บทที่ 1524 ไล่ฆ่าขั้นสอง

The king of War

เมื่อเห็นผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์มากมาย สีหน้าของหยางเฉินก็ดูแย่สุดขีด ด้วยความแข็งแกร่งในปัจจุบันของเขา แม้ว่าเขาจะเป็นผู้แข็งแกร่งแดนเทพชั้นยอด เว้นแต่เป็นการฉับพลัน ถึงจะสามารถสังหารได้ในพริบตา ไม่เช่นนั้น มันเป็นไปไม่ได้ที่จะฆ่าคู่ต่อสู้ได้

ยิ่งกว่านั้น จู่ๆ ผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ทั้งแปดก็ปรากฏตัวต่อหน้าเขา คราวนี้ เขามาถึงจุดจบแล้วจริงๆ

“ไม่ได้คาดหวังว่าตระกูลหลี่จะซ่อนลึกขนาดนี้ แอบฝึกฝนผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์มากมายขนาดนี้ พวกคุณว่า ถ้าข่าวนี้ถูกเปิดโปง จะส่งผลร้ายแรงอะไรต่อตระกูลหลี่?”

หยางเฉินแสร้งทำเป็นนิ่ง และพูดด้วยการเยาะเย้ย

ผู้แข็งแกร่งทั้งแปดตัวสั่นเมื่อได้ยินคำนั้น ถึงแม้ว่าพวกเขาจะหายตัวไปเป็นเวลาห้าสิบปี แต่ผ่านหลี่จ้ง ก็เข้าใจถึงสถานการณ์ภายนอกในตอนนี้

แม้แต่ราชวงศ์ทั้งสี่แห่งจิ่วโจว ต่างก็มีผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ และตอนนี้ก็มีผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์มากมายในตระกูลหลี่ หากข่าวรั่วไหล ตระกูลหลี่จะกลายเป็นเป้าหมายของการวิพากษ์วิจารณ์ในทันที

“ถ้าฆ่าคุณไป สถานการณ์ที่ข่าวจะรั่วไหล มันก็จะไม่มีแล้วน่ะสิ?”ผู้แข็งแกร่งที่เป็นหัวหน้า มองที่หยางเฉินด้วยสีหน้าอาฆาตแค้นและพูดขึ้น

หยางเฉินเยาะเย้ย:”พวกคุณคิดว่าฉันเป็นคนอ่อนแอจริงๆ เหรอ? หรือว่าหลี่จ้งไม่ได้บอกพวกคุณเหรอว่า สถานะชั้นยอดของฉันแข็งแกร่งแค่ไหน?”

ผู้แข็งแกร่งที่เป็นหัวหน้ายิ้มอย่างเหยียดหยาม:”คุณก็บอกแล้ว นั่นคือตอนที่คุณอยู่ในจุดสูงสุด แต่ตอนนี้ล่ะ? กลายเป็นคนไร้ค่าไปแล้ว และจะทำอะไรผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ทั้งแปดอย่างเราได้อย่างไร?”

หยางเฉินยิ้มและส่ายหัว:”คนไม่รู้ไม่มีความกลัว พวกคุณไม่รู้ด้วยซ้ำว่าคุณกำลังเผชิญกับผู้แข็งแกร่งแบบไหน พวกคุณพูดถูก ฉันยังไม่ได้ฟื้นฟูจุดสูงสุดของบูโด แต่ในสถานะสูงสุดของฉัน แม้จะเป็นองครักษ์ของราชวงศ์เย่ ผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นเจ็ด ก็แทบจะเอาชนะฉันไม่ได้ ถ้าอย่างนั้น พวกคุณคิดว่า แม้ว่าตอนนี้ฉันจะยังไม่ฟื้นถึงจุดสูงสุดของบูโด จะอ่อนแอขนาดที่จะจัดการขยะเพิ่งเข้าสู่แดนเหนือมนุษย์ไม่ได้เหรอ?”

“ตายซะ!”

ผู้แข็งแกร่งทั้งแปดโกรธจัด หยางเฉินก็แค่ดูถูกพวกเขา

หยางเฉินพูดว่าพวกเขาเป็นขยะที่เพิ่งเข้าแดนเหนือมนุษย์ ไม่ได้พูดโดยไม่ได้ตั้งใจ แต่เดาเอาเอง ผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ที่หลี่จ้งพาไปก่อนหน้านี้ ถูกเขาฆ่าตายในพริบตา ต่อมาซ่านกวนโหรวบอกเขาว่าอีกฝ่ายคือ ผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นหนึ่ง และยังใกล้ขั้นสอง

แม้ว่าหยางเฉินจะมองไม่เห็นออร่าบูโดของผู้แข็งแกร่งเหล่านี้ แต่หลับเข้าใจดีว่า ผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ที่หลี่จ้งส่งไปวันนั้น จะต้องมีความแข็งแกร่งสูงสุดในหมู่คนเหล่านี้แน่นอน

ยังไงซะตอนนั้น หลี่จ้งกังวลว่าบูโดของเขายังไม่เสียทั้งหมดรู้เพียงว่าเขาได้รับบาดเจ็บสาหัส ดังนั้น แม้ว่าเขาจะส่งผู้แข็งแกร่งมา แต่ก็ต้องเป็นคนที่มีพลังมหาศาล

ในกรณีนี้ หยางเฉินเดาว่า ผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ทั้งแปดที่เหลือ ส่วนใหญ่น่าจะแค่แดนเหนือมนุษย์ขั้นหนึ่ง และที่แข็งแกร่งที่สุด น่าจะแค่แดนเหนือมนุษย์ขั้นสองเท่านั้น

เขาก็เคยฝึกฝนคัมภีร์ต้าเต้าเทียนหยาน มันเป็นความจริงที่สามารถเร่งความเร็วของการฝึกฝนได้ แต่เขาก็รู้ด้วยว่าคนที่ไม่มีพรสวรรค์ด้านบูโดจะไม่สามารถพัฒนาต่อไปได้อีก เมื่อความแข็งแกร่งของพวกเขาถึงระดับหนึ่ง

ในบรรดาราชวงศ์ทั้งสี่แห่งจิ่วโจว เป็นที่ทราบกันดีอยู่แล้วว่ามีผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ในราชวงศ์เย่ นอกจากนี้ หยางเฉินยังสงสัยว่าผู้แข็งแกร่งลึกลับที่อยู่ข้างกษัตริย์ซ่านกวน ก็มีผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ด้วย จากนั้นก็เป็นองครักษ์ราชวงศ์ที่ซ่อนจากภายนอก

แม้แต่ราชวงศ์ก็ไม่มีนักบูโดที่แข็งแกร่งสักสองสามคน ที่สามารถเข้าเป็นผู้แข็งแกร่งแดนมนุษย์ได้ นับประสาอะไรกับตระกูลหลี่?

ดังนั้น หยางเฉินเดาว่าในบรรดาผู้แข็งแกร่งทั้งแปดที่อยู่ข้างหน้าเขา อย่างมากก็เป็นผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นสอง

ทันใดนั้น ผู้แข็งแกร่งทั้งแปดต่างก็โกรธแค้น และพวกเขาต่างก็อยากฆ่าหยางเฉินตอนนี้เลย

แต่ว่า ก่อนที่พวกเขาจะมาหาหยางเฉิน หลี่จ้งบอกพวกเขาให้ระวังด้วย แม้ว่าบูโดของหยางเฉินจะไม่ฟื้นฟู แต่ร่างกายของเขายังอยู่ในระดับผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ และสามารถฆ่าผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ได้ทันที

หยางเฉินพูดด้วยรอยยิ้ม:”หยุดพูดเรื่องไร้สาระได้แล้ว พวกคุณจะฆ่าฉันไม่ใช่เหรอ? ฉันยืนอยู่ตรงนี้ รอให้พวกคุณฆ่าฉัน!”

ในเวลานี้ เขามีใบหน้าที่ปราศจากความกลัว และดูเหมือนว่าเขาจะไม่ได้สนใจ ที่ผู้แข็งแกร่งยอดแข็งแกร่งล้อมเขาอย่างจริงจังเลย

“ในเมื่อคุณร้องขอความตาย งั้นเราจะสนองให้!”

ผู้แข็งแกร่งที่เป็นหัวหน้าพูดด้วยสีหน้าอาฆาต แล้วสั่งผู้แข็งแกร่งข้างๆ เขาว่า:”เจ้าสอง นายไป! บนตัวหมอนี้มีความลับ จับเป็นดีที่สุด!”

“ครับ!”

ผู้แข็งแกร่งอันดับสองเดินตรงไปในทิศทางของหยางเฉิน

ใบหน้าของหยางเฉินยังคงนิ่ง แต่หัวใจของเขาเต็มไปด้วยความกังวล อันที่จริง เขาสามารถกินยาเม็ดที่เฝิงเสี่ยวหว่านทิ้งไว้ให้เขาตอนนี้ แต่ผลลัพธ์จะอยู่ได้เพียงสิบนาทีเท่านั้น

แม้ว่าผู่แข็งแกร่งของตระกูลหลี่จะพบตัวเขาแล้ว แต่ตระกูลหลี่จะไม่ส่งข่าวไปให้ราชวงศ์ซ่านกวนอย่างแน่นอน ยังไงซะ ตระกูลหลี่ไม่ต้องการเปิดเผยว่ายังมีผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์อีกถึงแปดคน แม้ว่าราชวงศ์จะมีความคาดเดา ตราบใดที่ไม่มีหลักฐาน ก็ไม่สามารถทำอะไรตระกูลหลี่ได้

ดังนั้นอันตรายที่ใหญ่ที่สุดในปัจจุบันคือ การมาถึงของหลี่จ้ง

ถ้าหลี่จ้งไม่มา หยางเฉินจะกินยาที่เฝิงเสี่ยวหว่านทิ้งไว้ไม่ได้ มิฉะนั้น ถ้าไม่สามารถจัดการหลี่จ้งได้ภายในเวลาเพียงสิบนาที ต่อไปเขาก็จะต้องตายแน่ๆ

ในเมื่ออีกฝ่ายอยู่อันดับสอง จะต้องแข็งแกร่งที่สุดในบรรดาผู้แข็งแกร่งเหล่านี้ และอาจจะเป็นรองผู้แข็งแกร่งที่เป็นหัวหน้าคนนั้น

“เจ้าหนู คุณยังมีคำสั่งเสียอีกไหม? ถ้าไม่มี ฉันจะลงมือแล้วนะ และแน่นอน ถึงจะมี ฉันก็จะไม่ช่วยคุณบอกต่อ”

มุมปากของเจ้าสองยิ้มโค้งอย่างโหดร้าย และเจตนาฆ่าก็พุ่งออกมาจากร่างกายของเขา

หยางเฉินยิ้มเบา ๆ :”คุณอยู่ไกลจากฉันมากขนาดนั้นทำไม? เข้ามาใกล้กว่านี้สิ! หรือว่าคุณกลัวฉัน และไม่กล้าเข้าใกล้ฉันเลย?”

เจ้าสองระมัดระวังตัวมาก แต่คำพูดของหยางเฉินทำให้เขาโกรธทันที

“ไอ้สารเลว ตายซะ!”

พูดจบ เจ้าสองระมัดระวังตัวมาก และเดินไปหาหยางเฉิน

เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายอยู่ห่างจากเขาเพียงสองเมตรสุดท้าย รอยยิ้มแปลก ๆ ก็ปรากฏขึ้นที่มุมปากของหยางเฉิน และในวินาทีต่อมา เขาก็เตะอย่างแรง

แม้ว่าเขาจะมีเพียงร่างกายของผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นสาม แต่เพราะร่างกายที่แข็งแรงเช่นนี้ เตะครั้งเดียว พื้นดินแตกทันที และแรงดีดกลับอย่างรุนแรงทำให้ร่างกายของเขากระเด้งเข้าหาเจ้าสองโดยตรง

“แย่แล้ว ถอย!”

เจ้าสองตระหนักถึงอันตราย และรู้สึกเพียงว่าขนบนร่างกายของเขาลุกซู่

แต่ในตอนที่เขาอยากจะถอยหลัง ทุกอย่างก็สายเกินไป เพราะหยางเฉินได้ปรากฏตัวต่อหน้าเจ้าสองแล้วด้วย ด้วยแรงดีดจากการเตะ และในขณะเดียวกันก็ต่อยหมัดออกไป

“ตุบ!”

หมัดต่อยกลางหัวใจเจ้าสองพอดี

ในขณะนั้นเอง เจ้าสองรู้สึกว่าหัวใจของเขาถูกฉีกขาดด้วยพลังงานที่น่าสะพรึงกลัว และความเจ็บปวดอย่างรุนแรงในตอนนั้น ทำให้เขาเข้าใจว่าชีวิตของเขาคงจะจบไว้ที่นี่แล้ว

“เจ้าสอง!”

ผู้แข็งแกร่งอีกเจ็ดคนตะโกน

เห็นร่างของเจ้าสอง ราวกับโดนรถบรรทุกชนหนัก ร่างพุ่งตรงไปยังผู้แข็งแกร่งทั้งเจ็ดคนที่เหลือ

หัวหน้าของผู้แข็งแกร่งจับเข้าสองไว้อย่างรวดเร็ว แต่หัวใจของเจ้าสองแตกสลายแล้ว และไม่มีชีวิตโดยสิ้นเชิง

หัวหน้าของผู้แข็งแกร่งแสดงความเจ็บปวด:”เจ้าสอง ไม่ต้องกังวล เราจะล้างแค้นให้!”