ในป่าลึกนั้นมันมีฝุ่นตลบอบอวลไปทั่วด้วยความโกลาหล
นักบุญสูงต้าวหยุนนั้นถูกไล่ตามมาจนถึงที่นี่
“โฮ่ก!”
เสียงคำรามนั้นมันมาพร้อมกับการโจมตีของอสูรเหล็กดำส่งร่างของต้าวหยุนปลิวลอยไป
“ไอ้สารเลว ข้าจะไม่ปล่อยเจ้าไว้แน่!” ต้าวหยุนร้องลั่นขึ้นมา
แต่ในเวลานั้นเองที่ดวงตาของอสูรเหล็กดำมันกลับหันไปมองที่คนอีกผู้หนึ่ง
คนผู้นี้เป็นยอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยกที่วิ่งหนีไปกับกลุ่มคนทั้งหลาย
ได้เห็นเช่นนั้นเขาก็ได้แต่ต้องทำหน้าเหยเกร้องออกมา “ให้ตายสิวะ ไอ้เด็กเวร! ข้าอุตส่าห์หลบซ่อนไม่แสดงตัวแล้วเจ้าจะต้องบังคับข้าออกไปให้ได้?”
พูดไปเขาก็ปลดปล่อยคลื่นพลังรุนแรงออกมาเป็นถึงยอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนขั้นต้นสุด
แน่นอนว่าหน้าตาของเขาเองมันก็เปลี่ยนแปลงไปเช่นกัน
เมื่อต้าวหยุนได้เห็นใบหน้านั้นเขาก็อดร้องลั่นขึ้นมาไม่ได้ “ไอ้เวรชางเจี๋ย เจ้ากลับยังมีหน้ามาหลบซ่อนอยู่อีก!”
นักบุญสูงชางเจี๋ยนั้นร้องตอบกลับไป “เจ้าสิวะไอ้เวร! ทั้งตระกูลเจ้ามันมีแต่ไอ้เวร! เจ้าเหงามากหรือถึงต้องเปิดเผยตัวตนตั้งแต่ยังไม่ทันเข้ามา! ถึงต้องลากข้าเข้ามาเกี่ยวกับความฉิบหายที่เจ้าก่อนี่ด้วย?”
ต้าวหยุนนั้นตอบกลับไปด้วยใบหน้าดำมืด “เลิกพูดจาไร้สาระเสียที! ตอนนี้มาร่วมมือกันจัดการเจ้านี่ก่อนเถอะ! แม้ว่าเจ้าอสูรเหล็กดำนี้มันจะมีพลังแค่ชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนขั้นต้นแต่ว่ามันกลับเก่งกาจเกินมือข้าไปนัก!”
ชางเจี๋ยนั้นต้องร้องด่ากลับมา “ไอ้เวร! เช่นนั้นจะยังยืนนิ่งอะไรอีก? รีบๆ ลงมือได้แล้ว!”
นักบุญสูงทั้งสองนั้นต่างได้แต่ต้องด่าว่ากันไปมาไม่มีสิ้นสุด
เหล่านักบุญสูงภูติแท้ที่เย่หยวนปล่อยออกมานี้มันทำลายแผนการของทุกคนลงสิ้น
อย่างนักบุญสูงชางเจี๋ยนี้เองแม้แต่ตอนที่ได้เห็นทุ่งสมุนไพรสวรรค์นั้นเขาก็ยังไม่คิดเผยตัว แต่สุดท้ายเวลานี้เมื่อถูกไล่ล่าเขาก็มีแต่ต้องแสดงฝีมือออกมา
เหล่านักบุญสูงที่ซ่อนตัวอยู่คนอื่นๆ เองก็มีสภาพไม่ต่างจากเขา
หากยังซ่อนตัวต่อไปมันคงได้ตายในนามนักยุทธชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยกแล้ว
พวกเขานั้นไม่ยอมแสดงตัวออกมาเพราะหวังว่าจะออกมาในเวลาที่เหมาะสมได้เจอสมบัติที่แท้จริงเท่านั้น
แต่เวลานี้พวกเขากลับต้องเผยตัวออกมาอย่างจำใจ
แน่นอนว่าเหล่านักบุญสูงทั้งหลายนั้นย่อมจะด่าว่าเย่หยวนกันไม่ขาดปาก
พวกเขานั้นไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องรับมือเหล่านักบุญสูงภูติแท้ทั้งหลายนี้
โชคยังดีที่พวกเขานั้นหนีมาได้ทันเวลาและเหล่าภูติแท้ทั้งหลายนี้ไม่ได้ฉลาดมากมาย ทำให้พวกเขาแยกย้ายกันหนีออกมาได้ไม่เช่นนั้นแล้วหากถูกภูติแท้พลังชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนขั้นกลาง และปลายมากมายนับสิบรุมล้อมโจมตีพวกเขาย่อมมีแต่ต้องตายกับตาย
เวลานี้กองกำลังใดๆ มันย่อมจะแตกกระจายหนีเอาชีวิตรอดตัวใครตัวมัน
ในเวลานี้บนเขาสูงต้าหวงกำลังค่อยๆ มีพลังพุ่งทะยานขึ้นมาอย่างบ้าคลั่ง
เย่หยวนนั้นชิงเอาดอกกระจับน้ำฝังสวรรค์มาจากชิเยว่แต่โอสถสวรรค์ที่เขาต้องการหลอมนั้นมันยังขาดสมุนไพรสวรรค์หลักไปอีกสองชนิด
เขาเองก็ไม่นึกว่าจะได้มาเจอมันในที่แห่งนี้
เพราะฉะนั้นเขาจึงไม่รอช้ารีบหลอมโอสถสวรรค์จักรพรรดิระดับสี่ให้แก่ต้าหวงทันที
เย่หยวนนั้นมองดูต้าหวงค่อยๆ บรรลุขึ้นมาแต่ก็อดขมวดคิ้วแน่นไม่ได้ “ข้าไม่นึกเลยว่าโอสถสวรรค์จักรพรรดินั้นกลับจะไม่อาจช่วยให้เขาผ่านชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนขั้นกลางขึ้นไปได้! แต่ละขั้นของชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนนั้นมันช่างยิ่งใหญ่นัก!”
“ยอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์นั้นก่อนจะถึงจักรพรรดิเซียนมันคงเรียกได้ว่าเป็นระดับพื้นฐานสิ้น! หลังจากขึ้นชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนมาได้แล้วเท่านั้นที่ถึงจะเรียกว่าเป็นการบ่มเพาะที่แท้จริง! หลังขึ้นชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนแล้วทุกย่างก้าวมันย่อมยากเย็นล้ำต่อให้จะเป็นโอสถสวรรค์ระดับแท้มันก็ไม่อาจจะส่งผลได้มากมายในขั้นนี้! แน่นอนว่าหากเจ้าหลอมโอสถสวรรค์จักรพรรดิระดับห้าได้ฤทธิ์ของมันย่อมจะเป็นคนละเรื่องกันสิ้นเชิงแล้ว” หมี่เทียนกล่าวขึ้นมา
เย่หยวนได้แต่ต้องกลอกตาหนี มีหรือที่โอสถสวรรค์จักรพรรดิระดับห้ามันจะหลอมได้ง่ายๆ?
ยิ่งเป็นโอสถสวรรค์จักรพรรดิระดับสูงมันก็ยิ่งยุ่งยากซับซ้อน
ที่สำคัญไปกว่านั้นโอสถสวรรค์ระดับสี่และโอสถสวรรค์ระดับห้านั้นมันยังห่างกันสิ้นเชิง เหมือนชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยกและชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียน
ในการโอสถนั้นมันก็ไม่ได้ง่ายไปกว่ากันเลย
เพราะว่าสมุนไพรสวรรค์ระดับห้านั้นมันผสานมาด้วยพลังของยอดเต๋าภายในทำให้ซับซ้อนกว่าสมุนไพรสวรรค์ระดับต่ำๆ มาก
ไม่เช่นนั้นแล้วมีหรือที่มันจะถูกเรียกว่าระดับห้าได้?
แม้ว่าเย่หยวนนั้นจะมั่นใจในตัวเองแต่เขาก็รู้ดีว่ามันไม่ง่าย
แน่นอนว่าสิ่งที่สำคัญที่สุดของระดับห้ามันก็คือการหาสมุนไพรสวรรค์ระดับห้ามาใช้ฝึกฝน
แต่ว่าจะอย่างไรเสียสมุนไพรสวรรค์ระดับห้านั้นมันก็หาได้ยากยิ่ง เย่หยวนย่อมจะไม่มีทางใช้มันฝึกฝนเรื่อยเปื่อยได้
เขานั้นเก็บสมุนไพรสวรรค์ระดับห้ามาได้เยอะจริง แต่ว่าสมุนไพรสวรรค์ระดับห้าที่เก็บมาในครั้งนี้มันมีแต่ของล้ำค่าที่ไม่อาจมาใช้ฝึกฝนได้
ต่อให้จะเป็นสมุนไพรสวรรค์ที่ใช้ในการหลอมโอสถสวรรค์ปรับฐานระดับห้ามันก็คงแทบหาไม่ได้บนทวีปพิรุณใส
คิดได้เช่นนั้นการอยู่บนทวีปพิรุณใสต่อไปแล้วที่สุดเขาก็คงต้องหยุดอยู่แค่ตรงนี้
หลังจากสะสางเรื่องราวของนิกายสวรรค์ยุทธมั่นได้แล้ว มันก็คงถึงเวลาที่เย่หยวนจะเดินทางออกจากทวีปพิรุณใสเสียที
ต้าหวงนั้นหยุดการพัฒนาลงที่ชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนขั้นต้นกลาง
เย่หยวนนั้นย่อมจะไม่พอใจกับผลลัพธ์นี้แต่ตัวต้าหวงนั้นกลับยิ้มกว้างขึ้นมาอย่างตื่นเต้นสุดใจ
แน่นอนล่ะว่าตามอาจารย์เย่มามันย่อมจะมีโชคให้เสมอๆ
กลับไปครั้งนี้ไม่รู้ว่าเมื่อนักบุญสูงมารกระทิงได้เห็นต้าหวงนี้เขาจะทำหน้าตาอย่างไรออกมา
ถึงเวลานั้นไม่แน่เขาอาจจะยอมทิ้งศักดิ์ศรีมาเป็นสัตว์ขี่ให้เย่หยวนบ้างก็ได้
…
ครึ่งเดือนต่อมานั้นในโถงใหญ่หนึ่งเหล่ายอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนทั้งสิบสามนั้นต่างก็มารวมตัวกันด้วยท่าทางโทรมเหมือนขอทาน
“ไอ้ห่าเย่หยวน เล่นงานพ่อเจ้าจนปางตายแล้ว! เพื่อจะสลัดอสูรเหล็กดำนั้นไปข้าต้องเสียโอสถสวรรค์ระดับห้าที่เก็บไว้ไป!” ต้าวหยุนนั้นร้องลั่นขึ้นมาอย่างคับแค้นใจ
โอสถสวรรค์ระดับห้านั้นมันย่อมจะล้ำค่านักสำหรับพวกเขา
สำหรับเหล่ายอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนแล้ว โอสถสวรรค์ระดับห้ามันเหมือนเป็นดั่งสมบัติประจำตระกูล
แต่เวลานี้สมบัติประจำตระกูลได้หายไปแล้ว มีหรือที่ต้าวหยุนจะยังยิ้มได้?
เทียนลู่กล่าวขึ้นมาตามพร้อมกันฟันแน่น “ยังดีสิ! โอสถสวรรค์ระดับห้าที่ข้าเก็บไว้นานกว่าพันปีนั้นมันกลับถูกใช้ลงไปจนหมดสิ้น! หากครั้งนี้ข้าไม่ได้อะไรกลับไปจากวังศักดิ์สิทธิ์เขาวงกตข้าผู้นี้คงถือว่าขาดทุนแล้ว! ไอ้เจ้าเวรนั่นมันช่างเล่นงานคนได้เจ็บช้ำนัก! นอกจากว่ามันจะได้ประโยชน์ไปมหาศาลแล้วมันกลับยังทำให้เราเสียหายกันมากล้น!”
“ให้ตายสิวะ พวกเจ้ายังดีสิ! ข้านั้นถูกนักบุญสูงภูติแท้เจ็ดตนไล่ล่า! มันมีถึงตัวที่พลังชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนขั้นปลายด้วย! นอกจากว่าข้าจะเสียโอสถสวรรค์ที่เก็บไว้ทั้งหมดแล้วข้ายังได้รับบาดเจ็บสาหัสมาอีก! เวลานี้ข้าใช้พลังได้แค่ชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนขั้นต้นเท่านั้นแล้ว!”
คนที่พูดนั้นคือนักบุญสูงจีหยู เขานั้นเป็นถึงยอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนขั้นกลางผู้เก่งกาจ
แต่เขานั้นโชคร้ายถูกฝูงนักบุญสูงภูติแท้ตามติดจนแทบต้องตายลงหลายครั้งด้วยกัน
โชคยังดีที่ภูติแท้ทั้งหลายนั้นมันไร้สติปัญญาทำให้สุดท้ายเขาหนีรอดชีวิตออกมาได้
แต่ถึงจะเป็นเช่นนั้นเขาก็บาดเจ็บหนักจนเสียกำลังไปกว่าร้อยละสามสิบ!
เวลานี้เขานั้นจึงใช้พลังได้แค่ชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนขั้นต้นเท่านั้น
นักบุญสูงคนอื่นๆ เองก็มีสภาพน่าสมเพชไม่แพ้กัน
แต่เบื้องหน้าทางขึ้นเขานั้นนอกจากเหล่านักบุญสูงทั้งหลายแล้วมันยังมียอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยกและชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเซียนครึ่งก้าวหลายคนที่รอดมาได้ด้วย
แต่ว่าจากตอนแรกที่มีกองกำลังกว่าสี่ถึงห้าร้อยคนนั้นมันเหลือยอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยกเพียงแค่ไม่ถึงสองร้อยคน!
เหล่ายอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิหยกนั้นตายไปมากกว่าครึ่ง
แต่ว่ามันก็มีบางคนในกลุ่มพวกเขาที่กำลังยิ้มกว้างด้วยความท่าทางร่าเริง
เขานั้นกลับจูงนักบุญสูงภูติแท้มาด้วย!
นักบุญสูงภูติแท้นี้ย่อมจะเป็นหนึ่งในตัวที่ไล่ล่าคนทั้งหลายก่อนหน้า
“ชิๆ จะว่าไปแล้วข้าก็ต้องขอบคุณเย่หยวนมันจริงๆ! หากไม่มีมันแล้วข้าเองก็คงไม่มีทางได้นักบุญสูงภูติแท้มาครอง! ชิๆ ไอ้หมอนั่นมันเอาต้าหวงมาหลอกข้าได้เจ็บแสบนัก แต่เวลานี้ก็ถือว่าหายกันแล้วกัน!”
แน่นอนว่าคนผู้นี้ย่อมจะเป็นหวูฟางแน่นอนแล้ว!