บทที่ 1440 ใครจะช่วยคุณได้

The king of War

ตอนนี้กษัตริย์เย่รู้สึกตื่นตระหนกจริง ๆ เขารู้สึกถึงเจตนาฆ่าที่รุนแรงจากร่างกายของหลิวเหล่าก้วย

ตอนนี้ เขาเป็นคนไร้ประโยชน์ที่สูญเสียบูโดไปแล้ว เขาไม่เข้าใจจริง ๆ ว่าทำไมหลิวเหล่าก้วยถึงต้องการฆ่าตนเอง

สีหน้าของกษัตริย์เย่เต็มไปด้วยความหวาดกลัว และร่างกายของเขาสั่นสะท้าน มองหลิวเหล่าก้วยที่กำลังเดินเข้ามาหาเขาทีละก้าว ทำให้เขาเกือบร้องไห้ออกมา

“แน่นอนว่าต้องการฆ่าคุณ!”

หลิวเหล่าก้วยยิ้มด้วยความหยอกล้อ จากนั้นยื่นมือออกไป

“บูม!”

เสียงดังสนั่น แล้วแขนของหลิวเหล่าก้วยเจาะทะลุหน้าอกของกษัตริย์เย่

การแสดงออกบนใบหน้าของกษัตริย์เย่หยุดนิ่งทันที และความมีชีวิตชีวาในร่างกายของเขาก็หายไปอย่างรวดเร็ว

เขามองแขนที่เจาะทะลุหน้าอกของตนเองด้วยความยากลำบาก ใบหน้าเต็มไปด้วยความสิ้นหวัง เขาต้องการจะพูด แต่เขาไม่สามารถพูดอะไรได้ และเลือดไหลออกจากปากจำนวนมาก

“พลังที่อยู่ในเลือดของแดนเหนือมนุษย์นั้นช่างน่ากลัวจริง ๆ”

สีหน้าของหลิวเหล่าก้วยเต็มไปด้วยความตื่นเต้น เห็นพิษกู่สีดำตัวหนึ่งเดินตามแขนที่เจาะทะลุตรงหน้าอกของกษัตริย์เย่ แล้วเข้าไปในร่างกายของกษัตริย์เย่

ดวงตาของกษัตริย์เย่เบิกกว้าง ใบหน้าของเขาบิดเบี้ยวด้วยความเจ็บปวด ดวงตาค่อยๆ สูญเสียความแวววาวไป และสุดท้ายพลังชีวิตหายไปอย่างสมบูรณ์

ขณะนี้ ความสนใจของทุกคนอยู่ที่หยางเฉินและเย่หลิน ไม่มีใครสังเกตเห็นว่าหลิวเหล่าก้วยฆ่ากษัตริย์เย่ตายไปแล้ว

อีกฝั่งหนึ่ง หยางเฉินที่ถูกเย่หลินโจมตีจนกระเด็นออกไป ร่างกายยังไม่ตกถึงพื้น และเย่หลินถือโอกาสลงมือโจมตีอีกครั้ง เขากำหมัดทั้งสองไว้ และพลังที่น่าสะพรึงกลัวก็กระจายออกจากหมัด

“ตายเสียเถอะ!”

เขาคำรามด้วยความโมโห หมัดทั้งสองพุ่งไปที่ร่างกายของหยางเฉินอย่างรุนแรง

“คุณหยาง!”

ซ่งจั่วและซ่งโหย่วที่ละทิ้งหลิวเหล่าก้วย และพยายามจะไปช่วยหยางเฉิน ตอนนี้สีหน้าของพวกเขาเปลี่ยนแปลงอย่างมาก

เพียงแต่ ตอนนี้พวกเขาอยู่ห่างจากหยางเฉินและเย่หลินพอสมควร ตอนนี้หมัดของเย่หลินกำลังจะโจมตีถูกหยางเฉิน ถึงแม้ว่าพวกเขาอยากจะขัดขวาง แต่มันก็สายเกินไปแล้ว

ตอนนี้พวกเขาทำได้เพียงแค่เฝ้ามอง หมัดทั้งคู่ของเย่หลินพุ่งไปที่ร่างกายของหยางเฉิน

ไม่เพียงแต่พวกเขาเท่านั้น แต่สถานที่ไม่ไกลนั้น มีผู้แข็งแกร่งแดนเทพชั้นยอดและผู้แข็งแกร่งกึ่งแดนเหนือมนุษย์ของกองกำลังระดับสูงอื่น ๆ ที่เห็นสิ่งที่เกิดขึ้นที่นี่ ใบหน้าของพวกเขาล้วนเต็มไปด้วยความหวาดกลัว

“มันกำลังจะจบแล้วเหรอ”

มีคนกล่าวพึมพำ และรูม่านตาของพวกเขาเต็มไปด้วยความตกใจ

การต่อสู้ระหว่างผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ ช่างน่าสะพรึงกลัวจริง ๆ

ภายใต้ความสนใจของทุกคน เย่หลินโจมตีไปที่ร่างกายของหยางเฉินอย่างรุนแรง แต่ช่วงเวลาวิกฤตินี้ หยางเฉินระเบิดพลังบูโดอย่างท่วมท้นออกมาจากร่างกายของเขา ทันใดนั้นเขาก็สะบัดแขนข้างหนึ่งออกมา แล้วปะทะกับหมัดของเย่หลินโดยตรง

“ปัง!”

เสียงดังลั่น ขณะที่ทุกคนตกตะลึง ร่างกายของเย่หลินถอยหลังไปห้าหกก้าว

แล้วร่างกายของหลายเฉินก็กระแทกพื้นอย่างแรง แรงกระแทกอย่างแรงนั้นทำให้เกิดรอยแตกเป็นเส้น ๆ ปรากฏขึ้นบนหินตรงใต้ร่างกายของเขา

“ฟู่!”

หยางเฉินพ่นลมหายใจออกอย่างแรง แต่พลังบูโดบนร่างกายของเขาไม่ได้ลดลงเลยแม้แต่น้อย แต่กลับแข็งแกร่งกว่าก่อน

“คุณหยาง!”

ขณะนี้ ซ่งจั่วและซ่งโหย่วสองพี่น้องมาอยู่ข้างกายหยางเฉินแล้ว และตอนนี้สองพี่น้องยืนอยู่ข้างหน้าหยางเฉิน เพื่อปกป้องเขาอยู่ข้างหลัง และจ้องมองไปที่เย่หลิน

และเย่หลินเบิกตากว้าง รูม่านตาของเขาเต็มไปด้วยความเหลือเชื่อ

ตามการคาดเดาของเขาแล้ว การระเบิดครั้งนี้เป็นการโจมตีรุนแรงที่สุดของเขา และหยางเฉินไม่มีทางชีวิตรอดได้

อย่างไรก็ตาม ทันใดนั้นหยางเฉินโจมตีเขาอยู่กลางอากาศอย่างรุนแรง ทำให้เขาถอยหลังไปห้าหกก้าว

“คุณเป็นแมลงสาบที่ฆ่าไม่ตายจริง ๆ นึกไม่ถึงว่าคุณยังสามารถลุกขึ้นยืนได้อีก”

เย่หลินมองหยางเฉินที่กำลังดิ้นรนเพื่อลุกขึ้นจากพื้น สีหน้าของเขาเคร่งขรึมจนถึงขีดสุด

หยางเฉินไม่พูดอะไร และพยายามใช้เทคนิคการหายใจขั้นห้าของคัมภีร์ต้าเต้าเทียนหยาน เทคนิคนี้ไม่เพียงปรับปรุงความแข็งแกร่งของตนเองเท่านั้น แต่ยังสามารถฟื้นฟูพลังของตนเองอย่างรวดเร็ว

การสู้รบที่ดุเดือดกับเย่หลินเมื่อสักครู่ เขาใช้พลังไปเกือบหมด ตอนนี้ถ้าเขาต้องการต่อสู้กับเย่หลินอีกครั้ง เขาต้องหาทางฟื้นฟูพลังความแข็งแกร่งโดยเร็วที่สุด

“คุณหยาง คุณพักผ่อนก่อน พวกเราจะเป็นคนรับมือเอง”

ซ่งจั่วกล่าวออกมาทันที โดยไม่รอให้หยางเฉินตอบ เขาและซ่งโหย่วพุ่งเข้าไปหาเย่หลินอย่างรวดเร็ว

พวกเขารู้อย่างชัดเจนว่าตอนนี้หยางเฉินจำเป็นต้องพักฟื้นตัว ขอเพียงแค่พวกเขาถ่วงเวลาให้หยางเฉินเพียงพอ หยางเฉินยังคงมีโอกาส มิเช่นนั้นวันนี้หยางเฉินจะต้องตายอยู่ที่นี่จริง ๆ

“ไม่เจียมตัว!”

เย่หลินไม่เห็นซ่งจั่วและซ่งโหย่วสองพี่น้องอยู่ในสายตา เขาพ่นลมหายใจออกมาอย่างเย็นขา แล้วพลังของแดนเหนือมนุษย์ขั้นห้าก็แผ่ซ่านออกมาจากร่างกายของเขา

ทันใดนั้น เขาหายตัวไปทันที และวินาทีต่อมา สองพี่น้องตระกูลซ่งก็ปะทะกับเย่หลิน

เมื่อสักครู่เย่หลินเพิ่งจะดูถูกพลังของสองพี่น้องตระกูลซ่ง และหลังจากการปะทะคราวนี้ เขาถึงได้ตระหนักว่าสองพี่น้องนั้นแข็งแกร่งขนาดนี้

การต่อสู้ระหว่างทั้งสองฝ่ายเริ่มต้นขึ้นอีกครั้ง

และหยางเฉินรู้อย่างชัดเจนว่าตอนนี้ร่างกายของตนเองนั้นไม่เหมาะที่จะต่อสู้อีกต่อไป ดังนั้นเขาจึงนั่งขัดสมาธิทันที และเริ่มฝึกคัมภีร์ต้าเต้าเทียนหยาน

เทคนิคการหายใจขั้นห้า ทำให้จังหวะการหายใจของเขาเข้าสู่สภาวะลึกลับอย่างรวดเร็ว

ทันใดนั้น หยางเฉินรู้สึกว่าทุกครั้งที่เขาหายใจเข้า ดูเหมือนว่าเขาจะดูดซับพลังบริสุทธิ์ที่สุดระหว่างสวรรค์และโลก

เขาใช้พลังจากร่างกายของตนเองมากเกินไป ตอนนี้เขาเป็นเหมือนฟองน้ำที่ปราศจากน้ำ และกำลังดูดซับน้ำอย่างบ้าคลั่ง

ทุกเซลล์ในร่างกายดูเหมือนว่าจะมีชีวิตชีวาขึ้นมา

และพลังบูโดในร่างกายของเขาก็แข็งแกร่งขึ้นเรื่อย ๆ ตอนนี้ดูเหมือนทุกสิ่งในโลกภายนอกจะไม่เกี่ยวข้องกับเขา และเขาเหมือนเป็นคนเดียวในโลก

“คุณหยาง คุณเป็นอะไรไป?”

“หรือว่าเขาได้รับบาดเจ็บสาหัส? และสูญเสียพลังการต่อสู้ไปแล้ว?”

“ไม่คิดว่าผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์สองคนที่หยางเฉินพามา หลังจากร่วมมือกันแล้ว จะสามารถระเบิดความแข็งแกร่งที่ทรงพลังขนาดนี้ได้”

“ไม่ใช่ เมื่อสักครู่ผู้แข็งแกร่งสองคนที่หยางเฉินพามา กำลังต่อสู้กับหลิวเหล่าก้วยอยู่ไม่ใช่เหรอ? แล้วตอนนี้พวกเขาไปต่อสู้กับเย่หลิน แล้วหลิวเหล่าก้วยล่ะ? ยังมีกษัตริย์เย่ด้วย พวกเขาหายไปล่ะ?”

เดิมทีความสนใจของทุกคนอยู่ที่หยางเฉิน แต่ไม่นาน ก็มีคนหันไปสนใจหลิวเหล่าก้วย แต่จู่ ๆ หลิวเหล่าก้วยก็หายตัวไป

ไม่เพียงแค่นั้น แม้แต่กษัตริย์เย่ก็หายตัวไปเช่นกัน

“ใครสามารถบอกผมได้ว่าเมื่อสักครู่มันเกิดอะไรขึ้น? หลิวเหล่าก้วยเป็นผู้แข็งแกร่งที่ราชวงศ์เย่เป็นคนเชิญมาไม่ใช่หรือ? ตอนนี้หยางเฉินได้รับบาดเจ็บสาหัส เป็นเวลาดีที่สุดสำหรับเขาที่จะลงมือจัดการหยางเฉินไม่ใช่หรือ? แล้วตอนนี้เขาหายไปไหนล่ะ?”

สีหน้าของบรรดาผู้แข็งแกร่งที่อยู่ไม่ไกลต่างมึนงง

แต่ไม่นานก็กลับมาสนใจสนามรบอีกครั้ง การเผชิญหน้าระหว่างแดนเหนือมนุษย์นั้นไม่ใช่ว่าจะเห็นกันได้ง่าย ๆ

ขณะนี้ เย่หลินระเบิดพลังออกมาอย่างสมบูรณ์ แต่ก่อนหน้านั้นตอนที่เขาต่อสู้กับหยางเฉิน เขาใช้พลังไปมาก แม้ว่าเขาจะระเบิดพลังออกมาจนหมด แต่เมื่อเทียบกับเมื่อก่อนแล้ว พลังความแข็งแกร่งของเขาลดลงไปมาก

อย่างไรก็ตาม เดิมทีพลังความแข็งแกร่งของสองพี่น้องตระกูลซ่งอยู่ในระดับแดนเหนือมนุษย์ขั้นสองและแดนเหนือมนุษย์ขั้นสามเท่านั้น แต่ภายใต้การร่วมมือแล้ว ทำให้พวกเขาสามารถระเบิดพลังอยู่ในระดับแดนเหนือมนุษย์ขั้นสี่เท่านั้น เมื่อเทียบกับเย่หลินซึ่งอยู่ในระดับที่แดนเหนือมนุษย์ขั้นห้าแล้ว พวกเขายังด้อยกว่ามาก

ตอนนี้ สองพี่น้องตระกูลซ่งใช้พลังทั้งหมดต่อสู้กับเย่หลิน และสถานการณ์ของทั้งสองแย่มากเช่นกัน หากคนใดคนหนึ่งไม่สามารถยืนหยัดได้ พวกเขาก็จะพ่ายแพ้ทันที

“ปัง!”

แน่นอนว่าตอนนี้สองพี่น้องตระกูลซ่งไม่สามารถยืนหยัดได้อีกต่อไปแล้ว ทันใดนั้นเย่หลินโจมตีไปที่ร่างกายของซ่งโย่ว และซ่งโหย่วที่อยู่ในแดนเหนือมนุษย์ขั้นสองกระเด็นออกไปทันที

ตอนนี้ สองพี่น้องตระกูลซ่งเหลือเพียงซ่งจั่วคนเดียวเท่านั้น และซ่งจั่วนั้นเป็นเพียงผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นสามเท่านั้น เมื่อเทียบกับหลินแล้วห่างกันถึงสองแดน แล้วเขาจะเป็นคู่ต่อสู้ของเย่หลินได้อย่างไร?

“ปัง!”

ก่อนที่ซ่งจั่วจะได้สติ ร่างกายของเขาได้รับบาดเจ็บสาหัส เหมือนกับลูกฟุตบอลที่กระเด็นออกไป และร่างกายของเขาก็กระเด็นไปตกอยู่ข้างหยางเฉิน

“ตอนนี้ ผมจะคอยดูว่าใครจะสามารถช่วยคุณได้?”

เย่หลินเดินเข้าไปหาหยางเฉินทีละก้าว รูม่านตาของเขาเต็มไปด้วยเจตนาฆ่าที่รุนแรง