เมื่อโคบายาชิจิโร่คิดว่าตัวเองกำลังวางกับดักเพื่อซุ่มโจมตีและจับตัวเว่ยเลี่ยงได้ ในขณะเดียวกันกับดักและซุ่มโจมตีของเย่เฉินก็กำลังล้อมโคบายาชิจิโร่ไว้อย่างแน่นหนา
ในเวลานี้และสถานที่นี้ โคบายาชิจิโร่คิดว่ายอดฝีมือที่เขาหามาจากญี่ปุ่นจะสามารถจัดการเว่ยเลี่ยงได้
แต่สิ่งที่เขาไม่รู้คือ สองข้างทางของทางออกเส้นนี้ มีคนอย่างน้อยห้าสิบกว่าคนกำลังล้อมพวกเขาอยู่
ในเวลานี้ รถบัสที่เย่เฉินกำลังนั่งอยู่ ห่างจากสถานที่นี้ไม่ถึงสามกิโลเมตร
เบริษัทผลิตยาเก้าเสวียนที่เว่ยเลี่ยงอยู่ ห่างจากที่นี่ ไม่เกินสามกิโลเมตรเหมือนกัน
ตอนนี้เว่ยเลี่ยงก็เดินออกมาจากบริษัทผลิตยาเก้าเสวียน เขาเลิกงานแล้วขึ้นรถของตัวเอง ขับรถออกไปขึ้นทางด่วน เหมือนทุกๆวัน
เมื่อสายข่าวของโคบายาชิจิโร่รายงานเขาว่า เว่ยเลี่ยงได้ออกมาจากบริษัทผลิตยาเก้าเสวียนแล้ว และเขากำลังขับรถกลับบ้านเพียงคนเดียว โคบายาชิจิโร่ดีใจและตื่นเต้นมากๆ！
ผ่านไปสิบนาที เว่ยเลี่ยงขับรถเบนซ์มาและวิ่งอยู่บนทางโค้งนี้
ค่ำคืนนี้ทั้งมืดและมีลมพัดแรง บนทางด่วนไม่ค่อยมีรถยนต์สัญจรไปมา
โคบายาชิจิโร่วางแผนเรียบง่ายและตรงไปตรงมา พวกเขาจะหยุดรถยนต์ของเว่ยเลี่ยงที่ตรงนี้ จากนั้นก็จับตัวเว่ยเลี่ยงไป พาเขาไปยังที่ปลอดภัยแล้วค่อยทรมานเขา บีบบังคับให้เขาบอกสูตรยาทั้งหมดออกมา
ในขณะเดียวกัน โคบายาชิจิโร่ได้ส่งคนไปซื้อยาสมุนไพรจีนหลายร้อยชนิดไว้แล้ว ถ้าเว่ยเลี่ยงบอกสูตรยาออกมา ก็สามารถผลิตยาออกมาได้ทันที จากนั้นค่อยเอามาเปรียบเทียบกับยากระเพาะเก้าเสวียนที่ขายอยู่ในตลาดตอนนี้
ถ้าประสิทธิภาพของยาที่พวกเขาผลิตออกมาเหมือนกับยากระเพาะเก้าเสวียนที่ขายอยู่ตอนนี้ โคบายาชิจิโร่ก็จะบินกลับไปญี่ปุ่นทันที แล้วเริ่มผลิตยากระเพาะเสี่ยวหลินด้วยสูตรยาใหม่ตัวนี้
และยอดฝีมือสิบกว่าคนที่ตัวเองหามา ให้พวกเขาอยู่ที่นี่ เพื่อทำลายบริษัทผลิตยาเก้าเสวียนทั้งหมด
เมื่อเห็นรถยนต์ของเว่ยเลี่ยงได้เลี้ยวเข้ามาในโค้งนี้ โคบายาชิจิโร่ตื่นเต้นมากๆจนเขาเดินออกมาจากรถโตโยต้าอัลพาร์ดทันที
ยอดฝีมือสิบกว่าคนที่มาจากญี่ปุ่น พวกเขาได้ใช้รถยนต์ขวางทางผ่านของเว่ยเลี่ยงเอาไว้ พวกเขาแกล้งทำเป็นเกิดอุบัติเหตุบนท้องถนน รอให้รถยนต์ของเว่ยเลี่ยงขับเข้ามาใกล้ จะมีรถยนต์อีกสองคัน ปิดทางหนีรถยนต์ของเขาทันที
ถึงตอนนั้น เว่ยเลี่ยงก็หนีไปไหนไม่รอด
ในขณะเดียวกัน เว่ยเลี่ยงขับรถยนต์เข้ามาในทางโค้ง มองเห็นด้านหน้ามีรถยนต์สองคันจอดอยู่ ข้างๆรถยนต์มีคนยืนอยู่ ดูเหมือนพวกเขากำลังทะเลาะกันอยู่
ดังนั้นเขาจึงจอดรถยนต์ทันที จากนั้นก็ทำตามคำสั่งของเย่เฉิน ลงจากรถยนต์ทันทีและถาม：“เกิดอะไรขึ้น？รถชนกันเหรอ？พวกคุณช่วยขยับรถยนต์ไปข้างถนนแล้วค่อยคุยกันได้ไหม พวกคุณจอดรถยนต์อยู่กลางถนน มันกีดขวางการจราจร”
เมื่อเว่ยเลี่ยงพูดจบ คนพวกนั้นก็พุ่งเข้ามาหาเขาทันที มีสองคนวิ่งมาอย่างรวดเร็ว พริบตาเดียวก็มาถึงด้านหน้าของเว่ยเลี่ยง จากนั้นพวกเขาสองคนก็จับมือทั้งสองข้างของเว่ยเลี่ยงไว้อย่างแน่นหนา
เว่ยเลี่ยงแกล้งทำเป็นตกใจและตะโกนทันที：“พวกคุณเป็นใคร？พวกคุณจะทำอะไร？”
โคบายาชิจิโร่เดินออกมาจากความมืดและยิ้มอย่างเย็นชา：“สวัสดีผู้จัดการเว่ย พวกเราเจอหน้ากันอีกแล้ว！”
เว่ยเลี่ยงถามออกมาทันที：“โคบายาชิจิโร่？！คุณคิดจะทำอะไร？！”
โคบายาชิจิโร่พูดด้วยรอยยิ้ม：“ไม่มีอะไร แค่ตอนกลางวันยังพูดเรื่องทำธุรกิจร่วมกันไม่สำเร็จ ฉันก็เลยอยากเชิญคุณเปลี่ยนสถานที่คุยกัน เรื่องที่พวกเราจะทำธุรกิจร่วมกัน”
เมื่อพูดจบ เขาก็พูดกับชายชุดดำทันที：“พาเขาไปด้วย！”
ในขณะนี้ จู่ๆก็มีรถบัสคันหนึ่ง วิ่งมาจากฝั่งตรงข้าม
คนขับกะพริบไฟหน้ารถบัสแล้วก็บีบแตร