ขณะนี้ ไช่เสียนซึ่งถูกโต่วเฮ่อปราบอย่างรุนแรง ทำให้เขารู้สึกตกใจเป็นอย่างมาก
ไม่เพียงแค่ไช่เสียนเท่านั้น แต่ยังรวมถึงผู้แข็งแกร่งของไช่ซื่อกรุ๊ป และแม้กระทั่งคนของโต่วซื่อกรุ๊ปเอง สีหน้าของทุกคนเต็มไปด้วยความอึ้ง ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับโต่วเฮ่อกันแน่?
แต่พวกเขาแน่ใจคือตอนนี้โต่วเฮ่อน่าสะพรึงกลัวมาก เหมือนสัตว์ป่าที่กำลังจะสูญเสียการควบคุม ต้องการฉีกไช่เสียนเป็นชิ้น ๆ
“ยอมจำนวนต่อผม”
โต่วเฮ่อจะกัดฟันและคำรามอีกครั้ง
สีแดงในรูม่านตาของเขายิ่งอยู่ยิ่งแดงขึ้นเรื่อย ๆ และพลังความรุนแรงบนร่างกายของเขาแข็งแกร่งขึ้นเรื่อย ๆ และใกล้เคียงกับความแข็งแกร่งของแดนเหนือมนุษย์ขั้นสองแล้ว
ความแข็งแกร่งของไช่เสียนนั้นอยู่ในระดับกึ่งแดนเหนือมนุษย์ เขาไม่สามารถต้านทานแรงกดดันจากบูโดบนร่างกายของโต่วเฮ่อได้
เขารู้สึกว่าเลือดเนื้อทั้งหมดในร่างกาย ดูเหมือนจะถูกกดทับด้วยพลังที่น่าสะพรึงกลัว เขาไม่มีความสงสัย ถ้าโต่วเฮ่อต้องการจะฆ่าเขา มันง่ายเหมือนพลิกฝ่ามือ
เพียงแต่เขาไม่เข้าใจว่าทำไมโต่วเฮ่อมีความสามารถที่จะฆ่าเขาอย่างชัดเจน เหตุใดเขาจึงบังคับให้ตนเองยอมจำนน?
“ผมยอมจำนน!”
ในที่สุดไช่เสียนก็ไม่สามารถทนต่อการแรงกดดันที่อยู่บนร่างกายของโต่วเฮ่อได้ เขาจึงตะโกนขึ้นมา
“บูม!”
ขณะที่ไช่เสียนกล่าวประโยคนี้ออกมา โต่วเฮ่อถอยหลังไปหนึ่งก้าว พลังรุนแรงในร่างกายของเขายังคงแข็งแกร่ง และเขาเกือบจะสูญเสียการควบคุม
และกลับกันไช่เสียนกำลังหายใจหอบ มีความรู้สึกเหมือนรอดชีวิตจากภัยพิบัติ ร่างกายของเขาเปียกโชกไปด้วยเหงื่อที่เย็นเฉียบ
ชั่วขณะหนึ่ง ที่ทางเข้าคฤหาสน์ราชวงศ์ซ่านกวน ผู้แข็งแกร่งทุกคนต่างมองโต่วเฮ่ออย่างเงียบ ๆ แล้วถอยหลังไปหลายก้าว
ตอนนี้สีหน้าของโต่วเฮ่อเต็มไปด้วยความดุร้าย ราวกับว่าเขาพยายามควบคุมอารมณ์ของตนเองอย่างสุดขีด
“เกิดอะไรขึ้นกับผู้นำกันแน่?”
ผู้แข็งแกร่งของโต่วซื่อกรุ๊ปคนหนึ่งกล่าวพำพึมเบา ๆ
หลังจากเขากล่าวจบ สายตาของโต่วเฮ่อมองมาที่เขาทันที และเมื่อเขาเห็นเช่นนั้น ร่างกายของผู้แข็งแกร่งโต่วซื่อกรุ๊ปคนนั้นแข็งทื่อ ตกใจกลัวจนไม่กล้าพูดอะไรอีก
“ปัง!”
วินาทีถัดมา ร่างของโต่วเฮ่อหายไป เมื่อเขาปรากฏตัวขึ้นอีกครั้ง ทุกคนได้ยินแต่เสียงกระแทก จากนั้นผู้แข็งแกร่งของโต่วซื่อกรุ๊ปคนเมื่อสักครู่กระเด็นออกไปราวกับลูกบอล
และขณะที่ร่างกายอีกฝ่ายกระเด็นออกไป ร่างของโต่วเฮ่อก็พุ่งตามออกไปเช่นกัน
“ปัง!”
ทันทีหลังจากนั้น โต่วเฮ่อโจมตีเขาอีกครั้ง ผู้แข็งแกร่งแดนเทพชั้นยอดของโต่วซื่อกรุ๊ปคนนั้นตกลงบนพื้นอย่างแรง จนเสียงดังสนั่นและสั่นสั่นสะเทือนไปทั่ว
ดวงตาของทุกคนเบิกกว้างและมีสีหน้าที่ไม่อยากจะเชื่อ และจ้องมองโต่วเฮ่อซึ่งกำลังใช้เท้าเหยียบผู้แข็งแกร่งของตนเอง
“ผู้นำ……”
สีหน้าผู้แข็งแกร่งของโต่วซื่อกรุ๊ปที่ถูกโต่วเฮ่อเหยียบนั้นเต็มไปด้วยความหวาดกลัว มุมปากของเขาเต็มไปด้วยเลือด และร่างกายของเขาสั่นอย่างควบคุมไม่ได้
เขาพูดเพียงประโยคเดียวเท่านั้น นึกไม่ถึงว่าจะถูกโต่วเฮ่อโจมตีอย่างโหดเหี้ยม
ขณะนี้ เท้าของโต่วเฮ่อเหยียบอยู่ที่หัวใจของเขา ขอเพียงแค่ออกแรง เขาก็จะเสียชีวิตทันที
สีหน้าของคนทั้งสองตระกูลใหญ่เต็มไปด้วยความไม่อยากจะเชื่อ และไม่มีใครคาดคิดว่าโต่วเฮ่อจะโจมตีผู้แข็งแกร่งของตระกูลตนเอง
ไช่เสียนจ้องเขม็งไปที่โต่วเฮ่อ ดวงตาเป็นประกาย ถึงแม้เขาจะไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้นกับโต่วเฮ่อ แต่เขามั่นใจว่าตอนนี้โต่วเฮ่อเกือบจะสูญเสียการควบคุมไปแล้ว
มิฉะนั้น โต่วเฮ่อก็จะไม่ลงมืออย่างโหดเหี้ยมกับคนของตนเอง
เขากำลังครุ่นคิด เห็นได้ชัดว่าโต่วเฮ่อนั้นสามารถฆ่าตนเองได้ แต่ทำไมเขาถึงไม่ฆ่าตนเอง เห็นได้ชัดว่าเขาฆ่าไม่ได้
ตามที่กล่าวมานี้ ตอนนี้โต่วเฮ่อไม่สามารถฆ่าคนได้?
เมื่อคิดถึงตรงนี้ ใบหน้าของไช่เสียนเต็มไปด้วยความประหลาด
“โต่วเฮ่อ ดูเหมือนว่าคนของคุณจะไม่พอใจกับวิธีที่คุณทำให้ตนเองแข็งแกร่งขึ้นอย่างกะทันหัน!”
ไช่เสียนเอ่ยปากขึ้นมาทันที
ทันทีที่กล่าวประโยคนี้ออกมา ทุกคนต่างรู้สึกว่าหัวใจของตนเองถูกบีบรัดทันที ผู้แข็งแกร่งของโต่วซื่อกรุ๊ปมองไปที่ไช่เสียนด้วยความโกรธเคือง
ตอนนี้ หลายคนคิดว่าโต่วเฮ่ออาจจะสูญเสียการควบคุม และเขายังไม่สามารถฆ่าคนได้
เห็นได้ชัดว่าคำพูดประโยคนี้ของไช่เสียนเป็นการกระตุ้นให้โต่วเฮ่อสูญเสียการควบคุม หลังจากนั้นก็ฆ่าผู้แข็งแกร่งของโต่วซื่อกรุ๊ป
“คุณมันรนหาความตาย!”
โต่วเฮ่อพยายามควบคุมพลังรุนแรงในร่างกายของเขาอย่างสุดความสามารถ โดยรักษาสติสัมปชัญญะสุดท้ายเอาไว้ กัดฟันด้วยความแค้นและกล่าวว่า
ซึ่งเห็นได้ชัดว่าเขากล่าวประโยคนี้กับไช่เสียน
และขณะนี้ พลังอันรุนแรงบนร่างของโต่วเฮ่อแข็งแกร่งขึ้น และเท้าที่เหยียบอยู่บนหน้าอกของผู้แข็งแกร่งโต่วซื่อกรุ๊ป ก็เพิ่มความแรงขึ้นเล็กน้อย
เมื่อสักครู่ไช่เสียนเพียงแค่ทดสอบเท่านั้น คราวนี้ในที่สุดเขาก็แน่ใจว่าโต่วเฮ่อกำลังควบคุมตนเองอยู่จริง ๆ และไม่สามารถฆ่าคนได้ แต่ตอนนี้ เจตนาฆ่าที่อยู่ในใจของโต่วเฮ่อนั้นรุนแรงมาก และกระทั่งไม่ยอมปล่อยคนของตนเองไป
“โต่วเฮ่อ ผมไม่สนใจว่าคุณจะใช้วิธีใดเพื่อเพิ่มความแข็งแกร่งอย่างกะทันหัน แต่สิ่งที่ผมบอกได้ก็คือผู้แข็งแกร่งของโต่วซื่อกรุ๊ปนั้นรู้สึกโกรธแค้นคุณ เพราะเห็นได้ชัดว่าคุณสามารถเพิ่มแข็งแกร่งขึ้นไปได้ แต่คุณไม่ถ่ายทอดให้พวกเขา”
“ถ้ามีโอกาส ผู้แข็งแกร่งของโต่วซื่อกรุ๊ปจะไม่ปล่อยคุณไปอย่างแน่นอน หรือแม้แต่ฆ่าคุณ”
“ตัวอย่างเช่น ผู้แข็งแกร่งโต่วซื่อกรุ๊ปที่กำลังคุณเหยียบอยู่คนนั้น ยังคงไม่รู้สึกหวาดกลัว และสายตาที่เขามองคุณนั้นเต็มไปด้วยเจตนาฆ่า”
“ถ้าคุณให้โอกาสเขา เขาจะลงมือฆ่าคุณอย่างแน่นอน!”
“โต่วเฮ่อ ฆ่าเขาซะ!”
“ขอเพียงแค่คุณฆ่าเขา ต่อไปก็จะไม่มีใครกล้าที่จะปรารถนาตำแหน่งของคุณ!”
“ฆ่าเขาซะ!”
ไช่เสียนตะโกนเสียงดัง
“ไช่เสียน คุณหุบปากซะ!”
ผู้แข็งแกร่งแดนเทพชั้นยอดคนหนึ่งของโต่วซื่อกรุ๊ปคำรามขึ้นมาทันที จากนั้นมองไปที่โต่วเฮ่อและกล่าวว่า “ผู้นำ อย่าไปฟังเขาพูดจาเหลวไหล เขาเจตนาทำให้คุณโกรธเพื่อให้คุณฆ่าคนของพวกเราเอง”
“ผู้นำ คุณรีบปล่อยโต่วเจ๋อเถอะ เขาเป็นลูกพี่ลูกน้องของคุณ และเป็นผู้อาวุโสของโต่วซื่อกรุ๊ป คุณฆ่าเขาไม่ได้!”
ไช่เสียนกล่าวอย่างเย็นชา “โต่วเฮ่อ คุณเห็นแล้วหรือยัง? ตอนนี้คนของโต่วซื่อกรุ๊ปกล้าที่จะชี้นิ้วสั่งคุณแล้ว คุณยังไม่ลงมืออีก?”
“โต่วเฮ่อ ฆ่าเขาซะ!”
คราวนี้ พลังอันรุนแรงของโต่วเฮ่อพุ่งทะยานขึ้นไปสู่ท้องฟ้า
“โฮ้!”
เดิมแววตาที่มีร่องรอยความรู้สึก ตอนนี้กลายเป็นสีแดงทันที
และขณะนี้ ผู้แข็งแกร่งที่ถูกโต่วเฮ่อเหยียบอยู่ ทันใดนั้นเขาผลักโต่วเฮ่อออกไปอย่างแรง ลุกขึ้นแล้ววิ่งหนีไป
“พรึบ!”
แต่ในขณะที่เขาหันหลัง ทันใดนั้นมีแขนข้างหนึ่งโจมตีไปที่หลังของเขา แล้วทะลุออกไปที่หน้าอก
เขาหยุดฝีเท้ากะทันหัน! การแสดงออกบนใบหน้าของเขาแข็งทื่ออย่างสมบูรณ์ แล้วมีเลือดไหลออกมาจากมุมปาก
“ผู้นำ”
ผู้แข็งแกร่งของโต่วซื่อกรุ๊ปทั้งหมดตะโกนขึ้นมา
ในสายตาของพวกเขาแล้วโต่วเฮ่อนั้นเป็นเหมือนเทพเจ้า แต่ตอนนี้เขาได้ฆ่าผู้อาวุโสแดนเทพชั้นยอดของโต่วซื่อกรุ๊ปไปหนึ่งคน
ไช่เสียนยกมุมปากขึ้นด้วยความหยอกล้อ ทำให้เกิดส่วนโค้งขี้เล่น และในที่สุดความกังวลของเขา ก็ได้รับการปลดปล่อย
“ลงมือ!”
ไช่เสียนออกคำสั่ง แล้วผู้แข็งแกร่งของตระกูลไช่ รีบพุ่งเข้าไปหาผู้แข็งแกร่งของโต่วซื่อกรุ๊ปทันที
ผู้แข็งแกร่งแดนเทพชั้นยอดห้าคนของตระกูลฟั่นแห่งเมืองราชวงศ์เย่ที่หลบหนีไป แต่พวกเขาไม่ได้ไปไกล และเฝ้าสังเกตสถานการณ์ทางนี้อย่างลับ ๆ
เมื่อพวกเขาเห็นโต่วเฮ่อไม่สามารถควบคุมตนเองได้อย่างสมบูรณ์ และได้ฆ่าผู้อาวุโสของโต่วซื่อกรุ๊ปไปหนึ่งคน พวกเขากลับไปที่สนามรบอีกครั้ง แล้วร่วมมือกับผู้แข็งแกร่งของไช่ซื่อกรุ๊ป เพื่อต่อสู้กับผู้แข็งแกร่งของโต่วซื่อกรุ๊ป
ขณะนี้ โต่วเฮ่อสูญเสียการควบคุมอย่างสมบูรณ์ เขาคำรามเสียงดัง และพุ่งเข้าไปหาผู้แข็งแกร่งของโต่วซื่อกรุ๊ปและไช่ซื่อกรุ๊ปที่กำลังต่อสู้กันอยู่
“ทุกคนละทิ้งการต่อสู้ แล้วหนีไป!”
ไช่เสียนที่เพิ่งรู้สึกโล่งใจ ตระหนักได้ว่าเมื่อโต่วเฮ่อสูญเสียการควบคุมไปอย่างสมบูรณ์ แล้วโจมตีผู้แข็งแกร่งของโต่วซื่อกรุ๊ปและไช่ซื่อกรุ๊ปตามอำเภอใจ เขาถึงได้ตระหนักว่าการเสียสติของโต่วเฮ่อนั้นน่ากลัวเพียงใด
และซ่านกวนโหรวที่วางแผนทุกอย่างไว้แล้ว เตรียมรอจนกว่าไช่ซื่อกรุ๊ปและโต่วซื่อกรุ๊ปจะได้รับบาดเจ็บและสูญเสียด้วยกันทั้งสองฝ่าย แล้วซ่านกวนโหรวและผู้แข็งแกร่งคนอื่น ๆ ค่อยออกมาโจมตีพวกเขา แต่หลังจากที่ได้เห็นสิ่งที่เกิดขึ้นบนหน้าจอขนาดใหญ่ ทุกคนต่างมองหน้ากัน