บทที่ 2129 คนของฉันมีแค่ฉันที่จัดการได้ + ตอนที่ 2130 ค่อยๆ ทรมานอู่เยวี่ยจนตาย

ลิขิตรัก ย้อนรอยแค้น

ตอนที่ 2129 คนของฉันมีแค่ฉันที่จัดการได้

ท่าทีของเฮ่อเหลียนเช่ออยู่ในความคาดหมายของเหยียนหมิงซุ่น เขาจึงไม่คิดจะพูดอ้อมค้อมกับหมอนี่เลยบอกไปตามตรงว่า “หมิงต๋าทำผิดจริง ฉันจะลงโทษเขาเอง ไม่ต้องลำบากแกหรอก”

เฮ่อเหลียนเช่อสีหน้าเปลี่ยนไปฉับพลัน เขามองอีกฝ่ายอย่างเย็นยะเยือก “เหยียนหมิงซุ่นนี่แกจงใจจะต่อกรกับฉันสินะ?”

“แน่นอนว่าเปล่า แค่…คนของฉัน มีแค่ฉันที่จัดการได้” เหยียนหมิงซุ่นเน้นเสียงหนักแน่น แม้รู้ดีว่าเช่นนี้จะเป็นการสร้างความบาดหมางกับเฮ่อเหลียนเช่อ แต่เขาจะส่งเหยียนหมิงต๋าให้เจ้าโรคจิตนี้ไม่ได้เด็ดขาด

ไม่ว่าจะเพราะความสัมพันธ์หรือเพราะศักดิ์ศรี เขาจะยอมไม่ได้!

ไม่อย่างนั้นเมื่อไรที่เขามอบตัวน้องชายแท้ ๆให้เขาไปต้องมีข่าวลือแพร่สะพัดทั่วเมืองหลวงทันทีว่าคุณชายหมิงเกรงกลัวคุณชายเช่อเลยมอบตัวน้องชายเพื่อความปลอดภัยของตัวเอง…

เมืองนี้มีคนรอดูเรื่องตลกเขามากนัก แต่ละคนคอยจับตาดูทุกย่างก้าวของเขาและคอยติดตามความคืบหน้าของเรื่องนี้อยู่ เขาจะพูดผิดไม่ได้แม้แต่ประโยคเดียวและจะทำผิดไม่ได้แม้แต่เรื่องเดียว เขาต้องรอบคอบระมัดระวังเสมอ

เฮ่อเหลียนเช่อมีสีหน้าเรียบนิ่ง ความจริงเขาพอจะคาดเดาวิธีการของเหยียนหมิงซุ่นได้แต่แรกแล้ว เปลี่ยนเป็นเขาก็ไม่มีทางส่งมอบคนของตัวเองให้คู่อริแน่นอน ต่อให้เป็นลูกน้องก็ไม่มีทางเป็นไปได้ แล้วนี่ยิ่งเป็นน้องชายแท้ ๆอีกต่างหาก!

“เหยียนหมิงซุ่น ทางที่ดีแกอธิษฐานให้พระเจ้าคุ้มครองน้องชายของแกให้ได้ตลอดชีวิตแล้วกัน หึ…อย่าให้ฉันเจอตัวล่ะ!” เฮ่อเหลียนเช่อข่มขู่ออกไปตรง ๆ

“งั้นก็ขึ้นอยู่กับความสามารถของแกแล้ว เฮ่อเหลียนเช่อ เรามาพนันกัน!” จู่ ๆเหยียนหมิงซุ่นก็ยื่นข้อเสนอขึ้นมา เรียกให้เฮ่อเหลียนเช่อชะงักไม่เข้าใจความหมาย

“พนันอะไร?”

“ถึงหมิงต๋าจะทำผิดไปแต่เขาถูกอู่เยวี่ยหลอกใช้ถึงได้ทำเรื่องโง่ ๆ ตอนนี้เสี่ยวเป่าไม่เป็นไรแล้ว จะว่าไปเหมยเหมยของฉันก็เป็นผู้มีพระคุณของเสี่ยวเป่าเชียวนะ บุญคุณความแค้นหักล้างกันไปนายว่ายังไง?”

เหยียนหมิงซุ่นเบี่ยงประเด็นไม่เอ่ยถึงเรื่องพนัน ผ่อนน้ำเสียงลงใช้เหตุผลและความรู้สึกหว่านล้อมเฮ่อเหลียนเช่อ

เหมยซูหานเอาศอกกระทุ้งหลังเฮ่อเหลียนเช่อเบา ๆให้เขามีขอบเขตอย่าเอาแต่กัดไม่ปล่อย

เขากับเหยียนหมิงต๋ารู้จักกันมาหลายปีจึงรู้ดีว่าเจ้าโง่นี่หลงใหลอู่เยวี่ยเพียงใด เรื่องนี้ถึงเหยียนหมิงต๋าจะมีความผิดแต่ไม่ใช่ความผิดถึงขั้นต้องตาย คนที่ควรตายคืออู่เยวี่ย

สิ่งสำคัญที่สุดคือเสี่ยวเป่าไม่ได้เป็นอะไรถึงชีวิตแต่กลับพลิกวิกฤตเป็นโอกาสที่จะได้รับชีวิตใหม่อีกด้วย ในเมื่อเหยียนหมิงซุ่นตามจับอู่เยวี่ยกลับมาได้ก็ให้เรื่องนี้จบเพียงเท่านี้ เหตุใดต้องต่อกรกับเหยียนหมิงซุ่นต่อล่ะ?

เฮ่อเหลียนเช่อบิดตัวเล็กน้อย แสร้งไม่รับรู้ถึงการเตือนจากเหมยซูหาน เขาเข้าใจเหตุผลดีแต่เขาทนไม่ได้

นี่ไม่ใช่แค่เรื่องเสี่ยวเป่าแต่มันคือเรื่องศักดิ์ศรีของเขาด้วย ตอนนี้ข้างนอกต้องมีคนกลุ่มหนึ่งกำลังหัวเราะเยาะเขา เย้ยที่ลูกน้องเขาไร้ความสามารถแม้แต่ผู้หญิงกับเด็กทารกยังคุมไม่อยู่ แต่ลูกน้องของเหยียนหมิงซุ่นกลับจับตัวได้อย่างง่ายดาย

เหมยซูหานมองปราดเดียวก็รู้ทันว่าเจ้าหมอนี่กำลังคิดอะไรอยู่ เจ้าหมอนี่คิดถึงแต่เรื่องศักดิ์ศรีจนไม่สนใจความรู้สึกของตนเอง เขาจึงบันดาลโทสะในชั่วขณะ ยกเท้าถีบตรงข้อพับขาของเฮ่อเหลียนเช่อ ดูสิว่าเขายังกล้าทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้อีกไหม

เหยียนหมิงซุ่นปากกระตุก ดูไม่ออกเลยว่าเหมยซูหานที่อ่อนโยนเรียบร้อยมาโดยตลอดจะมีมุมที่โหดแบบนี้ด้วย!

ดูท่าทางเฮ่อเหลียนเช่อที่ดุร้ายยิ่งกว่าเสือจะถูกเหมยซูหานที่ดูไร้พิษสงกำราบเสียอยู่หมัดแล้ว สมแล้วที่บนโลกนี้มีคนปราบพยศได้!

เฮ่อเหลียนเช่อไม่กล้าขัดขืนเหมยซูหานแต่เขายังไม่พอใจอยู่ดีเลยถามด้วยสีหน้าไม่พอใจ “เมื่อกี้แกบอกว่าพนันหมายความว่าไง?”

เหยียนหมิงซุ่นลอบยิ้มร่าในใจ รู้อยู่แล้วว่าหมอนี่ต้องหลงกล ช่วงนี้สติปัญญาใช้ไม่ได้เลย!

…………………….

ตอนที่ 2130 ค่อยๆ ทรมานอู่เยวี่ยจนตาย

“ง่ายมาก ถึงจะหักล้างบุญคุณความแค้นไปแต่ฉันก็ยังค้างคาใจอยู่ดี หมิงต๋าต้องได้รับโทษจริง ๆ เอางี้แล้วกันฉันให้เวลาแกหนึ่งปี ในหนึ่งปีนี้แกไปคิดบัญชีกับหมิงต๋าได้ แกจะทำอะไรก็ได้ ถ้าหมิงต๋าตายหรือพิการนั่นเป็นเพราะเขาไร้ความสามารถ แต่ถ้า…”

เฮ่อเหลียนเช่อพูดขัดเขาแล้วเอ่ยด้วยความตื่นเต้น “ไม่มีคำว่าถ้า…เหยียนหมิงซุ่น แกเป็นคนพูดเองนะ ถึงตอนนั้นถ้าฉันทำน้องชายของแกตายแกอย่ามาคิดบัญชีกับฉันเชียว!”

“ไม่หรอก หนึ่งปีนี้ถ้าแกมีความสามารถมากพอ ต่อให้จะหั่นหมิงต๋าเป็นชิ้น ๆ ฉันก็จะไม่ว่าสักคำ!” เหยียนหมิงซุ่นพูดเสียงหนักแน่น

เฮ่อเหลียนเช่อตาประกายวาวอย่างกระหายเลือด อย่าว่าแต่หนึ่งปีเลย ต่อให้เพียงครึ่งปีเขาก็สามารถจบชีวิตไอ้สารเลวเหยียนหมิงต๋าได้เช่นกัน!

ได้ยินมานานแล้วว่าความสัมพันธ์ระหว่างเหยียนหมิงซุ่นกับพ่อแท้ ๆและแม่เลี้ยงไม่ดีมากนัก หรือว่าหมอนี่คิดจะอาศัยมือเขาฆ่าน้องชายแท้ ๆ?

ไม่อย่างนั้นทำไมถึงได้ยื่นข้อเสนอการพนันแสนโง่เขลาแบบนี้ได้ล่ะ?

เหมยซูหานเองก็มองเหยียนหมิงซุ่นอย่างไม่เชื่อสายตา ไม่เข้าใจว่าทำไมเขาถึงท้าพนันแบบนี้ นี่กำลังส่งเหยียนหมิงต๋าไปตายชัด ๆ!

“เหยียนหมิงซุ่น นายลองคิดดูดี ๆอีกทีเถอะ เหยียนหมิงต๋าเป็นน้องชายแท้ ๆของนายนะ!” เหมยซูหานเอ่ยเตือนเสียงอ่อน หวังว่าเขาจะไม่เผลอทำอะไรโง่ ๆเพียงเพราะอารมณ์ชั่ววูบ

เฮ่อเหลียนเช่อถลึงตาใส่เขาแวบหนึ่งอย่างไม่พอใจ ทำไมถึงได้เข้าข้างคนนอกนักนะ!

“ดี เรื่องนี้ตกลงตามนี้ เริ่มพนันกันเมื่อไร?” เฮ่อเหลียนเช่อกลัวเหยียนหมิงซุ่นกลับคำเลยตอบตกลงไปโดยไม่คิด

“หนึ่งเดือนหลังจากนี้ รอแผลตรงขาของหมิงต๋าหายดีค่อยเริ่ม!”

เหยียนหมิงซุ่นมองเขาอย่างเรียบนิ่งและไม่มีสีหน้าสื่ออารมณ์ใด ๆจนทำให้คนเดาความคิดของเขาไม่ถูก

“ได้ ตกลง!” เฮ่อเหลียนเช่อแสยะยิ้มกว้างและจับมือถือว่าสร้างสัญญากับเหยียนหมิงซุ่น

เหมยซูหานได้แต่ภาวนาให้เหยียนหมิงต๋าเงียบ ๆ ดูท่าทางเวลาจบชีวิตของเจ้าโง่นี่เริ่มนับถอยหลังแล้ว เฮ้อ!

“งั้นผู้หญิงคนนี้ก็ฝากแกด้วยแล้วกัน!”

เหยียนหมิงซุ่นส่งสัญญาณให้ลูกน้องก่อนที่อู่เยวี่ยในสภาพทรุดโทรมจะถูกพาตัวเข้ามา ไม่ต้องรอคนของเฮ่อเหลียนเช่อรับตัวไปเหยียนหมิงซุ่นก็ลงมือไวปานสายฟ้าตบตามตัวอู่เยวี่ยติดต่อกันหลายครั้ง คางของอู่เยวี่ยถูกสกัดไว้ทำให้ความรู้สึกเจ็บปวดถาโถมเข้ามาจนยากจะรับไหว แต่กลับปริเสียงไม่ออกเลยทำหน้าบิดเบี้ยวดูแล้วน่าเกลียดอย่างมาก

“แกทำอะไร!” เฮ่อเหลียนเช่อไม่พอใจมาก

ต่อให้อู่เยวี่ยสมควรตายอย่างไรก็เป็นคนของเขา เหยียนหมิงซุ่นมีสิทธิ์อะไรมาจัดการคนของเขาต่อหน้าเขากัน?

เรื่องความลำเอียงสองคนนี้คล้ายกันดีนะ!

“ฉันสะกดจุดตรงกระดูกสะบักกับแขนขาหล่อนเอาไว้ไม่ให้ขยับตัวได้ในหนึ่งเดือน เผื่อถึงตอนนั้นจะได้ไม่ฟื้นคืนชีพปลอมตัวเป็นคนอื่นมาทำร้ายใครอีก!” เหยียนหมิงซุ่นสะบัดมือมองอู่เยวี่ยที่นอนขดตัวบนพื้นอย่างเย็นชา

เฮ่อเหลียนเช่อทำหน้าไม่ถูกเลยแค่นเสียงเอ่ย “มาอยู่ในมือฉันแล้วจะให้หล่อนหนีไปได้ไง นังแพศยานี่ฉันจะค่อย ๆ ทรมานให้ตายอย่างช้า ๆเอง!”

“หวังว่าแกจะทำได้อย่างที่พูด หนึ่งเดือนหลังจากนี้ฉันต้องเห็นศพของอู่เยวี่ยนะ!”

เหยียนหมิงซุ่นพูดทิ้งท้ายไว้ก่อนจะพาลูกน้องไปจากทีนี่

อู่เยวี่ยหมดค่าแล้ว เฮ่อเหลียนเช่อย่อมไม่ปล่อยให้เธอมีชีวิตอยู่ต่อไปแต่เพื่อไม่ให้เกิดเรื่องไม่คาดไม่คิดขึ้น ช่วงนี้เขาจะส่งคนคอยจับตาดูไว้ เขาจะปล่อยให้อู่เยวี่ยหนีไปอีกครั้งไม่ได้เด็ดขาด!

คราวนี้นังแพศยานี่ต้องตาย!

เฮ่อเหลียนเช่อแค่นเสียงใส่หลังเหยียนหมิงซุ่นอีกที พลางมองอู่เยวี่ยที่สลบหมดสติไปบนพื้นอย่างรังเกียจแล้วโบกมือให้ลูกน้อง “พาเธอไปแล้วต้อนรับเธอให้ดีหน่อยแล้วกัน!”

หึ ฆ่านังแพศยานี้ตายทีเดียวก็เสียเปรียบแย่ เขาจะใช้เครื่องทรมานทุกชิ้นที่หนิงเฉินเซวียนคิดค้นขึ้นมาจัดการกับอู่เยวี่ยหนึ่งรอบ หลังจากเธอได้ลิ้มรสชาติความเจ็บปวดครบแล้วถึงจะให้เธอตายทีเดียว!

……………………..