ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
บทที่1179
สวีลี่ฉินพูดพลาง มาถึงกลุ่มคนอย่างเร็ว แล้วพูดกับซุนหงเหว่ยว่า “เร็วๆ รีบไปหาว่าที่พ่อตาของแกกับฉัน ฉันจะบอกแกนะ ถ้าแกทำลายเรื่องนี้ ฉันกับพ่อของแกจะไม่ปล่อยแกไว้แน่!”
ซุนหงเหว่ยกล่าวอย่างเกรี้ยวกราด “ผมจะตัดความสัมพันธ์กับพ่อแม่แล้ว จะมีว่าที่พ่อตาอะไรได้ไง!”
จางเสี่ยวม่านแปลกใจ มองไปที่ซุนหงเหว่ยถาม “หงเหว่ย นี่มันอะไรกัน？”
ซุนหงเหว่ยกำลังโมโห ด้วยเหตุนี้เองจึงได้พูดต่อหน้าสาธารณชนว่า “พ่อแม่ของผมคลั่งไคล้ในเงินตรา จะให้ผมไปรับของเหลือของลูกสาวเจ้าของกิจการคนหนึ่ง ว่ากันว่าเธอท้องลูกของคนดำ ต้องคลอดลูกออกมาให้ได้ พ่อแม่ผมอยากให้ผมแต่งงานกับเธอ!”
เมื่อพูดออกมา ไม่ใช่แค่จางเสี่ยวม่าน เซียวชูหรัน เย่เฉินทั้งสามคนที่ช็อก แม้แต่คนของตระกูลซุนคนอื่นก็ช็อกไปตามๆกัน!
เย่เฉินเพิ่งจะเข้าใจ ที่แท้สองสามีภรรยามีความคิดจะให้รับของเหลือแบบนี้นี่เอง ซุนหงเหว่ยเป็นลูกแท้ๆของพวกเขาหรือเปล่า? คิดไม่ถึงว่าพวกเขาตัดสินใจแบบนี้จริงๆ
ตอนนี้สวีลี่ฉินกล่าวอย่างร้อนรนจนรอไม่ไหว “หงเหว่ย ฉันจะบอกแก ตอนนี้ห้ามทำอะไรบ้าๆเด็ดขาด สินเดิมฝ่ายหญิง50ล้านเลยนะ!”
คนของตระกูลซุนตกใจทันใด!
สินเดิมฝ่ายหญิง50ล้าน?!
แม่ง มีเรื่องดีแบบนี้ด้วยเหรอเนี่ย?
พี่ชายของซุนหงเหว่ยซุนหงปินรีบถาม “อารอง ในเมื่อหงเหว่ยไม่ยินยอม งั้นคุณอาก็ให้ผมทำสิ? อย่าว่าแต่ตั้งท้องลูกคนดำอเมริกาเลย ต่อให้ตั้งท้องเอเลี่ยนจากต่างดาว ให้50ล้านผมก็ไม่มีปัญหา!”
พูดจบ เธอมองไปที่ซุนหงเหว่ยอีกครั้ง ด่าด้วยความไม่เอาไหนของอีกฝ่ายว่า “เห็นหรือยัง? ใครได้ยินเรื่องนี้ก็มีแต่วิ่งเข้าหามีแต่จะคว้าไว้? มีแต่แก ที่หลบไกลๆ ฉันกับพ่อแกฉลาดหลักแหลมมาทั้งชีวิต แต่ทำไมถึงได้มีแกที่โง่ขนาดนี้นะ!”
ซุนหงเหว่ยดูแคลน “ผมว่าเรื่องนี้ ในเมื่อพี่ชายสนใจก็ให้พี่ชายไปสิ ผมไม่เอาแน่นอน!”
สวีลี่ฉินโมโหจนระเบิด แล้วพูดกับจางเสี่ยวม่านว่า “ไอ้แซ่จาง เพียงแค่แกเลิกกับลูกชายฉัน ฉันจะให้แกห้าล้าน!”
จางเสี่ยวม่านส่ายหน้าอย่างไม่รีรอ “คุณป้า ฉันกับหงเหว่ยเรารักกันจริงๆนะ ต่อให้คุณจะเอาเงินห้าล้าน ร้อยล้านให้ฉัน ฉันก็ไม่มีทางเลิกกับเขา!”
ซุนหงปินรีบเข้ามาพูด “อารอง หงเหว่ยเค้าไม่ยอม เรื่องดีๆแบบนี้เราจะพลาดไปง่ายๆไม่ได้หรอกมั้ง? อาแนะนำเธอให้ผมยังไงเงินก็ไม่รั่วไหลออกไปไหน มากสุดเดี๋ยวผมเอากลับให้คุณอาไปห้าล้านก็ได้แล้ว แบบนี้ได้ใช่มั้ย?”
“ไสหัวไป!” โดยส่วนตัวสวีลี่ฉินดูถูกซุนหงปินเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว ครอบครัวของเขาห่างจากครอบครัวตัวเองเยอะ
ดังนั้นตอนนี้ เห็นซุนหงปินหน้าด้าน เธอก็ยิ่งเกรี้ยวกราดจนฉุดไม่อยู่
เขามองว่า ต่อให้ลูกชายไม่ได้โอกาสนี้ ตนก็ไม่มีทางแนะนำให้กับซุนหงปินเป็นอันขาด
ตนจะปล่อยให้โอกาสเขาขี่คอตนได้ไงกัน?
ซุนหงปินก็ไม่คาดคิด ว่าสวีลี่ฉินจะพูดไม่เกรงใจกันขนาดนี้ กล่าวด้วยท่าทีไม่พอใจว่า “อารอง อาหมายความว่าไง? เราเป็นครอบครัวเดียวกันนะ”
“ไสหัวไป! ใครแม่งเป็นครอบครัวเดียวกับแก!”
เดิมสวีลี่ฉินก็โมโหเป็นไฟอยู่แล้ว แล้วยังเห็นเขาพูดมากกับตน จึงยิ่งโกรธเคืองเข้าไปใหญ่
ซุนหงปินก็เกรี้ยวกราดแล้วเช่นกัน ทำไมถึงได้ด่าตน ต่อหน้าคนมากมายขนาดนี้? ตนวุ่นวายเธอหรือยั่วโมโหเธอ?
เมื่อนึกถึงจุดนี้ เขาจึงได้พูดเสียงดัง “อารอง อาเกินไปแล้วนะ!”
ขณะนี้ เซว์ซิงหลงได้ยินข้างนอกกำลังทะเลาะวิวาทกัน จึงได้เดินมา ถึงตรงหน้าแล้วถาม “เกิดอะไรขึ้น?”
สวีลี่ฉินรีบกล่าว “ประธานเซว์ ขอโทษจริงๆนะคะ ลูกแค่เรื่องมากกับฉัน แต่คุณวางใจได้ ฉันจะคุยกับเขาให้สำเร็จ!”
————