ตอนที่ 1577 : พนัน
เจียงหยางซูนั้นอึ้งเล็กน้อย นายน้อยของเกาะตรงหน้ากลับบอกว่าจะรับการโจมตีโดยไม่ตอบโต้และจะยอมรับความพ่ายแพ้หากเสียผมแม้แต่เส้นเดียว เจียงหยางซูถึงกับสงสัยว่าตัวเองหูฝาดไป
“นายน้อย ข้าขอถามได้รึไม่ว่าเจ้าบ่มเพาะมานานแค่ไหน ? ถ้าเจ้าบ่มเพาะมาสัก 100 ปีหรือนานกว่านั้น มันก็คงไม่น่าแปลกใจหากข้าจะเอาชนะเจ้าไม่ได้” เจียงหยางซูถามขึ้นมา หากนายน้อยเกาะบ่มเพาะมาหลายร้อยปี เขาคงไม่อาจจะทำอะไรอีกฝ่ายได้ ยังไงซะเจียงหยางซูก็อายุแค่เพียง 20 ปีเท่านั้น
“ซูเอ๋อพูดถูก นายน้อยเกาะยอมรับว่าเขาแก่กว่าซูเอ๋อ ดังนั้นนายน้อยเกาะคงต้องบ่มเพาะมานานกว่า หากซูเอ๋อแพ้ มันก็ไม่ใช่เรื่องน่าแปลกใจอะไร” แม่ของเจียงหยางซูเดินเข้ามา นางยิ้มออกมาอย่างเป็นกันเอง นางเผยฐานะแม่ของเจียงหยางซูออกมาต่อหน้าคนมากมาย
ซ่างกวนเอ๋อเจี้ยนหัวเราะออกมา “น้องชาย ข้าอาจจะแก่กว่าเจ้าแต่อย่างมากก็แค่ 3-4 ปี ถ้าเจ้าคิดว่ามันไม่ยุติธรรม งั้นข้าจะยืนอยู่ที่นี่โดยไม่หลบเลยแม้แต่น้อย ในเวลาเดียวกันข้าก็จะไม่ป้องกันและเจ้าก็ใช้พลังทั้งหมดได้รวมถึงทักษะต่อสู้ที่เจ้าเข้าใจด้วย หากเจ้าทำอันตรายผ่านผิวหนังข้าไปได้ งั้นข้าก็แพ้ เอาแบบนี้เป็นไง ? ”
เจียงหยางซูหยุดกังวลเมื่อได้ยินถึงอายุของซ่างกวนเอ๋อเจี้ยน แต่สิ่งที่ซ่างกวนเอ๋อเจี้ยนพูดตอนท้ายก็เหมือนกับการตบหน้าเขา เขาพูดขึ้นอย่างเย็นชา “เจ้าคิดจริง ๆ หรือว่าตัวเองสูงส่ง เจ้าคิดว่าร่างกายเจ้าทำมาจากเหล็กกล้ารึไง ? แม้แต่เหล็กกล้าก็ไม่ต่างกับดินเมื่ออยู่ต่อหน้าข้าแต่เพราะเจ้ามั่นใจ งั้นข้าจะรับข้อเสนอของเจ้า แต่ข้าว่ามันจะน่าสนใจกว่าหากเรามีการเดิมพัน” ตอนท้ายเจียงหยางซูได้เผยรอยยิ้มลึกลับออกมา
เจียงหยางซูพลิกมือแล้วดึงเอากล่องไม้ 5 ใบออกมา เขาพูดขึ้นว่า “ข้าจะพนันสมบัติสวรรค์หมื่นปี 5 ชิ้น หากเจ้าชนะมันจะเป็นของเจ้า แต่หากเจ้าแพ้ เจ้าต้องทิ้งวิธีการบ่มเพาะและทักษะต่อสู้จากเกาะสามเซียนเอาไว้”
ตอนที่คนรอบข้างได้ยินแบบนั้น พวกเขาก็เริ่มพากันหัวเราะทันที สมบัติสวรรค์หมื่นปี 5 ชิ้นนั้นมีค่าอย่างมากแต่พวกมันไม่ได้โดดเด่นแต่อย่างใด พวกมันหาซื้อได้ด้วยเงินผ่านการประมูลแต่วิธีการบ่มเพาะและทักษะต่อสู้ของเกาะสามเซียนนั้นล้ำค่า พวกมันคือสิ่งที่แม้แต่เซียนจักรพรรดิก็อยากจะได้มาครอง โดยพื้นฐานแล้วทุกคนหวังว่าซ่างกวนเอ๋อเจี้ยนจะไม่มีทางตกลงกับข้อเสนอของเจียงหยางซู มันเป็นการพนันที่ไม่ยุติธรรม
“ฮิฮิ เจ้าต้องการใช้สมบัติสวรรค์หมื่นปี 5 ชิ้นแลกกับวิธีบ่มเพาะและทักษะต่อสู้ของเกาะสามเซียน มันเป็นความคิดที่แย่แต่ข้าจะตกลงด้วยก็ได้” ซ่างกวนเอ๋อเจี้ยนหัวเราะ
คนรอบข้างพากันอึ้งเมื่อได้ยินว่าซ่างกวนเอ๋อเจี้ยนตกลง สีหน้าพวกเขาแสดงท่าทีเหลือเชื่อออกมา ตอนนั้นพวกเขาไม่รู้ว่าต้องพูดอะไรออกมา พวกเขาไม่มั่นใจว่านายน้อยเกาะนี้มั่นใจเกินไปรึว่าแข็งแกร่งจริง ๆ
มันมีบางคนถึงกับต้องการมองดูความแข็งแกร่งของซ่างกวนเอ๋อเจี้ยน แต่เพราะเขามีร่างบรรพกาลและมีระบบบ่มเพาะที่ต่างกันไปกับทวีปเทียนหยวน บวกกับความจริงที่ว่าเขาแข็งแกร่งกว่าหลายคนที่นี่ แม้แต่เซียนจักรพรรดิก็ไม่อาจจะมองดูความแข็แกร่งของเขาได้
ตอนนั้นเอง ซ่างกวนเอ๋อเจี้ยนก็ค่อย ๆ ดึงกล่องที่ทำขึ้นมาอย่างดีออกมาจากแหวนมิติก่อนจะพูดขึ้น “น้องชาย หากเจ้าชนะจริง ๆ ไม่ใช่แค่ข้าจะตกลงตามคำขอของเจ้าแต่ข้าจะให้สิ่งนี้กับเจ้าด้วย หากเจ้าแพ้ ข้าไม่ได้ต้องการสมบัติสวรรค์ของเจ้า ข้าแค่ต้องการให้เจ้าเรียกข้าว่าท่านพี่ต่อหน้าทุกคน” ตอนที่เขาพูด ซ่างกวนเอ๋อเจี้ยนได้เปิดกล่องไม้ออก มันมีลูกท้อขนาดเท่ากับกำปั้นสีม่วงปรากฏขึ้นมาต่อหน้าทุกคน
เหล่าเซียนต่างก็พากันหยุดหายใจเมื่อเห็นมัน สายตาของพวกเขาเบิกกว้างด้วยความตะลึง สายตาของหลายคนแสดงความต้องการออกมาจนเผยให้เห็นความโลภในตัวคน
” มันคือลูกท้อเมฆม่วง มันคือลูกท้อเมฆม่วงจริง ๆ…”
“ลูกท้อเมฆม่วงช่วยเซียนราชาให้ผ่านขึ้นเป็นเซียนจักรพรรดิได้ นายน้อยเกาะน่ะใช้ลูกท้อเมฆม่วงพนัน เขาใจกล้าจริง ๆ ”
….
การปรากฏตัวของลูกท้ออมตะได้ทำให้คนรอบข้างพากันฮือฮาขึ้นมา มันยากที่หลายคนจะสงบสติอารมณ์ตัวเองได้เมื่อมองไปยังลูกท้อ
ในเวลาเดียวกันหลายคนก็ทำใจเย็นลงได้และมองไปที่ซ่างกวนเอ๋อเจี้ยนด้วยสีหน้าจริงจัง ไม่ใช่แค่นายน้อยเกาะจะมีลูกท้อเมฆม่วง แต่เขายังประกาศว่าผู้หญิงสองคนข้างกายเขาจะไม่ยื่นมือเข้ามายุ่ง นี่มันบ่งบอกว่าสองคนนั้นไม่รังเกียจหาก ซ่างกวนเอ๋อเจี้ยนจะเสียลูกท้อไปหรือบางทีพวกนางอาจจะไม่คิดว่าเขาจะเสียมัน
“ซูเอ๋อแพ้แล้ว” เจียงหยางป้าคิด มันไม่จำเป็นต้องสู้ เขารู้ผลลัพธ์อยู่แล้ว เขาถึงกับเชื่อว่านายน้อยเกาะนั้นจะเคยกินลูกท้อมาแล้ว
แต่เจียงหยางซูนั้นไม่ได้ข้อสรุปแบบเดียวกัน สายตาของเขาแดงก่ำจ้องไปที่ลูกท้อในมือของซ่างกวนเอ๋อเจี้ยน เขารู้ว่าลูกท้ออมตะทั้งหมดนั้นมาจากน้าของเขา แต่แม้แต่นายน้อยของตระกูลอย่างเขาที่กินสมบัติสวรรค์มาตลอดหลายปีนี้ก็ไม่เคยเห็นของในตำนานแบบนี้ นี่ไม่ต้องนับการเป็นเจ้าของมันเลย
แม้แต่ปู่ก็ยังไม่มีมัน
“ข้าต้องชนะการต่อสู้นี้ ข้าต้องชนะไม่ว่าจะเสียอะไรไปก็ตาม ข้าต้องได้ลูกท้อเมฆม่วงมา” เจียงหยางซูคิดในใจ ลูกท้อเมฆม่วงนี้คือทางลัดขึ้นไปเป็นเซียน ถ้าเขาได้มันมา เขาก็จะกลายเป็นจอมยุทธที่แข็งแกร่งอย่างรวดเร็ว
เจียงหยางซูเริ่มลงมือ เขาสะบัดอาวุธเซียนของตัวเองแล้วพุ่งเข้าหาซ่างกวนเอ๋อเจี้ยนราวกับเงา อาวุธเซียนนั้นเป็นดาบที่มีความกว้าง 2 นิ้วในการกวัดแกว่ง พลังเซียนธาตุลมพันรอบตัวมันแล้วแทงไปที่อกของซ่างกวนเอ๋อเจี้ยน
ตอนที่กระบี่ของเจียงหยางซูปะทะกับอกของซ่างกวนเอ๋อเจี้ยน เสื้อผ้าก็ฉีกขาดออกแต่มันกลับไม่มีรอยแผลบนร่างกายเลยแม้แต่น้อย การโจมตีเต็มพลังของเจียงหยางซูนั้นไม่อาจจะผ่านผิวหนังของซ่างกวนเอ๋อเจี้ยนไปได้เลยแม้แต่น้อย