ตอนที่ 1664 – เตรียมพร้อมอย่างเต็มที่
“ยังมีสิ่งสุดท้ายที่ข้าต้องทำ ก่อนที่พวกเราจะจากโลกนี้ไปยังโลกแห่งเซียน เจี้ยนเฉินกล่าวกับเฉินเจี้ยน
เฉินเจี้ยนจ้องที่เจี้ยนเฉินและพลันยิ้ม “ต้องมีบางสิ่งที่ข้าสามารถช่วยได้สำหรับสิ่งสุดท้ายนี้ใช่หรือไม่ ? ”
“ถูกต้องแล้ว ! ” เจี้ยนเฉินดึงหนังสัตว์อสูรออกมาจากแหวนมิติของเขาและส่งต่อให้เฉินเจี้ยน เขากล่าวว่า ” ข้ายังคงต้องการสร้างค่ายกลส่งตัวระยะไกลเพื่อที่เราจะได้กลับมาสู่โลกนี้ได้ แม้ว่าเราจะยังไม่ได้จากไป ข้ารู้ว่ามีโลกที่ต่ำแบบนี้มากมาย หากไม่มีค่ายกลส่งตัวระยะไกลเพื่อระบุตำแหน่งจะเป็นการยากมากที่จะกลับมาที่นี่ วัสดุที่ข้าขาดเขียนอยู่บนหนังของสัตว์อสูร ข้าหวังว่าเจ้าจะสามารถช่วยข้ารวบรวมพวกมันได้”
“ค่ายกลส่งตัวระยะไกล ! ” เฉินเจี้ยนขมวดคิ้ว” ถ้าข้าจำได้ไม่ผิด การสร้างค่ายกลส่งตัวระยะไกลนั้นไม่ใช่เรื่องง่ายเลย มันต้องใช้ความเชี่ยวชาญเป็นอย่างยิ่งในการสร้าง แม้ว่าจะมีค่ายกลส่งตัวระยะไกลเพียงไม่กี่แห่งในโลกของเรา พวกมันมาจากอดีตที่ผ่านมานับไม่ถ้วนและพวกมันก็ไม่มีพลังที่จะข้ามโลกได้ มันค่อนข้างยากสำหรับเจ้าที่จะสร้างค่ายกลส่งตัวระยะไกลจากโลกแห่งเซียนมาที่นี่”
“ข้าไม่ต้องการค่ายกลที่สมบูรณ์ ข้าต้องการพิกัดเพื่อที่จะระบุตำแหน่งของโลกนี้ แม้ว่ามันจะซับซ้อนนิดหน่อย แต่ข้าไม่คิดว่ามันจะใช้เวลานานเกินไปกว่าที่ข้าจะสร้างมัน” เจี้ยนเฉินกล่าว
” เอาล่ะ ข้าจะช่วยเจ้ารวบรวมวัสดุเหล่านี้”
หลังจากนั้น เจี้ยนเฉินกลับไปที่ทวีปเทียนหยวนและใช้พลังทั้งหมดที่เขาสามารถรวบรวมในโลกนั้นเพื่อค้นหาวัสดุที่ขาดหายไปสำหรับการสร้างค่ายกลส่งตัวระยะไกล ตัวเขาเองยังคงอยู่ในเมืองอัคนีดูดซับข้อมูลเกี่ยวกับการสร้างค่ายกลจากจิตวิญญาณกระบี่ สำหรับจิตวิญญาณกระบี่ พวกเขาไม่คุ้นเคยกับการสร้างค่ายกลเป็นพิเศษ แต่พวกเขาก็ยังคงอยู่มาเป็นเวลานาน ดังนั้นพวกเขาจึงรู้มาก เพียงค่ายกลส่งตัวระยะไกลเพื่อทำหน้าที่เป็นเครื่องระบุพิกัดก็ไม่มีอะไรยากสำหรับพวกเขาที่จะอธิบาย
ในเวลาเดียวกัน เจี้ยนเฉินก็ได้ไปเยี่ยม หยางลี่, เฟิงเซียวเทียน และกุยไฮ่ยี่เต่าหลายครั้งในความพยายามที่จะเรียนรู้วิธีการสร้างค่ายกลส่งตัวระยะไกล น่าเสียดายที่เฟิงเซียวเทียนไม่ได้ช่วยเจี้ยนเฉินแม้ว่าเขาจะรู้เรื่องนี้บ้าง ในท้ายที่สุด เจี้ยนเฉินได้ไปเยี่ยมนางฟ้าเฮายู่ อย่าลืมว่านางก็ยังเป็นคนที่มาจากโลกแห่งเซียนและมีข้อมูลเชิงลึกที่ชัดเจน
สิ่งที่ทำให้เจี้ยนเฉินพอใจคือนางฟ้าเฮายู่มีความชำนาญในการสร้างค่ายกลส่งตัวระยะไกลค่อนข้างมาก เขาถามนางทันทีเกี่ยวกับการสร้างค่ายกลส่งตัวระยะไกลด้วยความถ่อมตนและได้รับประโยชน์อย่างมาก ในที่สุดเขาเข้าใจจนรู้แจ้ง
เจี้ยนเฉินไปเยือนโถงศักดิ์สิทธิ์จันทร์แจ่มบ่อยครั้งในช่วงเวลาต่อมา เขาถามนางเกี่ยวกับปัญหาและความสับสนที่เขาพบเกี่ยวกับการสร้างค่ายกลส่งตัวระยะไกล เพียงครึ่งปีต่อมาเมื่อวัสดุทั้งหมดที่เขาต้องการถูกส่งมายังเขา เขาก็เข้าสู่การกักตนอีกครั้ง เขาอุทิศตัวเองเพื่อศึกษาการสร้างค่ายกลส่งตัวระยะไกลและแม้กระทั่งการใช้ใบชาหยั่งรู้บางส่วนที่เหลืออยู่เพื่อความเข้าใจ
เจี้ยนเฉินไม่เคยสร้างค่ายกลส่งตัวระยะไกล ดังนั้นการสร้างพวกมันทำให้มันยากขึ้น แม้จะได้รับความช่วยเหลือจากวิญญาณกระบี่และความรู้ที่เขาได้รับจากนางฟ้าเฮายู่ เขาก็ยังห่างไกลจากความสามารถในการสร้างอย่างแท้จริง
หนึ่งปี สองปี สามปี..เวลาผ่านไปอย่างช้า ๆ ในขณะที่เจี้ยนเฉินล้มเหลวในการสร้างค่ายกลส่งตัวระยะไกล วัสดุที่เขามีหมดลงอย่างรวดเร็ว โชคดีที่วัสดุเหล่านี้ไม่ใช่วัสดุแบบที่ดีที่สุด ดังนั้นพวกเขาจึงสามารถพบได้ในทั้งทวีปเทียนหยวนและโลกแห่งเซียนที่ถูกทอดทิ้ง เจี้ยนเฉินไม่จำเป็นต้องกังวลเกี่ยวกับวัสดุที่ไม่เพียงพอเนื่องจากมีผู้คนมากมายทั่วทั้งสองโลกที่รวบรวมวัสดุให้เขา
ในที่สุด เจี้ยนเฉินก็ประสบความสำเร็จในปีที่ห้า ค่ายกลส่งตัวระยะไกลถูกจารึกไว้บนหินก้อนหนึ่งซึ่งเปล่งประกายด้วยพลังงานอันทรงพลัง
เจี้ยนเฉินเผยความยินดีอย่างมากเมื่อเขาจ้องที่ค่ายกลที่ซับซ้อนพร้อมกับจารึกที่สมบูรณ์ แม้ว่าค่ายกลไม่ได้มีความสามารถในการเคลื่อนย้ายผู้คนไปทางไกลซึ่งทำให้มันเสร็จสมบูรณ์เพียงครึ่งเดียว แต่มันก็มากเกินพอที่จะทำหน้าที่เป็นตัวระบุพิกัดสำหรับทวีปเทียนหยวน เขาไม่จำเป็นต้องกลัวที่จะไม่สามารถหาทวีปเทียนหยวนอีกต่อไปในโลกแห่งเซียนด้วยค่ายกลนี้
ต่อจากนั้นเจี้ยนเฉินเอาหินทรงกลมขนาดเท่ากำปั้นที่บันทึกค่ายกลส่งตัวระยะไกลวางลงในกล่องไม้อย่างระมัดระวัง นำมันออกไป หินทรงกลมมีค่ายกลการเชื่อมต่อกับค่ายกลส่งตัวระยะไกลซึ่งจะเป็นสิ่งสำคัญสำหรับเขาที่จะกลับมาหลังจากไปที่โลกแห่งเซียน
หลังจากนั้นเจี้ยนเฉินสร้างค่ายกลอันอื่น ๆ มากกว่าหนึ่งโหลในสถานที่ต่าง ๆ ในทวีปเทียนหยวนเนื่องจากเขากลัวว่าค่ายกลส่งตัวระยะไกลจะได้รับความเสียหาย เขาเลือกสถานที่ที่ห่างไกลมากสำหรับแต่ละแห่งและเขาทิ้งไว้ข้างหลังค่ายกลกระบี่เพื่อปกป้องแต่ละสถานที่ ในเวลาเดียวกันเขาก็นำหินทรงกลมที่คล้ายกันออกจากแต่ละค่ายกลเก็บไว้อย่างระมัดระวัง
เจี้ยนเฉินยังรู้สึกว่าไม่ปลอดภัยเพียงพอ ในท้ายที่สุดเขาบินตรงไปยังอวกาศรอบนอกและสร้างค่ายกล 3 แห่งในสองส่วนของดวงจันทร์ หลังจากนั้นเขาก็สร้างค่ายกลที่ดาวเคราะห์ดวงอื่นที่ห่างไกลจากดวงจันทร์ออกไปสองสามดวง
สิ่งเหล่านี้จะสร้างเส้นทางกลับบ้านของเขา เขาไม่สามารถทำผิดพลาดได้ แม้ว่าจะไม่มีใครทำลายค่ายกลของเขาได้ ถ้าเขาได้ประกาศด้วยชื่อเสียงในปัจจุบันของเขา เขาต้องเตรียมพร้อมสำหรับสถานการณ์กรณีที่เลวร้ายที่สุด
ในที่สุด เจี้ยนเฉินก็โล่งใจหลังจากจัดการเรื่องค่ายกลส่งตัวทางไกล เขากลับไปที่ทวีปเทียนหยวนและเรียกจอมยุทธขอบเขตดั้งเดิมทั้งหมดในโลกของเขาทันที
ในไม่ช้าเทพเจ้าแห่งท้องทะเล, ฮุสตัน, หยางลี่, เฟิงเซียวเทียน, กุยไห่ยี่เต๋า ซ่างกวนมู่เอ๋อ, เสี่ยวจิน, เสี่ยวหลิงและคนอื่น ๆ ก็มารวมตัวกันในเมืองอัคนี ดูเหมือนพวกเขาทั้งหมดจะเข้าใจว่าทำไมเจี้ยนเฉินจึงเรียกพวกเขามาที่นั่น ดังนั้นพวกเขาจึงมีความรู้สึกที่ผสมปนเปกันอย่างมาก
“ท่านปู่ทวด ผู้อาวุโส ข้าจะออกเดินทางไปสู่โลกแห่งเซียนในไม่ช้า ข้าสงสัยว่ามีใครในพวกท่านที่ต้องการไปกับข้า อย่างไรก็ตาม โลกแห่งเซียนนั้นอันตรายอย่างยิ่งโดยเฉพาะขอบเขตดั้งเดิมนั้นไม่ได้เป็นอะไรที่ทรงพลัง ท่านต้องเตรียมพร้อมทางจิตใจ” เจี้ยนเฉินกล่าวด้วยความรู้สึกที่หลากหลาย เขาไม่สามารถสงบสติอารมณ์ได้ในขณะที่เขากำลังจะจากไปในไม่ช้า แม้ว่าเขาจะยังคงกลับมาได้ในอนาคต ในขณะที่เขาได้สร้างค่ายกลส่งตัวระยะไกล เขาไม่รู้ว่าใครจะยังมีชีวิตอยู่เมื่อเขากลับมา
โอ้ ใช่ ! ในที่สุดเราก็ได้ไปสู่โลกแห่งเซียน พี่ใหญ่ ท่านต้องพาข้าไปค้นหานายท่าน ข้าคิดถึงนายท่านมาก”
นอกเหนือจากเสี่ยวหลิงผู้กำลังตื่นเต้นทุกคนยังคงนิ่งเงียบ
หลังจากช่วงเวลาแห่งความเงียบงัน เทพเจ้าแห่งท้องทะเลก็ทำลายความเงียบขึ้นก่อน ตอนนี้ ข้ายังอ่อนแอเกินไป ข้าไม่ต้องการที่จะรีบไปที่โลกแห่งเซียน ดังนั้นมันจะไม่สายเกินไปที่ข้าจะไปหลังจากที่ข้าไปถึงขั้นแลกเปลี่ยน”
“แต่เดิมมีพวกเรา 10 คนที่มาถึงในโลกนี้ ขณะนี้มีเพียงเรา 3 คนเท่านั้นที่ตื่นขึ้นมา เราจะไม่ไปที่โลกแห่งเซียนในตอนนี้ เราวางแผนที่จะพักที่นี่อีก 10,000 ปี หากพวกเขายังไม่ตื่นขึ้นมาหลักจากนี้อีกหมื่นปี เราสามารถเลือกที่จะจากไป เฟิงเซียวเทียนกล่าว นอกจากนี้เขายังพูดเกี่ยวกับความตั้งใจของกุยไฮ่ยี่เต่าและหยางลี่
“เจี้ยนเฉิน ข้าจะไปที่โลกแห่งเซียนกับเจ้า ข้ามีหินปีศาจชั้นฟ้า ดังนั้นข้าไม่ควรเป็นภาระกับเจ้า” ฮุสตันยิ้มและตัดสินใจไปกับเจี้ยนเฉินหลังจากการพูดคุย มีเพียงเสือขาว, เสี่ยวจิน, เสี่ยวหลิง, ฮุสตันและซ่างกวนมู่เอ๋อที่วางแผนที่จะไปที่โลกแห่งเซียนกับเจี้ยนเฉิน หยางลี่, เฟิงเซียวเทียน, กุยไฮ่ยี่เต่า และเทพเจ้าแห่งท้องทะเลเลือกที่จะอยู่ข้างหลัง
“เจี้ยนเฉิน เจ้าต้องพาข้าไปด้วย เจ้าลืมข้า นูบิสผู้ยิ่งใหญ่ ไม่ได้ ! ” ณ เวลานี้ นูบิสก็พูดเสียงดังแม้จะหายไปซักพัก เขาตะโกนออกมาโดยตรงโดยไม่แสดงความเคารพต่อเจี้ยนเฉิน