กู้ชิวอี๋เปิดถุงยากระเพาะจิ่วเสวนที่มีผงยาเพียง1.3กรัมเท่านั้น ตอนที่ฉีกถุง เธอได้กลิ่นหอมของยาอย่างรุนแรง
แม้ยากระเพาะเสี่ยวหลิน ยากระเพาะไท่เถียนแหละยาประเภทเดียวกันจะมีกลิ่นของยาอย่างรุนแรง แต่กู้ชิวอี๋รู้สึกว่า กลิ่นของอีกสองตัว เมื่อสูดดมเข้าไปไม่สบายเท่ากลิ่นของยากระเพาะจิ่วเสวน
เฉินตัวตัวที่อยู่ข้างๆก็ได้กลิ่นนี้เช่นกัน จึงรีบกล่าวว่า “ชิวอี๋ ยาตัวนี้เมื่อดมแล้วหอมขนาดนี้ คงไม่ได้แต่งกลิ่นอะไรหรอกนะ？”
กู้ชิวอี๋มองบน “หยุดพูดมั่วได้ละ นี่มันเป็นกลิ่นหอมของหญ้าชัดๆ แสดงว่าเค้าใช้วัตถุดิบดี”
เธอพูดพลาง เงยหน้า แล้วเอาผงยาที่อยู่ในถุงกรอกลงในปาก
แว็บเดียว กลิ่นอายความเย็น ได้ออกมาจากปากของเธอ
กู้ชิวอี๋รีบดื่มน้ำอุ่น ให้ผงยาลงไปในท้อง
ต่อมา เธอรู้สึกกระเพาะของเธออุ่นๆ เหมือนกับความหนาวในช่วงฤดูหนาว และเป็นความความรู้สึกที่หลังจากที่เดินอยู่ด้านนอกอยู่นาน กลับถึงบ้านเอาเท้าอันเย็นฉ่ำ แช่ลงไปในน้ำอุ่น มันช่างสบายเหลือเกิน
เธออดไม่ได้ที่จะตะลึง “ฤทธิ์ยาของยานี้มันวิเศษมาก！ในกระเพาะของฉันแว็บเดียวก็ดีขึ้นมากเลย！”
“เหรอ？” เฉินตัวตัวถามอย่างประหลาดใจ “วิเศษขนาดนี้เลยเหรอ？เมื่อเทียบกับยากระเพาะเสี่ยวหลินอันไหนดีกว่ากัน？”
กู้ชิวอี๋กล่าวอย่างมุ่งมั่น “ต้องเป็นอันนี้สิ！อันนี้กินแล้วรู้สึกสบายกว่ายากระเพาะเสี่ยวหลินมาก！ พระเจ้า！ในกระเพาะฉันยังมีความอุ่นนั้นอยู่ ราวกับยังคงไหลเวียนอยู่ในกระเพาะ ความรู้สึกนี้สุดยอดมาก…..ในช่วงเดือนนี้มา กระเพาะของฉันไม่เคยรู้สึกดีแบบนี้มาก่อนเลย เหมือนกับกลับไปเป็นปกติแล้วอย่างไรอย่างนั้น！”
“ฉันกินยากระเพาะเสี่ยวหลินมาตั้งเยอะ ทุกครั้งที่กินก็ทำได้เพียงบรรเทาความเจ็บปวดเท่านั้น แต่ไม่เคยบรรเทาจนหมดขนาดนี้มาก่อนเลย ฤทธิ์ยานี้วันวิเศษจริงๆ！”
เฉินตัวตัวในฐานะที่เป็นผู้จัดการส่วนตัวของกู้ชิวอี๋ อยู่กับเธอทุกวัน ต้องรู้ดี ว่าช่วงหนึ่งเดือนมานี้กู้ชิวอี๋ เจ็บปวดกับการที่ม้ามและระบบย่อยอาหารผิดปกติ
และรู้ ว่าเพื่อรักษาอาการระบบย่อยอาหารผิดปกติ กู้ชิวอี๋ได้ลองและพยายามมาไม่น้อย
ไม่คาดคิด ว่าสิ่งที่ทำให้กู้ชิวอี๋บรรเทาได้จริงๆ จะเป็นยาตัวใหม่ผลิตในประเทศที่ไม่มีชื่อเสียงตัวหนึ่ง
กู้ชิวอี๋อดไม่ได้ที่จะพูดว่า “ฉันจะดู ว่าฤทธิ์ยาตัวนี้จะอยู่ได้นานขนาดไหน！”
เฉินตัวตัวกล่าว “งั้นคุณจะเอาไงต่อไป？กลับบ้านหรือ？”
“กลับบ้าน” กู้ชิวอี๋กล่าว “ถ่ายรูปถ่ายมาหลายชั่วโมง เหนื่อยจริงๆ ฉันอยากกลับบ้านไปพักผ่อน”
เฉินตัวตัวพยักหน้า “โอเค ฉันจะให้คนขับรถขับรถมาที่ประตูลิฟต์！”
กู้ชิวอี๋ให้เธอเก็บของของตัวเอง แล้วลงไปข้างล่างเพื่อกลับคฤหาสน์ของตัวเอง
ในระหว่างทาง เธอเป็นกังวลว่าความผิดปกติของกระเพาะจะเกิดขึ้นอีกครั้ง แต่ไม่คาดคิด ว่ากระเพาะของตัวเองจะเหมือนฟื้นฟูไปเป็นปกติแล้ว และไม่กำเริบอีก
เมื่อกลับถึงบ้าน จึงได้พักผ่อนตลอดทั้งช่วงบ่าย
ความผิดปกติของม้ามและระบบย่อยอาหาร ไม่ได้สร้างปัญหาให้เธออีกต่อไป
นี่ทำให้กู้ชิวอี๋ดีใจมาก ที่สุดท้ายได้ฟื้นฟูกลับไปเป็นแบบเดิมแล้ว
จนกระทั่งถึงช่วงก่อนนอน ความผิดปกติของม้ามและระบบย่อยอาหารของกู้ชิวอี๋ก็ไม่กำเริบอีก
———–