พอเห็นคลิปของหลิวกว่างหลิวหมิง อิโตะ นานาโกะกับยามาโมโตะ คาซึกิหน้าซีดเผือดไร้สีเลือด
อิโตะ นานาโกะเข้าใจความหมายในคำพูดของโคบายา ชิจิโร่ที่ว่า ไม่กล้าหือกับเย่เฉินในที่สุด
ปีศาจร้ายแบบนี้ คนปกติไม่มีใครกล้าหือกับเขาหรอก จุดสำคัญคือ ตอนนี้ยังอยู่ในถิ่นเขาซะอีก
อิโตะ นานาโกะในตอนนี้น้ำตาไหลอาบแก้มทันที เธอโพล่งว่า “ให้ฉันโทรหาพ่อ ให้เขาคิดหาวิธีเถอะค่ะ!”
โคบายา ชิจิโร่พยายามเกลี้ยกล่อม “คุณนานาโกะ ต่อให้คุณโทรหาคุณอิโตะ คุณอิโตะก็ทำอะไรไม่ได้หรอกครับ ต่อให้คุณอิโตะรีบออกเดินทางมา จากโตเกียวบินมาจินหลิง อย่างน้อยก็ต้องสองสามชม. แต่นี่อย่างมากสุดอีกครึ่งชม. คนของเย่เฉินก็จะมาถึงแล้ว เขาไม่มีทางเลยจริงๆ…”
ตระกูลอิโตะถึงจะมีอำนาจมากในญี่ปุ่น แต่ในจินหลิง พวกเขาเรียกได้ว่าอำนาจน้อยมาก
อย่าว่าแต่อิโตะ นานาโกะเลย ต่อให้เป็นอิโตะ ทาเคฮิโกะพ่อของเธอมา ก็อาจจะโดนลูกน้องหงห้าฟันคอขาดเอาดื้อๆเลยก็ได้
นี่เป็นเหตุผลที่ถึงเขาจะมีอำนาจแค่ไหนก็ไม่หยามหน้าเจ้าถิ่น
ต่อให้เขามีลูกน้องเป็นหมื่นในญี่ปุ่น จะส่งคนมาจินหลิงได้ซักเท่าไหร่?
เครื่องบินลำหนึ่งจุได้อย่างมากก็สองสามร้อยคน พอสองสามร้อยคนนี้ลงพื้น อาจจะไม่ต้องรอเย่เฉินลงมือด้วยซ้ำ ลูกน้องของหงห้าก็สามารถฟันพวกเขาจนเละเป็นหมูสับได้เลย
ระหว่างพูด เจ้าหน้าที่เข้ามาเร่งอีก “คุณอิโตะครับ ยังเหลืออีกสามนาทีสุดท้าย ถ้าคุณยังไม่ลงสนามอีก กรรมการจะตัดสิทธิ์การแข่งของคุณทันทีนะครับ”
ยามาโมโตะ คาซึกิถอนหายใจยาวบอกว่า “ช่างเถอะช่างมัน มันอาจจะเป็นชะตากรรมของผมก็ได้ นานาโกะ คุณไม่ต้องสนใจเรื่องผมแล้วล่ะ รีบไปสนามแข่งเถอะ”
อิโตะ นานาโกะร่ำไห้พลางว่า “อาจารย์ คุณเป็นแบบนี้แล้ว ฉันยังจะไปแข่งได้ยังไงกันล่ะ!”
ยามาโมโตะ คาซึกิบอก “คุณอยู่เฝ้าผมตรงนี้ก็ไม่มีประโยชน์ คุณทำให้ผมลุกขึ้นมาใหม่ไม่ได้ และไม่สามารถยับยั้งเย่เฉินคนนั้นไม่ให้แกะสลักคำพูดบนหน้าผากผมได้ด้วย ตรงกันข้าม การที่คุณอยู่ที่นี่ยังจะโดนตัดสิทธิ์การแข่งขัน คุณเป็นลูกศิษย์ที่ผมภูมิใจมากที่สุด ผมไม่อยากให้คุณถอยทั้ง ๆที่ยังไม่ได้สู้!”
โคบายา ชิจิโร่เกลี้ยกล่อมไปด้วยอีกคนว่า “คุณอิโตะ คุณรีบไปแข่งเถอะ ถ้าคุณชนะการแข่ง คุณยามาโมโตะอาจจะยังพอภูมิใจได้บ้าง”
“ใช่!” ยามาโมโตะ คาซึกิพูดเสียงเข้มว่า “ถ้าคุณสละสิทธิ์ง่ายๆแบบนี้ ผมจะถือว่าชาตินี้ไม่เคยรับคุณเป็นศิษย์มาก่อน!”
พออิโตะ นานาโกะได้ยินคำนี้ เธอกำหมัดกัดฟันกรอดตอบว่า “อาจารย์วางใจเถอะค่ะ ฉันจะต้องชนะแน่!”
พูดจบ เธอลุกขึ้นทันที ก้าวเท้าออกจากเขตพักผ่อนอย่างรวดเร็ว มุ่งตรงไปที่เวทีแข่งขันของตน
ในเวลาที การแข่งขันของฉินเอ้าเสวี่ยนได้เริ่มขึ้นแล้ว
คู่ต่อสู้ของเธอครั้งนี้คือเบอร์สามของทั้งการแข่งขัน เฉียนอานน่าที่มาจากบราซิล
เฉียนอานน่าคนนี้รูปร่างสูงใหญ่ กล้ามเนื้อแน่นตึงแข็งแรงมาก ถึงเธอจะเป็นนักแข่งตัวเก่งเบอร์สามในการแข่งขันครั้งนี้ แต่ที่จริงแล้วโลกภายนอกคาดว่าเธอน่าจะเอาชนะนักแข่งตัวเก่งเบอร์สองในการแข่งขันครั้งนี้ และได้รองชนะเลิศมาครองได้
ดังนั้นเลยไม่มีใครเชื่อว่า ฉินเอ้าเสวี่ยนจะสามารถเอาชนะตัวเก็งรองชนะเลิศคนนี้ไปได้
แต่แล้วฉากที่ทำให้ทุกคนเบิกตากว้างก็ปรากฏออกมาจนได้!
บนเวที พอเฉียนอานน่าขึ้นมาก็โจมตีใส่ฉินเอ้าเสวี่ยนทันที!
เธอรู้สึกว่า ฝีมือของฉินเอ้าเสวี่ยนคงไม่เท่าไหร่ ถ้าตนอยากรักษาระดับพลังและฝีมือเอาไว้ไปแสดงในการแข่งรอบต่อไป วิธีที่ดีที่สุดคือจัดการเอาชนะฉินเอ้าเสวี่ยนในเวลาสั้นที่สุด!
มีแต่แบบนี้เท่านั้น ถึงจะสามารถรักษาสภาพร่างกายตนเองส่วนใหญ่ไว้ได้
แต่ว่า เธอไม่คิดไม่ฝันเลยว่า ฉินเอ้าเสวี่ยนคนนี้ ความปราดเปรียวของร่างกายจะสูงถึงระดับเทพขนาดนี้
ตนออกหมัดเตะขาใส่เธอในเวลาสั้นๆแค่นี้ แต่การโจมตีที่รวดเร็วรุนแรงพวกนี้กลับโดนอีกฝ่ายหลบหลีกไปอย่างง่ายดาย
ในตอนที่เธอไม่เข้าใจว่าเพราะอะไร ฉินเอ้าเสวี่ยนกลับตวัดขาฟาดใส่อย่างแรง!
เพราะร่างกายของฉินเอ้าเสวี่ยนพึ่งซึมซับยาวิเศษของเย่เฉินไป และเย่เฉินยังใช้เรกิช่วยส่งเสริมความแข็งแกร่งและการปรับเปลี่ยนบางจุดด้วย
——–