ที่ต้วนหลิงเทียนขอให้หว่านชิงชิงติดตามไปค่ายคฤหาสน์เฉวียนโยวกับเขา เพื่อให้หว่านชิงชิงมาหาเขาได้ง่ายๆ หาไม่แล้วหากต่างคนต่างแยกย้าย พอกลับเข้ามาจะนัดเจอกันอีกครั้งก็ลำบาก และจะใช้สถานที่ๆนางกับเขารู้จักเป็นจุดนัดพบ เขาก็ไม่รู้ว่าระยะทางมันจะห่างไกลมากเกินไปรึเปล่า…
เพราะเห็นได้ชัดว่าหว่านชิงชิงไม่คิดบอกสถานที่ตั้งค่ายคฤหาสน์อู่จ้านให้เขารู้แน่ หาไม่แล้วเขาคงไม่เลือกเสนอไปแบบนี้…
“แต่แน่นอนว่าหลังเจ้าตามข้าไปคฤหาสน์เฉวียนโยวแล้ว หากแถวๆนี้หรือที่ไหนที่พวกเราเคยไปด้วยกันมันมีระยะทางใกล้กว่าที่เจ้าต้องเดินทางมาเจอข้าที่คฤหาสน์เฉวียนโยว เจ้าก็บอกมาได้เลย…พวกเราจะได้นัดเจอกันที่นั่น”
ขณะรับลูกแก้ววิญญาณของหว่านชิงชิงมา ต้วนหลิงเทียนก็ไม่ลืมที่จะกล่าวเสริม เพราะหากมีจุดนัดพบที่เป็นจุดกึ่งกลางระหว่างค่ายคฤหาสน์เฉซียนโยวกับค่ายคฤหาสน์อู่จ้าน ก็จะร่นระยะเวลาเดินทางได้มากที่สุด
“แล้วค่ายคฤหาสน์เฉวียนโยวของเจ้าอยู่ทางไหน?”
หว่านชิงชิงเอ่ยถาม
ตอนนี้ไม่ใช่เรื่องยากที่หว่านชิงชิงจะสังเกตเห็นว่าต้วนหลิงเทียนมีเรื่องรอนใจที่ต้องไปกระทำ ไม่ได้คิดจะตีเนียนยกเลิกข้อตกลงกับนางแต่อย่างไร
เพราะหากต้วนหลิงเทียนคิดจะล้มเลิกข้อตกลงกับนาง ก็ไม่จำเป็นต้องแต่งเรื่องราวอะไรให้วุ่นวาย
“ทิศนี้”
ต้วนหลิงเทียนชี้นิ้วไปยังทิศทางที่ตั้งคฤหาสน์เฉวียนโยว
“เช่นนั้นมาเจอกันที่ค่ายคฤหาสน์หั่วหลีเถอะ”
หว่านชิงชิงกล่าวว
เหตุผลที่ไฉนหว่านชิงชิงเลือกที่จะถามออกมาก่อนเพราะนางรู้ที่ตั้งค่ายนางกับค่ายคฤหาสน์หั่วหลีอยู่แล้ว พอรู้ทิศทางที่ตั้งคฤหาสน์เฉวียนโยวนางก็สามารถตัดสินใจได้ทันที และค่ายคฤหาสน์หั่วหลีก็อยู่ระหว่างคฤหาสน์อู่จ้านกับคฤหาสน์เฉวียนโยวพอดี
หากนางคิดมุ่งหน้าไปตามทิศทางที่ต้วนหลิงเทียนชี้ นางที่มาจากค่ายคฤหาสน์อู่จ้าน ก็ต้องผ่านค่ายคฤหาสน์หั่วหลีก่อน
เช่นนั้นนัดพบกันที่ค่ายคฤหาสน์หั่วหลีก็ประหยัดเวลาได้มากที่สุด
“ดี!”
ต้วนหลิงเทียนพยักหน้า ค่อยกล่าวกับหว่านชิงชิงต่อ “เอาล่ะ ตอนนี้เจ้ารีบกลับค่ายแล้วออกไปรอด้านนอกเถอะ…หลังข้าเสร็จธุระแล้วจะติดต่อไป…หากตอนนั้นเจ้าติดธุระเช่นกันก็ติดต่อมาบอกข้าด้วย”
หลังกล่าวจบ ต้วนหลิงเทียนก็สะบัดมือส่งลูกแก้ววิญญาณของเขาไปให้หว่านชิงชิง
และไม่ทันที่หว่านชิงชิงจะได้รับลูกแก้ววิญญาณหรือตอบสนองสิ่งใด ร่างต้วนหลิงเทียนก็วูบหายไปโผล่ห่างออกไป 100 หมี่ จากนั้นก็คนก็วูบห่างออกไปเป็น 200 หมี่…
วูบ! วูบ! วูบ! วูบ! วูบ!
…
จากนั้นร่างต้วนหลิงเทียนก็วูบไปอีกหลายสิบครั้ง จนในที่สุดก็หายลับไปจากสายตาของหว่านชิงชิง ลูกแก้ววิญญาณที่ต้วนหลิงเทียนส่งมาเมื่อครู่ ก็พึ่งจะลอยมาถึงเบื้องหน้านาง…
หว่านชิงชิงรับลูกแก้ววิญญาณของต้วนหลิงเทียนมาเก็บไว้ จากนั้นก็เร่งรุดเดินทางกลับค่ายคฤหาสน์อู่จ้าน
ซู่ม!
ร่างหว่านชิงชิงปะทุแสงพลังสีเขียวออกมา จากนั้นคนก็พุ่งทะยานออกไปปานลำแสง ความเร็วของนางกล่าวไปยังเหนือกว่าการเคลื่อนย้ายข้ามมิติต่อเนื่องของต้วนหลิงเทียนเสียอีก
ระยะทางไปค่ายคฤหาสน์อู่จ้านจากค่ายของคฤหาสน์หั่วหลีนั้น สั้นกว่าระยะทางไปค่ายคฤหาสน์เฉวียนโยวจากค่ายคฤหาสน์หั่วหลีพอสมควร
นอกจากนั้นหว่านชิงชิงยังเร็วกว่าต้วนหลิงเทียน ทำให้นางกลับถึงค่ายคฤหาสน์อู่จ้านก่อน
“ศิษย์พี่หญิงหว่านชิงชิง!”
“ศิษย์พี่หญิงหว่านชิงชิง!”
…
เมื่อหว่านชิงชิงกลับมาถึงค่ายคฤหาสน์อู่จ้าน เหล่าศิษย์ที่สังเกตเห็นนางก็ทักทายนางด้วยรอยยิ้มมากเคารพ
หว่านชิงชิงพยักหน้ากลับเบาๆ จากนั้นก็ไม่รอช้าเร่งโจนทะยานไปยังค่ายกลเคลื่อนย้ายออกจากแดนสวรรค์ใต้โบราณระดับกลางทันที
“หากข้าจำไม่ผิด ดูเหมือนเดือนนี้ศิษย์พี่หญิงหว่านชิงชิงตกลงร่วมมือกับศิษย์พี่เหิงเฟิงใช่ไหม? แต่ไม่ทันไรศิษย์พี่เหิงเฟิงกลับถูกต้วนหลิงเทียนกำจัดออกไปซะงั้น…”
ศิษย์คฤหาสน์อู่จ้านหลายยคนอดไม่ได้ที่จะส่ายหน้าไปมา
“ข้าพึ่งจะเข้ามา…และก่อนจะเข้ามาข้าไม่เห็นชื่อศิษย์พี่หญิงหว่านชิงชิงติดอยู่ใน 100 อันดับแรกเลย…ดูเหมือนหลังศิษย์พี่เหิงเฟิงถูกกำจัด ศิษย์พี่หญิงจักโชคไม่ดีเท่าไหร่…”
ศิษย์คฤหาสน์อู่จ้านคนหนึ่งที่พึ่งเข้ามาไม่ถึง 1 เค่อกล่าว
“ด้วยพลังฝีมือของศิษย์พี่หญิงหว่านชิงชิงคิดจะติดอันดับก็ไม่ยากอะไร…ถึงแม้ตอนนี้นางจะเข้ามาในแดนสวรรค์ใต้โบราณระดับกลางได้ 4 วันแล้ว…แต่ขอเพียงอีก 6 วันที่เหลือของนางไม่โชคร้ายมากเกินไป อย่างน้อยๆศิษย์พี่หญิงนางต้องติด 30 อันดับแรกได้แน่!”
“จริง…เว้นเสียแต่โชคของศิษย์พี่หญิงจะย่ำแย่สาหัส…หาไม่แล้วเรื่องติด 30 อันดับแรก สำหรับนางก็ไม่ได้ยากเย็นอะไร!”
“ว่าแต่ พวกเจ้าว่าไฉนอยู่ๆศิษย์พี่หญิงถึงออกไปข้างนอกเล่า?”
“ข้าก็ไม่รู้เหมือนกัน…คงมีธุระอะไรกระมัง”
…
ในขณะที่ศิษย์คฤหาสน์อู่จ้านในค่ากำลังคุยกันด้วยความสงสัย หว่านชิงชิงที่ใช้ค่ายกลเคลื่อนย้ายออกจากแดนสวรรค์ใต้โบราณระดับกลาง ก็มาปรากฏตัวในค่ายกลเคลื่อนย้ายรับตัวของตำหนักเคลื่อนย้ายแห่งหนึ่ง
การบดขยี้ป้ายหยกสะสมคะแนนในแดนสวรรค์ใต้โบราณระดับกลาง ยามถูกอาคมเคลื่อนย้ายส่งตัวกลับมา จะมาโผล่ที่ค่ายกลเคลื่อนย้ายรับตัวเหมือนกับตอนใช้ค่ายกลกลับออกมาเองก็จริง หากแต่สีหน้าคนที่โดนกำจัดกับกลับมาเองเพียงดูก็รู้
ด้วยเหตุนี้ถึงแม้หว่านชิงชิงจะปรากฏตัวออกมาจากค่ายกลเคลื่อนย้ายรับตัว ก็ไม่มีใครคิดว่านางถูกกำจัด
เพราะสีหน้าของนางแลดูเฉยเมยไม่ได้ทุกข์ร้อนหรือเผยความเสียดายอะไร
“อันดับที่ 5?!”
หลังกลับออกมาและหันไปมองหาชื่อต้วนหลิงเทียนบนตารางจัดอันดับโดยไม่รู้ตัว หว่านชิงชิงก็อดไม่ได้ที่จะตกตะลึงเมื่อเห็นว่าต้วนหลิงเทียนนั้นอยู่ในอันดับที่ 5!
อีกทั้งคะแนนสะสมของอีกฝ่ายยังสูงถึง 286 แต้ม!
“ศิษย์พี่หญิงหว่านชิงชิง ตอนท่านกับศิษย์พี่เหิงเฟิงปะทะกับต้วนหลิงเทียน ถึงท่านจักสามารถหนีมาได้ทั้งๆที่ศิษย์พี่เหิงเฟิงถูกกำจัด…แต่ตอนนั้นสถานการณ์สมควรอันตรายอย่างยิ่งกระมัง?”
ศิษย์คฤหาสน์อู่จ้านคนหนึ่งเอ่ยถามออกมาด้วยความอยากรู้เมื่อเห็นหว่านชิงชิง
“ต้องอันตรายอยู่แล้ว!”
ศิษย์คฤหาสน์อู่จ้านไม่ไกล กล่าวตอบออกมาก่อนที่หว่านชิงชิงจะทันได้พูดอะไร “กระทั่งถานหยวนกับโม่ผิงจื่อ ยอดฝีมืออันดับ 1 และอันดับ 2 ของคฤหาสน์หั่วหลีร่วมมือกันแท้ๆยังแพ้พ่ายต้วนหลิงเทียน…เช่นนั้นพลังฝีมือต้วนหลิงเทียนร้ายกาจเพียงใดเจ้าก็สมควรนึกภาพออกกระมัง? ศิษย์พี่หญิงหว่านชิงชิงที่ปะทะกับมัน แต่ยังสามารถหนีรอดมาได้แบบนี้ข้าว่าโชคดียิ่ง!”
“ใช่ สหายข้าที่คฤหาสน์หั่วหลีก็เล่าให้ฟัง…ถึงถานหยวนจะมีความเร็วเหนือกว่าต้วนหลิงเทียนเล็กน้อย แต่มันไม่อาจหลบความลึกซึ้งกักกันของต้วนหลิงเทียนได้ทัน และเพียงชะงักไปเสี้ยวอึดใจ สุดท้ายก็โดนต้วนหลิงเทียนจัดการได้ง่ายๆ”
“หึ! ความเร็วของถานหยวนนั่นถึงจะดีและเหนือกว่าต้วนหลิงเทียน แต่ไหนเลยจะสู้ศิษย์พี่หญิงหว่านชิงชิงได้เล่า? สิ่งที่ถานหยวนหนีไม่ได้ ศิษย์พี่หญิงหว่านชิงชิงก็ไม่ใช่ว่าจะหนีไม่ได้!!”
“เรื่องนี้กล่าวไปดูแค่ผลลัพธ์ก็น่าจะรู้แล้ว ทั้งถานหยวนกับศิษย์พี่หญิงหว่านชิงชิงล้วนพบเจอต้วนหลิงเทียนมาด้วยกันทั้งคู่ แต่ถานหยวนถูกจัดการ ทว่าศิษย์พี่หญิงหว่านชิงชิงของพวกเรารอด ผู้ใดสูงผู้ใดต่ำเจ้ายังมองไม่ออกรึ?”
…
เหล่าศิษย์คฤหาสน์อู่จ้านเริ่มคุยกันอย่างออกรส และมีศิษย์ชายหลายคนกล่าวชมหว่านชิงชิงไม่ขาดปาก
อย่างไรก็ตาม ตอนนี้หว่านชิงชิงไม่ได้สนใจฟังพวกมันแม้แต่นิดเดียว
หว่านชิงชิงยืนแน่นิ่งอยู่ตรงนั้น ดวงตาอันเฉยเมยแสนเย็นชาของนาง กำลังท่วมท้นไปด้วยความประหลาดใจ
‘มัน…มันจัดการถานหยวนกับโม่ผิงจื่อของคฤหาสน์หั่วหลีได้งั้นหรือ?’
ต้องทราบด้วยว่าต้วนหลิงเทียนพึ่งจะกลับมาถึงไม่ทันไร ก็เสมือนได้รับข้อความบางอย่างจนรีบร้อนออกจากแดนสวรรค์ใต้โบราณไปเสียก่อน
ตัวนางก็เลยไม่มีโอกาสได้ถามต้วนหลิงเทียนสักคำ ว่าการออกไปไล่ตระเวณหาศิษย์คฤหาสน์หั่วหลีก่อนหน้าได้ผลอย่างไรบ้าง
และเรื่องที่ต้วนหลิงเทียนได้อันดับ 5 ก็พึ่งผ่านไปได้ไม่ทันไร แถมยังเหลือเวลาอีกสักพักกว่าที่อาวุโสอู่จ้านจะส่งสรุปสถานการณ์ประจำวันให้นาง เช่นนั้นนางจึงยังไม่ทันราบทราบเรื่องนี้
‘หากต้วนหลิงเทียนไม่ได้โกหก…หมายความว่าเดือนนี้มันยังเข้าแดนสวรรค์ใต้โบราณระดับกลางได้ไม่ทันถึง 2 วันกระมัง?’
จังหวะนี้หว่านชิงชิงอดไม่ได้ที่จะตะลึงงันไปแล้วจริงๆ
นางคิดไม่ถึงเลย
ว่าในเวลาสั้นๆ ต้วนหลิงเทียนจะได้รับคะแนนสะสมมากมายขนาดนี้
‘ข้ายังเหลือเวลาอีก 6 วัน’
และพอคิดว่าตัวนางยังสามารถอยู่ในแดนสววรรค์ใต้โบราณได้อีก 6 วัน หว่านชิงชิงก็อดไม่ได้ที่จะบังเกิดความคาดหวังและตั้งตารออยู่บ้าง
ว่าหากต้วนหลิงเทียนกลับมา จากนั้นก็ไปช่วยกันเก็บคะแนนในแดนสวรรค์ใต้โบราณระดับกลาง เช่นนั้นนางจะได้คะแนนเท่าไหร? จะติดอันดับไหน?
“ศิษย์พี่เหิงเฟิง”
ทันใดนั้นเอง หว่านชิงชิงที่นึกอะไรได้ออก ก็เร่งส่งข้อความไปหาเหิงเฟิงที่นางตกลงร่วมมือก่อนหน้าทันที “ท่านยังมิได้บอกใครใช่หรือไม่…ว่าต้วนหลิงเทียนจะหารือกับข้าเรื่องร่วมมือกัน?”
เรื่องที่นางกับต้วนหลิงเทียนร่วมมือกันแล้ว คนที่รู้ก็มีแค่นางกับต้วนหลิงเทียนเท่านั้น
แม้แต่เหิงเฟิงก็ยังไม่รู้
อย่างไรก็ตาม เหิงเฟิงรู้เรื่องหนึ่ง…
ว่านางอาจจะร่วมมือกับต้วนหลิงเทียน
เพราะก่อนที่เหิงเฟิงจะทำลายป้ายหยกสะสมคะแนนและออกจากแดนสวรรค์ใต้โบราณระดับกลาง อีกฝ่ายก็พยายามโน้มน้าวนางให้ร่วมมือกับต้วนหลิงเทียน
“ศิษย์น้องชิงชิง…แล้วตกลงเจ้าได้ร่วมมือกับต้ววนหลิงเทียนหรือไม่?”
เหิงเฟิงพอได้รับข้อความของหว่านชิงชิงก็ตกใจไม่น้อย เร่งส่งข้อความติดต่อกลับไปถามทันที ไม่ทันได้ตอบคำถามอีกฝ่ายด้วยซ้ำ “แล้วนี่เจ้าส่งข้อความหาข้าได้อย่างไร?”
คนนอกสามารถส่งข้อความถึงคนที่อยู่ในแดนสวรรค์ใต้โบราณระดับกลางได้
อย่างไรก็ตาม คนที่อยู่ในแดนสวรรค์ใต้โบราณระดับกลางไม่อาจติดต่อหาคนนอกได้เลย
เช่นนั้นพอเหิงเฟิงได้รับการติดต่อจากหว่านชิงชิง มันจึงตระหนักได้ทันทีว่าหว่านชิงชิงออกมาจากแดนสวรรค์ใต้โบราณระดับกลางแล้ว “เจ้า…เจ้าคงไม่ได้ถูกใครกำจัดออกมากระมัง?”
“เปล่า ข้าออกมาเอง”
หว่านชิงชิงตอบ
“หากข้าเดาไม่ผิด…เจ้าสมควรตกลงร่วมมือกับต้วนหลิงเทียนแล้วกระมัง เพราะคงไม่ใช่เรื่องง่ายที่ต้วนหลิงเทียนจะหาค่ายของคฤหาสน์หั่วหลีเจอได้เร็วขนาดนี้…แต่เจ้ากับข้าพวกเราบังเอิญผ่านค่ายคฤหาสน์หั่วหลี”
เหิงเฟิงส่งข้อความกลับมาอีกครั้ง
เมื่อ 4 วันก่อนมันกับหว่านชิงชิงที่ตกลงร่วมมือกัน ก็ได้เข้าสู่แดนสวรรค์ใต้โบราณระดับกลางพร้อมๆกัน และออกเดินทางจากค่ายยคฤหาสน์อู่จ้านไปด้วยกัน
ระหว่างทาง ก็บังเอิญเจอค่ายคฤหาสน์หั่วหลี
ด้วยเหตุนี้มันจึงเดาได้ไม่ยาก
หว่านชิงชิงกับต้วนหลิงเทียนสมควรร่วมมือกันแล้ว
และเมื่อทั้งคู่ตกลงร่วมมือกัน ก็ไม่แปลกที่ต้วนหลิงเทียนจะได้รับทราบข้อมูลสถานที่ตั้งค่ายคฤหาสน์หั่วหลีจากหว่านชิงชิง ดังนั้นจึงเกิดเรื่องราวทั้งหมดขึ้น
“ใช่”
หว่านชิงชิงรู้ดีว่าตอนนี้ต่อให้ปฏิเสธก็ไร้ประโยชน์จึงเลือกที่จะยอมรับไปตรงๆ
“นี่เจ้าคงไม่ได้บอกเจ้าบ้านั่นว่าค่ายคฤหาสน์อู่จ้านเราตั้งอยู่ตรงไหนหรอกนะ?”
เหิงเฟิงส่งข้อความถามไปอีกครั้ง นำเสียงยังเคร่งขรึมไม่น้อย
“ข้าไม่บอกมันหรอก”
หว่านชิงชิงตอบ
“เช่นนั้นก็ดีแล้ว…ส่วนเรื่องที่เจ้าร่วมมือกับมันก็อย่าได้บอกผู้ใดเชียว อย่างน้อยๆก็อย่าให้ผู้ใดล่วงรู้ว่าเจ้าร่วมมือกับมันก่อนที่มันจะไปดักหน้าค่ายคฤหาสน์หั่วหลี”
“หาไม่แล้วข้าเกรงว่าคฤหาสน์หั่วหลี อาจเพ่งเล็งเจ้าอีกคน”
เหิงเฟิงกล่าวเตือนเสียงเข้ม
“ข้ารู้ ข้าก็เลยยังไม่ได้บอกผู้ใด”
หว่านชิงชิงตอบ
“ดีแล้ว…ส่วนทางข้าเจ้าก็ไม่ต้องกังวล ข้าไม่มีทางบอกใครแน่”
เหิงเฟิงกล่าวส่งข้อความไปอีกครั้ง
“ขอบคุณศิษย์พี่เหิงเฟิง”
หว่านชิงชิงเร่งส่งข้อความขอบคุณตอบกลับไปทันที
นางรู้ว่าเหิงเฟิงนั้นเป็นคนเชื่อถือได้ มิฉะนั้นนางคงไม่เลือกที่จะร่วมมือกับอีกฝ่ายแต่แรก
…
ค่ายคฤหาสน์เฉวียนโยว
“เฮ่ย! นั่นต้วนหลิงเทียนใช่รึเปล่า?!”
ต้วนหลิงเทียนที่เร่งุรดกลับมายังค่ายคฤหาสน์เฉวียนโยว ก็ถูกศิษย์คฤหาสน์เฉวียนโยวที่กำลังจะออกไปลุยพบเจอ มันจึงอดไม่ได้ที่จะโพล่งออกมาด้วยความตกใจ
จากนั้นศิษย์คฤหาสน์เฉวียนโยวในค่ายก็หยุดสิ่งที่ทำและหันไปมองตามเสียงทันที
ตอนนี้ต้วนหลิงเทียนไม่ต่างอะไรจาก ‘ของวิเศษล้ำค่า’ ของคฤหาสน์เฉวียนโยวพวกมันเลย ทำให้เหล่าศิษย์คฤหาสน์เฉวียนโยวทุกคนล้วนเห็นต้วนหลิงเทียนเป็นบุคคลสำคัญ!
อย่างไรก็ตามไม่ทันที่ทุกคนจะได้พูดหรือตอบสนองอะไร ร่างต้วนหลิงเทียนวูบวาบผุบโผล่ไม่กี่ครา ก็เปิดใช้ค่ายกลเคลื่อนย้ายออกจากแดนสวรรค์ใต้โบราณระดับกลางเสียแล้ว…
จากนั้นร่างต้วนหลิงเทียนก็ถูกส่งตัวออกจากแดนสวรรค์ใต้โบราณระดับกลางต่อหน้าต่อตาทุกคนในค่าย
“ไฉนต้วนหลิงเทียนออกไปแล้วเล่า?”
“สีหน้าเมื่อครู่แลดูรีบร้อนไม่น้อย…สมควรมีเรื่องด่วน”
…
ขณะที่เหล่าศิษย์ในค่ายคฤหาสน์เฉวียนโยวกำลังคาดเดากันไปเรื่อย ร่างต้วนหลิงเทียนก็มาปรากฏในค่ายกลเคลื่อนย้ายรับตัวของตำหนักเคลื่อนย้ายหลังเดียวกับที่เขาใช้เดินทางเข้าสู่แดนสวรรค์ใต้โบราณระดับกลาง
และทันทีที่เขาปรากฏตัวออกมา ก็ดึงดูดความสนใจของผู้คนโดยรอบไม่น้อย “นั่นต้วนหลิงเทียน!!”
พริบตาต่อมาทุกสายตาแถวนั้นก็หันขวับมาจับจ้องเขาอย่างพร้อมเพรียง