ฉากนี้ สะเทือนใจทุกคนอย่างสุดซึ้ง
หลี่เจียงสงก็ตกตะลึงอย่างสมบูรณ์ และพูดด้วยใบหน้าที่ตกใจว่า: “นี่มันเป็นไปได้ยังไง?”
หยางเฉินก็ตะโกนอีกครั้งว่า: “หลี่เจียงสง หลี่จ้งทานยาชนิดใหม่ที่ดอกเตอร์แบล็กวิจัยผลิต สูญเสียการควบคุมทั้งหมดแล้ว เขาถึงขนาดฆ่าฝ่าบาทคนก่อนของราชวงศ์ซ่านกวน ความแข็งแกร่งตอนนี้น่ากลัวเป็นอย่างมาก รีบให้ผู้แข็งแกร่งตระกูลหลี่ยับยั้งลมปราณวิถีบู๊”
“ไม่อย่างนั้น ถูกหลี่จ้งสัมผัสได้ถึงลมปราณวิถีบู๊ของผู้แข็งแกร่ง ก็จะโดนเขาฆ่าตายทั้งหมด! ฆ่าคนได้มากเท่าไหร่ เขายิ่งบ้ามากเท่านั้น”
ได้ยินเสียงของหยางเฉิน หลี่เจียงสงก็กระจ่างแจ้งในทันที เขายังคิดว่า ผู้แข็งแกร่งที่ต่อสู้กับหลี่จ้งคือหยางเฉิน ตอนนี้ถึงได้รู้ว่า ไม่ใช่หยางเฉิน แต่เป็นฝ่าบาทคนก่อนของราชวงศ์ซ่านกวน
ขณะที่เขากำลังนิ่งอึ้ง ก็มีผู้แข็งแกร่งแดนเทพหลายคนเพราะว่าปลดปล่อยลมปราณวิถีบู๊ไว้ข้างนอก ถูกหลี่จ้งฆ่าในวินาทีเดียว
ในช่วงเวลาสั้นๆ ผู้แข็งแกร่งแดนเทพยี่สิบกว่าคนของตระกูลหลี่ ก็ถูกฆ่าอีกสามคน
จนกระทั่งถึงในเวลานี้เอง หลี่เจียงสงถึงตั้งสติได้ และสั่งการทันทีว่า: “ทุกคน รีบยับยั้งลมปราณวิถีบู๊ซะ!”
ในไม่ช้า ผู้แข็งแกร่งที่เหลือ ก็ยับยั้งลมปราณวิถีบู๊บนตัวในทันที
ตามที่หยางเฉินคาดไว้ หลี่จ้งเป็นเหมือนคนขาดสติที่สูญเสียเป้าหมาย โจมตีอย่างบ้าคลั่งทุกหนทุกแห่ง ราวกับจะระบายลมปราณบ้าคลั่งในร่างกายออกมา
ผู้แข็งแกร่งแต่ละคนในตระกูลหลี่ล้วนแสดงสีหน้าหวาดกลัว พวกเขายังไม่เคยเห็นท่าทางที่น่ากลัวขนาดนี้ของหลี่จ้งมาก่อน
“ตูม ตูม ตูม!”
หลังจากที่หลี่จ้งระบายอารมณ์ ผู้แข็งแกร่งแดนเทพขั้นต้นและระยะกลางเหล่านั้น ต่างก็ได้รับบาดเจ็บสาหัส ร่างกายทยอยกระเด็นออกไป
ขณะที่ร่างกายของคนพวกนี้สั่นคลอนจนกระเด็นด้วยลมปราณวิถีบู๊ของหลี่จ้ง ร่างของหลี่จ้งเป็นเหมือนสายฟ้าสีดำ และบินขวักไขว่อยู่ท่ากลางหลายคน
วินาทีต่อมา ผู้แข็งแกร่งถูกฆ่าห้าหกคนโดยเฉพาะ
หลี่เจียงสงก็กังวลจนแทบจะร้องไห้ พวกนี้เป็นผู้แข็งแกร่งชั้นยอดสุดกลุ่มนั้นของตระกูลหลี่ เขาพาผู้แข็งแกร่งยี่สิบกว่ามาแสดงความยินดีกับหลี่จ้ง แต่ในเวลาเพียงไม่กี่นาที กลับถูกหลี่จ้งฆ่าผู้แข็งแกร่งไปเกือบครึ่ง
ผู้แข็งแกร่งของตระกูลหลี่ก็แทบจะบ้าไปแล้ว พวกเขามาต้อนรับหลี่จ้งที่นี่อย่างดีอกดีใจ ตอนแรกคิดว่าตระกูลหลี่ก็จะกลายเป็นผู้มีอำนาจในเมืองราชวงศ์ซ่านกวน และพวกเขาก็กลายเป็นขุนนางที่ได้สร้างคุณูปการให้แก่ประเทศชาติของตระกูลหลี่ แต่คาดไม่ถึงว่า พวกเขาเพิ่งมาถึงที่หลี่จ้ง ผู้แข็งแกร่งก็โดนฆ่าไปครึ่งแล้ว
ถ้าหากเป็นแบบนี้ต่อไป ผู้แข็งแกร่งของตระกูลหลี่ก็จะโดนหลี่จ้งฆ่าทิ้งหมดไม่ใช่หรอกเหรอ
ผู้แข็งแกร่งระยะปลายคนหนึ่งของตระกูลหลี่ พูดด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความหวาดกลัว: “ผู้นำ เหล่าจู่เป็นอะไรกันแน่? ทำไมเขาถึงขนาดฆ่าคนในตระกูลหลี่ของพวกเรา?”
หลี่เจียงสงดูเคร่งขรึม ดวงตาทั้งสองจ้องมองไปทางหลี่จ้ง กัดฟันพูดด้วยความแค้นว่า: “เหล่าจู่สูญเสียการควบคุมทั้งหมดแล้ว เกรงว่าจะไม่สามารถฟื้นมามีสติรู้ตัวได้ ทุกคนหาโอกาส ออกจากที่นี่ ห้ามปลดปล่อยลมปราณวิถีบู๊ออกมาแม้แต่นิดเดียวเด็ดขาด ไม่อย่างนั้นต้องตายอย่างแน่นอน!”
“ครับ!”
ผู้แข็งแกร่งตระกูลหลี่รีบตอบรับ
แม้ว่าพวกเขาไม่แน่ใจว่าเกิดอะไรขึ้นกับหลี่จ้ง กลับรู้ว่า หลี่จ้งในตอนนี้ไม่เห็นแก่หน้าใครทั้งสิ้นแล้ว ต่อให้เป็นหลี่เจียงสง ก็เกรงว่าจะไม่ปล่อยไป
หลี่เจียงสงมองไปที่หยางเฉินอย่างลึกซึ้ง จากนั้นก็เริ่มถอยหลังอย่างเงียบๆ ถึงขนาดกลั้นหายใจ กลัวว่าหลี่จ้งจะสัมผัสได้ แล้วฆ่าเขา
หยางเฉินก็ย่อมไม่มีทางรอความตายอยู่ที่เดิม แม้ว่าเขาจะเป็นห่วงว่าหลี่จ้งจะสูญเสียการควบคุมทั้งหมด หลังจากที่เดินออกจากที่นี่ จะทำให้เกิดการเข่นฆ่าครั้งใหญ่ในเมืองราชวงศ์ซ่านกวน แต่ตอนนี้เขาได้รับบาดเจ็บสาหัสเช่นกัน ถ้าเกิดทานยาที่เฝิงเสียวหว่านเก็บไว้ให้ ก็ทำได้เพียงฝืนทนอยู่ในสภาวะสูงสุดสิบนาที
ประเด็นสำคัญ ถ้าเกิดทานยาที่เฝิงเสียวหว่านให้ตัวเอง เขาก็มีแนวโน้มจะเสียชีวิตด้วยเหตุนี้
เมืองราชวงศ์ซ่านกวนมีผู้พิทักษ์ ก็ย่อมไม่มีทางมองดูหลี่จ้งเข่นฆ่าผู้แข็งแกร่งของเจียงเฉินอย่างตามอำเภอโดยที่ไม่ต้องเกรงใจใครได้หรอกนะ?
“ตูม!”
แต่เมื่อผู้แข็งแกร่งของตระกูลหลี่เตรียมที่จะออกจากที่นี่ไป จู่ๆหลี่จ้งก็พุ่งไปตรงหน้าหนึ่งในผู้แข็งแกร่ง ยกมือก็ฟาดลงไปหนึ่งฝ่ามือ กระแทกบนหัวของอีกฝ่ายอย่างรุนแรง
ผู้แข็งแกร่งคนนี้ของตระกูลหลี่ ไร้ชีวิตชีวาในทันที และตายตาไม่หลับ
เมื่อกี้นี้ เพราะว่าเขาประหม่า ไม่ระวังปลดปล่อยลมปราณวิถีบู๊ออกมาเล็กน้อย ผลปรากฏว่าถูกหลี่จ้งจับได้ และฆ่าในทันที
ผู้แข็งแกร่งคนอื่นก็ยืนอยู่ที่เดิม ไม่กล้าส่งเสียงดัง แต่ละคนมองไปทางหลี่จ้งด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความหวาดกลัว
หลี่เจียงสงมองดูผู้แข็งแกร่งตระกูลหลี่ก็สูญเสียผู้นำอีกคน เขารู้สึกว่าหัวใจของตัวเองกระอักเลือด
แต่ในเวลานี้ ก็เป็นลมปราณของผู้แข็งแกร่งแดนเทพหลายคนกำลังใกล้เข้ามา และสีหน้าของหยางเฉินก็เปลี่ยนไปในทันใด: “แย่แล้ว!”
วินาทีต่อมา เห็นเพียงผู้แข็งแกร่งแดนเทพชั้นยอดสี่คน ปรากฏตัวขึ้นที่นี่อย่างกะทันหัน และรายล้อมหลี่จ้งไว้ตรงกลาง
ผู้แข็งแกร่งทั้งสี่คนนี้ ก็ล้วนแต่งกายด้วยเสื้อผ้าของราชวงศ์ซ่านกวน และเห็นได้ชัดว่าเป็นผู้แข็งแกร่งของราชวงศ์ซ่านกวน
“อดีตฝ่าบาท!”
เมื่อพวกเขาเห็นซ่านกวนฟู่ซึ่งอยู่ไม่ไกล ล้มนอนอยู่ข้างๆ ไร้ชีวิตชีวา สีหน้าทยอยเปลี่ยนแปลง
ผู้แข็งแกร่งแดนเทพชั้นยอดคนนั้นก็จ้องมองหลี่จ้งด้วยความโกรธแล้วตะโกนว่า: “หลี่จ้ง แกฆ่าอดีตฝ่าบาทของพวกเราเหรอ?”
หยางเฉินรีบตะโกนเสียงดังว่า: “ยับยั้งลมปราณวิถีบู๊ของพวกนายซะ หลี่จ้งสูญเสียการควบคุมตัวเองไปแล้ว ตราบใดที่ถูกเขาจับได้ จะต้องตายอย่างแน่นอน!”
เพียงแต่ว่าเมื่อเขาตะโกนคำนี้ออกไป ก็สายไปแล้ว
เห็นเพียงร่างกายหลี่จ้งหายไปจากที่เดิมอีกครั้ง ทันใดนั้นก็ปรากฏตัวขึ้นตรงหน้าของผู้แข็งแกร่งแดนเทพชั้นยอดของราชวงศ์คนเมื่อกี้นี้ ยกมือขึ้นต่อยไปหนึ่งหมัด
“ผลัวะ!”
เสียงดังลั่น เห็นเพียงผู้แข็งแกร่งแดนเทพชั้นยอดของราชวงศ์คนนั้น หน้าอกก็ยุบลงในทันที ร่างกายราวกับกู่ไม่กลับ กระอักเลือดกระเด็นออกไป
“นี่…….”
เหลือเพียงผู้แข็งแกร่งแดนเทพชั้นยอดสามคน ตกตะลึงทั้งหมด ราวกับคาดไม่ถึงว่า หลี่จ้งจะโจมตี ก็สามารถฆ่าหนึ่งคนในนั้นของพวกเขาได้ในวินาทีเดียว
หยางเฉินตะโกนพูดว่า: “รีบยับยั้งลมปราณวิถีบู๊สิ!”
เขาสัมผัสได้ว่า ลมปราณบนตัวของหลี่จ้งแข็งแกร่งขึ้น หลี่จ้งฆ่าผู้แข็งแกร่งคนหนึ่งเดียว ความแข็งแกร่งก็แทบจะพุ่งสูงขึ้น
ถ้าหากฆ่าผู้แข็งแกร่งแดนเทพทั้งหมดที่นี่ ความแข็งแกร่งของหลี่จ้งก็จะแข็งแกร่งมากยิ่งขึ้น ถึงเวลานั้นผู้พิทักษ์ปรากฏตัวจริงๆ ก็ไม่มีใครจะจัดการหลี่จ้งได้
“อ๊าก อ๊าก อ๊าก!”
หลี่จ้งตะคอกอย่างโกรธจัด เห็นเพียงพื้นดินรอบตัวของเขา แตกออกอย่างนับไม่ถ้วนในทันที ราวกับรอคอยแค่รอยแตกกระจายไปทั่ว
ครั้งนี้ เหลือแค่ผู้แข็งแกร่งแดนเทพในราชวงศ์ทั้งสามคนเท่านั้น ก็ยับยั้งลมปราณวิถีบู๊บนตัวในทันที
หลังจากที่หลี่จ้งสูญเสียเป้าหมาย ก็ไม่ได้ฆ่าคน เพียงแค่ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความดุร้าย ทั้งร่างกายเต็มล้นไปด้วยความอาฆาต คนทั้งคนก็หงุดหงิดเหมือนสัตว์ร้ายตัวหนึ่งจากยุคดึกดำบรรพ์
หลี่เจียงสงมองไปทางหยางเฉินแล้วถามว่า: “คุณหยาง ตอนนี้พวกเราควรทำยังไงกันดี?”
ตอนนี้เขาก็ไม่รู้ว่าควรทำยังไงดี หลี่จ้งน่ากลัวมาก แม้ว่าคนของพวกเขาอยากจะยับยั้งลมปราณวิถีบู๊ ก็ยากมากที่จะยับยั้งได้ทั้งหมด ก็เหมือนกับเมื่อกี้นี้ ผู้แข็งแกร่งคนนั้นเพียงแค่สะดุดเท้า เกือบที่จะล้มลง ดังนั้นจึงปลดปล่อยลมปราณวิถีบู๊ออกมาเล็กน้อย ปรากฏว่าถูกหลี่จ้งจับได้ก็ฆ่าตาย
หยางเฉินส่ายหัว สายตามองไปทางหลี่จ้งอย่างเคร่งขรึมแล้วพูดว่า: “ทุกคนยืนอยู่ที่เดิมอย่าขยับ พยายามอย่าปล่อยลมปราณวิถีบู๊ออกมาแม้แต่น้อย”
ตอนนี้ เขาทำได้เพียงหวังว่าหลี่จ้งจะระเบิดร่างเสียชีวิตไป เพราะไม่สามารถทนต่อผลของยาที่รุนแรงในร่างกายได้
ไม่อย่างนั้น ต่อให้เขาทานยาที่เฝิงเสียวหว่านเก็บไว้ให้ ก็ยากที่จะฆ่าหลี่จ้งได้ ถ้าเกิดหลี่จ้งยังสามารถแข็งแกร่งขึ้นได้ หยางเฉินกับหลี่จ้งต่อสู้กัน กลับจะเพิ่มความแข็งแกร่งให้กับหลี่จ้ง
แต่ในเวลานี้ จู่ๆก็มีเสียงขลุ่ยดังขึ้น เห็นเพียงหลี่จ้งที่สูญเสียเป้าหมาย ก็ดูเหมือนจะสัมผัสได้ถึงทุกคนในทันใด ดวงตาสีแดงเข้มคู่นั้นของเขาจับจ้องมองไปทางบนตัวของผู้แข็งแกร่งตระกูลหลี่ วินาทีต่อมา พุ่งตรงไปทางอีกฝ่าย
“ตูม!”
โจมตีลงไป ก็เป็นผู้แข็งแกร่งของตระกูลหลี่อีกคนล้มลง