาอีกแล้วเหรอวันนี้”
“เปล่า ผมจริงจังนะครั้งนี้”
การที่เห็นว่าหลัวเหวินเซวียนดูไม่เหมือนกำลังล้อเล่นอยู่ เหยียนซินเจวี๋ยใจเย็นลง เขาขมวดคิ้วและจ้องไปที่เขา
“เกิดอะไรขึ้นกับคุณ”
หลัวเหวินเซวียนถอนหายใจและเทเบียร์ใส่แก้ว ร่องรอยแห่งความคิดถึงปรากฏในดวงตาของเขา
“เมื่อไม่นานมานี้ผมได้เข้าร่วมในพิธีเปิดรางวัลวิทยาศาสตร์ลู่โจว”
เหยียนซินเจวี๋ยรู้ทันทีว่าเกิดอะไรขึ้น
“วิดีโอโฮโลแกรมเหรอ”
หลัวเหวินเซวียนพยักหน้า
จริงๆ แล้วไม่ใช่แค่เขาคนเดียว แต่เหตุการณ์นั้นทำให้ใครหลายคนประทับใจ เขาอยู่ในเหตุการณ์และเห็นน้ำตาของแขกที่มา
วิดีโอถูกบันทึกและโพสต์บนอินเทอร์เน็ตทำให้เกิดความวุ่นวายขึ้น
“หลังจากที่ดื่มนี่เสร็จ เริ่มจากพรุ่งนี้เป็นต้นไป ผมจะดูแลตัวเองแล้ว”
เหยียนซินเจวี๋ยเหลือบไปมองเขาเงียบๆ และพูดขึ้น
“คุณมีแฟนแล้วเหรอ”
“ทำนองนั้น”
“ใช่ผู้ช่วยคองหรือเปล่า”
“เปล่า…ตอนนี้เธอยังอยู่ที่จินหลิงอยู่เลย อีกอย่างเธอก็อาจจะไปปักกิ่ง ความสัมพันธ์ระยะยาวนั้นยากเกินไป ผมก็เลยยอมแพ้ไป…”
หลัวเหวินเซวียนยิ้มอายๆ และจับหลังหัวของตัวเอง
ดร.เหยียนอดกลอกตาไม่ได้
“แล้วใครกัน คุณไม่อยากบอกผมเหรอ”
“ไม่ ผมไม่ได้มีปัญหาอะไร ก็เจ้าหน้าที่ที่ย้ายไปฝ่ายธุรการสักพักหนึ่งแล้ว…” หลัวเหวินเซวียนพูดต่อพร้อมกระแอมเล็กน้อย “คนที่นามสกุลหลินไง”
…
สำหรับอารยธรรมมนุษย์ ปี 2024 นับเป็นปีที่แสนพิเศษ
แผนการเดินทางบนดาวอังคารใช้เวลาเพียงแค่หนึ่งปีเท่านั้นในการค้นพบว่าพวกเขาไม่ได้อยู่คนเดียวในจักรวาล หลังจากนั้นก็เกิดการพังทลายของเดอะเกตส์ออฟเฮลล์และการก่อตั้งสหพันธ์มนุษย์และกองกำลังป้องกันโลก
เมื่อเผชิญกับภัยคุกคามที่อาจเกิดขึ้นจากอวกาศ ทุกประเทศจึงจัดตั้งกองกำลังตอบโต้อย่างรวดเร็วอย่างเป็นเอกฉันท์
แถบไคเปอร์คือชายแดนในอุดมคติ แต่ประเทศบนโลกไม่สามารถเดินทางได้ไกลขนาดนั้น เมื่อความขัดแย้งเกิดขึ้น เป็นไปได้สูงว่าสงครามจะเกิดขึ้นบนโลก
กลยุทธ์ปัจจุบันของสหพันธ์มนุษย์คือการเปิดตัวดาวเทียมสำรวจไปยังดาวพลูโตจากจีน เพื่อสำรวจตัวแปรทางกายภาพต่างๆ เช่น สัญญาณคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้า มวล และแหล่งความร้อนที่เป็นไปได้ของแถบไคเปอร์ เพื่อเป็นการเตือนล่วงหน้าเมื่อมีการบุกรุกเข้ามา
ในอีกด้านหนึ่งประเทศหลักทั้งห้าประเทศบนโลกได้ทำการฝึกทหารร่วมกัน พวกเขาจะเลือกใช้การโจมตีด้วยนิวเคลียร์ การโจมตีด้วยอาวุธชีวภาพ การโจมตีด้วยอาวุธเคมี และการโจมตีอื่นๆ เพื่อตอบโต้การคุกคามทั้งหมด
สิ่งที่น่าสนใจคือแม้ว่าทหารส่วนใหญ่ที่เข้าร่วมในการซ้อมรบจะรู้สึกสับสนเกี่ยวกับศัตรูในจินตนาการ แต่การฝึกทหารก็สร้างสะพานมิตรภาพระหว่างรัฐสมาชิกของกลุ่มสหพันธ์มนุษย์โดยไม่คาดคิด
การมีศัตรูร่วมกันเป็นตัวเร่งพันธมิตรที่ดีที่สุด โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อศัตรูในจินตนาการนี้ทั้งแข็งแกร่งและลึกลับ
เมื่อสองปีที่แล้ว จีนและสหรัฐฯ ยังคงต่อสู้กันเองในประเด็นการค้า แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าคนจะลืมเรื่องนี้กันไปแล้ว ความสงบในครั้งนี้สามารถเห็นได้จากการพูดคุยทางอินเทอร์เน็ตเพียงอย่างเดียว
ส่วนนักวิชาการลู่…
แม้ว่าเวลาจะผ่านไปเป็นปี แต่ผู้คนก็ยังรู้สึกเศร้าเมื่อนึกถึงชื่อนี้
เวลาจะเยียวยาทุกอย่าง
กงล้อแห่งประวัติศาสตร์จะหมุนอย่างไร้ความปรานีและเดินหน้าต่อไป…
…
ฤดูใบไม้ร่วง ปี 2025
ณ ภาคตะวันตกเฉียงเหนือของประเทศจีน
ดินที่แห้งแล้งกลายเป็นป่าเขียวชอุ่มที่ปกคลุมไปด้วยพุ่มไม้และพืชผักต่างๆ
แม่น้ำที่ถูกขุดขึ้นมาไหลช้าๆ บำรุงดินและน้ำ
ลมพัดใบไม้ปลิวขึ้นลงราวกับมหาสมุทรปั่นป่วน
เฉินยู่ซานที่กำลังมองดูผืนป่า ลูบแหวนในมือเบาๆ ดวงตาของเธอมีความโล่งใจและความหลงใหลซ่อนอยู่
จากวันนี้จนถึงวันนี้ก็ผ่านมาเกือบปีแล้ว
แผน ‘โอเอซิส’ ได้บรรลุผลเบื้องต้นแล้ว
แสดงให้เห็นว่าถ้าเรามีพลังงานที่แทบจะไม่จำกัด ไม่ว่าสภาพของธรรมชาติจะเลวร้ายแค่ไหน มนุษย์ก็สามารถเอาชนะทุกอย่างได้
ลุ่มน้ำสองแห่งไหลไปสู่ลุ่มน้ำสามแห่งและแม่น้ำสายที่สามเป็นสิ่งมหัศจรรย์ที่เกิดจากการขุดของมนุษย์
ในพิมพ์เขียว แม่น้ำไหลไปตามเส้นทางสายไหมไปทางทิศตะวันตก ลึกเข้าไปในทิศตะวันตกเฉียงเหนือ ข้ามดินแดนต้องห้าม และเทน้ำทะเลลงในทะเลสาบน้ำเค็มเทียมที่ขุดขึ้นมา ดวงอาทิตย์จะระเหยน้ำที่อยู่ตรงนั้นและเปลี่ยนให้เป็นก้อนเมฆประดิษฐ์
หญิงสาวผมสั้นสวมสูทสีดำเดินอยู่ข้างหลังเฉินยู่ซานและพูด “สถาบันวิจัยมะเร็งสตาร์สกายถูกก่อตั้งแล้ว มีทุนสนับสนุนโครงการวิจัยทางวิทยาศาสตร์จำนวน 5 พันล้านพร้อมสถาบันวิจัยมากกว่า 20 แห่งที่มีคุณสมบัติที่เหมาะสม รวมถึงสถาบันจินหลิงเพื่อการศึกษาขั้นสูงและสถาบันวิจัยทางการแพทย์ที่สถาบันวิทยาศาสตร์แห่งประเทศจีน”
“เมื่อมีการค้นพบการรักษาโรคมะเร็งแล้ว เงินจะถูกโอนโดยอัตโนมัติไปยังกองทุนคุ้มครองสิทธิเพื่อใช้เป็นค่าใช้จ่ายพิเศษของโรคต่างๆ”
คนที่พูดคือไช่ยุนเซีย ผู้ช่วยที่ทำงานกับเฉินยู่ซานมานาน
มีข่าวลือว่าเฉินยู่ซานตั้งใจฝึกฝนเธอในฐานะซีอีโอที่ประสบความสำเร็จของสตาร์สกายเทคโนโลยี ยังมีข่าวลือว่าความสัมพันธ์ระหว่างทั้งคู่ไม่ค่อยปกติเท่าไหร่
สุดท้ายมนุษย์ก็เป็นสิ่งมีชีวิตที่ชอบนินทาและเติมไข่ใส่สีให้กับทุกเรื่อง
โชคยังดีที่ไช่ยุนเซียเป็นผู้หญิง ไม่อย่างนั้นถ้าเธอเป็นผู้ชาย ก็คงมีข่าวลือแย่ๆ ออกมาแล้ว
“โอเค ฉันเข้าใจ” เฉินยู่ซานพยักหน้าเข้าใจ เธอพูดเบาๆ “คุณทำได้ดี คุณกลายเป็นผู้จัดการที่สามารถทำงานคนเดียวได้”
รอยยิ้มอายๆ ปรากฏขึ้นบนหน้าของไช่ยุนเซีย
แม้ว่าเธอจะเป็นคนที่จริงจังและสมบูรณ์แบบอยู่แทบจะทุกเวลา แต่เมื่อซีอีโอเฉินชื่นชมเธอ เธอก็อดที่จะรู้สึกภูมิใจไม่ได้
ในความคิดของเธอเฉินยู่ซานก็เหมือนครูของเธอ แนวคิดในการสอนเด็กฝึกงานให้เป็นทาสของครูที่สอนมักเป็นที่นิยมในที่ทำงาน มีแค่ไม่กี่คนเท่านั้นที่ตั้งใจสอนผู้ใต้บังคับบัญชาจริงๆ เฉินยู่ซานเป็นข้อยกเว้นอย่างไม่ต้องสงสัย
เธอไม่เพียงแต่ดูแลไช่ยุนเซียในที่ทำงาน แต่ไช่ยุนเซียยังสามารถรู้สึกได้อย่างชัดเจนว่าเธอกำลังฝึกฝนตัวเธอให้เป็นผู้สืบทอด
จริงๆ แล้วเธอไม่ใช่คนคนเดียว พนักงานทุกคนของสตาร์สกายเทคโนโลยีให้ความเคารพซีอีโอคนนี้ และให้เธอเป็นที่สองรองจากนักวิชาการลู่
“งานนิทรรศการโลกจะเริ่มขึ้นวันนี้ สตาร์สกายเทคโนโลยีคือกำลังหลักของละแวกไฮเทคของจินหลิง คุณตั้งใจว่าจะไปหรือเปล่าคะ”
“ไม่ล่ะ ฉันชอบที่นี่มากกว่า” เฉินยู่ซานยิ้มมุมปากและเอียงตามอง “บรรยากาศที่นี่สวยมากเลย”
ไช่ยุนเซีย “จากมุมมองทางผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจ ฉันคิดว่าน่าจะทำพื้นที่เพาะปลูกระหว่างป่านะคะ อุปกรณ์แยกเกลือออกจากน้ำและเมมเบรนแบบทิศทางเดียวในพลาสมาสามารถดึงน้ำจืดออกมาเพื่อการชลประทานได้อย่างง่ายดาย”
“ไม่จำเป็นหรอก”
“โอ้ จริงเหรอคะ”
“เขาบอกว่าอนาคตไม่ได้เติบโตจากทุ่งนา แต่อยู่ในอาคารที่สูงเท่ากับหอไข่มุกตะวันออก เช่นเดียวกับผลิตภัณฑ์ของโรงงาน พืชผลจะถูกผลิตในการโรงปฏิบัติการแบบกระจายในแนวตั้ง”
เขาพูด…
ไช่ยุนเซียถอนหายใจอีกครั้งด้วยสีหน้าช่วยไม่ได้
“เขาเป็นเหมือนคัมภีร์ไบเบิลของคุณ”
เฉินยู่ซานก็แค่ยิ้มเบาๆ
“ฉันอยากขอให้คุณช่วยอะไรหน่อย”
ไช่ยุนเซียหยุดแสดงสีหน้าเย้าแหย่
“ว่ามาเลยค่ะ”
เฉินยู่ซานที่หันหลังให้เธอ พูดต่อด้วยน้ำเสียงที่ผ่อนคลายโดยไม่หันกลับมามอง “จากนี้ไปฉันหวังว่าคุณจะสามารถดูแลสตาร์สกายเทคโนโลยีต่อได้”
ไช่ยุนเซียอึ้งไป
ในตอนแรกเธอคิดว่าเธอฟังผิดไป
“รับช่วงต่อ..”
“ใช่” เฉินยู่ซานหันกลับมามองผู้ช่วยของเธอและพูดพร้อมรอยยิ้ม “ถ้าทุกอย่างไปได้สวย คณะผู้บริหารน่าจะอนุมัติการลาออกของฉัน”
ในท้ายที่สุดหลังจากการโทรศัพท์นับครั้งไม่ถ้วน เธอก็สามารถโน้มน้าวเสี่ยวถงได้ว่ามันเป็นความคิดที่ดี
ไช่ยุนเซียมองซีอีโอเฉินด้วยความประหลาดใจ ริมฝีปากของเธอสั่นเทา หลังจากนั้นสักพัก เธอถาม “คุณจะไปที่ไหนคะ”
“ไปเยี่ยมเพื่อนเก่าที่ปักกิ่ง”
“แล้วยังไงต่อ…”
เฉินยู่ซานมองไปที่ป่าที่อยู่ไกลๆ เธอมีรอยยิ้มบนใบหน้าขณะที่พูด
“บางที…ฉันอาจจะไปอยู่ในที่ที่ไกลแสนไกล”
ฉันอยากจะรู้จังว่าบรรยากาศที่นั่นจะเป็นอย่างไร
แต่ฉันก็จะทำแบบนี้ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม…
เฉินยู่ซานอดตื่นเต้นกับการเดินทางในครั้งนี้ไม่ได้
ในอีกฟากหนึ่ง ณ บ้านพักคนชราที่จินหลิง
ฟานถงมองแสงอาทิตย์นอกหน้าต่างผ่านรอยแตกบนใบไม้ เขากัดปากกาและครุ่นคิดอยู่นาน ในที่สุดเขาก็เขียนประโยคสุดท้ายในหนังสือ
[มันเป็นดาวเคราะห์ที่งดงาม แม้ว่าคุณจะค้นหาความเจริญรุ่งเรืองทั่วทั้งจักรวาล ก็ยังยากที่จะหาอัญมณีอื่นที่สามารถแข่งขันกับมันได้
[ก็เหมือนกับสมมติฐานไกอาที่เสนอโดยนักวิทยาศาสตร์ชาวอังกฤษที่ชื่อเจมส์ เลิฟล็อก ที่ว่าร่างกายที่มีชีวิตและไม่มีชีวิตสร้างระบบที่ซับซ้อนที่สามารถโต้ตอบซึ่งกันและกันได้ ทุกอย่างสมบูรณ์แบบบนเส้นทางที่กลมกลืนกัน
[บางทีก็เหมือนกับสิ่งสวยงามทั้งหลาย ผลลัพธ์สุดท้ายคือการพังทลาย การตายที่หลีกเลี่ยงไม่ได้คือจุดจบนิรันดร์ของทุกสิ่งในจักรวาล
[แต่ผมก็ยังอยากจะเชื่อว่าจะต้องมีสมบัติสักที่บนจักรวาลนี้
[ระยะห่างระหว่างเรากับมัน มีแค่คนที่มีความฝันและความอยากรู้อยากเห็นเท่านั้นที่สามารถค้นพบได้]
“น่าจะได้แล้วแหละ”
เขาปิดสมุดและเขียนหัวข้อบนหน้าปก
[สิ่งที่เกิดขึ้นบนดาวอังคาร]
ฟานถงไม่รู้เลยว่าสมุดเล่มนี้ที่เขาเขียนขึ้นเพราะความเบื่อในช่วงพักฟื้นจะส่งผลต่ออนาคตอย่างไร
เขาไม่มีทางรู้เลยว่า ‘โบราณวัตถุศักดิ์สิทธิ์’ มีอยู่จริงๆ หรือเปล่า ว่าตัวตนของเขาควรจะเป็นนักธรณีวิทยาหรือนักเขียนนิยายไซไฟ หรือเสียงที่เขาได้ยินจากซากปรักหักพังเป็นเพียงจิตหลอนของตัวเขาเอง…คำถามเหล่านี้การเป็นหัวข้อที่เกิดการโต้แย้งมากที่สุดในวงการวิชาการ
โลกที่เขาบรรยายไว้จะยังคงเป็นแรงบันดาลใจให้กัปตันนับไม่ถ้วนที่มีความฝันในการออกเดินทางสู่โลกภายนอกแถบไคเปอร์…