ฟุบ!
จู่ๆ ก็ปรากฏเงาร่างมังกรขึ้นมาพร้อมเสียงคำรามลั่น
เย่หยวนโจมตี!
เป้าหมายของเขานั้นคือคนที่อ่อนแอที่สุดในหมู่คนทั้งเก้า ชะมดแมวตาเขียว
เขานั้นคิดอยากจะเปิดช่องในการปิดล้อมนี้!
เมื่อชะมดแมวตาเขียวได้เห็นดาบนั้นหน้าของเขาก็ต้องเปลี่ยนสีก่อนจะรีบพุ่งตัวหลบ
แต่แน่นอนว่าความเร็วของเขามันย่อมจะไม่พอหลบดาบนี้
ดาบของเย่หยวนนั้นมันรุนแรงและปิดทางหนีเขาไว้สิ้น!
ในเวลาเดียวกันนั้นเองเย่หยวนก็พุ่งตัวตามปราณดาบเข้ามาโจมตีย้ำ
แต่ในเวลานั้นเองที่มันกลับเกิดเรื่องไม่คาดฝันขึ้น
เย่หยวนรู้สึกว่าภาพตรงหน้าเบลอไปชั่วขณะก่อนจะพบว่ามีเงาสีเหลืองอ่อนมาหยุดลงตรงหน้ารับดาบของเขาไว้
“ลมคำราม!”
เสียงร้องลั่นดังกระแทกกลับมารับการโจมตีของเขาไว้
ตูม!
เย่หยวนนั้นรู้สึกได้ถึงแรงกระแทกที่หนักหน่วงจนต้องกระอักเลือดปล่อยร่างลอยลิ่วไปด้านหลัง
เขานั้นมองดูเสือแปดดาวตรงหน้าด้วยความคับแค้น
เสือแปดดาวนั้นรวดเร็วอย่างมาก กำลังฝีมือเองก็สุดแข็งแกร่ง!
ที่สำคัญไปกว่านั้นเจ้าหมอนี่มันยังมีความเร็วการตอบสนองที่เหนือล้ำไม่เปิดโอกาสให้เขาได้เล่นลูกไม้ใดๆ
เสือแปดดาวหันมามองหน้าเย่หยวนก่อนจะกล่าวขึ้น “เด็กน้อย ข้าดูเจ้ามานานแล้ว! เจ้ามันฉลาด มากประสบการณ์ต่อสู้ เจ้านั้นเป็นศัตรูที่อันตรายจริงๆ เพราะฉะนั้นข้าย่อมจะไม่เปิดโอกาสให้เจ้าได้ทำอะไรแน่! ถือว่าดี ข้านั้นเอาชนะความเร็วของเจ้าได้ ไม่ว่าสมบัติยอดหมอกเจ้ามันจะแข็งแกร่งแค่ไหนเจ้าก็คงไม่อาจจะหนีออกไปได้แล้ว!”
พวกเขาทั้งหลายนั้นมาเฝ้าดูตั้งแต่ก่อนที่พวกซั่วเหยียนจะปะทะกับทัพหุบเขาสามเซียนแล้ว
เรื่องศึกของเย่หยวนกับสองอสูรอินทรีทองนั้นเองเสือแปดดาวก็มองดูมันอย่างชัดเจน
เสือแปดดาวนั้นได้เห็นอย่างชัดเจนถึงพลังฝีมือและทักษะการต่อสู้ที่เย่หยวนแสดงออกมา
เพราะฉะนั้นเขาจึงไม่อาจจะประมาทเย่หยวนได้เลย
วินาทีที่เย่หยวนขยับ เขาก็ขยับ!
เย่หยวนนั้นได้แต่ต้องกัดฟันแน่นขึ้นมาอย่างเคร่งเครียด เขานั้นมาเจอของแข็งเข้าแล้ว
และมิใช่แค่ตัวเสือแปดดาวเท่านั้นที่เก่งกาจแต่ทักษะการสังเกตของเขายังเหนือล้ำ ดูอย่างไรก็เป็นยอดฝีมือมากประสบการณ์
“ดูท่าเจ้าจะไม่ยอมแพ้ลงง่ายๆ สินะ! ในเมื่อเป็นเช่นนั้นแล้วเราก็จะขอส่งเจ้าลงนรกไปแล้ว!” พูดไปเขาก็กางเล็บของภูติแท้ออกมาก่อนที่ยอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยกทั้งเก้าจะพุ่งตัวเข้ามาพร้อมๆ กัน!
ดูท่าแล้วคนทั้งแปดนั้นคงถือเขาเป็นหัวหน้าของปฏิบัติการครั้งนี้
เย่หยวนผู้มีพลังชั้นบรรยากาศสวรรค์เลิศล้ำนั้นกลับต้องรับมือยอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยกถึงเก้าคนพร้อมๆ กัน แน่นอนว่ามันย่อมทำให้ผู้ได้เห็นต้องสิ้นหวัง
พริบตาเดียวนั้นเย่หยวนก็ถูกเข้าล้อมโจมตีรอบด้าน
ภูติแท้อื่นๆ นั้นยังพอว่าเพราะว่าเย่หยวนมีวิชาการเคลื่อนไหวที่หลบเลี่ยงการโจมตีของพวกเขาได้ทัน
แต่ตัวเสือแปดดาวและหมาป่าศึกแสงม่วงนั้นเป็นยอดฝีมือที่มีพลังถึงชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยกขั้นกลาง แน่นอนว่ามันย่อมจะสร้างความกดดันให้เย่หยวนอย่างมหาศาล
หลังจากต่อสู้ไปได้ไม่กี่กระบวนท่าร่างของเย่หยวนมันก็อาบไปด้วยเลือดและบาดแผลมากมาย
“เด็กน้อย คนที่พลังแค่ชั้นบรรยากาศสวรรค์เลิศล้ำเช่นเจ้านั้นกลับรอดจากมือเราทั้งเก้ามาได้จนถึงป่านนี้ เจ้าจงภาคภูมิเสียเถอะ! แต่วันนี้ข้าจะขอรับสมบัติยอดหมอกเจ้าไปล่ะ! ฮ่าๆๆ”
แม้ปากจะหัวเราะแต่เสือแปดดาวนั้นก็ตกตะลึงอย่างสุดใจ
มองดูมันก็เรื่องหนึ่งแต่การลงมือเองนั้นมันย่อมจะเป็นอีกเรื่องอย่างสิ้นเชิง
ไม่กี่กระบวนท่าที่ผ่านมานี้ท่าทางเย็นเยือกและกำลังฝีมือของเย่หยวนนั้นมันทำให้เขาแทบหยุดหายใจ
ท่าทางเช่นนี้มันไม่ควรจะปรากฏขึ้นมาจากนักยุทธหนุ่มพลังชั้นบรรยากาศสวรรค์เลิศล้ำเลย
เขานั้นได้แต่ต้องกล่าวชมมนุษย์ผู้นี้ออกมา!
หากต้องรับมือกับพวกเขาทั้งเก้าอย่าว่าแต่นักยุทธพลังชั้นบรรยากาศสวรรค์เลิศล้ำ แม้แต่ยอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยกเองก็คงตายลงสิ้นภายในไม่กี่กระบวนท่า!
แต่เย่หยวนนั้นกลับยื้อมาได้กว่าสิบกระบวนท่าแล้ว!
แม้ว่าเขานั้นจะมีบาดแผลทั่วร่างแต่เขาก็ยังหลบการโจมตีจุดสำคัญไปได้ตลอด
วิชาการต่อสู้เช่นนั้นมันย่อมจะทำให้คนที่ได้เห็นต้องขนลุก!
เย่หยวนหัวเราะตอบกลับไป “ฆ่าข้าได้แล้วค่อยดีใจเถอะ!”
เสือแปดดาวนั้นหัวเราะตอบกลับไป “สังหารเจ้านั้นมันง่ายเหมือนพลิกฝ่ามือ! อยากรู้เหลือเกินว่าจะทนไปได้อีกสักกี่น้ำ!”
เย่หยวนนั้นตกอยู่ในห้วงอันตรายอย่างถึงที่สุด
ท่ามกลางพลังของคนทั้งเก้านั้นตัวเขามันไม่ได้ต่างจากเรือแจวที่ล่องกลางทะเล
พลังของเก้ายอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยกนั้นมันรุนแรงแค่ไหน?
พลังชั้นบรรยากาศสวรรค์เลิศล้ำของเย่หยวนนั้นมันแทบจะเรียกได้ว่าไร้ค่าใด
“ฮ่าๆๆ ไอ้เด็กคนนี้สุดท้ายมันก็ตายอยู่ดี!”
“ไอ้มนุษย์หน้าโง่ คิดเข้ามายุ่งเรื่องการแย่งบัลลังก์ขององค์ชายทั้งหลาย! สมน้ำหน้ามัน!”
“เด็กโง่ที่เข้าไปขวางทางรถม้า มันคิดหรือว่ายอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยกนั้นจะยอมมันง่ายๆ?”
…
ภายใต้พลังโจมตีรุนแรงนั้นคนทั้งหลายต่างไม่มีใครคิดว่าเย่หยวนจะรอดไปได้
อีกด้านทางตัวซั่วเหยียนนั้นเองก็อยู่ในวงล้อมเช่นกัน
ลูกน้องของเขานั้นค่อยๆ ตายตกลงไปเรื่อยๆ ส่วนตัวเขาเองก็บาดเจ็บหนักเข้าทุกที
แต่เขานั้นไม่สนใจอาการบาดเจ็บของตนเลย
ท่ามกลางการต่อสู้ดุเดือดนั้นความสนใจส่วนมากของเขาอยู่ที่เย่หยวน
ได้เห็นเย่หยวนตกอยู่ในสถานการณ์คับขันเช่นนั้นเขายิ่งกังวลสุดใจ
“นายน้อยซั่วเหยียน ตัวเองท่านยังเอาไม่รอดยังมีหน้าไปห่วงคนอื่นหรือ? มาเถอะ ข้าจะส่งท่านไปเอง ไม่เจ็บมากหรอก! อีกไม่นานไอ้เด็กคนนั้นมันก็จะได้ตามท่านไปแน่!”
คนที่พูดนั้นมีร่างเป็นงูยักษ์ เขานั้นคือลูกน้องของเสือแปดดาวที่มีพลังถึงชั้นบรรยากาศสวรรค์เลิศล้ำขั้นสุด
เขานั้นนำกลุ่มกองกำลังพลังชั้นบรรยากาศสวรรค์เลิศล้ำขั้นปลายและสุดทั้งหลายมาล้อมโจมตีซั่วเหยียน
ซั่วเหยียนนั้นเองก็มีฝีมือที่เก่งกาจไร้ต้าน เขานั้นเหนือล้ำกว่าคนระดับเดียวกันไปมาก
สายเลือดของเขานั้นมันสุดแสนจะแข็งแกร่ง กอปรกับวิชาการต่อสู้ของราชาขาลเจิดนั้นทำให้ฝีมือของเขานั้นเหนือล้ำกว่านักยุทธพลังชั้นบรรยากาศสวรรค์เลิศล้ำขั้นสุดทั่วๆ ไปมากแต่เมื่อต้องถูกรุมเช่นนี้แล้วเขาก็ย่อมจะไม่อาจเอาชนะได้เช่นกัน
อาการบาดเจ็บของเขานั้นมันหนักหนาขึ้นเรื่อยๆ และยิ่งเสียเลือดไปเท่าไหร่สติของเขามันก็ยิ่งไม่อยู่กับเนื้อกับตัวมากเท่านั้น
เขานั้นรู้สึกได้ถึงความตายที่ค่อยๆ ก้าวเข้ามาใกล้
ปึก!
ในเวลานั้นเองที่เขาได้เห็นว่ากรงเล็บของเสือแปดดาวนั้นมันได้กระแทกเข้ากลางอกเย่หยวนและส่งร่างของเขากระแทกเข้ากับต้นไม้อย่างแรง
ได้เห็นเช่นนั้นดวงตาของเขาก็ต้องแดงก่ำขึ้นมาอย่างไม่อยากยอมรับ!
คนผู้นี้จะต้องตายลงเพราะช่วยเขา!
คนผู้นี้ช่วยให้เขาได้พัฒนาตัวเองเหมือนเกิดใหม่!
มีหรือที่เขาจะปล่อยให้ผู้มีพระคุณตายไปต่อหน้าเช่นนี้?
ไม่มีทาง!
ไม่มีทางยอม!
ซั่วเหยียนร้องบอกตัวเองในใจท่ามกลางสติที่ค่อยๆ หลุดลอย
วินาทีนั้นเองที่สติของเขามันได้ตื่นขึ้นมาอย่างเต็มตัวอีกครั้ง
“โฮ่ก!”
เสียงคำรามลั่นดังสะท้อนไปทั่วทั้งหุบเขาพร้อมด้วยคลื่นพลังหนักหน่วง
งูยักษ์ตัวนั้นเห็นว่าซั่วเหยียนกำลังจะสิ้นสติลงจึงได้คิดเข้ามาปิดฉากสังหารเขาลง
แต่เสียงคำรามนั้นมันทำให้เขาต้องผงะไปพร้อมหูสองข้างที่ระเบิดออก
คลื่นพลังกดดันนั้นมันมาจากสายเลือดทำให้เขาแทบไม่อาจยืนหยัดได้อีก!
และคลื่นพลังของซั่วเหยียนมันก็พัฒนาขึ้นไปอย่างบ้าคลั่งในตอนนั้น!
คนทั้งหลายที่ได้เห็นนั้นต้องอ้าปากค้างไม่เข้าใจว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่
วินาทีก่อนหน้าซั่วเหยียนยังมีสภาพปางตาย
เวลานี้เขากลับมาบรรลุหรือ?
“ไอ้เด็กคนนี้มันน่ากลัวจริงๆ มันกลับปลุกสายเลือดภูติแท้โกลาหลขึ้นมาได้ในเวลานี้!” เสียงของหมี่เทียนดังขึ้นมาในทะเลจิตของเย่หยวน
เมื่อเย่หยวนได้ยินเขาก็แทบจะร้องด่าออกมา
เขานั้นกำลังจะตายแต่เฒ่าคนนี้กลับยังมีหน้าหันไปกล่าวชมเรื่องการปลุกสายเลือดภูติแท้โกลาหลของคนอื่น
นี่เขาไม่รู้หรือว่าควรจะจดจ่อกับอะไรกันแน่?
เขานั้นเรียกหาหมี่เทียนมาตั้งแต่เห็นว่าถูกล้อมแต่กลับไม่มีเสียงใดๆ ตอบรับเขามาแม้แต่น้อย
เมื่อไม่มีทางเลือกเขาจึงได้แต่ต้องต่อสู้เสี่ยงชีวิตไป
เวลานี้เขาที่ใกล้จะตายเต็มที เฒ่าคนนี้กลับกล่าวขึ้นมาเหมือนมันมิใช่เรื่องของตน
“เจ้ายังมีหน้าไปสนใจเรื่องคนอื่นอีกหรือ? ข้าจะตายอยู่แล้ว!” เย่หยวนร้องลั่น
…………………..