ตอนที่ 1633: รุกเข้าดินแดน (2)
เมื่อซ่างกวนมู่เอ๋อเดินทางจากไป จอมยุทธจากเผ่าพันธุ์ทะเลและบรรดาร้อยเผ่าพันธุ์ทั้งหมดต่างเดินทางไปจากทวีปเทียนหยวนพร้อมกับเทพเจ้าแห่งท้องทะเลและเถี่ยต้า พวกเขากลับไปยังดินแดนของตนเพื่อฟื้นฟูความแข็งแกร่ง การต่อสู้ก่อนหน้านี้รุนแรงมากและใกล้ตัว ถึงแม้ว่าพวกเขาจะได้รับชัยชนะในที่สุด แต่จอมยุทธจากทุกแหล่งของทั้งสองโลกที่อ่อนล้ามาก ผู้อาวุโสและผู้พิทักษ์จากโลกแห่งเซียนที่ถูกทอดทิ้งได้ผลกระทบพิเศษ พวกเขาผลักดันร่างกายเกินขีดจำกัดของพวกเขาในการสร้างเลือด พวกเขาจึงอ่อนเพลียมากกว่าจอมยุทธขอบเขตดั้งเดิมจากโลกทวีปเทียนหยวน
แม้ว่าเทพเจ้าแห่งท้องทะเลและเถี่ยต้าจะออกจากทวีปเทียนหยวนและกลับไปยังดินแดนของตน แต่พวกเขาก็เหมือนกับซ่างกวนมู่เอ๋อเฝ้าดูสถานการณ์ในทวีปนี้อย่างระมัดระวังจากที่ไกล ๆ พวกเขายังระมัดระวังจากระยะไกล พวกเขายังคงระมัดระวังผู้อาวุโสและผู้พิทักษ์จากโลกแห่งเซียนที่ถูกทอดทิ้ง
เสือขาวไม่ได้กลับไปยังทวัปสัตว์เทวะ แต่เขายังคงอยู่ทวีปเทียนหยวนและอยู่ในเมืองอัคนีกับเสี่ยวจินและเสี่ยวหลิง ที่พวกเขาพักอยู่ในเมืองอัคนี
แม้ว่าเขาจะเป็นเทพและเป็นราชันสัตว์อสูร แต่เสือขาวก็ไม่ได้รู้สึกสนใจในทวีปสัตว์เทวะเลย แต่เมืองอัคนีเป็นเมืองของเจี้ยนเฉิน ดังนั้นเขาจึงรู้สึกได้ถึงความเป็นเจ้าของมากขึ้นเมื่ออยู่ที่นี่
ด้วยการมีจอมยุทธขอบเขตดั้งเดิมจำนวนมากอยู่ที่ทวีปเทียนหยวนเมื่อเจี้ยนเฉินไม่อยู่ ทั้งทวีปก็รู้สึกดดันอย่างมาก ทวีปเทียนหยวนจำเป็นต้องให้กำเนิดจอมยุทธขอบเขตดั้งเดิมเป็นของตัวเองมากขึ้น ฉะนั้นการมีเสือขาว, เสี่ยวจินและเสี่ยวหลิงมาพักอยู่ก็ทำให้สถานะของเมืองอัคนีเพิ่มมากขึ้น
สุดท้ายซ่างเฉียงเป็นคนจัดการเรื่องต่าง ๆ ของทวีปสัตว์เทวะ เขามีประสบการณ์ ดังนั้นจึงเห็นได้ชัดว่าเป็นงานง่าย ๆ ที่ให้เขาจัดการเรื่องเหล่านี้ แม้ว่าเสือขาวจะมีความแข็งแกร่งในขอบเขตดั้งเดิม แต่ก็ยังไม่มีประสบการณ์ในการเป็นผู้นำ ท้ายที่สุดมันยังเด็กและยังไม่ได้ผ่านจุดเปลี่ยนแห่งชีวิต
แม้ว่าเสี่ยวหลิงจะเป็นจิตวิญญาณม่านพลังเมืองทหารรับจ้างและได้ปกป้องให้สถานที่นั้นเงียบสงบมาหลายล้านปี แต่ตอนนี้เมืองทหารรับจ้างถูกทำลายไปพร้อมกับผนึกใต้เมืองที่นางปกป้อง นางไม่ได้รับคำสั่งให้ทำอย่างอื่นอีกต่อไป นางจึงไม่ถูกจำกัดให้อยู่ในสถานที่หรือกิจกรรมใด ๆ อีกต่อไป บวกกับความจริงที่ว่าเสี่ยวหลิงไม่ได้ใกล้ชิดกับใครนอกจากเจี้ยนเฉินในโลกปัจจุบัน นางจะต้องปักหลักเมืองอัคนี บางทีแม้แต่เสี่ยวหลิงเองก็ไม่ได้ตระหนัก แต่นางเริ่มปฏิบัติต่อเมืองอัคนีราวกับว่ามันเป็นบ้านของนางเพราะเจี้ยนเฉิน พี่ใหญ่ของนางเป็นคนสร้างเมืองนี้ขึ้นมา นางรู้สึกใกล้ชิดเมื่ออยู่ที่นั่น
อาต้า, อาเอ้อ, อาซานและอาซือ ปัจจุบันให้การสนับสนุนซึ่งกันและกันขณะที่พวกเขายืนอยู่บนพื้นดินที่แตกร้าว พวกเขาจ้องมองไปที่ก้อนเมฆสีเลือดในอวกาศ พวกเขาทั้งสี่ต่างก็เข้าสู่ขอบเขตดั้งเดิม ต้องขอบคุณปราณกระบี่ของพวกเขาทั้งสี่ที่ซ่อนอยู่ในแขนเสื้อของเจี้ยนเฉินในระหว่างการต่อสู้กับจิตมาร จากนั้นพวกเขาก็ยืนขึ้นในค่ายกลกระบี่และระเบิดอย่างรุนแรงซึ่งพวกเขาได้รับบาดเจ็บสาหัสจากจิตมาร เนื่องจากค่ายกลกระบี่นั้นมีพลังมากเกินไป พวกเขาต่างก็กัดฟันทนหลังจากที่ใช้พลังงานดั้งเดิม เป็นผลทำให้พวกเขาทั้งสี่ไม่อาจลอยตัวอยู่ได้ชั่วคราว พวกเขายืนอยู่บนพื้นเหมือนกับคนธรรมดา ๆ
อย่างไรก็ตามไม่มีใครประมาทพวกเขาทั้งสี่ แม้ว่าทุกคนจะรู้สึกถึงความอ่อนแอของพวกเขา แต่พวกเขาทั้งหมดก็ยังมาถึงขอบเขตดั้งเดิมแล้ว พวกเขากลายเป็คนผู้ปกครองสูงสุด สถานะของพวกเขาไม่เหมือนเมื่อก่อน
ขอแสดงความยินดีด้วยที่ทะลวงไปยังขอบเขตดั้งเดิม แม้ว่าการต่อสู้จะสิ้นสุดลงแล้ว แต่มันก็ยังคงมีภัยคุกคามยังคงมีอยู่ โปรดมาที่โถงศักดิ์สิทธิ์สูงสุดของเมืองทหารรับจ้างเพื่อฟื้นฟู เราจะให้ยาที่ดีที่สุดแก่เจ้าเพื่อให้เจ้าฟื้นฟูตัวเองได้อย่างเต็มที่ด้วยความรวดเร็วที่สุด หยางลี่, เฟิงเซียวเทียนและกุ่ยไฮ่ยี่เต่าได้เข้ามาหาสี่พี่น้องและได้เชื้อเชิญเขา
พวกเขาสามคนสามารถบอกได้เลยว่าสี่พี่น้องเป็นผู้ได้รับบาดเจ็บมากที่สุดในหมู่จอมยุทธขอบเขตดั้งเดิม พวกเขายังคงดิ้นรนเพื่อแสดงความแข็งแกร่งของขอบเขตดั้งเดิมด้วยสภาพปัจจุบัน มันเป็นประเด็นที่แม้แต่เซียนจักรพรรดิก็เพียงพอที่จะคุกคามพวกเขา ยิ่งไปกว่านั้นมีจอมยุทธขอบเขตดั้งเดิมจำนวนมากจากโลกแห่งเซียนที่ถูกทอดทิ้งได้เข้ามาในทวีปเทียนหยวน ดังนั้นพวกเขาจึงเป็นภัยคุกคามที่ยิ่งใหญ่มากสำหรับพวกเขา เป็นผลทำให้เพื่อความปลอดภัยของพวกเขา หยางลี่, กุ่ยไฮ่ยี่เต่าและเฟิงเซียวเทียนได้เชิญสี่พี่น้องไปยังโถงศักดิ์สิทธิ์สูงสุดในเมืองทหารรับจ้าง
ในโลกปัจจุบันไม่มีสถานที่ใดที่ปลอดภัยไปกว่าโถงศักดิ์สิทธิ์สูงสุดของเมืองทหารรับจ้าง นอกเหนือจากเกาะสามเซียน แม้แต่เมืองอัคนีก็ไม่ปลอดภัย
แม้ว่านายหญิงแห่งเกาะสามเซียนจะสังเกตทวีปเทียนหยวนอย่างใกล้ชิดเสมอ สี่พี่น้องก็ยังอ่อนแอเกินไป หากคนจากโลกเซียนที่ถูกทิ้งจะลงมือกับพี่สี่น้องในเวลานี้ แม้แต่นายหญิงแห่งเกาะสามเซียนก็ไม่อาจมาได้ทันเวลา
อาต้าส่ายหน้า เราได้รับบาดเจ็บอย่างหนัก แต่เราก็ไม่ได้น่าสังเวชอย่างที่เห็น เรายังมีพลังในการปกป้องตนเอง ลาก่อน เสียงของอาต้าอ่อนแรง แต่เสียงของเขาก็คงแฝงความมุ่งมั่นเช่นกัน
สี่พี่น้องจากไป พวกเขาต่างประคับประคองบินไปบนท้องฟ้าออกไปไกลและพวกเขาก็ดูเหมือนจะตกลงได้ตลอดเวลา หยางลี่, เฟิงเซียวเทียนและกุ่ยไฮ่ยี่เต่ายังคงยืนอยู่ที่เดิม ขณะที่พวกเขาดูสี่พี่น้องออกไป พวกเขาพบว่ามันค่อนข้างน่าเสียดายที่พวกเขาไม่ได้รับสี่พี่น้องและปกป้องเทียนหยวน ในขณะเดียวกันพวกเขาก็รู้สึกกังวล พวกเขากังวลว่าเมื่อสี่พี่น้องเดินทางไปไกลแล้ว จอมยุทธขอบเขตดั้งเดิมจากโลกแห่งเซียนที่ถูกทอดทิ้งจะได้รับผลประโยชน์จากพวกเขาแม้ว่าพวกเขาจะอ่อนแอ
อย่างไรก็ตามสี่พี่น้องยืนยันที่จะจากไป ดังนั้นพวกเขาจึงไม่สามารถช่วยเหลือพวกเขาได้ แม้ยามที่พวกเขาต้องการ เจี้ยนเฉินก็ไม่ได้อยู่ในทวีปเทียนหยวนตอนนี้และซ่างกวนมู่เอ๋อได้กลับไปที่เกาะสามเซียน พวกเขาจะไม่สามารถต่อสู้กับผู้อาวุโสและผู้พิทักษ์จากโลกแห่งเซียนที่ถูกทอดทิ้งที่เป็นจอมยุทธขอบเขตดั้งเดิม ในความเป็นจริงพวกเขารู้สึกโชคดีอย่างยิ่งที่ผู้อาวุโสและผู้พิทักษ์ไม่ได้ลงมือกับพวกเขา
พี่ใหญ่ หอคอยเล็ก ๆ ของเจี้ยนเฉินนั่น… หลังจากออกมา อาซือมองไปที่อาต้าและพูดอย่างระมัดระวังผ่านทักษะการสื่อสาร สายตาของเขาดูงุนงงเล็กน้อย
อาต้าเงยหน้าขึ้นอีกครั้งเพื่อดูเมฆสีเลือดในอวกาศ เขาพูดกับคนอื่น ๆ อีกสามคนด้วยทักษะการสื่อสารเช่นกัน เป็นไปไม่ได้เลยที่พวกเราสี่คนจะสามารถทะลวงไปยังขอบเขตดั้งเดิมได้ พลังอื่นไม่ได้เป็นของเราอย่างชัดเจน แต่ดูเหมือนว่ามาจากต้นกำเนิดเดียวกันกับเรา ทำให้เรารู้สึกเหมือนกับเป็นของเราในตอนแรก ในเวลาเดียวกันเราได้เรียนรู้การค่ายกลกระบี่และทักษะกระบี่ใหม่ ๆ สองสามอย่างและต้นกำเนิดของพวกมันก็ลึกลับเช่นกัน เราไม่เคยรู้จักพวกเขามาก่อน แต่เมื่อเราใช้ มันก็เหมือนกับเหมือนกับที่เราเคยใช้มาก่อน นอกจากนี้หอคอยเล็ก ๆ ในมือของเจี้ยนเฉินทำให้ข้ารู้สึกถึงความคุ้นเคยด้วยเหตุผลบางอย่างเช่นกัน ข้ารู้สึกเหมือนทุกสิ่งที่เกิดขึ้นกับเราในครั้งนี้จะเกี่ยวข้องกับเจี้ยนเฉิน อย่าไงก็ตามเจี้ยนเฉินได้ปิดด่านภายใต้พลังมาร เราไม่เห็นเขาแม้ว่าเราจะต้องการ ดังนั้นเราต้องหาสถานที่ปลอดภัยก่อน