ตอนที่ 2797 การตายที่ไร้ค่า

Unrivaled Medicine God – จอมเทพโอสถ

ตอนที่ 2797 การตายที่ไร้ค่า!
หลังจากที่ทนรับเต๋าทุกข์สามภัยพิบัติไปได้ครั้งหนึ่งเฉียนกุยก็รู้ทันทีว่าตัวเองไม่อาจรับมันไหว!

เขานั้นแทบจะตายลงตั้งแต่ครั้งแรก!

เต๋าทุกข์สามภัยพิบัตินั้นมันรุนแรงจนเกินไป!

หลังจากสายฟ้าชุดแรกผ่าลงมาถึงนั้นสามวิญญาณเจ็ดจิตของเขามันก็แทบจะแตกสลายลงสิ้น!

เพราะฉะนั้นเขาจึงหวังจะลากเย่หยวนลงนรกไปด้วยกัน! เย่หยวนมันมีสิทธิอะไรที่จะรอดไป?

เฉียนกุยนั้นพุ่งตัวเข้าไปพร้อมด้วยเต๋าทุกข์ที่รุนแรงพุ่งตามหลังมา

เต๋าทุกข์ของเฉียนกุยนั้นมันเป็นถึงเต๋าทุกข์สามภัยพิบัติ!

ต่อให้เย่หยวนจะเก่งแค่ไหนแต่พลังของเต๋าทุกข์สามภัยพิบัตินั้นหากมิใช่จักรพรรดิเที่ยงมันก็ไม่มีทางรับไว้ได้

ได้เห็นเช่นนั้นพวกคงหมิงทั้งหลายก็ต้องยิ้มเย้ยขึ้น

‘ไอ้เด็กนี่จะตายลงเสียที?’

‘สมควร!’

‘มีคนมากมายเท่าไหร่แล้วที่ต้องตายเพราะมันนี้?!’

พวกคงหมิงนั้นแทบจะร้องไห้ออกมา

ทำไมพวกเขาถึงต้องมายุ่งกับเรื่องไม่เป็นเรื่องเช่นนี้ด้วย? หากมันอยากผ่านทางไปทำไมไม่ปล่อยให้มันผ่านไปเฉยๆ?

ขุนศึกตายไป จักรพรรดิเซียนขั้นสุดตายไป มันจะมีค่าอะไรกับพวกเขา?

แต่ตอนนี้พวกเขาต้องมาตายด้วยแน่แล้ว!

ตายแน่แล้ว!

“ฮ่าๆๆ…เต๋าทุกข์สามภัยพิบัติ ขอดูหน่อยเถอะว่าเจ้าจะตายไหม!”

เฉียนกุยร้องหัวเราะลั่นพร้อมพุ่งเข้าใส่เย่หยวน

แต่ก่อนที่ร่างของเขาจะทันเข้าไปถึงตัวเย่หยวนนั้นมันก็เกิดเรื่องไม่คาดฝันขึ้นมา

ตูม!

สายฟ้าผ่าลงมาใส่หัวของเขาอย่างรุนแรง

เต๋าทุกข์นี้มันรุนแรงกว่าของใครๆ!

เฉียนกุยนั้นไม่มีเวลาแม้แต่จะกรีดร้องร่างของเขาก็หายไปกลายเป็นแค่ฝุ่นดิน

จักรพรรดิเที่ยงตายลง!

แม้ว่าเฉียนกุยนั้นจะตายเพราะว่าเต๋าทุกข์แต่ว่าคนทั้งหลายต่างมองว่ามันเป็นเย่หยวนที่ทำให้เขาต้องตายลง

เพราะหากมิใช่เพราะเย่หยวนแล้วเฉียนกุยก็คงไม่อาจเรียกเต๋าทุกข์ที่รุนแรงขนาดนี้ลงมาได้

คนทั้งหลายนั้นต่างต้องอ้าปากค้าง!

มันเกิดเรื่องบ้าอะไรขึ้น?

“เต๋าทุกข์ห้าภัยพิบัติ! มันเป็นเต๋าทุกข์ห้าภัยพิบัติ! มันกลายเป็นเต๋าทุกข์ห้าภัยพิบัติไป!” คงหมิงร้องเสียงหลงขึ้น

ตอนที่เผชิญเต๋าทุกข์นั้นมันลงมาตอนแรกเท่าไหร่มันก็จะลงมาตอนสุดท้ายด้วยพลังเท่านั้น ไม่เคยมีใครได้ยินมาก่อนว่าพลังของเต๋าทุกข์มันจะเพิ่มระหว่างการทดสอบได้!

ได้เปิดหูเปิดตา!

“ใครจะเอาอีก?” เย่หยวนหันมายิ้มให้พวกคงหมิง

แน่นอนว่าคงหมิงนั้นต้องมุดหน้าหลบสายตาไปทันที

‘ใครจะไปกล้าอีก?’

เย่หยวนนั้นได้แต่ร้องด่าออกมาในใจเพราะเขานั้นเป็นผู้บ่มเพาะนอกรีตและยังเป็นผู้บ่มเพาะนอกรีตที่เหนือกว่าผู้บ่มเพาะนอกรีตทั่วไป

‘คิดใช้เต๋าทุกข์ของเจ้าทำร้ายข้า?’

‘ต่อให้เจ้าจะยอมแต่เต๋าสวรรค์จะยอม?’

‘เจ้าไปท้าทายอำนาจของเต๋าสวรรค์ที่กำลังทำหน้าที่ มันจะเรียกว่าอะไรได้นอกจากรนหาที่ตาย?’

จากนั้นเย่หยวนก็พุ่งตัวขึ้นฟ้าไปอีกครั้งหนึ่งพร้อมรับสายฟ้าเต๋าทุกข์ที่กระแทกลงมา

แน่นอนว่าวินาทีต่อมาเขาก็ร่วงตกลงมาสู่ทะเลอย่างรุนแรง

แต่เย่หยวนไม่คิดหวาดกลัว!

มีเพียงแต่ต้องผ่านพลังของเต๋าทุกข์ไปเท่านั้นที่เขาจะพัฒนาขึ้นไปได้!

รอบๆ ข้างนั้นมันมีเสียงกรีดร้องขึ้นไม่ขาดสาย

ในคุกสายฟ้านี้มันเป็นพลังเต๋าทุกข์ที่รุนแรงที่สุด!

นี่คือความพิโรธของสวรรค์!

ภายใต้ความพิโรธไม่พอใจของสวรรค์ใครจะรอดได้?

ตูม!

ตูม!

ตูม!

สายฟ้าเต๋าทุกข์ผ่าลงมาเรื่อยๆ ใส่จักรพรรดิเซียนทั้งหลายจนตายตกลงไปมากขึ้นและมากขึ้น

เดิมทีแล้วมันย่อมจะมีจักรพรรดิเซียนอยู่ในทะเลนับร้อยๆ

แต่พริบตาเดียวนี้มันเหลืออยู่ไม่ถึงสามสิบคนแล้ว

คลื่นพลังจากร่างของจักรพรรดิเที่ยงทั้งสามนั้นเองก็อ่อนแอลงเรื่อยๆ

จนสุดท้ายแล้วชาดิงก็เป็นคนแรกที่ทนไม่ไหวถูกเต๋าทุกข์สังหารไป!

คลื่นพลังจากเต๋าทุกข์สามภัยพิบัตินั้นมันรุนแรงจนเกินไป!

สองจากสี่จักรพรรดิเที่ยงได้ตายลงไปแล้ว!

“อ้าก! ไอ้เวรเย่หยวน ข้าจะตายแล้ว! รีบๆ มาช่วยข้าเร็ว! ไม่สิ เจ้าไม่มาแหละดีแล้ว เจ้ามาเดี๋ยวข้าจะได้ตายเร็วกว่าเก่า!” หยางชิงนั้นร้องขึ้นมาด้วยเลือดที่อาบทั้งกาย

เขานั้นช่างถึกทนดีแท้

เย่หยวนนั้นได้แต่ต้องยอมรับความสามารถของเขาคนนี้

เพราะตัวเย่หยวนเองก็มีสภาพอ่อนแออย่างมากเช่นกัน

แต่ดาบเต๋าของเขานั้นมันกลับแข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆ!

ยิ่งเต๋าทุกข์รุนแรงแค่ไหน เขาก็ยิ่งจะได้รับประโยชน์มากเท่านั้น!

ไม่นานนักเทียนฮวยก็ไม่อาจทนไหวต้องตายลงไปด้วยเต๋าทุกข์อีกคน

สามจากสี่จักรพรรดิเที่ยงนั้นมันตายลง เหลือเพียงแค่คงหมิงแล้ว

แต่ว่าเขานั้นก็มีสภาพใกล้ตายเต็มทีเช่นกัน

“อ้าก! ข้าเกลียดเจ้า! เย่หยวน ข้าขอแช่งให้เจ้าถูกเต๋าสวรรค์ฉีกเป็นชิ้นๆ!”

เสียงร้องนั้นขาดคำไปคงหมิงเองก็สิ้นใจลงเช่นกัน

ผู้ปกครองของทะเลทั้งสี่นั้นมันตายลงไปในเวลาไม่ถึงสองชั่วโมง!

จากนั้นไม่รู้ผ่านไปอีกนานเท่าใดที่สุดท้ายความสงบมันก็กลับมาสู่ทะเล

บนท้องทะเลนั้นมันมีแต่ความสงบราวกับไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้นแต่บนผิวน้ำมันกลับมีซากศพลอยเกลื่อน

มันช่างเป็นภาพที่น่าหวาดกลัว

ด้วยเต๋าทุกข์ครั้งนี้เหล่ายอดฝีมือของสี่ทะเลมันก็แทบจะเหลือศูนย์!

จิงหลานนั้นได้แต่ลอยคอมองดูร่างที่อ่อนแรงบนผิวน้ำนั้นราวกับได้เห็นเทพมาร

ใช่แล้ว จิงหลานไม่ตาย!

เขานั้นกลับรอดมาได้! แม้แต่ตัวเขาเองก็ยังไม่อยากเชื่อ!

สิ่งที่เขาต้องเผชิญนั้นมันคือห้าเต๋าทุกข์เก้ากฎเหมือนๆ กับหยางชิง!

แต่เขากลับไม่ตาย!

เมื่อสัมผัสได้ถึงสายตาของจิงหลานเย่หยวนก็หันหน้าไปกล่าว “เจ้ามองอะไร? ไม่ขอบคุณข้าหน่อยหรือ? หลังจากเรื่องครั้งนี้ไปเจ้าคงได้กลายเป็นนายคนใหม่ของสี่ทะเลแล้ว!”

จิงหลานนั้นได้แต่ต้องอ้าปากค้าง

เพราะที่เย่หยวนกล่าวนั้นมันไม่มีผิด

แม้ตอนนี้เขาจะรู้สึกได้ว่าร่างกายของตนอ่อนแอแค่ไหนแต่เขาก็สัมผัสได้ถึงการพัฒนาอย่างบ้าคลั่งภายใน

เต๋าทุกข์นี้มันได้เปิดประตูสวรรค์ให้แก่เขา!

ชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเที่ยงนั้นมันเป็นประตูใหญ่ที่ปิดตายสำหรับเขา แต่หลังเรื่องวันนี้ไปมันกลับค่อยๆ อ้าออกมาต่อหน้าเขา

ยอดฝีมือระดับยอดขุนศึกนั้นต่างล้วนเป็นยอดอัจฉริยะ พวกเขาย่อมจะมากพรสวรรค์

เต๋าทุกข์นี้มันทำลายล้างและสร้างชีวิตใหม่ให้เขา!

เขานั้นเป็นยอดขุนศึกคนเดียวที่เหลือรอด!

นอกจากตัวเขาแล้วมันมีจักรพรรดิเซียนเหลืออยู่แค่สามคน

เวลานี้จากจักรพรรดิเซียนนับร้อยๆ นั้นมันเหลือกันอยู่เพียงแค่สี่คน!

แต่การผ่านเต๋าทุกข์นี้มาได้มันก็นับเป็นโชคของพวกเขาด้วย

เส้นทางในอนาคตของพวกเขานั้นมันเปิดกว้างออกแล้ว!

“เจ้า…เจ้าจะไม่สังหารข้า?” จิงหลานถาม

ความกลัวนี้มันเกิดขึ้นมาหลังจากเย่หยวนหยิบโอสถสวรรค์ขึ้นมากินลงคอไป!

พริบตาต่อมาร่างกายของเย่หยวนมันก็ฟื้นฟูขึ้นทันตา!

ฉิบหาย!

“เราไม่ได้มีความแค้นถึงชีวิตต่อกัน จะสังหารเจ้าเพื่อ? เดิมทีข้าไม่คิดจะสังหารใครด้วยซ้ำ แต่เป็นเจ้าที่บังคับข้าครั้งแล้วครั้งเล่า หากจะบอกว่าใครคือต้นเหตุของเรื่องครั้งนี้มันก็คงไม่พ้นเจ้า!” เย่หยวนยกนิ้วมาชี้หน้าจิงหลาน

จิงหลานผงะไปทันที

ใช่!

การไล่ตามบ้าคลั่งนับเดือนนี้ ล่ากันจนทะเลทั้งสี่ลุกเป็นไฟ ล่ากันจนเหล่าจักรพรรดิเที่ยงต้องออกมาจัดการเรื่องราวเอง

แต่หากย้อนกลับไปมองที่ต้นเหตุแล้ว มันย่อมจะเกิดขึ้นเพราะเรื่องขี้ปะติ๋ว!

เพราะกลัวเสียหน้าทะเลพันทานตะวัน!

เพราะจิงหลานกลัวเสียหน้า!

หลังจากสู้กันไปเรื่อยๆ จิงหลานย่อมจะรู้ว่าเย่หยวนยั้งมือไว้แค่ไหน

แต่ตอนนั้นมันก็เกินกว่าที่เขาจะถอยกลับได้แล้ว

สุดท้ายมันเหมือนดินที่พอกหางหมู ยิ่งนานวันยิ่งใหญ่โต

สุดท้ายแม้แต่จักรพรรดิเที่ยงเองก็ยังเข้ามาติดร่างแหด้วย

จากนั้น…พวกเขาก็ตายลง!

จักรพรรดิเที่ยงทั้งสี่นั้นตายลงอย่างไร้ค่าไร้เหตุผลใด!

แต่ใครจะไปคิดเล่าว่าการไล่ล่าจักรพรรดิเซียนขั้นต้นคนหนึ่งมันกลับจะสร้างเรื่องใหญ่โตเช่นนี้ขึ้นมาได้?

“อัก เลิกคุยกันก่อน ข้า…ข้าจะตายแล้ว! เย่หยวน ระ รีบๆ มาช่วยข้าเร็ว!” หยางชิงกล่าวขึ้น

หยางชิงในตอนนี้มีสภาพสุดแสนอนาถ

เพราะร่างกายท่อนล่างของเขานั้นถูกระเบิดหายไปสิ้น

แขนทั้งสองของเขานั้นเองมันก็เหลือแค่ถึงศอก เป็นดั่งตุ๊กตารูปคน

สภาพของเขานั้นอ่อนแอย่างมาก

แต่ว่าเขานั้นกลับพัฒนาขึ้นมา!

เพราะตอนนี้เขาบรรลุชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเที่ยงครึ่งก้าวขึ้นมาแล้ว!

เย่หยวนโยนโอสถสวรรค์ออกไปใส่ปากเขาก่อนที่แขนขาของเขาจะงอกกลับมาทันตาเห็น

จิงหลานที่ได้เห็นเช่นนั้นก็ต้องกัดปากขึ้นมาด้วยความอิจฉา

โอสถสวรรค์นี้มันวิเศษเหลือเกิน!

ส่วนตัวเขานั้นคงต้องไปพักรักษาตัวเป็นปีๆ กว่าที่จะคืนสภาพกลับมาสมบูรณ์ได้

เย่หยวนยกพยุงตัวหยางชิงขึ้นก่อนจะหันเดินจากไปทิ้งพวกจิงหลานไว้ให้ทำหน้าเคร่งเครียด “วันหน้าหากมนุษย์มันอยากข้ามน้ำไปเราก็ปล่อยมันไปเถอะ!”

“อืม!” จักรพรรดิเซียนที่เหลือทั้งสามร้องตอบขึ้นพร้อมๆ กัน

ในตอนนี้จิงหลานได้กลายเป็นผู้ปกครองของทะเลทั้งสี่แล้ว!

และเย่หยวนก็ไม่ได้รู้ตัวเลยว่าเขานั้นได้เปิดทางให้เหล่าผู้อยากเดินทางผ่านทะเลในรุ่นหลังแล้ว

……………………