ตอนที่ 2385 ภาวะตกเลือด
เหมยเหมยขมวดคิ้วแน่น หางตาเหลือบเห็นยายแก่ปีศาจที่มองมาทางพวกเธอเป็นระยะๆ ความรู้สึกขยะแขยงก็ก่อตัวขึ้นในใจ เลยบอกกับเหริ่นเชี่ยนเชี่ยนเสียงเบาว่า “รอฉีฉีเก๋อคลอดเสร็จค่อยว่า”
“อุแว้ ๆ…”
เสียงร้องแหลมเล็กของเด็กทารกดังขึ้นและดังขึ้นเรื่อย ๆ เหมยเหมยตาลุกวาวรีบเดินไปที่ห้องคลอด พยาบาลช่วยทำคลอดอุ้มเด็กทารกออกมายิ้มตาหยีเอ่ย “ยินดีด้วยค่ะ ได้ลูกสาว แข็งแรงมาก”
“ขอบคุณ คุณแม่เป็นอย่างไรบ้างคะ?” เหมยเหมยถาม
“หมดแรงสลบไปแล้ว ไม่เป็นไรค่ะ”
เหมยเหมยถึงค่อยวางใจแล้วมองไปที่อ้อมแขนพยาบาล
เจ้าตัวเล็กนอนหลับอยู่ในอ้อมแขนของพยาบาล ดวงหน้าเล็กอมชมพูผิวเหี่ยวมีรอยย่น ผมยุ่งเหยิง ดวงตาหลับพริ้มและร้องไห้กระซิกเสียงเบา
“ทำไมน่าเกลียดขนาดนี้?” เหริ่นเชี่ยนเชี่ยนโพล่งออกมา แต่ไม่นานเธอก็รู้ตัวว่าเสียมารยาทเลยรีบเอามือปิดปากแล้วหัวเราะแก้เก้อ
“เด็กทารกก็เป็นแบบนี้หมดแหละ ตอนเธอคลอดอาจไม่ดูดีเท่านี้ก็ได้”
เหมยเหมยกลอกตาใส่เธออย่างไม่พอใจแวบหนึ่งพลางยื่นมือรับเจ้าตัวเล็กมาอย่างระมัดระวัง
“ลูกสาวเหรอ? ใช้ไม่ได้เลย…”
เสียงแหลมดังขัดหูก่อนที่ยายแก่ปีศาจจะเดินเข้ามา พอได้ยินพยาบาลบอกว่าเป็นเด็กผู้หญิงพลันก็หน้าตึงขึงขัง ทำหน้ารังเกียจไม่แม้แต่จะปรายตามองหลานสาวสักแวบเดียว
“ป้ายังเป็นคนอยู่ไหมคะ? ฉันทนป้ามานานมากแล้วนะ เป็นเด็กผู้หญิงแล้วทำไม? เด็กผู้หญิงไม่ใช่คนเหรอ ไม่ใช่ลูกของลูกชายป้าเหรอ? ป้าเองก็เป็นผู้หญิงเหมือนกันไม่ใช่เหรอ มีสิทธิ์อะไรมารังเกียจเด็กผู้หญิงกัน…”
ความไม่เท่าเทียมทางเพศเป็นแผลในใจของเหริ่นเชี่ยนเชี่ยนเสมอมาเพราะเธอเคยสัมผัสมันมากับตัว พ่อของเธอ คุณปู่คุณย่าของเธอ…รวมถึงญาติคนอื่น ๆต่างเพิกเฉยต่อเธอเพราะเธอเป็นผู้หญิง แถมหมายจะแย่งมรดกของเธอไปอีก
พอตอนนี้ได้ยินยายแก่ปีศาจพูดออกมาเช่นนี้เหริ่นเชี่ยนเชี่ยนจะทนได้อย่างไรไหว ภูเขาไฟจึงระเบิดในฉับพลัน
“ฉีฉีเก๋อไม่ได้คลอดลูกชายออกมานั่นก็ต้องโทษที่ลูกชายป้ามันไม่ได้เรื่อง การจะคลอดได้ผู้หญิงผู้ชายมันขึ้นอยู่กับผู้ชายทั้งนั้น ป้ามีสิทธิ์อะไรมาโทษฉีฉีเก๋อ?”
“เรื่องคลอดลูกกับผู้ชายมันเกี่ยวอะไรกัน เธอพูดเหลวไหลอะไรเนี่ย?” ยายแก่ปีศาจแค่นเสียงทีหนึ่ง คิดว่าเธอไร้การศึกษาจริง ๆหรือไง!
เหริ่นเชี่ยนเชี่ยนหัวเราะแดกดัน “ผู้หญิงมีลูกเองได้เหรอ? ไม่งั้นฉางชิงซงของป้าคงเป็นลูกของป้ากับคนข้างบ้านงั้นสิ?”
เหมยเหมยมุมปากกระตุก คำว่าคนข้างบ้านเธอเป็นเจ้าของคำนี้ด้วยซ้ำ ผลปรากฏว่าคนที่ใช้มันบ่อยที่สุดก็คือเหริ่นเชี่ยนเชี่ยนที่เอะอะอะไรก็ใช้แต่คำว่าคนข้างบ้าน
เพียงแต่ยายแก่ปีศาจจะฟังเข้าใจหรือ?
“เธอพูดจาเหลวไหลอะไรกัน? ฉางชิงซงของฉันก็ต้องเป็นลูกของฉันกับพ่อของเขาสิ…”
ยายแก่ปีศาจทำหน้าลนชั่ววูบแล้วขึ้นเสียงให้ความรู้สึกเหมือนกำลังต้องการกลบเกลื่อนบางอย่าง
เหมยเหมยใจกระตุกพลางมองประเมินยายแก่ปีศาจนี่ แม้จะกลับมาสงบอย่างเดิมแต่สายตาลุกลี้ลุกลนไม่กล้าสบตาเหริ่นเชี่ยนเชี่ยน
เห็นได้ชัดว่ากำลังมีพิรุธ!
หรือว่าเรื่องราวชีวิตของฉางชิงซงจะ…
“ป้าจะใจร้อนไปทำไม ฉันไม่ได้บอกสักหน่อยว่าฉางชิงซงไม่ใช่ลูกของพ่อเขา ฉันรู้แล้ว…ฉางชิงซงเป็นลูกของป้ากับ…” เหริ่นเชี่ยนเชี่ยนก็สังเกตเห็นท่าทีมีพิรุธของยายแก่ปีศาจเหมือนกัน เธอก็พลันรู้สึกตื่นเต้นขึ้นมา
“พูดเหลวไหล…ชิงซงหน้าตาคล้ายพ่อของเขาขนาดนั้น ไม่ใช่ลูกของพ่อเขาแล้วจะเป็นของใครได้!” ยายแก่ปีศาจยืดหลังเถียงอย่างมั่นใจ หึ เธอไม่กลัวหรอก ไม่ว่าใครก็สืบไม่พบความจริงแน่นอน
เหริ่นเชี่ยนเชี่ยนสะอึกไปทันที ฉางชิงซงกับพ่อของเขาหน้าตาคล้ายกันจริง ๆ แค่มองปราดเดียวก็รู้แล้วว่าเป็นพ่อลูกกัน แต่เมื่อกี้ยายแก่ปีศาจกำลังมีพิรุธชัด ๆ ต้องมีเงื่อนงำบางอย่างแน่
“คนไข้ห้องเบอร์ยี่สิบสองเลือดตก ต้องการเร่งให้ความช่วยเหลือด่วน ญาติคนไข้มาเซ็นชื่อ” คุณหมออกมาแล้ว
เหมยเหมยกับเหริ่นเชี่ยนเชี่ยนสะดุ้งเฮือก ทำไมถึงเลือดตกได้ล่ะ?
เมื่อกี้ยังสบายดีอยู่เลยไม่ใช่หรือ?
………………………
ตอนที่ 2386 จิตใจโหดเหี้ยม
“ใครเป็นญาติคนไข้ห้องเบอร์ยี่สิบสอง?” คุณหมอเดินมาตรงหน้าพวกเธอ เธอก็คือคุณป้าหมอขึ้นคานที่เหริ่นเชี่ยนเชี่ยนพูดถึง อายุราวสี่สิบกว่าปี เธอดูเป็นคนจริงจังและเป็นหมอมืออาชีพใจเย็นคนหนึ่งเลยทีเดียว
“เธอเป็นแม่สามีของคนไข้ค่ะ!”
เหริ่นเชี่ยนเชี่ยนลากยายแก่ปีศาจมาแล้วถามด้วยท่าทีเคร่งเครียด “คุณหมอคะ เมื่อกี้คนไข้ยังสบายดีอยู่เลยไม่ใช่เหรอ ทำไมถึงตกเลือดได้ละคะ? จะเป็นอะไรมากไหมคะ?”
“ผู้หญิงคลอดลูกย่อมเกิดเหตุฉุกเฉินได้ทุกเมื่อ ใครก็ไม่สามารถรับประกันความปลอดภัยได้ร้อยเปอร์เซ็นต์หรอก คุณคือแม่สามีของคนไข้ใช่ไหม? รีบเซ็นชื่อเลย ฉันจะได้รีบช่วยเขา” คุณหมอดูท่าทีใจเย็นมากจึงทำให้พวกเหมยเหมยสบายใจขึ้นมาก
ในตอนนี้ยายแก่ปีศาจถึงฟังพอรู้เรื่องแล้วว่านังแพศยาฉีฉีเก๋อตกเลือดและกำลังต้องการความช่วยเหลืออย่างเร่งด่วนซึ่งกำลังรอให้เธอเซ็นชื่อยินยอมอยู่!
คนคลอดลูกแล้วตกเลือดบ่งบอกถึงอะไรเหรอ?
แม้ยายแก่ปีศาจไม่มีความรู้แต่ก็รู้ดีว่าสถานการณ์แบบนี้อันตรายมาก หากมัวแต่รีรอชักช้าอาจจะเสียชีวิตได้
เสียชีวิตหรือ…
ยายแก่ปีศาจผุดความคิดบางอย่างขึ้น อย่างไรเสียเงินที่เสียไปกับหลานสาวก็ลืมตาออกมาดูโลกแล้ว เธอแค่เอาเรื่องนี้ไปรายงานให้ลูกชายรับรู้ก็ได้แล้ว ส่วนความเป็นความตายของนังแพศยาฉีฉีเก๋อเกี่ยวอะไรกับเธอด้วย!
ตายไปสิยิ่งดี!
ลูกชายของเธอจะได้แต่งงานกับลูกสาวผู้ว่าการที่ดีกว่าฉีฉีเก๋อร้อยเท่า!
“ถ้าช่วยชีวิตต้องใช้เงินเท่าไหร่?”
ยายแก่ปีศาจไม่ได้ปฏิเสธให้ความช่วยเหลือโดยตรง ตอนนี้เธอฉลาดขึ้นแล้วเพราะลูกชายยังรักฉีฉีเก๋ออยู่ เพราะงั้นจะให้ลูกชายเกลียดเธอไม่ได้
เธอก็บอกว่าไม่มีเงินช่วยแล้วถ่วงเวลาอีกสักชั่วโมง รอเลือดในตัวฉีฉีเก๋อไหลหมดตัวนั่นมันก็ไม่เกี่ยวอะไรกับเธอแล้ว เธอไม่ได้เป็นคนฆ่านังแพศยานี่ตายโดยตรงสักหน่อย!
“หน้าที่ของคุณหมอคือช่วยเหลือคนไข้ การเก็บค่ารักษาก็เป็นเรื่องของแผนกการเงิน ฉันบอกไม่ได้ว่าต้องใช้เงินเท่าไหร่ ชีวิตคนไข้กำลังเป็นอันตราย รบกวนช่วยเซ็นชื่อด้วย!”
คุณหมอมองยายแก่ปีศาจอย่างเย็นชาแวบหนึ่ง ขมวดคิ้วแน่นและพอจะคาดเดาบางอย่างได้ เธอจึงรู้สึกเห็นใจฉีฉีเก๋อในห้องคลอดอย่างมาก
เรื่องสำคัญอย่างการคลอดลูกสามีไม่อยู่ ทั้งแม่สามียังเลือดเย็นใจเหี้ยมไม่สนความเป็นความตายของเธอ เรื่องแย่ ๆ แบบนี้เธอเคยพบเห็นมันที่ห้องคลอดมานับครั้งไม่ถ้วนแล้ว
แม้จะฝึกฝนจนใจแกร่งมากแล้วแต่ก็อดโมโหไม่ได้
“ถ้าต้องใช้เงินมากบ้านเราคงจ่ายไม่ไหว หรือว่าฉันพาเขากลับบ้านไปใช้วิธีบ้าน ๆรักษาดู ผู้หญิงในหมู่บ้านเราเคยคลอดลูกแล้วเลือดตก วิธีบ้าน ๆใช้ได้ผลดีออก”
ยายแก่ปีศาจพูดปฏิเสธอ้อม ๆ ไม่ยอมเซ็นชื่อให้
เหริ่นเชี่ยนเชี่ยนความดันขึ้นแล้วตวาดเสียงดัง “ป้าจงใจจะฆ่าฉีฉีเก๋อสินะ คุณหมอบอกแล้วว่าถ้าไม่รีบช่วยฉีฉีเก๋อจะต้องตาย ป้ายังมาชักช้ายืดยาดอยู่ได้ รีบเซ็นชื่อเลย!”
“เธอพูดปากเปล่าก็ได้สิ ค่าผ่าตัดใครจะเป็นคนออกล่ะ? ฉีฉีเก๋อร่างกายแข็งแรงขนาดนั้นแค่เลือดตกแล้วจะมีอันตรายอะไรได้ คิดว่าฉันไม่เคยคลอดลูกมาก่อนหรือไง!”
“ค่าผ่าตัดฉันออกให้ คุณแค่เซ็นชื่อก็พอ” เหมยเหมยพูดเสียงเย็น
“ฉันไม่มีการศึกษา ไม่รู้หนังสือ”
ยายแก่ปีศาจแผนล่มไปหนึ่งก็ผุดแผนใหม่ขึ้นมา
“คุณชื่ออะไร ฉันจะเขียนแล้วแล้วเขียนตาม” เหมยเหมยพยายามใจเย็น ตอนนี้ฉีฉีเก๋อกำลังอยู่ในภาวะอันตราย จะเกิดอะไรผิดพลาดไม่ได้
“ว่านจินเหลียน…” ยายแก่ปีศาจพูดเสียงอ้อมแอ้ม
เหมยเหมยคว้าปากกาแล้วขีดเขียนบนกระดาษเป็นตัวบรรจง
“เขียนตามนี้!”
ยายแก่ปีศาจตัวสะท้าน ไม่รู้ทำไมทั้งที่เหมยเหมยดูไม่ดุเท่าเหริ่นเชี่ยนเชี่ยนแต่เธอรู้สึกผวาจากใจจนเสียวสันหลังวูบวาบ
แต่พอนึกถึงลูกสาวผู้ว่าการยายแก่ปีศาจก็ใจเย็นลงได้ จากนั้นก็แสร้งทำเป็นขีดเขียนเหมือนวาดยันต์ แถมอ้างว่าเจ็บมือหรือไม่ก็จับปากกาไม่แน่นจนเสียเวลาไปกับเธออีกหลายนาที
เหมยเหมยรู้ทันแผนร้ายกาจของยายแก่ปีศาจนี้แล้วว่าจงใจจะถ่วงเวลาให้ฉีฉีเก๋อตาย
ยายแก่ใจเหี้ยม!
“แค่ลอกแล้วเขียนตามก็ทำไม่เป็นหรือไง? แล้วแบบนี้ล่ะเขียนเป็นหรือยัง?”
เหมยเหมยยกเท้าเตะเข่าของยายแก่ปีศาจ ยายแก่ปีศาจล้มเข่ากระแทกพื้นอย่างจัง สีหน้าดูเจ็บปวดอย่างมาก
………………………