บทที่ 1882 ความทะเยอทะยาน + ตอนที่ 1883 จะรอดูว่าเธอจะคลอดตัวอะไรออกมา

ลิขิตรัก ย้อนรอยแค้น

ตอนที่ 1882 ความทะเยอทะยาน

ความจริงเป็นดั่งที่เหมยเหมยคาดไว้ ต่อให้เฮ่อเหลียนเช่อออกหน้าก็ไม่ช่วยให้อู่เยวี่ยล้มเลิกความคิดได้เลย สำนักงาน GD ก็ปิดปากแน่นเหมือนฝาหอยเช่นเดิม

“หรือว่าไม่ต้องถ่ายทำแล้วดี เงินที่ลงทุนไปก็ช่างมันเถอะ”

เฮ่อเหลียนเช่อถูกปฏิเสธจากอู่เยวี่ยเลยกลับมาบอกเช่นนี้กับเหมยซูหาน ความจริงเขาเองก็มีจุดประสงค์แอบแฝงเพราะเขาไม่อยากให้เหมยซูหานร่วมถ่ายทำละครเจ้าหญิงอัปลักษณ์เรื่องนี้เลยสักนิด

ยิ่งไม่อยากเห็นเหมยซูหานต้องยุ่งเกี่ยวกับจ้าวเหมยอีกเพราะเขาหึง

ฉะนั้นที่อู่เยวี่ยทำแบบนี้เฮ่อเหลียนเช่อเองก็เห็นด้วยอยู่เนือง ๆ แต่เขาจะแสดงออกทางสีหน้าไม่ได้ ไม่อย่างนั้นเหมยซูหานต้องทะเลาะกับเขาแน่ ๆ

“นายเป็นคนให้โอหยางซานซานทำแบบนี้ใช่ไหม? ฉันรู้อยู่แล้วว่านายต้องคิดจะขัดขวางไม่ให้ฉันถ่ายทำละครเรื่องนี้มาตลอด ตอนนี้สมใจนายแล้วสินะ?” นาน ๆทีเหมยซูหานจะระเบิดอารมณ์ใส่เฮ่อเหลียนเช่อ ทำการอดอาหารประท้วงและเริ่มสงครามเย็นกับเฮ่อเหลียนเช่อ

เฮ่อเหลียนเช่อจนปัญญา เขาตัดสินใจไม่ไปหาอู่เยวี่ยแต่เลือกที่จะโทรหาโอหยางเซี่ยงหมิงโดยตรงสั่งให้เขารีบอนุญาต แต่กลับอยู่เหนือความคาดหมาย โอหยางเซี่ยงหมิงที่แต่เดิมมักขี้กลัวเหมือนหนูตัวเล็ก ๆยามอยู่ต่อหน้าเขาบัดนี้กลับไม่ฟังคำสั่งของเขาแล้ว!

โอหยางเซี่ยงหมิงบอกเฮ่อเหลียนเช่อเหมือนที่บอกจ้าวเสวียเอ๋อร์ไม่มีผิดเพี้ยน พูดยาวเป็นหางว่าวและไม่ยอมอนุญาต

ทำเอาเฮ่อเหลียนเช่อโกรธแทบตายเลยวางสายพุ่งไปห้องทำงานของโอหยางเซี่ยงหมิงด้วยความโกรธเคือง ตบหน้าเขาสองฉาดใหญ่จนฟันหน้าหักกระเด็น แต่ให้ตายอย่างไรโอหยางเซี่ยงหมิงก็ไม่ยอมอ้าปากอนุญาต

ที่แท้อู่เยวี่ยได้มาเตือนโอหยางเซี่ยงหมิงล่วงหน้าแล้ว แถมยังวิเคราะห์เหตุการณ์ปัจจุบันกับอนาคตกับเขาแล้วด้วย

เด็กที่อยู่ในท้องเธอเป็นหลานชายสุดรักของหนิงเฉินเซวียน เฮ่อเหลียนเช่อไม่ใช่ลูกรักเพียงหนึ่งเดียวอีกต่อไป อีกทั้งหนิงเฉินเซวียนไม่พอใจในตัวเขามานานแล้ว ฉะนั้นเรื่องสมบัติและอิทธิพลของหนิงเฉินเซวียนหลังจากนี้จะตกเป็นของลูกชายเธอเท่านั้น เฮ่อเหลียนเช่อจะไม่ได้ผลประโยชน์เลยแม้แต่น้อย

อู่เยวี่ยมีความทะเยอทะยานมากขึ้นตามท้องที่โตวันโตคืน เธอไม่พึงพอใจกับการเป็นแค่คุณนายเฮ่อเหลียนอีกต่อไป เธอจะเป็นจักรพรรดินี เธอจะเป็นคนที่อยู่เหนือทุกคน!

เด็กในท้องก็คือหมากที่ดีที่สุดของเธอ!

อาศัยเด็กคนนี้เพื่อได้รับการสนับสนุนจากหนิงเฉินเซวียนและอาจเป็นไปได้ว่า…จะได้ขึ้นแทนตำแหน่งด้วย!

ก่อนที่เธอจะขึ้นเป็นจักรพรรดินีเธอจะเอานางแพศยาจ้าวเหมยมาใช้เป็นตัวทดลองก่อนแล้วกัน!

เหอะ อยากถ่ายละครหรือ?

ฝันไปเถอะ!

ตอนนี้อู่เยวี่ยไม่เกรงกลัวเฮ่อเหลียนเช่อเลยสักนิด เรื่องพวกนี้ที่เธอให้โอหยางเซี่ยงหมิงทำล้วนผ่านการอนุมัติจากหนิงเฉินเซวียนมาหมดแล้ว ต่อให้เฮ่อเหลียนเช่อจะเก่งกาจแค่ไหนแล้วอย่างไรล่ะ เขากล้าขัดหนิงเฉินเซวียนหรือ?

พอโอหยางเซี่ยงหมิงได้ฟังคำเป่าหูของอู่เยวี่ย เขาเลยกล้าเปิดตัวเป็นปรปักษ์กับเฮ่อเหลียนเช่ออย่างเปิดเผย เฮ่อเหลียนเช่อคงซัดเขาให้ตายจริง ๆไม่ได้เลยกระทืบไม่กี่ทีแล้วก็กลับไป

ไม่ต้องรอให้เฮ่อเหลียนเช่อตามหาอู่เยวี่ยเจอ เขาก็ถูกหนิงเฉินเซวียนเรียกตัวไปด่ายกหนึ่งแล้วยังให้เขาขอโทษอู่เยวี่ยด้วย

ณ เวลานี้เฮ่อเหลียนเช่อถึงรู้ว่ามีบางอย่างได้อยู่เหนือการควบคุมของเขาไปแล้ว…

สมแล้วที่ยัยนี้เป็นงูอสรพิษที่เขาชุบเลี้ยงมาอย่างดี ตอนนี้กล้าที่จะเริ่มแว้งกลับมาฉกเจ้าของมันแล้ว!

เฮ่อเหลียนเช่อเองก็ทำอะไรอู่เยวี่ยไม่ได้ เธอในตอนนี้มีที่หนุนหลังอย่างหนิงเฉินเซวียนอยู่ ทั้งยังมีเด็กในท้องด้วย ทำให้ตอนนี้เขาทำอะไรไม่ได้เลย จำต้องรอให้คลอดเด็กออกมาก่อนแล้วค่อยสั่งสอนนางแพศยาคนนี้!

เหมยเหมยรู้ผลจากจ้าวเสวียเอ๋อร์ซึ่งไม่ได้อยู่เหนือความคาดหมายเท่าไรนัก หลายวันมานี้เธอคิดหาวิธีมาตลอด เธอไม่อยากให้เรื่องไปถึงเหยียนหมิงซุ่น เรื่องความแค้นระหว่างเธอกับอู่เยวี่ย–

เธอต้องเป็นคนจัดการเอง!

เหมยเหมยยังคิดหาทางออกไม่เจอก็ได้รับบัตรเชิญงานเลี้ยงการกุศลหนึ่งเสียก่อน ซึ่งฝ่ายผู้จัดงานก็คือคุณนายเฮ่อเหลียน เนื่องจากเกิดอุทกภัยขึ้นทางภาคใต้จึงจัดงานเลี้ยงการกุศลนี้ขึ้นเพื่อหาทุนช่วยเหลือผู้ประสบภัยในครั้งนี้

……………………………………………………..

ตอนที่ 1883 จะรอดูว่าเธอจะคลอดตัวอะไรออกมา

คนที่เข้าร่วมงานเลี้ยงการกุศลในครั้งนี้ล้วนแต่เป็นคนที่อยู่ในสังคมชั้นสูง คนที่ไม่ขาดแคลนเรื่องเงินจะเอาของรักของตนมาร่วมประมูลในงาน ซึ่งรายได้จากการประมูลทั้งหมดจะถูกนำไปบริจาคสมทบทุนให้แก่การช่วยเหลือภัยพิบัติในครั้งนี้

เหมยเหมยไม่มีความเห็นอะไรกับงานการกุศลอยู่แล้วเพราะเธอกับเหยียนหมิงซุ่นเคยทำการกุศลมาไม่น้อยที่ส่วนมากแอบทำกันลับ ๆแค่ไม่เปิดเผยเท่านั้นเอง

สิ่งที่เธอรังเกียจคืออู่เยวี่ยมากกว่า พอคิดว่างานเลี้ยงถูกจัดขึ้นโดยอู่เยวี่ยเหมยเหมยก็สะอิดสะเอียนใจ แต่หากไม่ไปร่วมงานก็จะเหมือนว่าเธอกำลังกลัวอู่เยวี่ยอยู่

“คุณจ้าว ต้องขอให้คุณบริจาคของเพื่อนำมาร่วมประมูลด้วย ขอบคุณสำหรับความเมตตาของคุณ” พนักงานที่มาส่งบัตรเชิญยิ้มเอ่ยและกล่าวนอบน้อมอย่างมีมารยาทอย่างหาที่ติไม่ได้

เหมยเหมยย่นคิ้วน้อย ๆ เธอให้พนักงานกลับไปก่อนโดยบอกว่าอีกไม่กี่วันจะนำของร่วมประมูลไปให้ ทั้งที่ความจริงแล้วเธอยังคิดไม่ตกว่าควรไปดีหรือเปล่า

เพียงแต่โทรศัพท์สายหนึ่งได้เปลี่ยนความคิดของเธอ สายที่โทรมาจากอู่เยวี่ย

“จ้าวเหมย คงไม่ใช่ว่าเธอไม่กล้ามาร่วมงานเลี้ยงการกุศลหรอกนะ? นั่นสินะ คนที่มาจากตระกูลเล็กตระกูลน้อยอย่างเธอ งานเลี้ยงการกุศลชั้นสูงอย่างนั้นไปน้อย ๆหน่อยจะดีกว่า จะได้ไม่เสียหน้าของคุณชายหมิงไง!”

น้ำเสียงอู่เยวี่ยยียวนแต่ถ้อยคำกลับร้ายกาจราวกับยาพิษของงูอสรพิษ แม้จะคุยผ่านโทรศัพท์แต่ก็สัมผัสได้ถึงความร้ายกาจของเธอ

“โอหยางซานซาน เธอก็เป็นแค่เครื่องมือที่เฮ่อเหลียนเช่อใช้ตั้งท้องเท่านั้นถึงได้มียศตำแหน่งคุณนายเฮ่อเหลียนเฉย ๆหรอก น่าทึ่งจริง ๆที่เธอภูมิใจในตัวเองขนาดนั้น เงื่อนไขของเธอง่ายดีนะ!”

เหมยเหมยโต้กลับอย่างไม่ยอมอ่อนข้อ

คำของเธอแทงใจอู่เยวี่ยอย่างจัง เฮ่อเหลียนเช่อเปรียบเสมือนคนแปลกหน้าสำหรับเธอ วัน ๆเขาเอาแต่คลุกตัวอยู่กับเหมยซูหาน แม้ตอนนี้หนิงเฉินเซวียนจะดูแลเธอราวกับไข่ในหินแต่ทั้งหมดก็เป็นเพราะเด็กในท้อง หากเด็กลืมตาออกมาดูโลกไม่รู้ว่าจะเป็นอย่างไรต่อ!

ทุกอย่างนี้เธอล้วนรู้ดีอยู่แก่ใจ!

“ฉันกับเฮ่อเหลียนเช่อเป็นอย่างไรคนนอกจะรู้ได้ยังไงล่ะ? จ้าวเหมยเธอแค่ริษยาฉันเท่านั้นแหละ ไม่ว่ายังไงตอนนี้ฉันก็เป็นคุณนายเฮ่อเหลียนอย่างถูกต้องตามกฎหมายแล้ว แถมยังท้องลูกของเขาอยู่ด้วย จ้าวเหมยเธอก็เป็นแค่จ้าวเหมยธรรมดา คุณชายหมิงจะแต่งงานกับเธอหรือเปล่ายังไม่รู้เลย!”

ถ้อยคำของอู่เยวี่ยเย็นยะเยือกและวาจาร้ายกาจยิ่งนัก

เหยียนหมิงซุ่นดูแลคู่หมั้นอย่างดีเป็นสิ่งที่คนทั้งเมืองหลวงรู้กันโดยทั่ว หลายวันนี้เธอเองก็ได้ผูกมิตรกับเหล่าคุณหนูจากสังคมชั้นสูงไม่น้อยและได้ยินถ้อยคำที่พวกเธอนึกอิจฉาในตัวจ้าวเหมย ซึ่งความอิจฉาริษยานี้ทำให้เธอบ้าคลั่ง!

ไม่ว่าใครก็มีชีวิตที่ดีมีความสุขได้ยกเว้นจ้าวเหมยเท่านั้น!

“โอหยางซานซานเธอนี่ช่างจุ้นจ้านไปทั่วจริง ๆนะ ฉันกับเหยียนหมิงซุ่นจะเป็นอย่างไรเธอไม่จำเป็นต้องมาสอดหรอก ถ้าว่างนักก็เอาเวลาไปคิดดีกว่าว่าอีกหกเดือนข้างหน้าเธอจะทำอย่างไรต่อไป ในเมื่อ…เด็กที่เธอท้องอยู่ไม่ใช่นาจานี่นา!”

การอยู่กับเหริ่นเชี่ยนเชี่ยน เหมยเหมยไม่ได้เรียนรู้อย่างอื่นเลยแต่เรื่องฝีปากกลับเรียนรู้มาไม่น้อย

อู่เยวี่ยโดนพูดแทงใจอย่างโหดเหี้ยมอีกครั้ง สิ่งที่เหมยเหมยพูดเป็นสิ่งที่เธอกำลังหวาดกลัวอยู่พอดี แต่เธอจะอ่อนแอต่อหน้าจ้าวเหมยไม่ได้

“ได้ยินว่าเธอเตรียมถ่ายละครเหรอ? จะเริ่มถ่ายเมื่อไรล่ะ? ฉันอดใจรอดูไม่ไหวแล้วเลยนะเนี่ย!” อู่เยวี่ยเปลี่ยนประเด็นจงใจเอ่ยถึงเรื่องถ่ายทำละคร

เหมยเหมยอัดอั้นตันใจและก่นด่าอู่เยวี่ยในใจไปหลายตลบก่อนจะเอ่ยอย่างไม่ใส่ใจว่า “นี่เป็นความลับทางพาณิชย์เชียวฉันจะบอกเธอง่าย ๆได้อย่างไรกัน โอหยางซานซานทำไมเธอไม่รู้กฎอะไรสักนิดเลยล่ะ ฉันว่าสิ่งที่เธอเรียนรู้มาจากต่างประเทศคงมีแต่เรื่องหาพ่อบุญธรรมสินะ?”

อู่เยวี่ยแค่นหัวเราะหลายทีแล้วตอกกลับอย่างร้ายกาจ “จ้าวเหมยเธอปากแข็งไปแล้วทำอะไรได้? ฉันจะรอดูว่าละครของเธอจะได้ฉายปีไหนนะ!”

“สบายใจได้ ต้องให้เธอได้ดูตอนมีชีวิตอยู่แน่นอน โอหยางซานซาน เธอต้องรอนะ ฉันยังอยากรอดูเลยว่าลูกที่เธอคลอดออกมาจะเป็นตัวอะไร!” เหมยเหมยเอ่ยเสียงเย้ยหยัน

ลูกที่มาจากเด็กนรกกับงูอสรพิษจะเป็นคนดีอะไรได้ล่ะ?

………………………………………………..