หลังจากเงียบไปได้พักใหญ่ๆ เย่หยวนก็กล่าวขึ้นมา “เข้ามิติวิเศษครั้งนี้มันอาจจะเป็นอันตรายแม้แต่กับเหล่ายอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียน ต้าหวง เจ้ากลับเขาหมื่นอสูรไปก่อนเถอะ”
“อาจารย์เย่พูดอะไรของท่าน? ต้าหวงนั้นตัดสินใจติดตามอาจารย์เย่ออกมาแล้วข้าย่อมจะต้องทำทุกอย่างเพื่อความปลอดภัยของอาจารย์เย่ ไม่ว่ามิติวิเศษนี้มันจะอันตรายแค่ไหนแต่ต้าหวงก็จะตามท่านไป!” ต้าหวงนั้นกล่าวตอบไปอย่างไม่ลังเล
คำพูดของเย่หยวนนั้นมิใช่การทดสอบใดๆ แต่เขาหมายความเช่นนั้นจริงๆ
เขาและต้าหวงนั้นไม่ได้มีสายสัมพันธ์ที่ถึงขั้นจะยอมเสี่ยงชีวิตให้กันและกัน ต้าหวงนั้นมิใช่คนรับใช้ของเขา
ต้าหวงนั้นมีนิสัยซื่อตรงไม่คิดอะไรมากมายแต่เขาก็ไม่ได้โง่
เรื่องที่เขาคิดยอมติดตามเย่หยวนแม้ต้องเสี่ยงชีวิตนี้มันก็ชัดเจนแล้วว่าเขานั้นฉลาดแค่ไหน
สิ่งใดที่เขาตั้งใจทำแล้วเขาจะไม่หันหลังให้มันเด็ดขาด
การติดตามเย่หยวนเข้าไปนั้นมันอาจจะเป็นเรื่องแสนอันตรายแต่มันก็จะมาพร้อมผลตอบแทนมหาศาล
หลังกลับออกมาแล้วเขาคงไม่มีโอกาสจะติดตามเย่หยวนได้อีกนานนัก
ต้าหวงนั้นเข้าใจเรื่องนี้ดี
เขานั้นไม่เคยคิดถึงเรื่องที่จะออกจากดินแดนนี้ไปแม้แต่ครั้งเดียวมาก่อนเพราะหากไม่ได้เย่หยวนแล้วชาตินี้เขาก็คงไม่อาจจะบรรลุชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนมาได้ด้วยซ้ำ
เพราะฉะนั้นเขาจึงเลือกที่จะติดตามเย่หยวนไปเท่าที่ยังมีเวลา
“ผู้ก่อตั้งนิกายสวรรค์หยกแท้ นักบุญสูงผู้ปกครองห้ายอดแดนสวรรค์มาก่อนยังตายลงในที่แห่งนั้น! เจ้าคิดอยากไปจริง?”
ต้าหวงพยักหน้ารับ “แน่นอน ทำไมข้าจะไม่อยากไปเล่า? มนุษย์นั้นมีคำกล่าวว่าบางคราวิกฤตนั้นมันคือโอกาสมิใช่หรือ? บางทีการเดินทางครั้งนี้มันอาจจะทำให้ต้าหวงผู้นี้ได้เจอโชคมหาศาลก็ได้?”
เมื่อเย่หยวนได้ยินเช่นนั้นเขาก็อดยิ้มกว้างขึ้นไม่ได้ “เอาล่ะ เช่นนั้นก็ไปท้าทายมิติวิเศษกรองศักดิ์สิทธิ์นี้ด้วยกันเถอะ!”
ในเมื่อต้าหวงยอมเสี่ยงชีวิตเพื่อเขาเช่นนี้เย่หยวนก็ย่อมจะไม่มีทางลืมเลือนมันไปได้แน่นอน
…
นิกายสวรรค์หยกแท้ ยอดปักหยก
ที่แห่งนี้มันมีพลังปิดกั้นรุนแรงปกคลุมอยู่รอบยอดเขา
ยอดปักหยกนั้นคือดินแดนต้องห้ามของนิกายสวรรค์หยกแท้ที่ฮั่นฟางเคยเล่าให้ฟัง!
ที่แห่งนี้นอกจากเจ้านิกายแล้วมันไม่มีใครได้รับสิทธิให้เข้าถึงอีก
ตอนที่นิกายสวรรค์หยกแท้นั้นยังรุ่งเรืองที่แห่งนี้มันเคยมีค่ายกลพลังปิดกั้นที่รุนแรงล้ำวางปิดไว้แม้แต่เหล่ายอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนเองก็ยังไม่อาจจะบุกเข้าไปได้
เมื่อสัมผัสได้ถึงพลังนั้นต้าหวงก็ต้องสูดหายใจเข้าอย่างรุนแรงด้วยความตกตะลึง
เขานั้นสัมผัสได้ถึงอันตราย!
“อาจารย์เย่ ที่แห่งนี้ต้าหวงเองก็ไม่อาจบุกเข้าไปได้ ทำไมเราไม่ถอยกันก่อนเล่า? หลังจากกลับไปแล้วค่อยคิดหาวิธีการกันอีกครั้ง” ต้าหวงกล่าวขึ้นมา
เย่หยวนยิ้มตอบกลับไป “มาถึงแล้วจะยังกลัวอะไร?”
เขานั้นค่อยๆ เดินดูทางขึ้นเขาก่อนจะพบช่องหน้าตาประหลาดน้อยๆ สลักอยู่บนหิน
แต่เมื่อเย่หยวนได้เห็นลักษณะของช่องนั้นเขาก็ต้องรีบยกเอาเขาแห่งถงเทียนขึ้นมาทันที
เพราะรูปร่างของช่องนี้มันช่างดูเหมือนฐานของเขาแห่งถงเทียน!
เย่หยวนนั้นวางเขาแห่งถงเทียนลงในช่องได้อย่างพอดีก่อนที่พลังปิดกั้นนั้นจะค่อยๆ เปิดออกเป็นทาง
เมื่อต้าหวงได้เห็นเช่นนั้นเขาก็อดอ้าปากค้างขึ้นไม่ได้
“มัน… มันใช้งานเช่นนี้ได้ด้วย?”
เย่หยวนยิ้มตอบกลับไป “เดิมทีนี่มันก็เป็นสมบัติของเหยียนยูเจินอยู่ก่อนแล้ว ไม่แปลกหรอกที่มันจะใช้เขาแห่งถงเทียนนี้เป็นกุญแจค่ายกล”
คนทั้งสองนั้นค่อยๆ เดินทางขึ้นไปบนยอดเขาอย่างไม่ลังเลใดๆ
แต่ระหว่างทางที่เดินขึ้นมานั้นพวกเขากลับพบว่ายอดเขานี้มันดูสุดแสนธรรมดา
เย่หยวนขมวดคิ้วแน่น “แปลก ยอดปักหยกนี้มันเป็นดินแดนต้องห้ามแท้ๆ มันจะเป็นแค่เขาเปล่าๆ เช่นนี้ได้หรือ? หรือว่า…”
ดวงตาของเขานั้นจ้องมองลงไปในเหวลึกสุดสายตา!
“ต้าหวง!”
เย่หยวนร้องเรียกขึ้นมาก่อนจะกระโดดลงเหวไปพร้อมๆ กับต้าหวง
แต่วินาทีที่เขากระโดดลงไปนั้นเย่หยวนก็ต้องสั่นสะท้านไปทั้งใจ
เพราะที่แห่งนี้มันกลับมีพลังประหลาดทำให้เขาไม่อาจจะชะลอความเร็วการตกของตนได้เลย!
หากตกลงไปด้วยความเร็วขนาดนี้แล้วต่อให้จะเป็นยอดฝีมือพลังชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยกเองก็คงต้องกลายเป็นเนื้ออัดอยู่ที่ก้นเหวนี้แน่!
หมี่เทียนร้องลั่นขึ้นมาจากในทะเลจิต “รีบใช้พลังของเขาแดนอนันต์เร็ว!”
เย่หยวนที่ได้ยินก็ต้องรีบทำตามยกเขาแห่งถงเทียนขึ้นมาอีกครั้งและอัดพลังปราณเข้าไปภายใน
วินาทีเดียวกันนั้นร่างของเย่หยวนมันก็ค่อยๆ ชะลอความเร็วลงกลางอากาศ
ได้เห็นเช่นนั้นเขาก็ถอนใจยาวออกมา
ต้าหวงนั้นจะอย่างไรก็เป็นยอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียน แม้ว่าเขาจะตื่นตกใจไม่น้อยแต่เขาก็ยังทรงตัวได้บ้าง
เย่หยวนต้องยกมือขึ้นปาดเหงื่อเม็ดใหญ่ “ข้าประมาทไป! ไม่นึกเลยว่ามันกลับจะมีพลังแปลกประหลาดเช่นนี้ในเหวได้ นี่มันมิใช่พลังของค่ายกลด้วย ดูท่าคงเป็นพลังที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติ!”
หมี่เทียนที่ได้ยินจึงกล่าวขึ้นมาด้วยเสียงตื่นเต้น “ไอ้เด็กคนนี้ เจ้าได้เจอสมบัติแล้ว! พลังงานยอดหมอกในที่แห่งนี้มันกระจายไปกว่าหมื่นกิโลเมตร! พลังประหลาดที่เจ้าเจอนั้นมันเกิดขึ้นมาเพราะพลังงานยอดหมอก! มันต้องมีพลังงานยอดหมอกอยู่ในเขานี้แน่ๆ! หากได้มันมาเขาแดนอนันต์ของเจ้านั้นก็จะสามารถคืนพลังขึ้นเป็นสมบัติยอดหมอกได้!”
เย่หยวนที่ได้ยินนั้นต้องขมวดคิ้วแน่นขึ้นมาอย่างไม่อยากเชื่อ “มันกลับมีเรื่องเช่นนั้นด้วย? นี่ข้าได้เจอสมบัติอย่างไม่ต้องตั้งใจหาเลยหรือ?”
ตั้งแต่ที่เขาได้ยินต้นกำเนิดของเขาแห่งถงเทียนจากหมี่เทียนมาเย่หยวนก็พยายามมองหาวิธีคืนสภาพให้เขาแห่งถงเทียนเสมอๆ
แต่เขาก็ไม่นึกฝันว่ากลับจะได้มาเจอพลังงานยอดหมอกในที่แห่งนี้!
หมี่เทียนกล่าวขึ้น “เจ้าใช้พลังของเขาแดนอนันต์ไปเรื่อยๆ และหาจุดที่พลังงานมันหนาแน่นที่สุด ที่แห่งนั้นคงเป็นทางเข้าแน่!”
เย่หยวนพยักหน้ารับและยกเขาแห่งถงเทียนขึ้นมาทำหน้าที่เหมือนเข็มทิศ
เขานั้นปล่อยกายใจให้สงบนิ่งและตั้งจิตไว้กับเขาแห่งถงเทียน
ยิ่งเขาสัมผัสได้ถึงพลังที่เข้ามาหาเขาแห่งถงเทียน มันก็ยิ่งหมายความว่าที่แห่งนั้นมีพลังงานยอดหมอกหนาแน่น
ไม่นานพวกเขาก็ได้มาเจอหลุมลึกที่ก้นเหว!
“ตรงนี้!” เย่หยวนร้องขึ้นมา
เขานั้นสัมผัสได้ถึงคลื่นพลังลึกลับจากภายในหลุมถ้ำลึกนี้
เมื่อต้าหวงได้เห็นเช่นนั้นเขาก็อดไม่ได้ที่จะต้องสูดหายใจเข้าลึก
เมื่อเดินเข้าถ้ำนี้มาเย่หยวนก็อดถอนใจยาวออกมาไม่ได้ “ต่อให้จะรู้ว่าเขานี้มีสมบัติล้ำค่าอยู่แต่หากไม่มีพลังชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนแล้วมันก็คงไม่มีทางจะเอามันมาได้แน่!”
เขานั้นไม่อาจจะใช้พลังกฎแห่งห้วงมิติมาลบล้างคลื่นพลังประหลาดนี้ได้เลย
หากเป็นนักยุทธพลังชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยกทั่วๆ ไปลงมาแล้วพวกเขาคงมีแต่ต้องตายกับตาย
ต้าหวงพยักหน้ารับ “คลื่นพลังนี้มันแฝงไปด้วยอำนาจสวรรค์ น่ากลัวอย่างยิ่ง! คิดอยากลงมานั้นมันย่อมต้องมีพลังอย่างน้อยๆ ชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนครึ่งก้าว!”
คนทั้งสองเดินเข้ามาลึกภายในก่อนจะพบว่ายิ่งเข้ามาลึกพวกเขาก็ยิ่งสัมผัสได้ถึงพลังงานที่รุนแรง
พร้อมๆ กับแสงที่ค่อยๆ สาดส่องออกมาจากในถ้ำลึก
ผนังภายในถ้ำมันค่อยๆ กว้างขึ้นเรื่อยๆ
เย่หยวนนั้นได้เห็นม่านสีขาวขุ่นอยู่ตรงหน้าปิดทางไปต่อไว้
เขานั้นสัมผัสได้ถึงพลังงานโกลาหลม่านสีขาวขุ่นนี้
แต่ท่ามกลางพลังโกลาหลนั้นมันก็มีก้อนอากาศสีเหลืองเข้มลอยอยู่ ทำให้คนที่ได้พบเห็นต้องสั่นสะท้านไปทั้งกายใจ
หากให้เดาแล้วนี่มันคงเป็นพลังงานยอดหมอกที่หมี่เทียนพูดถึงแน่
“ไม่นึกเลยว่ามันกลับจะมีกำแพงเขตแดนอยู่ในนิกายน้อยๆ แบบนี้! ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมมันถึงจะมีพลังงานยอดหมอกในที่แห่งนี้ ที่แท้เขาแดนอนันต์มันคงเดินทางผ่านกำแพงนี้มาถึงที่นี่! เจ้าโง่ที่เอาเขาแดนอนันต์ออกไปคนแรกนั้นมันไม่ได้รู้เลยว่านี่คือพลังงานยอดหมอก โง่เง่าเสียจริงๆ!” หมี่เทียนกล่าว
เมื่อเย่หยวนได้ยินเช่นนั้นเขาก็ต้องถอนใจยาวขึ้น “เหยียนยูเจินนั้นนั่งอยู่บนภูเขาสมบัติแท้ๆ แต่กลับไม่รู้ตัวเลย! มันกลับคิดเอาพลังของมหาพิภพถงเทียนไปซ่อมแซมเขาแห่งถงเทียน? บ้าบอสิ้นดี!”
หากดึงพลังยอดหมอกออกมาได้นอกจากว่ามันจะซ่อมแซมเขาแห่งถงเทียนได้แล้ว มันยังจะช่วยฟื้นให้เขาแห่งถงเทียนกลายเป็นสมบัติยอดหมอกด้วย
แต่เหยียนยูเจินนั้นกลับไม่ได้รู้อะไรเลย!
ความรู้ของเขามันคับแคบ
ไม่ว่าเหยียนยูเจินจะเก่งกาจแค่ไหนแต่สุดท้ายเขาก็เป็นแค่เจ้าดินแดนบ้านนอกคนหนึ่งเท่านั้น
“ผู้อาวุโส นั่นคือพลังงานยอดหมอก?” เย่หยวนชี้นิ้วใส่ก้อนอากาศสีเหลืองนั้น
หมี่เทียนพยักหน้ารับ “ใช่แล้ว! แต่พลังงานยอดหมอกนี้มันดูขาดๆ ไปหน่อย ข้าเกรงว่ามันคงช่วยคืนสภาพให้เขาแดนอนันต์ของเจ้าได้แค่ให้กลับขึ้นเป็นสมบัติยอดหมอกระดับหนึ่ง”
เย่หยวนยิ้มตอบกลับไป “แค่ขึ้นกลับเป็นสมบัติยอดหมอกได้มันก็ถือว่าดีมากแล้ว! ข้าจะเอามันออกมาได้อย่างไร?”