เวลานี้เหล่ายอดฝีมือทั้งหลายนั้นต่างไม่มีใครคิดหาเรื่องขัดขืนใดๆ อีกต่อไป พวกเขานั้นต่างทิ้งตัวลงไปยังเส้นทางด้านล่างทันที
ที่แห่งนั้นมันคือทางเข้ามิติวิเศษกรองศักดิ์สิทธิ์
นักบุญสูงต้าวหยุนลังเลอยู่เล็กน้อยก่อนจะยกมือขึ้นคารวะถามต้าหวง “ข้าสงสัยเหลือเกินว่าสหายเต๋านั้นคือนักบุญสูงมารกระทิงแห่งเขาหมื่นอสูรหรือไม่?”
ต้าหวงตอบกลับไปอย่างเฉยเมย “เปล่า! ข้านั้นคือแม่ทัพใหญ่ของนักบุญสูงมารกระทิง!”
นักบุญสูงต้าวหยุนนั้นหน้าเปลี่ยนสีไปพร้อมจิตใจที่สั่นสะท้าน
เขาหมื่นอสูรมันมีนักบุญสูงเพิ่มขึ้นมาอีกคนตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?
ดูท่าแล้วข่าวในห้ายอดแดนสวรรค์มันจะล่าช้าไปมากทีเดียว
ต้าวหยุนนั้นลังเลอยู่เล็กน้อยก่อนที่สุดท้ายจะกล่าวขึ้นมา “ขออภัยที่ข้าต้องถามจริงๆ แต่ท่านนั้นเป็นถึงนักบุญสูงผู้ยิ่งใหญ่ ทำไมถึงยอมมาเป็นสัตว์ขี่ให้นักยุทธพลังชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยกขั้นต้นเช่นนี้? นี่มัน…เป็นการลบหลู่เกียรติของนักบุญสูงทั้งหลายนะ!”
ต้าหวงหัวเราะตอบกลับไป “ข้านั้นยินดีทำ มันหนักหัวอะไรเจ้าเล่า?”
นักบุญสูงต้าวหยุนนั้นแทบต้องสำลักขึ้นมาและเดินหายไปอย่างอับอาย
เวลานี้เหล่ายอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยกทั้งหลายนั้นต่างมุ่งหน้าลงมิติวิเศษกรองศักดิ์สิทธิ์ไปสิ้นเหลือเพียงแค่เย่หยวนที่ยืนเฝ้าอยู่ไม่คิดขยับตัว
หลังจากคนทั้งหลายลงไปครบหมดสิ้นแล้วเย่หยวนก็พุ่งตัวมาถึงเมืองอินทรีสวรรค์ในทันที
แต่ที่แห่งนี้มันมิใช่เมืองจักรพรรดิอินทรีสวรรค์ใดๆ อีกต่อไป มันได้กลายเป็นหัวใจดวงใหม่ของมหาพิภพถงเทียนไปแล้ว
เรื่องราวการต่อสู้ของเย่หยวนกับจุนเถียนจนช่วยมหาพิภพถงเทียนไว้นั้นมันได้กลายเป็นตำนานของโลก
สถานที่นั้นยังอยู่ดี แต่คนนั้นกลับหายไปสิ้น!
เย่หยวนนั้นส่งจิตออกไปรอบทิศครั้งแล้วครั้งเล่าแต่ก็ไม่พบแม้แต่เงาของพวกลี่เอ๋อทั้งหลายนั้น
ตราบเท่าที่มันเป็นคนที่เคยพบเจอหรือพูดคุยกับเขามาก่อนแล้ว พวกเขานั้นต่างจะหายไปสิ้นไม่เหลือร่องรอย!
มันเกิดเรื่องอะไรขึ้นกัน?
คนในเมืองอินทรีสวรรค์นี้เองแม้กระทั่งคนตระกูลเจียนหรือตระกูลหนิงเองก็ต่างหายไปหมดสิ้นทั้งตระกูล!
เย่หยวนนั้นรู้สึกใจหายวาบคิดว่านี่มันอาจจะเป็นแผนร้าย!
คนที่ลักพาตัวพวกเยวี่ยเมิ่งลี่ไปนั้นมันมีข้อมูลเกี่ยวกับตัวเขามากมาย
มันราวกับว่าอีกฝ่ายนั้นรู้หมดสิ้นว่าเส้นทางที่เขาก้าวเดินจนเป็นใหญ่นั้นมันมีใครเกี่ยวข้องอยู่บ้าง!
แต่เย่หยวนนั้นมั่นใจแล้วว่าเต๋าบรรพกาลทั้งเก้านั้นเป็นคนของเขาก่อนที่จะออกไป
เต๋าบรรพกาลนั้นคือกำลังที่แข็งแกร่งที่สุดของมหาพิภพถงเทียนแล้ว เช่นนั้นอีกฝ่ายนั้นเอากำลังที่ไหนมาจัดการเรื่องเช่นนี้?
หรือว่าในมหาพิภพถงเทียนนั้นมันกลับจะมียอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์ซ่อนตัวอยู่?
“สหาย ข้าอยากเจอเก้าเต๋าบรรพกาล เจ้ารู้หรือไม่ว่าพวกเขาอยู่ที่ใด?” เย่หยวนนั้นทักเจ้าฟ้าดินสี่ทลายคนหนึ่งขึ้นถาม
“เต๋าบรรพกาล? มันอะไรกันเล่านั่น?” อีกฝ่ายตอบมา
เย่หยวนที่ได้ยินต้องขมวดคิ้วแน่น “เช่นนั้นเจ้ารู้จักนามเย่หยวนหรือไม่?”
เมื่อคนผู้นั้นได้ยินเขาก็ยิ้มตอบมาทันที “เย่หยวนนั้นคือผู้กอบกู้ของเรา ท่านนั้นสร้างคุณไว้อย่างมหาศาลเหนือล้ำอดีตปัจจุบัน!”
เย่หยวนจึงได้ถามขึ้นอีก “เช่นนั้นแล้วคนใกล้ชิดของท่านผู้นั้นไปอยู่ที่ไหนกัน?”
เมื่ออีกฝ่ายได้ยินเช่นนั้นเขาก็ต้องส่ายหัวออกมา “ผู้กอบกู้นั้นก็คือผู้กอบกู้ ใครจะเสียมารยาทไปสอบถามถึงคนรอบข้างท่านกัน?”
เย่หยวนที่ได้ยินนั้นยิ่งต้องขมวดคิ้วแน่น
เขานั้นรู้ได้เลยว่าร่องรอยของตนเองนั้นถูกใครบางคนลบล้างหายไปเหลือไว้เพียงแค่นามของผู้กอบกู้
โลกนี้รู้จักนามของเย่หยวน แต่ไม่รู้จักเก้าเต๋าบรรพกาล!
คนที่เกี่ยวข้องกับเย่หยวนไม่ว่าในทางใดๆ ต่างหายไปจากผืนโลกหมดสิ้น!
“ดูท่าการเติบโตของเจ้านี้มันจะเป็นแผนของใครสักคนแล้ว! ตอนที่เจ้าเติบโตขึ้นมามันคงมีสายตาจ้องมองดูการกระทำของเจ้าอยู่ทุกย่างก้าว!” หมี่เทียนกล่าวขึ้น
เย่หยวนใจหายวาบทันทีที่ได้ยิน!
เช่นนั้นแล้วอีกฝ่ายคือใคร?
เขานั้นต้องการอะไร?
เย่หยวนสั่นสะท้านไปทั้งร่างกายเพราะเขานั้นหวนนึกไปถึงคนผู้หนึ่งได้!
เหยียนยูเจิน!
เรื่องบนมหาพิภพถงเทียนนั้นมันเป็นแผนการของเขามาตั้งแต่แรกแล้ว!
หากจะถามว่าใครเล่าที่ทำเช่นนี้ได้ โอกาสที่จะเป็นเขามันก็สูงล้ำ!
เย่หยวนนั้นเพิ่งรู้ตัวว่าตัวเองมีความเชื่อผิดๆ อยากหนึ่งในหัว
เขานั้นเชื่อมาเสมอว่าเหยียนยูเจินตายไปแล้ว
แต่ใครยืนยันได้บ้างว่าเขาตาย?
คนในยุคสมัยเดียวกับเขานั้นหายไปสิ้นจากแผ่นดินแล้ว
แม้แต่ตัวโฉปู้ฉุนนั้นเองก็ได้เดินทางลงใต้ไปไกลลิบ
เช่นนั้นใครยืนยันได้ว่าเขาตาย?
ไม่มี!
“หึๆ ดูท่าเจ้าจะเดาได้แล้วสินะ! สมกับเป็นคนที่ข้าเลือกเสียจริง!” เจ้าฟ้าดินสี่ทลายที่เย่หยวนเรียกไว้นั้นหัวเราะขึ้นมาด้วยเสียงแปลกๆ
เย่หยวนที่ได้เห็นเช่นนั้นต้องสั่นสะท้านไปทั้งกายทันที เขาเห็นได้ชัดเจนว่าสายตาของอีกฝ่ายนั้นมันเปลี่ยนแววไปแล้ว
ราวกับว่าเขานั้นเป็นคนละคนกัน
“เหยียนยูเจิน!” เย่หยวนร้องขึ้น
“ข้าเอง!”
อีกฝ่ายนั้นไม่คิดปฏิเสธใดๆ และยิ้มตอบกลับมา “การพัฒนาของเจ้านั้นมันรวดเร็วกว่าที่ข้าคาดคิดนัก! ที่ข้านึกไม่ถึงที่สุดคือเขาแห่งถงเทียนนั้นกลับพัฒนากลายเป็นสมบัติยอดหมอกในมือเจ้า!”
เย่หยวนนั้นไม่เคยคิดฝันเลยว่านักบุญสูงหยกแท้ผู้เคยปกครองห้ายอดแดนสวรรค์รวมไปถึงนายคนก่อนของเขาแห่งถงเทียนนั้นกลับจะยังไม่ตายลง!
“เจ้าต้องการอะไรกันแน่? พวกลี่เอ๋อทั้งหลายอยู่ที่ใด?” เย่หยวนกล่าวขึ้นมาด้วยเสียงเย็นเยือก
เย่หยวนนั้นแทบจะควบคุมตัวเองไม่อยู่แล้วในตอนนี้
แค่คิดว่าเส้นทางชีวิตของเขานั้นมีสายตาคู่หนึ่งจ้องมองมาตลอดเวลามันก็ทำให้เขารู้สึกขยะแขยงสุดใจแล้ว
ไหนเหยียนยูเจินนี้จะยังลักพาตัวพวกลี่เอ๋อทั้งหลายไปด้วย
เหยียนยูเจินนั้นยิ้มตอบกลับไป “เย่หยวน เจ้านั้นฉลาดและมากพรสวรรค์ที่สุดเท่าที่ข้าเคยพบเจอ! แม้จะเอาไปเทียบกับโฉปู้ฉุนนั้นเจ้าก็ไม่ได้ด้อยกว่าเลย! เพราะฉะนั้นข้าต้องการอะไรเจ้าคงเดาได้ไม่ใช่หรือ?”
เย่หยวนนั้นค่อยๆ กดความคับแค้นในใจลงก่อนจะตอบไป “เจ้าอยากให้ข้าเข้ามิติวิเศษกรองศักดิ์สิทธิ์?”
เย่หยวนนั้นไม่ได้โง่ เรื่องที่เส้นทางจู่ๆ ก็ถูกเปิดขึ้นพร้อมการเผยตัวของมิติวิเศษกรองศักดิ์สิทธิ์ ดูท่ามันคงจะเป็นฝีมือของเหยียนยูเจินแน่นอนแล้ว
ไม่เช่นนั้นแล้วทำไมเรื่องราวทั้งหลายมันถึงได้เกิดขึ้นอย่างพอเหมาะเช่นนี้?
เหยียนยูเจินนั้นสร้างเรื่องราวใหญ่โตขนาดนี้ก็เพื่อจะพาคนมาเข้ามิติวิเศษกรองศักดิ์สิทธิ์
แน่นอนว่าเป้าหมายที่แท้จริงของเขานั้นคือการส่งเย่หยวนลงไปยังมิติวิเศษกรองศักดิ์สิทธิ์
แต่เย่หยวนนั้นคงไม่ยอมรับปากง่ายๆ เขาจึงได้วางแผนลักพาตัวพวกลี่เอ๋อและคนใกล้ชิดเย่หยวนไปซ่อน
ทุกสิ่งอย่างนี้มันก็เพื่อจะควบคุมเย่หยวนให้ได้อยู่หมัด
“ฉลาด! จัดการเจ้านี้ต่อให้จะเป็นข้าก็ต้องระวังให้มาก เพราะฉะนั้นเพื่อความปลอดภัยข้าจึงได้ส่งเหล่าคนใกล้ชิดของเจ้านั้นลงไปยังโลกใบน้อยนับหมื่นๆ พันๆ มีเพียงแค่ข้าเท่านั้นที่รู้ว่าพวกเขานั้นอยู่ที่ใด! แน่นอนว่าพวกเขาทั้งหลายนั้นยังปลอดภัยดี ตราบเท่าที่เจ้ายอมเชื่อฟังข้า พวกเขาย่อมจะปลอดภัยดี!” เหยียนยูเจินนั้นยิ้มตอบกลับไป
เย่หยวนนั้นมองหน้าเหยียนยูเจินด้วยความเย็นเยือก “เจ้าตามหาผู้สืบทอดหัวใจแห่งถงเทียนและรอให้เขาบรรลุมหาพิภพถงเทียนขึ้นเป็นยอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์! มันก็เพื่อวันนี้หรือ?”
การปรากฏตัวของเหยียนยูเจินนั้นทำให้เย่หยวนได้เข้าใจหลายๆ เรื่อง
ตั้งแต่ที่เขาอยู่ในแดนศักดิ์สิทธิ์ได้รับหัวใจแห่งถงเทียนและเรื่องราวทั้งหลายที่เกิดขึ้นต่อจากนั้นมา ดูเผินๆ แล้วมันเหมือนว่าเขาแค่โชคดี
แต่เมื่อลองมองย้อนกลับไป ที่แท้ทุกสิ่งอย่างมันเป็นแผนการใหญ่โต!
เพียงแค่ว่าเย่หยวนนั้นไม่อาจจะเข้าใจได้ว่าทำไมคนระดับเหยียนยูเจินนั้นถึงต้องกลับมาหาผู้สืบทอดในภพเบื้องล่างเช่นนี้?
เหยียนยูเจินนั้นยิ้มตอบกลับไป “ข้าก็คิดอยู่ตลอดนะว่าเจ้ามันฉลาด! แล้วคำตอบคือ?”
เย่หยวนนั้นสูดหายใจเข้าลึกก่อนจะกล่าวตอบ “ข้ามีทางเลือกหรือ?”
เหยียนยูเจินนั้นยิ้มตอบกลับไป “เย่หยวน เจ้านั้นมันไร้ที่ติตั้งแต่หัวจรดเท้า จุดอ่อนเดียวของเจ้านั้นคือเจ้ามักจะให้ค่ากับคนรอบตัวมากเกินไป! และนั่นก็เป็นเหตุผลที่ข้าเลือกเจ้าด้วยเช่นกัน!”
ในเวลานี้เย่หยวนได้สงบจิตใจลงไปก่อนจะกล่าวขึ้น “เช่นนั้นบอกมาว่าข้าต้องทำอะไร?”
เหยียนยูเจินตอบ “ไปยังวังศักดิ์สิทธิ์เขาวงกตเพื่อเอาของกลับมาให้ข้า!”