ทันทีที่สำนักเต๋าเปิด พลังดูดกลืนวิญญาณทรงพลังก็พุ่งทะยาน กลืนแสงดาบทั้งหมดเข้าไป
“นี่คือสมบัติอะไร?”
เมื่อเห็นสำนักเต๋าเสวียนเทียนที่หลัวซิวโยนออกมา เจ้าสำนักปีศาจดำรู้สึกว่าดาบรบในมือของเขากำลังสั่น
ดาบเล่มนี้ติดตามเขามานานกว่าหนึ่งแสนปี มีจิตมานานแล้ว เป็นอัญเทพฟ้า ทำให้มันสั่นได้แสดงว่าประตูหินนี้ต้องเกินระดับอัญเทพฟ้า
“โครม…”
ในขณะนี้ สำนักเต๋าเสวียนเทียนใหญ่ขึ้นภายใต้การกระตุ้นของหลัวซิว กระแทกเข้าหาสำนักปีศาจดำเพื่อปราบปรามเขา
น้ำหนักของสำนักเต๋านั้นไร้ขอบเขตและน่าสะพรึงกลัว ทันทีที่ถูกปราบปราม แม้แต่ราชาเทพครึ่งก้าวก็จะแตกสลาย
ประตูหินถูกเปิดออก พลังแห่งโซนที่แข็งแกร่งพุ่งออกมา ราวกับโซ่ที่มองไม่เห็นได้ผูกมัดร่างของเจ้าสำนักปีศาจดำ
พลังแห่งโซนที่มีอยู่ในสำนักเต๋าเสวียนเทียนไม่ใช่ดั้งเดินขั้นที่ 1 ของหลัวซิว แต่อย่างน้อยเป็นพลังแห่งกฎสำนักเต๋าดั้งเดิมขั้น 4
แม้ว่าระดับของสำนักเต๋าเสวียนเทียนจะอยู่ที่ระดับอัญเทพฟ้า แต่แก่นแท้ของมันก็มาถึงระดับราชาแห่งศัสตราวุธแล้ว เพราะพลังกฎดั้งเดิมขั้นที่ 4 นั้นมีเพียงราชาเทพเท่านั้นที่ควบคุมได้
แต่ผลการฝึกตนของหลัวซิวนั้นแย่กว่าเล็กน้อย พลังของสำนักเต๋าเสวียนเทียนไม่สามารถเปิดใช้งานได้อย่างเต็มที่ เจ้าสำนักปีศาจดำได้เผาผลาญแก่นโลหิตโดยไม่คำนึงถึงผลที่จะตามมา หลุดพ้นจากห่วงสำนักเต๋ากฎปริภูมิในทันที
“บูม!”
ระหว่างคิ้วของหลัวซิวมีแสงกะพริบ ระฆังเทพฟ้ากำหนดพุ่งออกมาด้วยเสียงปัง เวลาและพื้นที่ถูกแช่แข็ง
แต่พลังแห่งกฎของเจ้าสำนักปีศาจดำได้ป้องร่างกายรอบด้านไว้ อาศัยเพียงกฎเวลาดั้งเดิมขั้นที่ 1 นั้นไม่สามารถส่งผลกระทบใดๆ ต่อเขาได้เลย
“เคล็ดวิชาแปรจิตเทพ!”
กระบี่ตัวสำนึกฟันออกไป หลัวซิวใช้ตัวสำนึกเทพฟ้าขั้น 1 ใช้วิชาพลังอมตะระดับราชาเทพ พึ่งพาการเพิ่มของพลังแปรเสวียนเทียนที่ พลังของตัวสำนึกโจมตีเพิ่มสูงขึ้นสูงถึงระดับจ้าวนภาในทันที
“พรึบ!”
กระบี่ตัวสำนึกฟันเข้าไปยังตัวหยั่งรู้ของเจ้าสำนักปีศาจดำ ร่างของอีกฝ่ายหยุดนิ่งเพราะได้รับผลกระทบ แต่หลัวซิวเองก็ถูกโจมตีกลับมาด้วยพลังของตนเอง เลือดไหลออกมาจากปาก ใบหน้าซีดกว่าเดิม
“บูม!”
เขาโยนสำนักเต๋าเสวียนเทียนออกไปอีกครั้ง ในเวลาเดียวกันกระพือปีกเทพมังกรครามยักษ์ หอกยุทธ์มังกรดำแทงทะลุช่องว่างอนัตตา วงล้อชีวิตแห่งเหล่าเทวเทพปรากฏขึ้นข้างหลังเขา
เจ้าสำนักปีศาจดำไม่ใช่ผู้แข็งแกร่งกลั่นวิญญาณ แล้วยังเขาไม่มีสมบัติที่จะป้องกันการโจมตีของวิญญาณ ด้วยพลังตัวหยั่งรู้ของเขา ต่อต้านกระบี่ตัวสำนึกของหลัวซิว สติของเขาก็อยู่ในภวังค์ชั่วขณะหนึ่ง
เมื่อเขาฟื้นขึ้นมา หอกยุทธ์มังกรดำของหลัวซิวก็แทงมาข้างหน้าเขาแล้ว
“ไสหัวไปซะ!”
เขาตะคอกเสียงดัง ดาบปีศาจในมือฟันออกไปอย่างแรง เกิดเสียงกระทบกัน ประกายไฟกระเด็นออกไป หลัวซิวกระเด็นออกไปพร้อมหอกยุทธ์ของเขา
แต่ในขณะนี้ ออร่าแห่งความตายได้ห่อหุ้มไว้ สำนักเต๋าเสวียนเทียนและวงล้อชีวิตแห่งเหล่าเทวเทพทุบลงมาพร้อมกัน
“ไม่!…”
ดวงตาของเจ้าสำนักปีศาจดำกลายเป็นสีแดง เขาเปล่งเสียงคำรามอย่างไม่ยอมที่สุดในชีวิตของเขาออกมา
สำนักเต๋าเสวียนเทียนบดขยี้ศีรษะและร่างกายของเขา จากนั้นวงล้อชีวิตแห่งเหล่าเทวเทพก็กลายเป็นเหมือนโม่ บดขยี้เขาให้เป็นเถ้าถ่านอย่างสมบูรณ์
หลังจากนั้น วงล้อชีวิตแห่งเหล่าเทวเทพก็กลายเป็นมือใหญ่และคว้าช่องจิตใสสะอาดมา
ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมาก…