เมื่อใส่ร้ายแซนเดอร์สและให้เขาเตรียมตัวเพาะพันธุ์ปูดันเจเนสส์ ฉินสือโอวโทรหาเรค บิ๊กฟุตอีกครั้งและถามเขาว่าเขามีช่องทางหาพันธุ์ปูหรือปูดันเจเนสส์ตัวเมียไหม
ในความคิดของฉินสือโอว เพาะพันธุ์ปูตัวเมียจะดีกว่า เพียงแค่ปรับทิศทางการป้อนพลังงานโพไซดอนก็พอ ถึงตอนนั้นลูกปูที่ปูตัวเมียสืบพันธุ์ออกมาจะถูกพลังโพไซดอนปรับเปลี่ยน การปรับพวกมันให้เข้ากับมหาสมุทรแอตแลนติกเหนือก็ไม่น่าจะมีปัญหา
หลังจากเรครับโทรศัพท์ก็เริ่มหัวเราะอย่างขมขื่น เขาไม่ใช่สารานุกรมท้องทะเล การติดต่อซื้ออวนจับปลาและซ่อมแซมเรือประมงเขาไม่มีปัญหา แต่การหาซื้อพันธุ์ปูกับปูดันเจเนสส์ตัวเมียนั้นยากมาก
เพราะความยากในการเพาะพันธุ์ปูดันเจเนสส์ รัฐบาลแคนาดากับรัฐบาลสหรัฐอเมริกาจึงเข้มงวดในการจับปูตัวเมียมาโดยตลอด เรือพาณิชย์ไม่สามารถขนส่งและขายปูตัวเมียได้ จะมีแค่ฟาร์มเพาะพันธุ์พิเศษบางแห่งเท่านั้นที่จะสามารถเพาะพันธุ์ปูดันเจเนสส์ตัวเมียได้
ชัดเจนว่า เรคยังติดต่อฟาร์มเพาะพันธุ์ประเภทนี้ไม่ได้
ดังนั้นฉินสือโอวจึงเปลี่ยนเป้าหมาย เขาติดต่อบิล ซาทชี่ผู้จัดการฝ่ายลูกค้าของบริษัท ดิค พันธุ์พืชน้ำทะเล
หลังจากที่บิลรับสายนี้เขาก็ยังคงมีความสุข ฉินสือโอวเป็นลูกค้ารายใหญ่และสั่งซื้อเมล็ดหญ้าสาหร่ายทะเลของที่นี่จากเขามาโดยตลอด เพราะมีปลาในฟาร์มปลาเยอะเกินไป เดิมทีการขยายพันธุ์ของสาหร่ายทะเลก็ไม่ได้รวดเร็ว ฉินสือโอวจึงต้องปลูกพืชเทียมต่อไป
ฟาร์มปศุสัตว์ที่ก้นทะเลของฟาร์มปลาต้าฉินเป็นผลงานชิ้นเอกที่เขาภูมิใจมากที่สุดในตอนนี้ และยังภูมิใจมากกว่าแนวปะการังที่เปล่งประกายงดงามอีกด้วย ฝูงปลาทูน่าครีบน้ำเงินที่ล้ำค่าและหอยเป๋าฮื้อบริติชลายสลับสีที่ทั่วทั้งมหาสมุทรแอตแลนติกเหนืออาจจะมีแค่ที่นี่เท่านั้น
แต่เมื่อรู้ว่าของที่ฉินสือโอวจะซื้อคือปูดันเจเนสส์ตัวเมีย บิลก็ทำอะไรไม่ถูก “ครั้งนี้ผมจะใช้ทรัพยากรของผมลองหาดู คุณซื้อหุ้นส่วนได้เก่งมาก คุณโจมตีอาคิลลิสที่บริษัทของพวกผมติดตาม ประจวบเหมาะกับตอนนี้คุณต้องการซื้อสินค้าที่บริษัทของพวกผมไม่มี”
ฉินสือโอวเสียใจมาก หลังจากนั้นเขาถามว่า “งั้นพวกคุณมีหอยเป๋าฮื้อบริติชลายสลับสีไหม? ผมก็อยากเลี้ยงหอยสายพันธุ์นี้อยู่เหมือนกัน”
บิลที่อยู่ฝั่งนั้นเงียบไปหลายวินาที หลังจากเปิดปากพู
ดอีกครั้งเขาจึงพูดว่า “ฉิน บริษัทของพวกผมมีนางเงือก คุณอยากเลี้ยงสักสองตัวไหม?”
“อยากแน่นอน พอดีลูกสาวของผมใกล้จะรู้ความแล้ว เธอต้องชอบเพื่อนนางเงือกแน่ๆ” ฉินสือโอวแกล้งพูดอย่างคาดหวัง “เท่าไร? ผมจะจ่ายค่ามัดจำล่วงหน้าให้คุณทันที เอามาลองดูก่อนสัก 2 ตัว”
บิล “ขอล่ะ อย่าล้อผมเล่น เพื่อน!”
ฉินสือโอวยังคงไม่เชื่อ มันก็เป็นแค่ปูดันเจเนสส์ ทำไมถึงยากขนาดนี้? เขาเคยเห็นปูสายพันธุ์นี้ขายอยู่ในซูเปอร์มาร์เก็ตบนเกาะแฟร์เวล แน่นอนว่านั่นเป็นปูตัวผู้ งั้นทำไมปูตัวเมียถึงหาซื้อยากขนาดนี้?
น่าเสียดายที่เขาหัวเราะกลับมาและทำได้แค่ด่าไปประโยคหนึ่งว่า ‘เชื่อในความชั่วของนายจริงๆ’ แม้ว่าเขาจะโทรหาเอี๋ยนตงเหล่ย เขาก็ยังคงหาช่องทางในการซื้อปูสายพันธุ์นี้ไม่ได้
ความจริงสาเหตุหลักยังคงเป็นเพราะการลดลงของปริมาณในการจับปูดันเจเนสส์ช่วงสองสามปีนี้ แคนาดากับสหรัฐอเมริกาควบคุมการจับปูตัวเมียอย่างเข้มงวด การเจริญเติบโตของปูดันเจเนสส์ค่อนข้างช้า ต้องใช้เวลา 2 ถึง 3 ปีจึงจะโตมามีน้ำหนักถึง 200 กรัม และต้องใช้เวลา 7 ถึง 8 ปีจึงจะหนักถึง 800 กรัมจึงจะได้รับอนุญาตให้จับได้
แน่นอนว่า อัตราการเจริญเติบโตของปูสายพันธุ์นี้เร็วกว่าปลาทูน่าครีบน้ำเงิน แต่ปริมาณในการจับปูดันเจเนสส์ไม่สามารถเทียบกับปลาทูน่าครีบน้ำเงินได้อย่างแน่นอน ช่วงเวลาปกติก่อนหน้านี้ ในหนึ่งปีรัฐบาลแคนาดาสามารถผลิตปูดันเจเนสส์ออกมาได้ 6 กิโลตัน แต่ตอนนี้มีแค่ 2 กิโลตัน!
สุดท้ายเมื่อเขาไม่มีวิธีอื่น ฉินสือโอวโทรหาบริษัทอเมริกันเอ็กซเพรสแสนสารพัดประโยชน์ หลังจากนั้นเจนนิเฟอร์ก็ไม่ได้ทำให้เขาผิดหวัง เธอส่งรายละเอียดการติดต่อกับข้อมูลของเจ้าของให้เขา ในที่สุดเขาก็ได้ช่องทางการซื้อปูดันเจเนสส์
นี่ทำให้แซนเดอร์สผิดหวังมาก เขายังคิดว่าฉินสือโอวไม่สามารถหาซื้อปูตัวเมียได้ ดังนั้นเขาก็จะไม่ต้องทำการศึกษาหัวข้อนี้ที่เขามั่นใจว่าจะล้มเหลว
ความจริงปูดันเจเนสส์ตัวเมียหาซื้อยากขนาดนี้ ไม่ใช่แค่จำนวนเบาบาง และก็ไม่ใช่แค่ประเทศที่ควบคุมอย่างเข้มงวด แต่ยังเป็นเพราะของสิ่งนี้ไม่มีในตลาด รัฐนิวฟันด์แลนด์ไม่มีฟาร์มเพาะพันธุ์ไว้เพาะพันธุ์ของสิ่งนี้ ไม่มีการซื้อขายก็ไม่มีการฆ่า และแน่นอนว่าก็ไม่มีข้อตกลงทางธุรกิจเหมือนกัน
ฟาร์มเพาะพันธุ์ปูทะเลมืออาชีพแห่งนี้ที่ฉินสือโอวติดต่อไปก็ไม่มีสินค้าพร้อมส่ง พวกเขาไม่ได้เพาะพันธุ์ปูดันเจเนสส์เหมือนกัน แต่เป็นของสถาบันวิจัยทางวิทยาศาสตร์แห่งหนึ่งที่อยู่ภายใต้กรมประมง พวกเขาจะจับปูตัวเมียมาเพื่อศึกษาและเพาะพันธุ์ พวกเขาขายให้ฉินสือโอวในนามของการเข้าร่วมโครงการวิจัยการเพาะพันธุ์ปูดันเจเนสส์ในมหาสมุทรแอตแลนติก
หลังจากโล่งใจในที่สุด ฉินสือโอวก็ไปที่แนวปะการังและเก็บกระดองสีดำของแมลงยักษ์สีดำมา เจ้าตัวน้อยทั้ง 3 ตัวไม่ได้อยู่ที่แนวปะการัง คราเคนไม่สามารถเข้าสู่ชายฝั่งทะเลได้ เพราะกองทัพงูเหลือมทะเลออกมาเคลื่อนไหวอย่างอุกอาจมากเกินไป ฉินสือโอวจึงสวมชุดดำน้ำของเขาและลงทะเลด้วยตัวเอง
วินนี่มองเขาแบกชุดดำน้ำขึ้นไปบนเรืออย่างสบายๆ เธอส่ายหัวพร้อมกับพูดว่าคุณนี่อยู่ว่างๆ ไม่ได้จริงๆ และกลับไปดูลูกต่อ
แซนเดอร์สสนใจแนวปะการังในมหาสมุทรมาโดยตลอด แต่เมื่อเร็วๆ นี้เขายุ่งอยู่กับการค้นคว้ากาวชีวภาพที่ได้จากเพรียงตีนเต่า เขาเพิ่งจะเตรียมเปลี่ยนโครงการวิจัยไปดูแนวปะการัง ผลคือฉินสือโอวต้องการเลี้ยงปูดันเจเนสส์ขึ้นมา แต่เขาจนปัญญาที่จะทำเป็นอย่างมาก
ฉินสือโอวเชิญเขาไปดำน้ำในทะเล แซนเดอร์สคาดหวังเอาไว้มาก แต่พอคิดได้เขาก็ปฏิเสธ น้ำเย็นเกินไป เขาไม่ได้มีสมรรถภาพทางกายที่ป่าเถื่อนอย่างนั้นเหมือนกับฉินสือโอว
นั่นเป็นเพราะฉินสือโอวเปลือยท่อนบนข้ามช่องแคบนอร์ทัมเบอร์แลนด์ ตอนนี้เขาจึงถูกสื่อกระพือข่าวว่าเป็นคนบ้าออกกำลังกายมาโดยตลอด
สาเหตุเพราะน้ำลดลง แหล่งน้ำในแนวปะการังจึงตื้นมาก น้ำทะเลก็ใสเป็นพิเศษอีก ฉินสือโอวกับแซนเดอร์สตระเวนอยู่ที่แหล่งน้ำบริเวณรอบๆ ปะการังโดยเรือก่อน ตอนเที่ยงที่แดดกำลังส่อง พวกเขาก็จะได้เห็นแนวปะการังอันสวยงามที่อยู่ข้างใต้
“ช่างเป็นโลกที่สวยงามอะไรอย่างนี้!” แซนเดอร์สอุทานด้วยความชื่นชม “ตอนนี้ผมอิจฉากั้งตั๊กแตนเจ็ดสีมาก ถ้าผมสามารถมีตาอย่างนั้นเหมือนกับพวกมันได้ แนวปะการังที่เห็นจะสวยงามขนาดไหน?”
กั้งตั๊กแตนเจ็ดสีมีเซลล์รูปกรวยที่ซับซ้อนที่สุดที่พบในสิ่งมีชีวิตทั่วโลก เซลล์ประเภทนี้ใช้รับรู้การเห็นสีโดยเฉพาะ มนุษย์มี 3 สี นั่นก็คือสีเขียว สีฟ้าและสีแดง ทุกสีที่มองเห็นเป็นการผสมกันของสี 3 สีนี้
แต่กั้งตั๊กแตนเจ็ดสีมีถึง 15 สี!
ในดวงตาของมนุษย์ ทรายที่ก้นทะเลเป็นสีขี้เถ้าบริสุทธิ์ แต่ในดวงตาของกั้งตั๊กแตน ทั้งงดงามทั้งแพรวพราวมากกว่าสีรุ้งที่มนุษย์เห็น
ถ้าสีที่กั้งตั๊กแตนเห็นเป็นสีรุ้งตลอดและนำเข้าไปในสมองของมนุษย์ สมองของมนุษย์คนนั้นก็จะระเบิด…
ฉินสือโอวคุยและหัวเราะอยู่กับแซนเดอร์ส ตอนที่ใกล้จะผ่านแนวปะการังแห่งหนึ่งที่อยู่ใกล้ผิวน้ำมากที่สุด กระดองของแมลงยักษ์สีดำที่กระจัดกระจายอยู่ก็ปรากฏขึ้น
เขาแกล้งชี้กระดองพวกนั้นด้วยความตกใจและพูดว่า “ว้าว นี่คือเปลือกหอยของตัวอะไร? ใช่เต่าไหม?”
แซนเดอร์สก็แปลกใจเหมือนกัน เขาหยิบแว่นตาขึ้นมาสวมอย่างเร่งรีบและขมวดคิ้ว “ไม่ๆ ไม่ใช่เต่า และก็ไม่ใช่เปลือกหอยอะไรเหมือนกัน เป็นไปไม่ได้ที่จะมีเปลือกหอยที่ใหญ่ขนาดนี้ ของแบบนี้ จับขึ้นมา บอส ผมต้องดูอย่างละเอียดถี่ถ้วน บางทีพวกเราอาจจะพบอย่างอื่น”
ฉินสือโอวเอาชุดดำน้ำมาก็เพื่อทำสิ่งนี้ เขาเปลี่ยนเป็นชุดว่ายน้ำและสวมหมวกกันน็อกใบใหญ่ ด้านในบรรจุอากาศเหลวไว้ สารละลายพิเศษประเภทหนึ่งที่อุดมไปด้วยโมเลกุลของออกซิเจน มันสามารถทำให้คนว่ายน้ำอยู่ที่ก้นทะเลได้อย่างอิสระ และลดโอกาสที่จะป่วยจากการดำน้ำ
การสวมหมวกกันน็อกใบนี้ ช่วงแรกที่หายใจเอาอากาศเหลวเข้าไปในจมูกจะรู้สึกอึดอัดนิดหน่อย เมื่อปรับตัวได้แล้ว มันก็เกือบจะเหมือนกับการหายใจบนบก แค่จะรู้สึกว่าโพรงจมูกชุ่มชื้นมากขึ้นแค่นั้น
เขาดำลงไปใต้น้ำเพื่อเก็บกระดองสีดำ ฉินสือโอวเก็บมาทีละชิ้นๆ และส่งให้แซนเดอร์ส
……………………………………………