บทที่ 1389 เทคนิคการหายใจเก้าขั้น

The king of War

หยางเฉินลืมตาขึ้น ก็เห็นซ่านกวนโหรวนที่ดูแลตนอยู่ข้างๆ เขาพยักหน้าเล็กน้อย ลุกขึ้นมานั่งบนเตียง

“ผมหมดสติไปนานแค่ไหน?” ทันใดนั้นเขาก็ถามขึ้น

ซ่านกวนโหรวเทน้ำร้อนแล้วยื่นให้หยางเฉินก่อน:”ดื่มน้ำร้อนก่อนสิ”

จากนั้นจึงพูดว่า:”วันนี้เป็นวันที่สามแล้ว!”

หยางเฉินก็ไม่นึกเลยว่า หลังจากที่ตนบาดเจ็บหนักครั้งนี้ จะหมดสติไปสามวันเต็มๆ

“ยินดีด้วยค่ะคุณหยาง บูโดพัฒนาขึ้นอีกแล้วค่ะ!”

ซ่านกวนโหรวพูดด้วยรอยยิ้ม

ตอนนี้ ลมปราณบนร่างของหยางเฉินค่อยๆ เลื่อนลอยมากขึ้น มองแวบแรกก็ไม่ใช่คนธรรมดาแล้ว

โดยเฉพาะอย่างยิ่งในตอนที่หยางเฉินผ่านแดน ปรากฏการณ์สวรรค์ที่พามานั้น น่าประหลาดใจยิ่งขึ้น

“จริงสิ คุณหยาง นี่คือยารักษาที่หลี่เจียงสงนำมา เห็นว่ามีประโยชน์อย่างมากต่อผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ และสามารถช่วยชีวิตคนที่กำลังจะตายได้ เขาให้ฉันเอาให้คุณทาน ฉันกังวลว่ายารักษาจะมีปัญหา จึงไม่ได้ให้คุณทานยารักษานี้”

ตอนที่ซ่านกวนโหรวพูด เธอได้มอบขวดหยกที่บรรจุยารักษาให้หยางเฉินแล้ว

หยางเฉินมองไปที่ขวดหยกอันละเอียดอ่อน และแอบรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยในใจ แม้ว่าจะมีขวดหยกกั้นไว้ แต่เขาก็ยังรู้สึกถึงลมปราณที่เล็ดลอดออกมาจากยารักษาได้

“นอกจากนี้ หลี่เจียงสงได้พูดอะไรอีกไหม?”หยางเฉินถามอีกครั้ง

ก่อนหน้านี้ตอนที่หลี่จ้งสอนเทคนิคการหายใจให้หยางเฉิน หยางเฉินก็รู้ว่า หลี่จ้งไม่ได้สอนหมด

ตอนนี้ หลี่จ้งให้หลี่เจียงสงมอบยารักษาให้ตน เห็นได้ชัดว่าต้องการได้รับมิตรภาพจากเขา

ซ่านกวนโหรวส่ายหัว:”แค่บอกว่ารอคุณตื่นก่อน แล้วค่อยมาพบคุณ”

ทั้งสองกำลังคุยกัน กษัตริย์ซ่านกวนได้เข้ามา และพูดด้วยรอยยิ้มว่า:”คุณหยางผ่านแดนบูโดแล้ว ยินดีด้วย!”

“ขอบพระคุณขอครับฝ่าบาท!”หยางเฉินพูดอย่างสุภาพ

ก่อนหน้านี้หยางเฉินผ่านแดนตอนอยู่ในอาการหมดสติ และยังนำปรากฏการณ์มาอีก ในฐานะฝ่าบาทแห่งราชวงศ์ซ่านกวน จึงเข้าใจว่าสิ่งนี้หมายถึงอะไรแน่นอน

นักบูโดสมบูรณ์แบบที่อายุน้อยเช่นนี้ ก็คือสัตว์ประหลาดจริงๆ เลย ซึ่งหมายความว่า แดนบูโดก่อนหน้านี้ของหยางเฉิน นั้นล้วนสมบูรณ์แบบ

หากการผ่านแดนในอนาคต ยังคงสามารถรักษาสภาพที่สมบูรณ์ไว้ได้ อนาคตก็ไร้ขีดจำกัด

กษัตริย์ซ่านกวนคิดได้ทันที ในโลกนี้ มีผู้แข็งแกร่งสมบูรณ์แบบในแต่ละแดนบูโดจริงเหรอ?

ในเวลานี้เอง คนรับใช้ของราชวงศ์มารายงาน:”ฝ่าบาท เหล่าจู่ของตระกูลหลี่มาแล้วขอรับ”

“ให้เขาเข้ามา!”

ฝ่าบาทกล่าว

ในไม่ช้า เสียงหัวเราะอย่างเบิกบานใจก็ดังขึ้น:”คุณหยาง ยินดีด้วยที่ผ่านแดนได้!”

ยังไม่ทันเห็นคน ก็ได้ยินเสียงก่อนแล้ว นั่นก็คือหลี่จ้ง

เมื่อเปรียบเทียบกับคนอื่นๆ แล้ว หลี่จ้งรู้มากกว่าหน่อย และรู้คุณค่าของหยางเฉินได้ดีกว่า

ในห้อง ล้วนเป็นผู้แข็งแกร่งสูงสุดทั้งหมดในเมืองราชวงศ์ซ่านกวน แม้ว่าหยางเฉินจะไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น แต่กลับรู้สึกได้ว่า ท่าทีของคนเหล่านี้ที่มีต่อเขา ดูเหมือนจะเคารพมากขึ้น

เพียงแต่ เขายังคงไม่รู้ ก่อนหน้านี้ตนอยู่ในอาการหมดสติมาตลอดมา และจะผ่านแดนได้ยังไง?

กษัตริย์ซ่านกวนได้จัดงานเลี้ยงให้เย่เฉินในคฤหาสน์ราชวงศ์โดยเฉพาะ และหลี่จ้งกับหลี่เจียงสงก็อยู่ในนี้

หลังจากงานเลี้ยงจบลง หยางเฉินให้กษัตริย์ซ่านกวนเตรียมห้องลับให้เขา หลี่จ้งจึงตามไปด้วย

“ฉันได้รับยารักษาที่คุณให้แล้ว ขอบคุณมากครับ!”

หลังจากมาถึงห้องลับ มีเพียงหยางเฉินและหลี่จ้งเท่านั้น จู่ๆหยางเฉินก็พูดขึ้น

หลี่จ้งยิ้มแล้วพูดว่า:”คุณหยางเกรงใจเกินไปแล้ว ตอนนี้ทั้งตระกูลหลี่เป็นของคุณหยางแล้ว แค่ยารักษาเม็ดเดียวเท่านั้นเอง ไม่มีค่าแก่ควรเอ่ยถึง”

พูดจบ เขาก็รีบหยิบหนังสือโบราณสีเหลืองออกมา แล้วยื่นให้หยางเฉินด้วยมือทั้งสองข้างด้วยความเคารพ

“นี่คือ?”

ทันทีที่หยางเฉินรับหนังสือโบราณมาในมือ ก็รู้สึกว่าหนังสือโบราณ มีพลังกดดันของบูโดอยู่ด้วย

แม้แต่เขา ยังรู้สึกถึงแรงกดดัน และมันยังอยู่ในหนังสือ แค่คิดก็รู้ถึงความประหลาดใจในใจของหยางเฉินได้

หลี่จ้งยิ้มเล็กน้อย:”คุณดูแล้วก็จะเข้าใจ”

หยางเฉินเหลือบมองหลี่จ้ง และเปิดหนังสือโบราณทันที ในหน้าแรก มีอักษรห้าตัวใหญ่ๆ “คัมภีร์ต้าเต้าเทียนหยาน” ปรากฏขึ้น

“คัมภีร์ต้าเต้าเทียนหยาน!”หยางเฉินอ่านคำเหล่านี้

จากนั้น จะมีแผนที่เส้นลมปราณของร่างกายมนุษย์ พร้อมด้วยเส้นลมปราณอย่างละเอียดของร่างกายมนุษย์ และยังมีอวัยวะสำคัญ

ข้างหลัง จะมีเทคนิคการหายใจหลายขั้น และแต่ละเทคนิคการหายใจ จะมีการแนะนำโดยละเอียด

ตอนที่ไช่ซื่อกรุ๊ปและโต่วซื่อกรุ๊ปมาบุกราชวงศ์ก่อนหน้านี้ หลี่จ้งได้สอนเทคนิคการหายใจให้หยางเฉิน

และเทคนิคการหายใจนั้น อยู่ในคัมภีร์ต้าเต้าเทียนหยานเล่มนี้ และเป็นเทคนิคการหายใจขั้นแรก ที่บันทึกไว้ในหนังสือโบราณ

นั่นคือเทคนิคการหายใจพื้นฐานที่สุด และเทคนิคการหายใจต่อจากนี้ ซับซ้อนขึ้นกว่าเดิม มีเทคนิคการหายใจทั้งหมดเก้าขั้น

“หนังสือเล่มนี้ คือสิ่งที่คุณได้จากสุสานโบราณเมื่อ 30 ปีที่แล้วใช่ไหม?” หยางเฉินจ้องไปที่หลี่จ้ง แล้วถามด้วยรอยยิ้ม

หลี่จ้งรีบพยักหน้า และยิ้มพูดว่า:”หนังสือโบราณเล่มนี้ ยังไงซะ มันเป็นสมบัติที่กว่าฉันจะได้มา ก็เกือบจะตาย ไม่สามารถแสดงให้คนอื่นเห็นได้ง่ายๆอยู่แล้ว”

“ตอนที่ไช่ซื่อกรุ๊ปกับโต่วซื่อกรุ๊ปร่วมมือกันมาทำร้ายราชวงศ์ก่อนหน้านี้ เดิมทีฉันก็อยากจะมอบหนังสือโบราณเล่มนี้ให้กับคุณหยาง แต่ว่าคนมากเกินไป กลัวว่าจะถูกจับได้ จึงต้องเก็บไว้ก่อน คุณหยางได้โปรดยกโทษให้ฉันด้วย”

ช่างเป็นคนเจ้าเล่ห์จริงๆ ในสถานการณ์ก่อนหน้านี้ ถ้าหลี่จ้งเต็มใจที่จะมอบคัมภีร์ต้าเต้าเทียนหยานแบบสมบูรณ์ให้กับตัวเองจริง ๆ มันก็ไม่ยากเลย

ยังไงซะเขาก็ไม่ได้เห็นราชวงศ์อยู่ในสายตาเลย

หยางเฉินก็ไม่ได้เปิดโปง แค่พูดด้วยรอยยิ้มว่า:”คุณสามารถให้เทคนิคการหายใจอันล้ำค่าแก่ฉันได้ ฉันรู้สึกขอบคุณมาก แล้วจะโทษคุณได้อย่างไร?”

หลี่จ้งยิ้ม และไม่โฟกัสเรื่องนี้อีก แล้วพูดด้วยสีหน้าจริงจังว่า:”คุณหยางคัมภีร์ต้าเต้าเทียนหยานที่บันทึกไว้ในหนังสือโบราณนี้ ที่จริงแล้วเป็นวิชายุทธ์ที่ผู้ฝึกฝนชั้นนำในสมัยโบราณฝึกฝนกัน”

“คัมภีร์ต้าเต้าเทียนหยาน มีทั้งหมดเก้าขั้น แต่ละขั้นสอดคล้องกับเทคนิคการหายใจหนึ่งแบบ และเทคนิคการหายใจนั้นจากง่ายไปยาก”

“ฉันฝึกฝนคัมภีร์ต้าเต้าเทียนหยาน มา 30 ปีแล้ว แต่กลับฝึกฝนได้ถึงแค่ขั้นสี่ และความแข็งแกร่งก็ยังพอฝืนผ่านแดนเหนือมนุษย์ขั้นสี่ได้ ฉันเดาว่า ตอนที่ฝึกฝนคัมภีร์ต้าเต้าเทียนหยานถึงขั้นเก้า แดนบูโดอาจเป็นสามารถผ่านแดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าได้”

“และแน่นอนว่า นี่เป็นเพียงการเดาของฉันเท่านั้น เพราะฉันฝึกฝนมาจนถึงวันนี้ และทุกครั้งหลังจากที่ฉันผ่านแดนบูโด ถึงจะฝึกเทคนิคการหายใจในขั้นต่อไปได้”

“สิ่งที่สำคัญที่สุดคือหลังจากฝึกฝนคัมภีร์ต้าเต้าเทียนหยานแล้ว ความเร็วของการฝึกของฉันพัฒนาก้าวหน้าอย่างรวดเร็ว ทำให้ฉันใช้เวลา 30 ปี ฝึกฝนจากกึ่งแดนเหนือมนุษย์ ไปจนถึงแดนเหนือมนุษย์ขั้นสี่ในปัจจุบันได้”

เมื่อได้ยินสิ่งที่หลี่จ้งพูด หยางเฉินก็แปลกใจเล็กน้อย ยังไงซะทั้งหมดนี้เป็นประสบการณ์การฝึกฝนของหลี่จ้ง กลับยินดีที่จะบอกเขา

ดูเหมือนว่า หลี่จ้งตั้งใจจะติดตามเขาไปตลอดจริงๆ

“ตามที่คุณพูด ก็หมายความว่า ตอนนี้คุณอยากฝึกเทคนิคการหายใจขั้นห้าของคัมภีร์ต้าเต้าเทียนหยาน แต่ฝึกไม่ได้?”

หยางเฉินถามขึ้น

ยังไงซะหลี่จ้งก็เป็นผู้แข็งแกร่งในแดนเหนือมนุษย์ขั้นสี่ และได้ฝึกฝนคัมภีร์ต้าเต้าเทียนหยานด้วยตัวเอง

หลี่จ้งพูดด้วยท่าทางขมขื่นว่า:”เทคนิคการหายใจเก้าขั้นของคัมภีร์ต้าเต้าเทียนหยานนั้น ดูเหมือนจะง่าย แต่ในความเป็นจริง แต่ละขั้นนั้นยากมากๆ แม้ว่าจะมีเทคนิคการหายใจขั้นห้า แต่ด้วยแดนบูโดของฉันในตอนนี้ มันฝึกฝนไม่ได้เลย ถ้าฝืนที่จะฝึก จะต้องถูกกลืนกิน”

“คุณหยาง ตอนนี้คุณน่าจะอยู่บูโดขั้นสองสินะ? ถ้าฉันเดาถูก คุณคงจะฝึกฝนเทคนิคการหายใจขั้นหนึ่งหรือสองได้เท่านั้น”

“และแน่นอน นี่เป็นเพียงการเดาของฉัน พรสวรรค์ด้านบูโดของคุณหยางนั้นธรรมดา และอาจจะฝึกเทคนิคการหายใจที่ลึกกว่านี้ได้”