ตอนที่ 2889 ความตายของเจ้าโลก!
เมื่อได้เลือดต้นมาครองแล้วเย่หยวนก็เริ่มเข้าสู่การเก็บตัว แต่ในเวลาเดียวกันนั้นมันก็เกิดหายนะขึ้นที่มหานครฉีใต้ด้วยเช่นกัน
เพื่อที่จะล้างความอัปยศก่อนหน้านั้นเผ่าเลือดได้ส่งกำลังถึงสามแสนจากแนวหลังขึ้นมาตีมหานครฉีใต้จนทำให้ทั้งเมืองต้องสั่นสะเทือน
ครั้งนี้คนที่สั่งการโจมตีมานั้นมันคือตัวหวังจั่วเอง!
กองทัพเผ่าเลือดสามแสนนั้นมันล้วนแล้วแต่เป็นยอดฝีมือจากแนวหลังที่มีพลังไร้ต้าน
เฉียนั้วนั้นได้รับคำสั่งให้มาเป็นแม่ทัพใหญ่ของกองทัพสามแสนนี้อีกครั้ง!
เวลานี้ต่างฝ่ายนั้นต่างสู้แลกชีวิตกันที่หน้ามหานครฉีใต้
มหานครฉีใต้นั้นมันกลายเป็นนรกบนดินอีกครั้งหนึ่ง
โชคยังดีที่เวลานี้พวกเขามีศาสตร์ซ่อมแซมกำเนิดน้อย ด้วยพลังของมหาค่ายกลนั้นมหานครฉีใต้จึงยังสามารถป้องกันการโจมตีที่บ้าคลั่งของเผ่าเลือดได้ แต่ว่าในเวลานั้นเองที่มันได้เกิดเรื่องไม่คาดฝันที่อาจจะทำให้พันธมิตรสวรรค์แรกต้องพ่ายแพ้ลงได้
ในวันนี้มหานครฉีใต้นั้นก็ได้รับการโจมตีจากกองทัพเผ่าเลือดอย่างรุนแรงอีกครั้งหนึ่ง
เฟิงเสี่ยวเถียนและเฉียนั้วนั้นต่อสู้กันจนฟ้าดินเปลี่ยนสีห้วงมิติสั่นสะเทือน
“เฟิงเสี่ยวเถียน ในศึกวันนี้ไม่เจ้าก็ข้าต้องตายกันไปข้าง” เฉียนั้วนั้นยอมที่จะเสี่ยงชีวิตต่อสู้
และมิใช่แค่เขาเท่านั้นเหล่ายอดฝีมือจากเผ่าเลือดทั้งหลายต่างก็ต่อสู้โดยแลกชีวิตกันทั้งสิ้นไม่สนว่าจะตาย หรืออยู่อีกต่อไป เพราะในศึกก่อนๆ มานั้นพวกเขาต่อสู้เพื่อลดทอนกำลังของมหาค่ายกล
เมื่อเริ่มมีการบาดเจ็บล้มตายก็จะค่อยๆ ถอนกำลังกลับไปทำให้อัตราการตายไม่สูงนัก
แต่ในเวลานี้พวกเขาทั้งหลายนั้นต่างยอมแลกชีวิตจนกว่าจะตายลงไปตรงนั้น
ภายใต้กองทัพที่บ้าคลั่งเช่นนี้มหานครฉีใต้ย่อมจะต้องรับความกดดันที่มหาศาล
ที่สำคัญไปกว่านั้นเผ่าเลือดเองยังมีกองทัพถึงสามแสนแม้ว่าช่องว่างนั้นมันจะส่งกองทัพเข้ามาได้แค่ทีละแสน
แต่หากกองทัพแนวหน้าตาย กองทัพที่รออยู่ด้านหลังก็จะสามารถเข้ามาเสริมกำลังได้อย่างไม่มีรอยรั่ว
แต่ฝ่ายสวรรค์แรกนั้นพวกเขาแทบจะไม่มีกำลังเสริมใดๆ
หลังจากจบศึกครั้งก่อนลงแล้วพันธมิตรสวรรค์แรกก็ได้ส่งกำลังหลายหมื่นมายังมหานครฉีใต้
ตอนนี้พวกเขามีกำลังเกือบแปดหมื่นทีเดียว แต่ภายใต้การโจมตีที่บ้าคลั่งของเผ่าเลือดนั้นแน่นอนว่า
คนมหานครฉีใต้ย่อมจะตายลงไปอย่างรวดเร็วด้วยเช่นกัน
หลังจากปะทะกันอย่างรุนแรงมายาวนานถึงครึ่งเดือนตอนนี้กำลังของมหานครฉีใต้นั้นมันก็เหลืออยู่แค่ไม่ถึงสามหมื่นแล้ว!
เพื่อการนี้ฝ่ายเผ่าเลือดเองก็ต้องเสียกำลังไปถึงแสนคนเช่นกัน!
ความตายมากมายขนาดนี้มันไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนในศึกของเผ่าเลือด!
เฟิงเสี่ยวเถียนนั้นทำหน้านิ่งกล่าวขึ้นอย่างหนักแน่น “ต่อให้เราจะสู้กันจนถึงคนสุดท้ายเราก็จะไม่ปล่อยให้เผ่าเลือดมันได้เข้ามาเหยียบมหานครฉีใต้นี้แน่นอน!”
โครม!
ในเวลาเดียวกันนั้นเองมันก็ได้เกิดเสียงระเบิดดังขึ้นมาจากเขตแดนสวรรค์สัมบูรณ์ด้านบน
พร้อมๆ กันคลื่นพลังหนึ่งที่ค่อยๆ จางหายไป!
เฟิงเสี่ยวเถียนหน้าซีดขาวลงทันทีอย่างตกตะลึง
เพราะในเขตแดนสวรรค์สัมบูรณ์นั้น…
มันมีคนตายลง!
และคนที่ตายลงนั้นมันดูเหมือนจะเป็นเจ้าโลกหวู่เฟิง!
เจ้าโลกหวู่เฟิง…
ตาย?
หลายพันปีมานี้เจ้าโลกที่ดูแลเขตแดนสวรรค์สัมบูรณ์นั้นไม่เคยมีใครตายลงมาก่อน
แต่ครั้งนี้มันได้มีคนตายในที่สุด!
ความตายนี้มันจะเป็นจุดเริ่มต้นของหายนะอย่างแท้จริง
เพราะผลที่จะตามมานั้นมันมากเกินกว่าจะคาดเดาได้!
“ฮ่าๆๆ…เจ้าโลกเชี่ยคงท่านทำได้จริง! หากเจ้าหวู่เฟิงมันตายลงจริงๆ แล้วเขตแดนสวรรค์สัมบูรณ์ก็ย่อมจะเกิดรอยรั่วขึ้นมาเส้นทางสู่มหานครฉีใต้นั้นมันจะเปิดกว้างขึ้นแน่! เฟิงเสี่ยวเถียน วันนี้จะเป็นวันตายของเจ้าแล้ว!”
เฉียนั้วนั้นสัมผัสได้เช่นกันจนต้องหัวเราะลั่นขึ้นมาอย่างสะใจ
เขตแดนสวรรค์สัมบูรณ์นั้นมันถูกสร้างขึ้นมาจากมือของเจ้าโลกมากมาย แต่หากมีคนหนึ่งตายลงไปแล้ว
ความแข็งแรงของมันก็จะตกต่ำลงทันที
มหานครฉีใต้นั้นมันคือจุดที่เขตแดนอ่อนแอที่สุดอยู่แล้ว แน่นอนว่าการตายนี้มันจะยิ่งทำให้เส้นทางสู่มหานครฉีใต้เปิดกว้างมากยิ่งขึ้น!
เผ่าเลือดจะสามารถเดินทัพได้มากขึ้นกว่าเก่า!
แผนร้าย!
แผนการใหญ่อันเลวร้าย!
เผ่าเลือดนั้นไม่ได้มีเป้าหมายจะตีมหานครฉีใต้ให้แตกแต่แรก พวกเขานั้นมาเพื่อหวังเอาชีวิตเจ้าโลกหวู่เฟิงต่างหาก!
แต่เมื่อเจ้าโลกหวู่เฟิงตายลงมหานครฉีใต้เองก็คงไม่อาจรอดอันตรายไปได้!
“ลูกหลานข้า เจ้าเส้นทางไปสังหารมันให้หมด!”
เฉียนั้วนั้นร้องลั่นสั่งการขึ้นมาทำให้กองทัพเผ่าเลือดที่เหลือทั้งสองแสนนั้นบุกเข้าไปพร้อมๆ กัน!
เฟิงเสี่ยวเถียนได้แต่ต้องสั่นสะท้านไปทั้งกายใจ!
กองทัพสองแสนในคราวเดียวนั้นมันน่ากลัวจนเกินไป!
มหานครฉีใต้ในตอนนี้มีกำลังเหลือแค่สามหมื่น มันย่อมจะไม่มีทางเอาชนะคนทั้งสองแสนนี้ได้แน่นอน!
แล้วมันเกิดเรื่องอะไรขึ้นที่เขตแดนสวรรค์สัมบูรณ์กันแน่?
แต่ตอนนี้เขาก็อดใจหายไม่ได้เช่นกัน
สายตาของเขาหรี่เล็กลงก่อนจะกล่าวขึ้นประกาศ “พี่น้องทั้งหลาย เจ้าโลกหวู่เฟิงท่านได้สิ้นใจลงไปแล้ว ตอนนี้เราไม่มีทางให้หนีได้อีกต่อไปแล้ว! หากมหานครฉีใต้เราแตกลงจริงๆ ชีวิตนับแสนๆ ล้านที่ด้านหลังเขตแดนสวรรค์สัมบูรณ์นั้นคงต้องตกสู่ท้องของเผ่าเลือดมันแน่! เราจะแพ้ไม่ได้!”
“ข้าเชื่อว่าเรื่องเช่นนี้ท่านเจ้าโลกทั้งหลายเองก็น่าจะเข้าในเช่นกัน! ศึกครั้งนี้มันคือจุดเปลี่ยนของสงครามระหว่างสวรรค์แรกและเผ่าเลือด! จากวันนี้ไปสวรรค์แรกเราคงต้องส่งกำลังที่มีทั้งหมดออกมาต้านทานเผ่าเลือดเป็นแน่แล้ว! แต่หากมหานครฉีใต้เราแตกลงไปเสียก่อนพวกเขาทั้งหลายก็จะไม่มีเวลาได้เตรียมกองทัพใดๆ อีกแล้ว! พี่น้องข้า เจ้าเมืองผู้นี้รู้ดีว่าพวกเจ้าทั้งหลายไม่กลัวที่จะตาย! แต่เราจะยังตายไม่ได้! พี่น้องช่วยกันถ่วงเวลาปกป้องมหานครฉีใต้กับข้าด้วยเถอะ!”
“แค่หนึ่งเดือนเท่านั้น! อีกแค่หนึ่งเดือนเท่านั้น! ความหวังของเราจะกลับมาลุกขึ้นได้อีกครั้ง!”
เหล่ายอดฝีมือทั้งหลายในเมืองนั้นต่างจ้องมองดูเฟิงเสี่ยวเถียนอย่างเงียบงัน
พวกเขานั้นรู้ว่านี่คือวินาทีที่ต้องแลกชีวิต
ศึกครั้งนี้มันหนักหนากว่าครั้งก่อนใดสิ้นเชิง!
พวกเขานั้นไม่หวังจะรอดชีวิตไปได้อีกแล้ว แม้แต่เฟิงเสี่ยวเถียนก็ไม่คิดหวัง!
แต่พวกเขานั้นก็จะยังไม่ยอมตายลงง่ายๆ!
ไม่มีใครคิดตอบคำของเฟิงเสี่ยวเถียนตอนนี้กองทัพสามหมื่นนั้นมันมีแต่ความเงียบงัน
มันไม่มีคำร้องตอบที่หนักแน่นใดๆ มีเพียงสายตาที่แน่วแน่เท่านั้น
ได้เห็นดวงตาของคนทั้งหลายนั้นเฟิงเสี่ยวเถียนเองก็ต้องกัดฟันแน่น
“ฆ่ามัน!”
ภายใต้คำสั่งของเฟิงเสี่ยวเถียนนั้นกองทัพสามหมื่นก็ได้พุ่งตัวออกศึกอย่างบ้าคลั่ง!
…
ยี่สิบวันต่อมา!
เบื้องหน้ากำแพงเมืองนั้นมีแต่ศพนอนเกลื่อน!
กองทัพสามหมื่นในมหานครฉีใต้นั้นมันกลับสามารถป้องกันกองทัพสองแสนของเผ่าเลือดมาได้นานถึงยี่สิบวัน!
ภายใต้สถานการณ์สิ้นหวังกองทัพสวรรค์แรกต่างแสดงจิตใจที่หนักแน่นและไม่ยอมตายลงง่ายๆ ออกมา!
พวกเขานั้นจะยังตายไม่ได้จนกว่าจะถึงเวลาหนึ่งเดือน!
สภาพจิตใจที่หนักแน่นเช่นนี้พวกเขานั้นกลับสามารถป้องกันเผ่าเลือดได้ครั้งแล้วครั้งเล่า
แต่ว่าสภาพของสงครามมันก็รุนแรงหนักหน่วงจริง
เพราะตอนนี้กองทัพสามหมื่นนั้นมันเหลืออยู่ไม่ถึงครึ่งแล้ว นอกจากนั้นคนส่วนมากยังบาดเจ็บสาหัส
มหาค่ายกลป้องกันเมืองเองก็ได้รับความเสียหายอย่างมากเช่นกัน!
เหล่าจอมเทพค่ายกลที่ดูแลมหาค่ายกลอยู่นั้นแทบจะตายลงจนสิ้น!
แม้แต่ตัวเจ้าเมืองเฟิงเสี่ยวเถียนเองก็ยังบาดเจ็บไม่น้อย เพราะเหล่ายอดฝีมือรอบตัวของเขานั้นค่อยๆ หดหายไปในการต่อสู้ครั้งแล้วครั้งเล่า
ทำให้เขาต้องรับมือกับยอดฝีมือคลื่นกำเนิดอย่างน้อยๆ ห้าคน!
แม้ว่าพวกเขานั้นจะสร้างปาฏิหาริย์ได้ครั้งแล้วครั้งเล่า มหานครฉีใต้ในตอนนี้มันก็แทบจะตกอยู่ในมือของศัตรูแล้ว
พวกเขานั้นไม่รู้เลยว่าจะต้านทานการโจมตีของเผ่าเลือดไปได้อีกนานแค่ไหน
แต่คิดไปแล้วมันก็คงไม่มีทางถึงเดือนได้แน่ๆ!
ที่ค่ายของเผ่าเลือดนั้นเฉียนั้วกำลังโดนด่าจนเสียขวัญ “เจ้าเป็นหมูหรือ? กองทัพเผ่าเลือดแนวหน้ากว่าสองแสนนั้นกลับไม่อาจจะตีมหานครฉีใต้ที่มีทหารแค่สามหมื่นมันลงได้! ข้าและเจ้าโลกเชี่ยคงนั้นต้องลำบากกันแค่ไหนกว่าจะเข้าไปสังหารเจ้าหวู่เฟิงมันลงได้! หากยังพลาดอีกก็ตัดหัวตัวเองลงเสียเถอะ!”
เจ้าโลกโหยวจินนั้นระบายความไม่พอใจออกมาต่อเฉียนั้ว
ตอนนี้เจ้าโลกโหยวจินนั้นมีสภาพอ่อนแอมาก ดูท่าคงบาดเจ็บหนักเช่นกัน
การบุกเข้าไปสังหารเจ้าโลกถึงในเขตแดนสวรรค์สัมบูรณ์นั้นมันย่อมจะมิใช่งานง่ายๆ
แต่เขาก็ไม่นึกฝันว่าโอกาสที่เขาแทบต้องแลกด้วยชีวิตมานี้กลับถูกเฉียนั้วใช้อย่างเปล่าประโยชน์!
นี่มันทำให้คนแทบคลั่ง!
เฉียนั้วนั้นได้แต่นั่งทำหน้าแดงก่ำอย่างอับอาย
เขาเองก็ไม่นึกฝันว่ากองทัพสองแสนนั้นกลับจะตีมหานครฉีใต้ลงไม่แตก
เพราะไม่ว่าอย่างไรเสียตอนที่เขาคุมกองทัพแสนเดียวนั้นเข้าไปบุกเขาก็แทบจะตีมหานครฉีใต้แตกไปได้
ครั้งหนึ่งแล้ว! แน่นอนว่าค่ายกลป้องกันเมืองนั้นมันมีผลอย่างมาก แต่เฉียนั้วเองก็ไม่คิดฝันว่ากองทัพสวรรค์แรก
ที่เฟิงเสี่ยวเถียนนำมานั้นมันกลับจะหลบเลี่ยงหายนะไปได้ทุกครั้งไป!
แต่ละครั้งนั้นพวกเขาแทบจะบุกเข้าเมืองได้แล้ว แต่สุดท้ายก็ต้องพลาดไปจนได้!
พักหลังๆ มานี้เขายิ่งโชคไม่ดี เสียท่าให้แก่มหานครฉีใต้อย่างต่อเนื่อง
“ท่านโหยวจินโปรดวางใจ ข้าขอเวลาอีกห้าวันเท่านั้น! อีกห้าวันข้าจะตีมหานครฉีใต้ให้แตกให้ได้!” เฉียนั้วกล่าวขึ้น
โหยวจินที่ได้ยินตอบกลับมาอย่างเย็นเยือก “นี่เจ้าพูดเองนะ!”
…………………………