ดินแดนของราชาขาลเจิดนั้นมันกำลังลุกเป็นไฟ
เพราะเวลานี้เหล่าห้าราชาพลังชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนครึ่งก้าวที่เหลือนั้นต่างได้รวมกองทัพเข้ามาบุกโจมตีดินแดนของราชาขาลเจิด
ราชาขาลเจิดนั้นต้องรับศัตรูสี่ด้านแน่นอนว่ามันย่อมยากเกินมือเขาไปมาก
แต่ว่าจะอย่างไรเขานั้นก็แข็งแกร่งที่สุดในหมู่คนทั้งห้าจึงพอต้านทานมาได้เป็นระยะเวลานาน
เหล่าลูกน้องทั้งหลายของเขานั้นเองต่างก็เข้าต่อสู้ในสงครามจนตายตกลงไปมากมาย
“พวกเจ้าทั้งสี่คิดจะสู้กันให้ตายไปจริงๆ หรือ?” ราชาขาลเจิดนั้นร้องลั่นขึ้นมา
“เฮอะ! เจ้าตัดความหวังการบรรลุของเราลงแล้วยังมีหน้ามาพูดอีก! เย่หยวนนั้นอยู่กับเจ้าเพียงแค่ปีแค่เจ้าก็ปล่อยให้เขาตาย มาพูดให้มันได้อะไรอีก?” ราชาหมื่นคชสารกล่าวขึ้นมา
“ลูกที่ข้าภาคภูมิที่สุดเองก็ตายไปกับเขา!”
“ลูกเจ้าตายไปคนแต่เจ้ายังมีให้ใช้อีกเก้าคน! แต่เย่หยวนตายลงไปนั้นใครจะยังช่วยเราบรรลุชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนได้อีกบนทวีปนี้? หุบปากได้แล้ว! วันนี้ดินแดนของเจ้ามันจะถูกลบหายไปจากเขาหมื่นอสูร!” ราชาชวดสวรรค์ร้องลั่น
ราชาขาลเจิดนั้นตอบกลับไปอย่างไม่พอใจ “หากเจ้าอยากให้ข้าตายพวกเจ้าก็ต้องเจ็บหนักเหมือนกัน!”
ทั้งสองฝ่ายนั้นต่างต่อสู้กันอย่างสุดตัวหมายเอาชีวิตกัน
เรื่องของศึกที่หุบเขาสามเซียนนั้นมันย่อมจะกระจายไปถึงห้าดินแดนอย่างรวดเร็ว
ตอนที่ขาลเจิดได้ยินข่าวจากแนวหน้านั้นเขาก็แทบจะทรุดลงกับพื้น
หุบเขาสามเซียนนั้นมันเป็นแค่กองกำลังน้อยๆ ด้วยพลังฝีมือของเย่หยวนแล้วมันย่อมจะจัดการเรื่องราวได้ไม่ยาก
ใครจะไปคิดว่าจู่ๆ ในดินแดนน้อยนั้นมันกลับจะปรากฏยอดฝีมือพลังชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยกขึ้นถึงสิบคน
กองทัพภูติแท้ที่ซั่วเหยียนพาไปนั้นต่างตายลงหมดสิ้นทิ้งศพเกลื่อนไปทุกทิศมันจึงไม่มีใครคิดว่าเย่หยวนจะรอดกลับมาได้
แต่เช่นนั้นมันก็เท่ากับว่าความหวังการบรรลุชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนของพวกเขานั้นมันดับหายลงไปด้วยเช่นกัน!
มีหรือที่พวกเขาจะไม่โกรธแค้นเมื่อได้ยินเรื่องราว?
ราชาหมื่นคชสารย่อมจะโทษราชาขาลเจิดที่ไม่ดูแล
แต่ตัวราชาขาลเจิดนั้นเองก็ไม่ได้รู้เลยว่ายอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยกทั้งเก้าที่ถูกส่งออกไปล้อมสังหารเย่หยวนนั้นมันเป็นฝีมือของลูกทั้งเก้าของตน!
แน่นอนว่าพวกเฮ่อเฟิงเองก็ย่อมไม่มีใครไปสารภาพ
แท้จริงแล้วพวกเขานั้นก็ไม่ได้นึกฝันว่ามันจะเกิดเรื่องราวใหญ่โตเช่นนี้ตามมาเช่นกัน
เวลานี้พวกเฮ่อเฟิงทั้งเก้านั้นต่างต่อสู้ในสนามรบเลือดอาบนี้ไม่ต่างจากทหารคนอื่นๆ เช่นกัน
ต่างฝ่ายนั้นต่างบาดเจ็บและทำให้การต่อสู้มันยิ่งดุเดือดมากขึ้นจนถึงระดับที่ไม่ยอมให้กันจนกว่าจะตายกันไปข้าง
พลังของราชาขาลเจิดนั้นมันเหนือล้ำที่สุดในหมู่คนทั้งห้าแน่นอนว่ากำลังของลูกน้องเขาเองก็มันก็ต้องเหนือล้ำกว่าลูกน้องของคนทั้งสี่
แต่ไม่ว่าเขาจะเก่งแค่ไหนมันก็ไม่มีทางเอาชนะจำนวนกองทัพของคนทั้งสี่ที่ผสานรวมกันได้
หากพวกราชาทั้งสี่นั้นคิดอยากกำจัดฝั่งราชาขาลเจิดลงแล้ว พวกเขาก็ย่อมจะต้องเจ็บหนักไปด้วย
หากมิใช่เพราะความหวังดับสิ้นลงเช่นนี้พวกเขาก็คงไม่กล้าลงมือ
ตูม!
แต่จู่ๆ มันก็เกิดคลื่นพลังรุนแรงสะท้านแผ่นดินกระแทกเข้ากลางสมรภูมิ
พลังสั่นสะเทือนนี้มันทำให้สีหน้าของคนทั้งหลายเปลี่ยนสีไป
“หยุด!” พร้อมๆ กันนั้นมันก็เกิดเสียงร้องลั่นราวสายฟ้าฟาดดังขึ้น
คนทั้งหลายนั้นต่างต้องหันหน้าไปมองต้นเสียงและพบว่ามันเป็นชายหนุ่มชุดขาวที่กำลังขี่หลังกระทิงเหลืองค่อยๆ เดินเข้ามาใกล้
พริบตาเดียวนั้นสายตาทุกคู่ต่างหันไปมองหน้าชายหนุ่มชุดขาวคนนั้น
เพราะการปรากฏตัวของเขานี้มันน่าตื่นตะลึงอย่างมาก!
ส่วนตัวซั่วเหยียนที่ตามหลังต้าหวงมานั้นมันย่อมจะไม่มีใครทันสังเกตเห็น
“เจ้าหนุ่มชุดขาวนั่นมันใครกัน? ถึงกลับกล้าขี่หลังยอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยกมาเช่นนี้ จะยิ่งใหญ่เกินไปแล้ว!”
“มันมนุษย์นี่! ข้าได้ยินมาว่าที่ราชาทั้งห้าทำสงครามกันอยู่นี้มันก็เพราะว่าความเป็นความตายของมนุษย์คนหนึ่ง คนมิใช่เขาหรอกใช่หรือไม่?”
“ไม่น่า? เขาตายไปแล้วมิใช่หรือ?”
…
นักยุทธพลังชั้นบรรยากาศสวรรค์เลิศล้ำคนหนึ่งกลับขี่หลังยอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยกขั้นสุดมันย่อมทำให้คนทั้งหลายอดไม่ได้ที่จะหันมามอง
ยอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยกขั้นสุดนั้นเป็นตัวตนที่ยิ่งใหญ่แค่ไหน?
ต่อให้จะตายพวกเขานั้นก็คงไม่ยอมให้ใครขึ้นหลังแน่นอน!
เว้นเสียแต่ว่าอีกฝ่ายนั้นจะเป็นยอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียน!
แต่นักยุทธพลังชั้นบรรยากาศสวรรค์เลิศล้ำกลับทำได้!
“เย่หยวน! เขากลับยังไม่ตาย? หืม? นั่น… นั่นมัน… เป็นไปได้อย่างไร? นี่มันเรื่องจริงหรือ?” เมื่อขาลเจิดได้เห็นหน้าเย่หยวนนั้นเขาก็แทบจะร้องไห้ออกมา
เพราะเย่หยวนนั้นช่างปรากฏตัวได้เหมาะเจาะเพราะหากช้ากว่านี้ไปอีกนิด ตัวเขาคงไม่อาจมีชีวิตรอดไปได้!
แต่เมื่อสายตาของเขาเหลือบลงไปมองกระทิงเหลืองที่เย่หยวนขี่มานั้นร่างกายของเขามันก็ต้องหยุดเคลื่อนไหวลง!
เหล่าลูกน้องทั้งหลายนั้นย่อมจะไม่มีใครรู้จักกระทิงเหลืองตัวนี้ ที่เป็นถึงยอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนครึ่งก้าวมีหรือจะไม่รู้?
“ขาลเจิด นั่นมัน… คงไม่ใช่…” ราชาราชสีห์เถื่อนร้องขึ้นมาอย่างติดๆ ขัดๆ
“ไม่ผิดแน่ เป็นเขา!” ราชาขาลเจิดตอบกลับไป
เขานั้นเคยได้เห็นตัวแม่ทัพต้าหวงมาก่อนตอนที่เขาไปเยี่ยมดินแดนของนักบุญสูงมารกระทิง!
เหตุผลที่นักบุญสูงมารกระทิงใช้ให้ต้าหวงมามันก็เพราะว่าเรื่องนี้ด้วย
เพราะแม้ว่าต้าหวงนั้นจะไม่ได้มีพลังเก่งกาจเท่าคนทั้งหลายแต่ว่าเขานั้นมาในนามตัวแทนนักบุญสูง ใครเล่าจะกล้าเสียมารยาท?
ราชาขาลเจิดนั้นไม่เคยคิดฝันมาก่อนว่าวันหนึ่งเย่หยวนกลับจะขี่หลังต้าหวงกลับมาหยุดสงครามในแดนขาลเจิดของเขา
เมื่อยืนยันได้ชัดเจนพวกเขาทั้งสี่ต่างก็สั่นสะท้านไปทั้งกายอย่างไม่อยากเชื่อสายตา
ต้าหวงนั้นมีตำแหน่งสูงล้ำแค่ไหน?
แม้ว่าพวกเขานั้นจะมีพลังชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนครึ่งก้าวแต่พวกเขาเองก็ยังไม่กล้าเสียมารยาทต่อต้าหวงมากมาย
แต่เย่หยวนนั้นกลับขี่หลังเขามา!
ที่สำคัญไปกว่านั้นต้าหวงผู้นั้นยังไม่ได้มีท่าทางรังเกียจไม่ยอมรับใดๆ!
นี่มันจะเหนือล้ำความเข้าใจเกินไปแล้ว!
“เป็นไปได้อย่างไร? เขากล้าดียังไง?” ราชาราชสีห์เถื่อนกล่าวขึ้นมาอย่างมึนงง
แต่แท้จริงแล้วในเวลานี้ตัวต้าหวงนั้นก็รู้สึกคับแค้นอยู่สุดใจ
เพราะเขานั้นเสียหน้าอย่างใหญ่หลวงในวันนี้!
ใครจะไปคิดว่าในเวลานั้นเองที่เย่หยวนกลับยกมือขึ้นมาลูบหัวเขาด้วยรอยยิ้ม “ดีมากๆ ต้าหวง เจ้าคงเหนื่อยแล้ว ข้าจะให้สิ่งนี้เป็นรางวัล”
พูดไปเย่หยวนก็เอาโอสถสวรรค์ปรับญานระดับสามยัดใส่ปากต้าหวงมา
ต้าหวงนั้นไม่ได้มองว่ามันคืออะไรแต่รู้ในปากว่ามันคงเป็นโอสถสวรรค์แล้วจึงกลืนมันลงคอไปอย่างไม่คิดอะไรมากมาย
แต่เขานั้นก็ไม่ได้หวังว่าโอสถสวรรค์นี้มันจะช่วยอะไรเขาได้
โอสถสวรรค์ใดที่นักยุทธพลังชั้นบรรยากาศสวรรค์เลิศล้ำมันจะเอามาให้เขากินเล่นได้?
แต่เมื่อโอสถนั้นมันมาถึงลิ้นของเขา ตัวต้าหวงก็ต้องเบิกตากว้างขึ้น
เพราะเขานั้นรู้สึกโล่งไปทั้งกายอย่างบอกไม่ถูก!
ประตูที่ปิดนั้นมันเปิดขึ้นอย่างไม่ต้องไปแตะต้องแม้แต่น้อย!
ชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียน!
นี่มันคือความรู้สึกของพลังชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียน!
ต้าหวงนั้นใจสั่นรัวตื่นเต้นอย่างถึงที่สุด
เขานั้นรอเวลานี้มากี่ปี?
เมื่อเย่หยวนได้เห็นเช่นนั้นเขาก็ยิ้มกล่าวขึ้นมา “ชิๆ ต้าหวง เจ้าดูหน้าโง่แต่แท้จริงกลับฉลาดนัก ไม่คิดเลยว่าแค่โอสถสวรรค์ปรับฐานเม็ดเดียวนั้นมันกลับจะทำให้เจ้าบรรลุขึ้นได้”
เขานั้นรู้ดีว่าผลที่เกิดขึ้นนี้มันมาจากการบ่มเพาะนานปีของต้าหวง
แม้ว่าโอสถสวรรค์ปรับฐานระดับแท้มันจะมีฤทธิ์รุนแรงแค่ไหนมันก็มิใช่โอสถวิเศษที่จะสร้างยอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนขึ้นมาได้
เรื่องนี้มันเกิดขึ้นมาได้เพราะว่าการบ่มเพาะนานปีของต้าหวงนั้นเอง
โอสถสวรรค์ปรับฐานนี้มันเป็นเหมือนเพียงแค่กุญแจที่ช่วยเปิดให้เขาใช้งานพลังที่สะสมมานานปีได้เท่านั้น
สภาพของต้าหวงในตอนนี้มันเหมือนกับสภาพของเจียงหลี่ในตอนนั้นที่บรรลุขึ้นชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยก
แน่นอนว่าตัวโอสถสวรรค์ปรับฐานมันย่อมจะไม่อาจเปิดประตูชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนได้จนสุด
แต่หลังจากก้าวขึ้นมาในจุดนี้แล้วพลังของต้าหวงมันก็คงอยู่ห่างจากชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนไปแค่ครึ่งก้าว!
ต้าหวงนั้นค่อยๆ เดินไปด้านหน้าด้วยคลื่นพลังที่รุนแรงขึ้นเรื่อยๆ
เหล่าภูติแท้ทั้งหลายนั้นต่างหันมามองหน้าเย่หยวนอย่างไม่อยากเชื่อสายตา
เขานั้นให้โอสถสวรรค์ระดับสามต้าหวงกินแต่กลับทำให้ต้าหวงบรรลุขึ้นมา!
จนสุดท้ายพลังจากร่างของต้าหวงนั้นมันก็ไม่ได้ต่างจากพวกราชาขาลเจิดทั้งห้าอีกต่อไป
เขานั้นมีพลังขึ้นมาถึงชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนครึ่งก้าวแล้ว!
ต้าหวงนั้นได้แต่ต้องกดดันความตื่นเต้นไว้ในใจก่อนจะกล่าวขึ้นมาด้วยเสียงสั่นๆ “ต้าหวงขอบคุณอาจารย์เย่ที่มอบโอสถให้!”
ในที่สุดเขานั้นก็ได้เข้าใจความหมายในคำพูดของนักบุญสูงมารกระทิง