บทที่ 2053 ถอนพิษไม่ได้ + ตอนที่ 2054 มีวิธีแล้ว

ลิขิตรัก ย้อนรอยแค้น

ตอนที่ 2053 ถอนพิษไม่ได้

เหมยซูหานเป็นคนโทรมา

“อาเช่อ นายอยู่ไหน?” เสียงของเหมยซูหานฟังดูร้อนรนมาก

เฮ่อเหลียนเช่อหลงคิดว่าเขาเจอเรื่องเดือดร้อนอะไรเข้าเลยถามเสียงทุ้มต่ำ “ฉันอยู่กับเสี่ยวเป่า มีคนรังแกนายใช่ไหม นายอยู่ไหน ฉันจะไปเดี๋ยวนี้”

“ฉันไม่ได้เป็นอะไรหรอกแต่เป็นเสี่ยวเป่าต่างหาก ฉันมีเรื่องสำคัญจะบอกนาย อีกครึ่งชั่วโมงฉันจะไปถึงนะ”

เหมยซูหานกดวางสายไป เฮ่อเหลียนเช่อคอยฟังเสียงดังตู๊ด ๆก็ชักสังหรณ์ใจแปลก ๆ

เสี่ยวเป่าเป็นอะไรอีกแล้วล่ะ?

เดิมทีเขาก็ไม่คิดจะไปไหน ยังทำอะไรอู่เยวี่ยไม่ได้ชั่วคราวแต่เขาต้องหาคนระบายอารมณ์ เฮ่อเหลียนเช่อมองไปยังคุณหมอเกาที่ยังนั่งทรุดอยู่บนพื้นราวกับมองคนตายก็ไม่ปาน

กล้าร่วมหัวกับอู่เยวี่ยหลอกเขางั้นหรือ?

เขาจะให้เจ้างั่งนี้ได้รู้ว่าการล่วงเกินคุณชายเช่ออย่างเขาจะมีจุดจบอย่างไร!

เสี่ยวเป่าอิ่มไปอีกมื้อก็สงบลงได้ ดูท่าทางเหนื่อยแย่เพราะเจ้าตัวเล็กเผลอหลับขณะที่ยังอมหัวนมของอู่เยวี่ยอยู่เลย หน้าผากมีแต่เหงื่อผุดเต็มไปหมด เฮ่อเหลียนเช่อรีบมาอุ้มหวังจะวางลงบนเตียง แต่เห็นนาน ๆทีเสี่ยวเป่าจะยอมให้เขาอุ้ม เฮ่อเหลียนเช่อจึงอาลัยอาวรณ์อุ้มเสี่ยวเป่าที่หลับอยู่อย่างนั้น ใบหน้าอมยิ้มน้อย ๆ ดูท่าทางใจดีอย่างมาก

อู่เยวี่ยยังคงนอนอยู่บนพื้นในสภาพเสื้อผ้ายับยู่ยี่ก็ไม่มีใครสนใจ เธอยื่นมือมาจัดระเบียบเสื้อผ้าให้ตัวเองแต่ยังคงนอนอยู่เหมือนเดิม สมองแล่นทำงานอย่างไวเพื่อหาทางแก้ด่านอุปสรรคตรงหน้า

เหมยซูหานมาถึงในไม่ช้า เขามองอู่เยวี่ยบนพื้นอย่างนึกรังเกียจแวบหนึ่ง เยื่อใยสัมพันธ์ในอดีตไม่เหลืออีกแล้ว เหมยซูหานหวังเพียงว่าเฮ่อเหลียนเช่อจะลงทัณฑ์ผู้หญิงคนนี้อย่างโหดเหี้ยมที่สุด

พอเห็นเสี่ยวเป่าที่หลับสนิทอยู่ในอ้อมแขนเฮ่อเหลียนเช่อ เหมยซูหานก็ยิ่งปวดใจ ทำไมถึงต้องมาเจอเรื่องทุกข์ทรมานขนาดนี้ตั้งแต่ยังเล็กนะ!

“นายดูผลวิจัยอันนี้สิ”

เหมยซูหานยื่นผลรายงานในมือให้เฮ่อเหลียนเช่อแล้วรับเสี่ยวเป่ามา เป็นครั้งแรกที่เขาได้อุ้มเจ้าตัวเล็กเลยรู้สึกแปลกใหม่อย่างมาก ไม่อยากปล่อยมือเลยสักนิด

การได้อุ้มเสี่ยวเป่าผู้น่ารักก็เหมือนได้กอดโลกไว้ทั้งใบ ความรู้สึกอย่างนั้นมีความสุขเหลือเกิน!

เฮ่อเหลียนเช่ออ่านผลรายงานการวิจัยด้วยสีหน้าตึงเครียด แม้จะเป็นสัญลักษณ์รูปร่างประหลาด ๆที่เขาไม่เข้าใจ แต่ประโยคสุดท้ายเขากลับอ่านเข้าใจดี

เป็นสารเสพติดที่ยังไม่ถูกค้นพบชนิดหนึ่ง!

“ใครเป็นคนวางยาพิษ?” เฮ่อเหลียนเช่อข่มความคิดในแง่ร้ายไว้ หวังว่าสิ่งที่ตัวเองคิดจะผิดไป

เหมยซูหานจ้องอู่เยวี่ยบนพื้นเขม็งแล้วเอ่ยอย่างปวดใจ “เสี่ยวเป่า ภรรยาที่แสนดีของนายวางยาพิษเสี่ยวเป่า ถึงทำให้เสี่ยวเป่าอยู่ห่างจากเธอไม่ได้ ต้องการเพียงแค่เธอเท่านั้นไงล่ะ!”

อู่เยวี่ยตกใจจนหน้าถอดสี เหมยซูหานรู้ได้อย่างไร?

ไม่ได้ เธอจะยอมรับไม่ได้เด็ดขาด!

เธอทำได้รอบคอบมาก ขอเพียงเธอกัดฟันแน่นไม่ยอมรับก็จะไม่เป็นไร!

อีกอย่างยาพิษในร่างกายของเสี่ยวเป่ามาจากฝีมือเธอ คิดจะถอนพิษคงไม่ง่ายขนาดนั้น ขอเพียงยาพิษในตัวเสี่ยวเป่าไม่ถูกถอนออกเธอก็จะยังคงปลอดภัย

นอกเสียจากเฮ่อเหลียนเช่อจะไม่สนความเป็นความตายของเสี่ยวเป่าแล้ว!

อู่เยวี่ยวิเคราะห์สถานการณ์ตัวเองก่อนจะรู้สึกสบายใจขึ้นเล็กน้อย ขอเพียงมีเวลาผ่อนผันสักน้อยเธอต้องหาทางได้แน่ ๆ!

เหมยเหมยพะวงเรื่องเสี่ยวเป่าอยู่ตลอดเวลา เหยียนหมิงซุ่นไม่ยอมเล่าสถานการณ์ให้เธออย่างละเอียดเพราะกลัวเธอรู้สึกแย่ เหมยเหมยถามไปหลายครั้งก็ไม่ได้คำตอบ พอเธอร้อนใจเลยโทรหาเหมยซูหาน

“ตอนนี้อาเช่อกำลังให้คุณหมอหาวิธีแล้ว แต่เสี่ยวเป่ายังเด็กเกินไป ร่างกายของเขารับแรงกระตุ้นของยาประเภทอื่นไม่ไหว เขาจะตายได้…”

เหมยซูหานเอ่ยด้วยเสียงปนสะอื้น เฮ่อเหลียนเช่อได้ตามหาผู้เชี่ยวชาญยอดฝีมือทั้งเมืองหลวงเพื่อรักษาเสี่ยวเป่า แต่ผู้เชี่ยวชาญทุกคนกลับพูดเป็นเสียงเดียวกันว่าสถานการณ์ของเสี่ยวเป่าในตอนนี้สุ่มเสี่ยงมาก

ยาพิษในร่างกายของเสี่ยวเป่าแม้จะมีปริมาณไม่มาก หากเป็นผู้ใหญ่คงง่ายต่อการถอนพิษ แต่ปัญหาคือเสี่ยวเป่ายังเด็กเกินไป

เขาเป็นเพียงเด็กทารกอายุสามเดือนครึ่งเท่านั้นจึงทนแรงกระตุ้นของยาไม่ไหว เกรงก็แต่ยังไม่ทันถอนพิษออกจากร่างกายอาการเขาก็จะทรุดลงก่อนมากกว่า

…………………………

ตอนที่ 2054 มีวิธีแล้ว

“งั้นจะทำอย่างไรดีล่ะ หรือว่าเสี่ยวเป่าจะต้องถูกอู่เยวี่ยควบคุมตลอดไปเหรอ?” เหมยเหมยชักร้อนใจแล้ว

เหมยซูหานเสียงเย็นชาลง “แน่นอนว่าไม่ อาเช่อจะหาทางช่วยเสี่ยวเป่าแน่ มีหมอแพทย์แผนจีนท่านหนึ่งบอกว่าเขาทำยาปรับสภาพได้ ช่วยเสริมสร้างสุขภาพที่แข็งแรงให้เสี่ยวเป่าไปด้วยและช่วยถอนพิษไปด้วย ทำแบบนี้ถึงจะใช้เวลานานหน่อยแต่กลับเป็นวิธีที่ปลอดภัยที่สุดในตอนนี้”

นับว่าเป็นการเจอแสงสว่างในความมืด ผู้เชี่ยวชาญทั้งหมดต่างบอกว่าช่วยเสี่ยวเป่าไม่ได้ มีเพียงหมอแพทย์แผนจีนยอดฝีมือท่านหนึ่งบอกว่าเขามีวิธี เป็นการใช้วิธีฝังเข็มขับพิษให้เสี่ยวเป่าแล้วใช้ยาปรับสภาพ เช่นนี้สารพิษจะถูกขับออกมาจากร่างเสี่ยวเป่าช้า ๆและไม่เสี่ยงอันตรายถึงชีวิต

เหมยเหมยโล่งอกไปที แค่มีวิธีก็พอแล้ว

แต่เสียดายที่คุณหมอกู้ไม่รู้ไปท่องโลกที่ไหนอีก ไม่อย่างนั้นใครเล่าจะมีฝีมือการแพทย์ได้ยอดเยี่ยมกว่าเขาอีก?

แต่หมอแพทย์แผนจีนที่เฮ่อเหลียนเช่อเจอคงฝีมือไม่แย่หรอก เสี่ยวเป่าจะไม่เป็นไรแน่ ๆ

“มีอะไรให้ฉันช่วยไหม?” เหมยเหมยถาม

“ก็มีแหละ คุณหมอบอกว่าต้องใช้สมุนไพรมากมายในการทำยา อาเช่อรวบรวมไม่หมดในทีเดียว เหมยเหมยช่วยถามเหยียนหมิงซุ่นทีได้ไหมว่าเขามีหรือเปล่า?”

หมอแพทย์แผนจีนอาวุโสท่านนั้นเขียนรายการมายาวเหยียด โสมป่าอายุร้อยปี รากบัวหิมะอายุพันปี เหอโส่วอูรูปร่างคนต่าง ๆ ล้วนแต่เป็นสมุนไพรหายากทั้งสิ้น หากให้เวลาค่อย ๆตามหาไปจะต้องรวบรวมได้ทั้งหมดอย่างแน่นอน

แต่ตอนนี้เวลากระชั้นชิดทำให้ตามหาไม่ง่ายขนาดนั้น เฮ่อเหลียนเช่อไม่อยากเสียหน้าจึงไม่ยอมขอความช่วยเหลือจากเหยียนหมิงซุ่น เขายอมไปตามหาสมุนไพรอย่างยากลำบากเองยังจะดีเสียกว่า เหมยซูหานจึงแอบเอ่ยปากขอเหมยเหมยลับหลัง

ขอเพียงช่วยเสี่ยวเป่าได้จะเอาหน้าไปทำไมกัน ต่อให้เขาต้องคุกเข่าก็ไม่เป็นไร!

เหมยเหมยขอรายการสมุนไพรที่แพทย์แผนจีนให้มาแล้วแอบบ่นในใจ ล้วนแต่เป็นสมุนไพรหายากที่ร้อยปีกว่าจะเจอสักหนทั้งสิ้น ต่อให้เฮ่อเหลียนเช่อเก่งแค่ไหนก็รวบรวมได้ไม่ครบหรอก

ฉิวฉิวที่ซุ่มฟังอยู่ข้างเธอสะบัดหางไปมาแล้วเอ่ยอย่างไม่ใส่ใจว่า “สมุนไพรในโลกมนุษย์พวกนี้สู้ยาวิเศษที่ข้าให้เจ้าได้อย่างไร อยากคงพลังชีวิตของเจ้าเด็กนั่นไว้ก็ให้เขาทานยาวิเศษหลาย ๆเม็ดก็พอ”

เหมยเหมยดีใจใหญ่ ทำไมเธอถึงลืมยาวิเศษไปได้นะ!

เธอกอดฉิวฉิวแล้วขยำตัวแรง ๆหนหนึ่งและไม่ได้บอกไปทันทีว่าตนมียา เธอต้องปรึกษากับเหยียนหมิงซุ่นก่อนว่าจะทำอย่างไรถึงไม่ให้เฮ่อเหลียนเช่อสงสัย

“ฉันจะไปถามพี่หมิงซุ่นเดี๋ยวนี้เลย เดี๋ยวฉันโทรกลับนะ”

เหมยเหมยวางสายไปแล้วรีบไปหาเหยียนหมิงซุ่นทันที เหยียนหมิงซุ่นกำลังทำอาหารอยู่ในห้องครัว วันนี้เหมยเหมยเจาะจงมาแล้วว่าอยากทานปีกไก่ย่างน้ำผึ้งและผัดมะเขือ เหยียนหมิงซุ่นจึงเข้าครัวทำเองกับมือ

ความจริงอาการของเสี่ยวเป่าเหยียนหมิงซุ่นรู้ดียิ่งกว่าใคร ฉะนั้นเขาถึงไม่ยอมบอกเหมยเหมยอย่างละเอียดเพราะกลัวเธอรู้สึกแย่ ไม่คิดว่าเธอจะโทรถามเหมยซูหานด้วยตัวเอง

“พี่ ฉันอยากเอายาวิเศษให้เสี่ยวเป่าใช้ พี่ว่าดีไหม?” เหมยเหมยอ้อน

เหยียนหมิงซุ่นยังปลื้มใจอยู่มาก อย่างน้อยยัยตัวแสบก็ไม่ได้ตัดสินใจแอบเอายาวิเศษให้เหมยซูหานลับหลังเขาโดยพลการ ถ้าเป็นอย่างนี้ผลลัพธ์จะสาหัสมาก

จนถึงตอนนี้หนิงเฉินเซวียนกับเฮ่อเหลียนเช่อยังสงสัยว่าเหมยเหมยมียาวิเศษที่ช่วยให้คนอายุยืน แม้แต่นายใหญ่ยังเคยแอบหยั่งถามอยู่หลายครั้ง

แต่ทางนายใหญ่เขากับเฮ่อเหลียนชิงได้หาวิธีกลบเกลื่อนไปแล้ว โดยเอายาวิเศษที่เหมยเหมยทำมาผ่านกระบวนการแต่งเติมอีกครั้งก่อนจะมอบให้นายใหญ่ใช้ แล้วประกาศต่อคนภายนอกว่าเขาเจอสมุนไพรหายากแล้วให้หมอแพทย์แผนจีนอาวุโสท่านหนึ่งทำเป็นเม็ดยาออกมา ซึ่งมีสรรพคุณช่วยให้ร่างกายแข็งแรงและอายุยืนยาว

นายใหญ่เชื่อหรือไม่เหยียนหมิงซุ่นก็คร้านจะสนใจ ในเมื่อเขาให้คำอธิบายได้เพียงเท่านี้

ส่วนทางเฮ่อเหลียนเช่อต้องรู้เรื่องที่เขามอบยาให้อยู่แล้ว ช่วยเสี่ยวเป่าไม่มีปัญหาแต่ยาวิเศษจะต้องผ่านกระบวนการแต่งเติมอีกครั้ง จะให้เฮ่อเหลียนเช่อจับผิดสังเกตไม่ได้!

“ได้ ไว้ฉันจะติดต่อเฮ่อเหลียนเช่อไปเอง เรื่องนี้เธอไม่ต้องยุ่งแล้ว” เหยียนหมิงซุ่นคุยง่ายมาก แต่–

ประโยคสุดท้ายถูกโพล่งออกมาว่า “ทานอิ่ม ๆหน่อย คืนนี้เธอจะหิวได้…”

ช่วงนี้เมินเขาไปตั้งหลายคืนเพราะเจ้าเด็กนั่น คืนนี้จะต้องทวงคืนทบต้นทบดอกเลย!

……………………